Δεν διαβάζω και πολλά από όσα γράφετε μη φάω κανένα μίνι spoiler. Το θέμα είναι μόλις είδα το 4ο επεισόδιο, πιθανότατα το καλύτερο επεισόδιο που έχει δώσει ολόκληρη η σειρά. Το 3rd act ήταν απίστευτο έπος, και στο αισθητικό, εικαστικό κομμάτι και στο φοβερό built που έκαναν μέχρι εκείνη την στιγμή… σε όλα βασικά.
Γενικά ως τώρα και παρά τις κάπως τρομακτικές διάρκειες των επεισοδίων (ομολογώ με ανησύχησαν κάπως), μάλλον έχουμε να κάνουμε με την καλύτερη σεζόν, έχουν ωριμάσει αρκετά οι χαρακτήρες και φυσικά μαζί τους και οι ηθοποιοί. Την 3η σεζόν την είχα δει πριν λίγους μήνες και σήμερα δεν θυμόμουν σχεδόν τίποτα (μου ήρθαν μερικά πράγματα σιγά σιγά). Ευχάριστη έκπληξη ως τώρα ελπίζω να πάμε έτσι μέχρι τέλους.
Μέχρι τώρα βλέπω και αρκετό Στήβεν Κίνγκ στη σειρά. Carrie κυρίως (bullying και σούπερ δυνάμεις), όπως και Ινστιτούτο (παιδιά πειραματόζωα με σούπερ δυνάμεις). Για το δεύτερο δεν είμαι πολύ σίγουρος ποιος επηρέασε ποιον, βγήκε το 2019.
Ο παλιός King είναι από τις μεγάλες επιρροές σίγουρα, το Institute μάλλον όχι. Κάποιες άλλες σημαντικές εμφανείς επιρροές είναι το Dark Phoenix saga των Χ-men (το καθιστά από το πρώτο επεισόδιο σαφές η σειρά άλλωστε, με χαρακτηριστικό τεύχος του κλασικού comic run να φαίνεται σε κάποια στιγμή), καθώς και anime όπως το Akira (και αυτό εμφανές), αλλά και Elfen Lied (αυτό με εξέπληξε αλλά ταιριάζει).
Σχόλια για Akira και Elfen Lied από τους ίδιους τους Duffer Bros:
"Nice. Are there images or movies that helped shape Stranger Things that you haven’t seen a lot of people catch onto yet? One I was happy to see somebody point out yesterday was theanime movie Akira.
Ross:Yes, I saw that. Akira was obviously a big one.
Matt:But then weirdly it’s like, I haven’t seen it for a long time. More recently I had seen an anime called Elfen Lied that is clearly inspired by Akira . And that was really influential. When I watched it I thought it felt like an ultraviolent E.T. There were a lot of things in there that I really liked and that made their way into the show, particularly related to the character of Eleven."
Καυλωνω ουτως ή αλλως με την σειρα, αλλα σιγουρα υπαρχουν ατομα στο φορουμ που θα καυλωσουν περισσοτερο, οπως γινεται καθε φορα που βλεπουν ή ακουν ΜΑΣΤΕΡ
Όσο καλά ξεκίνησε στα πρώτα 4 τόσο έπεφτε από εκεί και μετά το πράγμα. Το 4ο επεισόδιο αυτής τη σεζόν παραμένει το καλύτερο όλης της σειράς. Δυστυχώς από εκεί και μετά γυρίσαμε στα ίδια και κάπως κουραστικά μοτίβα.
Mike και Will έχουν καταντήσει το πιο κουραστικό ζευγάρι της σειράς. Στο τελευταίο επεισόδιο ήθελα να κάνω skip στις σκηνές που είχαν μαζί. Η ιστορία της Max ήταν όμορφη, είχε κάποιες πολύ μεγάλες στιγμές, αλλά δεν χρειαζόταν αυτή η επανάληψη που είδαμε στο τέλος. Δεν βοήθησε ούτε το story ούτε τον χαρακτήρα. Κοινώς το γάμησαν και ψόφησε. Dustin και Eddie είχαν μάλλον τις καλύτερες στιγμές στο τελευταίο, προφανώς το Master ήταν επικό χώσιμο και οι ηθοποιοί ήταν μακράν οι πιο συμπαθείς από όλο το καστ. Βοήθησε αυτό με τους cheesy διαλόγους που είχαν όλοι τους.
Το φινάλε με το cliffhanger μου φάνηκε λίγο ανόητο, πέρα από το ότι υποτίθεται πως εδώ τελείωνε το όλο story (σιγά μην δεν κάνουν και άλλη σεζόν), ήταν κάπως εκβιαστικό. Με το ζόρι συνέχεια ένα πράγμα.
Overall… παρά τα προβλήματα δεν είναι κακή σειρά. Στο τέλος έμεινα λίγο περισσότερο στις πιο κακές στιγμές αλλά δεν πέρασα σε καμιά περίπτωση άσχημα. Σε στιγμές σου δίνει την εντύπωση πως μπορεί να κάνει θαύματα, αλλά πολύ γρήγορα σε προσγειώνει στην μάλλον πεζή πραγματικότητα του. Δεν ξέρω, ίσως εγώ ζητάω πολλά, ίσως η σειρά σε στιγμές υπόσχεται περισσότερα από όσο μπορεί να δώσει. Όπως και να 'χει εδώ ήταν η πρώτη φορά που με έκανε να κολλήσω περισσότερο από όσο περίμενα και ας μην δικαίωσε τις πολύ υψηλές αρχικές προσδοκίες.
Βαριεμαι να γραφω πολλα οπως εγραψα για τα πρωτα 7 επεισοδια, οποτε θα ειμαι συντομος και περιεκτικος.
Episode 8 - Papa 10/10
Episode 9 - The Piggyback 10/10
Ανταξιο φιναλε των πανυψηλων προσδοκιων που ειχε δημιουργησει το πρωτο “μισο” της σεζον.
“I piggybacked through a pizza dough freezer” = καλυτερη ατακα εβερ
Το φιναλε γαμησε τοσο πολυ, που βαριεμαι και να κανω εστω και τον παραμικρο διαλογο για τα αναμενομενα παραπονα για την σειρα. Δεν βρηκα ουτε ενα ψεγαδι στο φιναλε, αντιθετως ειδα καμια δεκαρια σκηνες που αγγιξαν το ταβανι στο συναισθημα, την σκηνοθεσια, και την πλοκη. Ενα πολυ μικρο μου κομματι θα ηθελε να ηξερε απο περιεργεια τι ηταν ακριβως αυτο που μπορει να χαλασει καποιον.
Εγιναν ακριβως οπως επρεπε ολα τα πραγματα, και με χαροποιει ιδιαιτερα οτι φανηκε απο το πρωτο εως το τελευταιο δευτερολεπτο της σεζον, το ποση ΔΟΥΛΕΙΑ εριξαν οι Duffer Brothers στο να δωσουν μια ιστορια διχως κενα, μια ιστορια που ειναι συμπαγης και συνεπης καθολικα, και μια ιστορια που εξηγει το καθε μικρο πραγματακι που εχει γινει απο το 1ο επεισοδιο της 1ης σεζον, εως το τελευταιο της τελευταιας. Αν η 5η σεζον ικανοποιησει τις προσδοκιες, που πιστευω οτι θα το κανει, αυτη η σειρα για μενα θα ανηκει στο πανθεον ολων των σειρων που εχουν βγει ποτε, ανεξαρτητως genre.
Ερμηνεια Will οταν εκφραζει πλαγιως την διαρκη ερωτικη του απογοητευση απο τον Mike =
Σκηνες με Eleven να ξεφτιλιζει τους στρατοκαυλους με το ελικοπτερο =
Argyle με ατακαρες για τα παντα, διαλογος με συναδελφο πιτσαδορο =
Τελειωμα 8ου επεισοδιου με Journey - Separate Ways =
Winona Ryder ντεκολτε και ποδια =
Οποιαδηποτε σκηνη με Vecna =
“I have a bad feeling about this” =
Lucas & Erica Sinclair εναντιον bully jocks =
Μαξ υπερλατρεια των 7 ηπειρων με εκανε να κλαψω =
Nancy Wheeler ως αλλη Σαρα Κονορ να ισοπεδωνει τον Βεκνα =
Και φυσικα η καλυτερη σκηνη του φιναλε, Εντι να προσελκυει τις νυχτεριδες με το Master Of Puppets και στην συνεχεια να γινεται ο απολυτος ηρωας =
Μακραν η καλυτερη σεζον ως τωρα, και δενει και ολες τις αλλες σεζον ακομα καλυτερα. Φοβερη παραγωγη σε ολα τα επιπεδα. Και κατι που ξεχασα. Επιτελους μια σειρα που ακολουθει ολα τα σωστα tropes κλασικου κινηματογραφου, με πολλες αναφορες και επιροες απο την αγνοτητα των 80ς και των 90ς, χωρις να βασιζεται σε αποδομηση, φτηνα plot twists, αναιτια γκριζοποιηση ολων των χαρακτηρων και αλλα πανηλιθια τρικ του μοντερνου κινηματογραφου που χρησιμοποιουνται εμφανως λογω ελλειψης εμπνευσης. Εδω εχουμε απειρες εξυπνες ιδεες απο τους Duffer Brothers, οι οποιες τις ντυνουν πανεμορφα με ενα νοσταλγικο υφος γεματο cheesy και κλισε ατακες, ακριβως εκει που πρεπει ομως.
Πάντως για να μην ακούγομαι σαν γερο-γκρινιάρης υπάρχουν πολλά που μου άρεσαν σε αυτή την 4η σεζόν.
Vecna όπως και να το κάνουμε ήταν εξαιρετικός villain, όσο creepy χρειαζόταν, αληθινά τρομακτικός και αρκετά απρόβλεπτος με ένα decent back story. Οι περισσότερες σκηνές με Eleven ήταν πολύ καλές. Η ιστορία με Papa ήταν επίσης εξαιρετική και το φινάλε όπως θα το ήθελα. H Mili ήταν ιδανική. Δεν την έχω δει πουθενά αλλού αν δεν κάνω λάθος και δεν ξέρω πόσο καλή ηθοποιός είναι γενικά αλλά σε αυτό τον ρόλο είναι εξαιρετική. Γενικά το φινάλε του 8ου ήταν ωραίο (και ο λόγος που είδα τα επεισόδια back to back). Οι σκηνές δράσης πολύ καλογυρισμένες (σε μια πολύ προσεγμένη παραγωγή γενικά, να το πούμε και αυτό αφού δεν είναι και τόσο δεδομένο πλέον), με την σκηνή στο τελευταίο με τον Eddie να παίζει το Master να πάει στις κλασικές ήδη.
Ευχάριστη έκπληξη και η εμφάνιση του Freddy στο part 1, ωραία η σκηνή στην φυλακή. Για Max τα είπαμε, η σκηνή στο τέλος του 4ου ήταν αριστουργηματική. Δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος όμως να επαναλάβουμε σχεδόν το ίδιο πράγμα στο τέλος. Κανένας!
Απλά οι Duff bros εκεί που έλιωναν με Stephen King, Akira και anime καλά θα ήταν αν έκαναν και μια καλή γερή επανάληψη στις 80s ταινίες του John Hughes. Θα είχαμε μια πολύ καλύτερη σειρά στα χέρια μας αυτή την στιγμή.
Σε γενικές γραμμές τα παραπάνω με καλύπτουν. Τρομερή παραγωγή, σκηνοθεσία, μουσική, όλα, πέρασα πολύ καλά. Στη σκηνή με το ελικόπτερο ένιωσα κινηματογραφικό μεγαλείο που σχεδόν ψιλοπλησίασε την παρακάτω iconic σκηνή από GoT
Πέρα από τα στενά όρια της τηλεόρασης δηλαδή, το Stranger Things είναι εντυπωσιακά κινηματογραφικό, όπως ήταν και το GoT (στα καλά του). Το netflix σοφά φαίνεται πως “spared no expense” όπως λέει και ο μπάρμπας στο Jurassic Park, και ευτυχώς αυτό είναι ολοφάνερο, μαζί με την αγάπη και το πάθος των Duffer Bros.
Η σειρά νομίζω πως είναι ήδη κλασική, αν δεν έπεφτε σε safe μονοπάτια θα προσέφερε πολύ ισχυρά συναισθηματικά gutpunches απόγνωσης, όπως εάν δεν έκανε τρελό copout και σκότωνε όντως τη Max. Δε βαρέθηκα λεπτό (μέχρι το τελευταίο μισάωρο που λίγο μου τα χάλασε), πολλές δυνατές στιγμές, κάποιες από τις οποίες ήδη αναφέρατε, αλλά το τελευταίο μισάωρο, με βασικό λόγο το παραπάνω blur που γράφω, με προσγείωσε αρκετά απότομα και τελικά δεν με εξέπληξε ευχάριστα όπως ήμουν μέχρι εκείνη τη στιγμή βέβαιος πως θα κατάφερνε. Η σκηνή που ανοίγει η 4η πύλη και το Hawkins καταστρέφεται ενώ η Max δείχνει νεκρή είναι πολύ δυνατή και ήμουν on the edge of my seat που λένε. Η συνέχεια όμως με ξενέρωσε. Δε μου χάλασε τη συνολική εμπειρία, αλλά έπρεπε να είχαμε απώλειες από το βασικό καστ, αν αναλογιστούμε την απειλή που αντιμετώπισαν αυτή τη φορά, την έβγαλαν πολύ χαλαρά. Ο Έντι πολύ καλή προσθήκη, δεν περίμενα πως θα πέθαινε, κρίμα γιατί τον ήθελα για τελευταίο κύκλο, αλλά από την άλλη δεν είχε το βάρος που θα είχε ο θάνατος κάποιου άλλου από την παρέα, οπότε ο θάνατος του δεν μου είπε και πολλά. Ήλπιζα σε κάτι πραγματικά devastating και σκοτεινό για το finale λόγω γενικότερης horror ατμόσφαιρας και βίας που είχε ο συγκεκριμένος κύκλος, περίμενα πως όντως θα τολμήσουν και θα εκπλήξουν, αλλά οκ, τι να γίνει.
Γενικά μια χαρά πάντως.
Και extra bonus για το Spellbound της Siouxsie στα end credits του φιναλε, αν και θα προτιμούσα να παίξει σε κάποια δυνατή σκηνή, να φέρει λίγο το κλασικό gothic στα αυτιά ενός μεγάλου κοινού
