Steven Wilson: Third solo album

Το Get All That You Deserve το είχαν ανεβάσει 3 λίρες, αυτό ίσως 4-5 μιας και είναι πιο ακριβό. Πολλά τα 70 και να μην έχεις και βινύλιο. Θα σκεφτώ τι θα κάνω αυτή τη φορά.

20 ευρώ μεταφορικά ρε πούστη μου; Τα μισά λεφτά σχεδόν, έλεος…

Όντως ακριβά τα μεταφορικά αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι υποχρεωτικά συστημένο. Επίσης, υποτίθεται ότι η deluxe έκδοση θα υπάρχει σε λίγες μέρες και σε Γερμανικά μαγαζιά με λιγότερα μεταφορικά. Το θέμα είναι αν θα στέλνουν Ελλάδα…

Sent from my Nexus 7 using Tapatalk 2

Δυστυχως παντα το ιδιο γινεται με αυτες τις εκδοσεις…

Εντάξει λατρεύω παθολογικά τις προσωπικές του κυκλοφορίες,αλλά 20 ευρώ μεταφορικά,κοινώς 70 ευρά για ένα cd, ε δεν τα δίνω.

Aς μου πει κάποιος παρακαλώ, το τραγούδι με τίτλο “Τhe Watchmaker” υπάρχει ή δεν υπάρχει; Ανησυχώ μήπως το φαντάζομαι…

Το άκουσες κάπου;

Στα μισά του κομματιού αυτό είπα στον Deckard. Βρομάει η υπόθεση από μακριά. :-k

υπάρχει, υπάρχει… βέβαια και εγω ειχα τέτοια ερωτήματα για το luminol, αλλά ξεπεράστηκαν σχετικά γρήγορα… τώρα απορώ για ολο τον δίσκο :stuck_out_tongue:

Isis τσέκαρε το inbox σου:)

Τι είναι αυτά ρε παιδί μου, να αμφιβάλλω για τη διανοητική μου κατάσταση; Steven[-X

ότι λέει ο amazing για το watchmaker!
βασικά αν και νωρίς ο δίσκος δείχνει να είναι ακριβώς ότι περιμέναμε, με το watchmaker να κάνει την εκπληξούλα

Σοβαρά το ακούω το Luminol και η φάτσα μου είναι σαν το εξώφυλλο.

Eίναι τρελή μαλακία να ακούς τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς,την πρώτη βδομάδα του καινούριου χρόνου.

[SPOILER]ΚΑΚΑΚΙΑ.-[/SPOILER]

Yπερβολές.

Καλό το δισκάκι. Watchmaker και Holy Drinker ξεχώρισαν αμέσως.

Ο δίσκος είναι εξαιρετικός με το πρώτο άκουσμα, και με τα επόμενα γίνεται όλο και καλύτερος.
Luminol και The Watchmaker ξεχωρίζουν κατευθείαν.
Να διοργανώσουμε ένα συμπόσιο στη Στοά με αφορμή το δίσκο…

Δεν νομίζω να υπερβάλλω και πολύ.Και πέρυσι όταν πρωτάκουσα το Gaspacho και το Motorpsycho τα ίδια είπα και τελικά δεν έπεσα έξω(τουλάχιστον όχι σύμφωνα με τις δικές μου προτιμήσεις…)
Η αλήθεια είναι πως αν δεν είχαμε ακούσει το Luminol ήδη,το σοκ θα ήταν μεγαλύτερο.
Αλλά αν με την 1η ακρόαση ξεχωρίζουν 3 τραγούδια,μιλάμε για κάτι δυνατό.

Είμαι μόνο στην 2η φορά.Έχει μέλλον το πράγμα…

Βγήκε κιόλας;;; Πάνω που σήμερα το πρωί παρήγγειλα (με βαριά καρδιά είναι η αλήθεια) την deluxe…

Sent from my Nexus 7 using Tapatalk HD

Ντάξει λέω βλακείες. 2η ακρόαση και ακούγεται ήδη διαφορά.

Λοιπόοοον φαίνεται πως ο κύριος Wilson έφτασε εκεί που ήθελε στην prog πλευρά του. Έκανε ένα καθαρόαιμο prog άλμπουμ, παραδόξως με κατεύθυνση αρκετά τεχνική και περφεξιονιστική για τα δεδομένα του. Με τα άλμπουμ του μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα στα 320 mp3 για την παραγωγή.

Με την πρώτη εντύπωση μοιάζει απίστευτη (στα γνωστά δεδομένα)…αλλά κατά τη γνώμη μου έχει κάποια μείον, δεν ξέρω αν έχει την ίδια γνώμη και κάποιος άλλος. Τα τύμπανα του φρίκουλου είναι πάρα πολύ μπροστά και πάρα πολύ ευκρινή όπως αρκετή ευκρίνεια και καθαρότητα υπάρχει συνολικά στον ήχο. Δεν ξέρω, δεν είναι και η καλύτερή μου. Φυσικά και ο Wilson δεν θα έκανε κάτι αντίστοιχο πχ με τους Astra, θέλει οι παραγωγές του να ακούγονται σημερινές, αλλά νομίζω στο Grace for Drowning που ήταν πιο ζεστή, “θαμπή” και είχε μια πολύ διακριτική ρετροϊλα απέδωσε καλύτερα αυτό που ήθελε.

Ίσως να κάνω και λάθος γιατί αυτή η παραγωγή στο RTRTS αναδεικνύει καλύτερα το τεχνικό παίξιμο του άλμπουμ, γιατί κακά τα ψέμματα, αυτή είναι η ηθελημένη προσέγγιση του Wilson.

Ένα συμπέρασμα που έβγαλα γρήγορα είναι ότι πιθανότατα σε αυτό το άλμπουμ βρίσκονται οι καλύτερες ερμηνείες του Wilson φωνητικά. Και γενικά έχει γράψει μερικές φοβερές φωνητικές γραμμές, π.χ. στο Pin Drop.

Πιο πολύ έλιωσα τα 3 τελευταία κομμάτια (το Luminol ήταν όπως το περίμενα από τη λάιβ εκδοχή του). Το Pin Drop είναι απίστευτο, μιλάμε για τρομερή μελωδία και φωνητικές γραμμές από άλλο πλανήτη όπως ανέφερα πιο πάνω. Το Watchmaker νομίζω ότι είναι το αντίστοιχο Cinema Show, Starless, Close to the Edge κτλ του σήμερα, ιδίως στο πρώτο του μισό. Το κλείσιμο με το ομότιτλο είναι μαγευτικό, επιβλητικό με τα μοτσάρτεια έγχορδα σήμα-κατατεθέν του Wilson και την τόσο χαρακτηριστική επιμονή στην μελωδία του.

Δεν με εντυπωσίασε ιδιαίτερα το Drive Home (χωρίς να είναι καν μέτριο, μη τρελαθούμε), απλά ELP-ίζει αρκετά και είναι πολύ γλυκερό θυμίζοντάς μας κομμάτια σαν το My Ashes από το FOABP των PT. Το Holy Drinker έχει μερικά εξαιρετικά σημεία μέσα (ιδίως λίγη παράνοια προς το τέλος, που γενικά λείπει από το άλμπουμ) αλλά δεν το έχω ακούσει αρκετά.

Περισσότερα αφού ακουστεί αρκετά όπως του αρμόζει:)

Λοιπόν. Watchmaker.
Μετά τους Anglagard αυτό το άλμπουμ-έπος. ΠΡΟΓΚ ΟΝ και τέτοια.