Δε με κατάλαβες.Εννοώ την ασταμάτητη παραγωγικότητα,οι D.T. είναι το παράδειγμα προς αποφυγή στο μυαλό μου.Δίσκοι κάθε δύο χρόνια,live albums + άπειρα projects.
Όσο τρομερός συνθέτης κι αν είναι κάποιος,κάπου χρειάζεται και ένα διάλειμμα.
Μη παρεξηγηθώ,ο Wilson είναι ίσως ο αγαπημένος μου συνθέτης,αλλά τα τελευταία χρόνια τον βαριέμαι.Νομίζω πως χρειάζεται ένα μεγάλο break.That’s all.
Οκ,my mistake!
σωστή η σκέψη σου αλλά ο δίσκος δεν τον δειχνει κουρασμένο. βεβαια γουστα ειναι αυτα
No prob.
Προφανώς.Μου άρεσαν κάποια τραγούδια,αλλά δεν αντέχω να τον ακούσω το δίσκο σερί.Ξυπνάει τον punk μέσα μου
Δουλειά του μουσικού είναι να βγάζει μουσική.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να πεις ότι τα τελευταία άλμπουμ του Wilson δεν είναι καλά. Τώρα αν σε κάποιον δεν έκατσαν καλά για τους προσωπικούς λόγους του καθενός, αυτό είναι δικό του ζήτημα. Δεν μπορεί ο κάθε Wilson, οι κάθε Theater και όποιος μουσικός να κάνει tailor made μουσική στα αυτιά του κάθε οπαδού.
Επίσης, πολλές από τις σπουδαίες μπάντες έβγαζαν τις δισκάρες με διαφορά ενός ή δύο ετών σερί.
Άρα θεωρώ πως μάλλον αλλού πρέπει να αναζητήσεις τα αίτια που φταίνε για το ότι δεν σε καλύπτουν.
Είναι υποκειμενικό το αν είναι καλά ή όχι.Κανείς δε μίλησε για tailor made μουσική,είπα απλά πως δεν μου αρέσουν.Καταλαβαίνω πως ζουν από αυτό,όμως νομίζω πως μπορώ να εκφράσω την άποψη μου.
Οι κάθε Wilson και Theater μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν.Από τη στιγμή που απευθύνονται κάπου,ο κάθε ακροατής κρίνει,επιλέγει ή όχι.
Ναι,πολλές μπάντες έβγαζαν σερί καλούς δίσκους,δεν ισχύει για όλους ούτε για πάντα.Προφανώς διαφωνούμε,δεν χρειάζεται καμιά αναζήτηση,απλά δε μου αρέσουν,nothing more,nothing less.
Φυσικά και είναι δικαίωμά σου να μη σου αρέσουν.
Απλά μίλησες για συγκεκριμένο λόγο και για παραδείγματα προς αποφυγή.
Εγώ πάνω σε αυτό προσπάθησα να τοποθετηθώ.
Παράδειγμα προς αποφυγή στο δικό μου το μυαλό,για άλλους μπορεί να είναι το αντίθετο.Είναι ultra outshined στα δικά μου τ’αυτιά,εδώ και χρόνια.Καλό βράδυ.
Ίσως απλώς τον βαρέθηκες ρε. Για μένα το Fear Of A Blank Planet είναι αισθητά καλύτερο από το άνισο Deadwing, μιας και πιάσαμε και τους PT.
fixed.
επισης μιας κ πιασαμε κ τους PT , ξαναπιασα το [B]‘coma divine’[/B] που ειναι συγκλονιστικο λαιβ αλμπουμ.
οτι κ να λεμε για τον SW , απο το LB sun και μετα , εχει πεσει ενα κλικ (τουλαχιστον).
To σερί δίσκων του Wilson απο το Up the Downstair έως το Lightbulb Sun είναι για τέτοιες αντιδράσεις —> 8O8O8O
Αλλά, δεν μπορώ να παραβλέψω το In Absentia (που είναι η επιτομή του τί είχε κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια + τις μεταλλικές τζούρες) και το φετινό, που είναι δισκάρα και ας έχει μέσα δανεικά (και αγύριστα).
Ε και;
Ολα αυτά τα χρόνια έχει βάλει χέρι και έχει κλέψει τους King Crimson (το red το έχει εικόνισμα), τους opeth, έχει βάλει meshuggah σημεία (στο Fear of… κυρίως) και αν ψάξουμε περισσότερο θα βρούμε και απο που αντλεί τις pop μελωδίες του (του αρέσουν και beatles, όχι μόνο οι prog δεινόσαυροι). Το κάνει όμως καλύτερα απο τον καθένα και καταφέρνει να κρατάει τον χαρακτήρα του.
Έχει πάψει, όμως, να είναι καινοτόμος εδώ και καιρό. Μικρό το κακό, για μένα, απο τη στιγμή που συνεχίζει να δημιουργεί υψηλού επιπέδου μουσική.
Επίσης, βγάζει και κόμπλεξ τελευταία (ή μήπως τα είχε απο πριν), επειδή θεωρεί οτι δεν έχει αναγνωριστεί το έργο του τόσο, όσο αυτός θεωρεί οτι θα έπρεπε.
Δεν πειράζει Steven εμείς σε αγαπάμε και ας σε τσούζει που σε έχουν χεσμένο το Q και το Mojo
Έσκασε μύτη official live video από την περιοδεία για το Watchmaker:
Φέρτε τον για live χθες!
…δίσκος που τον ερωτεύεσαι, με την πρώτη αυτιά:):!:
Δυστυχώς σχεδόν απίθανο το βλέπω, μακάρι να γινόταν, νομίζω απο τις λίγες πραγματικά μουσικές εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κανείς σήμερα.