Δεν έγραψα κάτι τέτοιο, αλλά δεν μου είπε κάτι αυτός ο δίσκος. Ό,τι υπάρχει εκεί μέσα, το έχει κάνει και νωρίτερα και καλύτερα με τους Porcupine Tree όμως.
Από κει και πέρα έχετε φυσικά το δικαίωμα να φτάνετε σε οργασμό αν θέλετε με το Raven σε καθημερινή ή και ωριαία βάση. Δεν χρειαζόταν ο σαρκασμός επειδή δεν αποθεωνω έναν δίσκο που σας άρεσε.
μας χρωστάει η θεά τύχη ένα λαηβ του ακόμα . Ας είναι αφορμή ο δίσκος
Βαριέμαι να μπω σε διάλογο να προσωπικά γούστα . Δεν μου λέει κάτι αυτό που άκουσα ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ηλεκτρονικός steven wilson >>>>>>>>> ποπ steven wilson
Aδιαφοροοοοοοο
Ναι ρε απλά μιλάμε για ένα μνημείο τέχνης. Και όχι, δεν είχε ξαναπαίξει έτσι με Porcupine Tree. Δεκτό φυσικά να μη σου αρέσει, σε πολλούς δεν αρέσει η Guernica επίσης.
Ο σαρκασμός βγήκε αυθόρμητα, δεν είχα σκοπό να μειώσω την άποψή σου.
Το τραγούδι είναι υπέροχο. Χαίρομαι που πραγματικά κάνει ό,τι θέλει και ας μη μ’ άρεσε το “To the Bone” - δεν έχει σημασία. Ο άνθρωπος προχωράει και βάζει μέσα στο δημιούργημά του από αυτό που είναι και που αισθάνεται. Δεν ξέρω αν το έχω ξαναγράψει κάπου εδώ μέσα, αλλά υπάρχουν μερικά τραγούδια που οι στίχοι με πιάνουν πολύ αργότερα, αφού με τραβάει έντονα η μουσική και οι φωνητικές γραμμές. Έτσι κι εδώ.
Για να δούμε τι θα έρθει στο σύνολό του…
Καλα και για την Γκουερνικα σαρκασμος ειναι αλλα δεν ενοχλουμαι ιδιαιτερα.
Το οτι αποθεωνεις τοσο πολυ τον δισκο του Wilson ειναι οπως ειπα δικαιωμα σου. Σιγα το αριστουργημα που δεν το ειχε φτασει και ποτε με τις υπερδισκαρες που εβγαλε με Porcupine. Εχει μια πενταδα δισκων με Porcupine πολυ ανωτερους απο το Raven, αν οχι περισσοτερα, κατα την γνωμη μου.
Τελικα ηθελες να μας πεις ποσο σου αρεσε το καινουργιο κομματι του Γουιλσον η’ ποσο δε σου αρεσε η προσωπικη του καριερα; Το δευτερο μαλλον, ε 
;
Εχει βγαλει αυτο το limited edition που βγαζει για τα προσωπικα του που ειναι σαν βιβλιο;
Δεν ειμαι γενικα preacher οταν μιλαω για μουσικη. Αλλοι τα κανουν αυτα. Απανταω σε σχολια που απευθυνονται σε μενα απλως. Το ποστ που εκανα ηταν πολυ περισσοτερο αφιερωμενο στο καινουριο του τραγουδι, το οποιο το βρισκω πραγματικα εξαιρετικο. Δεν καταλαβαινω γιατι τρωτε τοσο μεγαλα κολληματα με την αποψη ενος αλλου ανθρωπου μονο και μονο επειδη διαφωνειτε. Θα μπορουσατε να περνατε τον ιδιο χρονο ακουγοντας το Raven That Refused To Sing μια ακομα φορα αντι να σπαταλατε τον χρονο σας μαζι μου ξερω γω…
οχι απο εμενα,οοοοοοχι
Δεν είναι εν μέρει κάπως οξύμωρο που έχει στο τραγούδι αναφορά σε boxsets? 
Πού ταΐζουμε ρε;
EDIT: το βρήκα
Όντως, χθες το βράδυ που το άκουσα ολόκληρο και είδα τους στίχους, αυτό το limited edition boxset με έκανε να μειδιάσω ελαφρά!
Πάντως δεν είναι άσχημο κομμάτι, θέλει 2-3 ακούσματα για να μεγαλώσει μέσα σου.
Απλά θα προτιμούσα κάτι πιο dark - φαντάζομαι ότι ο δίσκος θα έχει τέτοια.
Επίσης, είμαι περίεργος τι θα γίνει με την περιοδεία του, δεδομένου ότι δεν θα είναι μαζί του ο Craig Blundell - δεν έγινε φάση όπως με Minnemann (τσακωμοί κλπ.), αλλά του είπε ο SW ότι θα ακολουθήσει μια άλλη κατεύθυνση στα live.
Προσωπικά το τραγούδι μου φάνηκε άβολο…
Ενώ άρχισε τρομερά και αναπάντεχα ταυτόχρονα, μου άρεσε πολύ μέχρι να μπει στο ρεφραίν. Μετά έγιναν πολύ ματζόρε τα πράγματα και με έβγαλε από το mood, πράγμα που δε μου άρεσε…
Ρε είναι χαρούμενο το παιδί, παντρεύτηκε κιόλας, είναι στα μέλια τώρα! Ματζόρε θα παίζει…
Συμφωνούμε αρκετά νομίζω 
Το κομμάτι προσωπικά μου άρεσε αρκετά, αν όμως κάτι ελαφρώς με απογοήτευσε ήταν οι στίχοι. Τους βρήκα τρομερά απλοικούς, πόσο μάλλον για το επίπεδο του Wilson. Το συγκεκριμένο θέμα (καταναλωτισμός, η ρομποτοποίηση του ατόμου και τα λοιπά) είναι από τα αγαπημένα μου κι ο Wilson έχει μεγαλουργήσει στο παρελθόν. Εδώ οι στίχοι είναι τρομερά επίπεδοι όμως.
Βέβαια, δεν βιάζομαι να κρίνω ποτέ αν δεν ακούσω ολοκληρο το άλμπουμ, Παρόλα αυτά, αυτό δεν μου φάνηκε καλό σημάδι.
Μήπως οι στίχοι είναι ηθελημένα απλοϊκοί;
Εννοώ ότι όταν καταπιάνεσαι με το θέμα της καταναλωτικής μανίας των καιρών μας (που ενδεχομένως να συνδέεται άμεσα με ελλείμματα προσωπικότητας και χαρακτήρα ή ακόμα και με ψυχολογικά ζητήματα) το να μιλήσεις με τους “ρομποτικούς” όρους των πωρωμένων καταναλωτών αποτελεί από μόνο του ένα ισχυρό, αλληγορικό μήνυμα. Ίσως σαν σκέψη να φαίνεται λίγο “προχωρημένη”, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μία μουσική ιδιοφυΐα, η οποία ενδεχομένως να ήθελε να ενισχύσει περαιτέρω τα νοήματα του κομματιού, μετερχόμενος των συνολικά 100 “κονσερβοποιημένων” όρων του λεξιλογίου των “ζόμπι” καταναλωτών. Εξάλλου, όπως πολύ σωστά παρατήρησες, γνωρίζουμε ότι μπορεί να μιλήσει πιο βαθυστόχαστα, άρα σίγουρα δεν πρόκειται για έλλειψη στιχουργικής ικανότητας.
Μετά τα παραπάνω, να προσθέσω ότι το “Personal Shopper” είναι μία άκρως εθιστική, dark-wave κομματάρα που “καταναλώνεται” εύκολα, αλλά “χωνεύεται” δύσκολα.
Τι καλλιτεχνάρα είναι αυτός ο τύπος;
Ομολογώ ότι μου πέρασε από το μυαλό η θεωρία που προτείνεις και, αντιλαμβάνεσαι ότι εύχομαι να έχεις δίκιο!
Θα μπορούσε ας πούμε να ταιριάζει σε ένα Black Mirror-ικό concept. Ανυπομονώ για το full album, εκεί θα λυθούν οι απορίες.
Δεν είμαι φαν του Wilson (δεν τον έχω ψάξει και πάρα πολύ κιόλας) αλλά το συγκεκριμένο άσμα είναι φανταστικό. Παίζει πολύ συχνά στον υπολογιστή μου.