ειναι το αγαπημενο μου power metal συγκροτημα. εχουν βγαλει τραγουδαρες, και σε μερικα πετανε κατι στοιχεια κλασσικης μουσικης, ψαγμενοι οι Φιλανδοι. στα live επισης ωραιοι. απο τα αγαπημενα, black diamond, chasing shadows, why are we here, hands of time…list goes on!
αντε πειτε και σεις γνωμες 
Νορβηγοί?
:lol:
Lady Starlight Φινλανδοί είναι.
Πού σημαντικό συγκρότημα των 90’s με τραγουδάρες.
Στα live τους δε, πάντα γουστάρουμε. 8)
νομίζω είναι φιλανδοί
κανω eddit κανεις τα τυφλα ματια
Ακριβώς το είδος του metal που αντιπαθώ:thumbdown:
Σόρρυ Lady:D
θα καλεσω το εκκλησιαστικο συμβουλιο [-X
Είπα κι εγώ θα χωθεί δεν θα χωθεί… 
LS επίσης είναι Stratovarius και όχι Stratovarious (κάτι πού το μπερδεύουν πολλοί)
Εμένα είναι η αγαπημένη μου power μπάντα όσο αφορά την Ευρώπη (ίσως επειδή έτυχε να τους ακούσω πιο πριν από Helloween, Blind Guardian κλπ)
Το Dreamspace είναι ένα από τα κορυφαία albums στο heavy metal γενικότερα!
Σωστά, παράληψις.
Από τις αγαπημένες μου μπάντες στον χώρο του Power Metal…Προσωπικά μου αρεσε μέχρι και το Destiny…Kαλά για Dreamspace,Episode,Visions τα λόγια περιττεύουν…Δισκοι κομψοτεχνήματα που δυστυχώς γράφονται μόνο μια φορά…Αν δεν ήταν και μανιοκαταθλιπτικός ο Tollki…:lol:
Απο τις αγαπημενες μου μπαντες…εχουν βγαλει καταπληκτικες κομματαρες…με τον δισκο ‘‘VISIONS’’ πραγματικα τα ‘‘ΣΠΑΝΕ’’
Ήταν απο τα πρώτα-πρώτα συγκροτήματα που άρχισα να ακούω και με έβαλαν στη metal μουσική… Τα Episode και Visions ήταν οι δύο δίσκοι θυμάμαι που έλιωνα παλιότερα…
Δεν ξέρω γιατί όμως, είναι και απο εκείνα τα συγκροτήματα που τώρα πλέον δυσκολεύομαι να κάτσω να ακούσω… Μάλλον έχω ξεφύγει απο τη φάση του “euro-power metal”, ή ίσως δεν βγάζει σαν κατηγορία κάτι πραγματικά αξιόλογο πλέον.
Όπως και να χει, οι μελωδίες τους και τα τραγούδια τους θα έχουν πάντα μια θέση μέσα μου.
Να προσθέσω ότι όσο αφορά τους στίχους είναι ίσως η πιο “σοβαρή” μπάντα σε σχέση με τις άλλες μπάντες του είδους. Οι στίχοι των : Madness Strikes at Midnight, 4th Reich, Eyes of the World, 030366, Season of Change, Visions (Southern Cross), Mother Gaia, Fantasia είναι μερικά παραδείγματα.
E βεβαια εγω λειπω επαρχια για δουλεια χωρις νετ κι εσεις κανετε τοπικ στο οποιο επρεπε να ειχα απαντησει απο τους πρωτους.Σχολιαζω ποστ και επιστρεφω μεσα στη μερα με υπερποστ
Αυτο ηταν απειλη
Ακριβως το ειδος του γιουζερ που αντιπαθω 
Ειχα τη μεγαλυτερη αισιοδοξια οταν ακουσα απο αυτους τα τραγουδια Infinity,Eternity.Τραγουδαρες,αλλα μηπως ειναι μονο αυτες?Ακουσα επισης legions kai kapia alla kala,αλλα για την καλυτερη power metal banda μου φαινετε χλωμο
Ακου Dreamspace,Visions,Episode,4th dimension και τα ξαναλεμε 
Σαν “παιδί” που μεγάλωσε στα 90’s και δη ακούγοντας με μεγάλο ενθουσιασμό power metal που ήταν στα καλύτερά του τότε, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι συναισθηματικά δεμένος με τους Strats.
Από τις πρώτες επαφές μέσω του Dreamspace στον θαυμασμό που μου είχε προκαλέσει το Episode (ακόμα ισως το Seasons Of Change είναι το αγαπημένο μου τραγούδι τους), στο Visions που τους καθιέρωσε στο μυαλό μου ως αγαπημένη μπάντα.
Ειλικρινά, η αίσθηση της μελωδίας που έχουν πάντα μου άρεσε και ως εκ τούτου κανένας δίσκος τους μέχρι το ομώνυμο Stratovarius δεν με απαγοήτευσε. Αν κάτι με εκνεύριζε είναι όταν ο Tollki αποφάσιζε να κάνει copy / paste στα πιο κλισαρισμένα μέρη της μουσικής που έχει γράψει και να τα αναπαράγει σε κάθε δίσκο. Ειλικρινά, απαράδεκτο και κουραστικό.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως τα 2 Elements είναι δισκάρες και γενικά πάντα θα περιμένω το επόμενο βήμα τους, χωρίς όμως πλέον να περιμένω κάτι το καταπληκτικό από αυτούς.
Αφήνω ασχολίαστες τις “σχιζοφρενικές” σαχλαμάρες του Tollki. Και ακόμα χειρότερα μου φαίνεται πως αν είναι όλα αληθινά (που είναι πολύ πιθανό), αυτός το χρησιμοποίησε για εμπορικούς σκοπούς.
Οκ,επειδή από το πρώτο πόστ μου έχεις δίκιο να λές ότι λές,θα το εξηγήσω πιο σωστά.
Όταν άκουσα κάποια κομμάτια των Stratovarius,χωρίς να το περιμένω,γούσταρα αρκετά.Νομίζω ότι αυτάσ που μου αρέσανε ήτανε το I walk on my own song,το Visions,και άλλο ένα,πιο αργό,τώρα δεν θυμάμαι τίτλο,αλλά θα επανέλθω αργότερα.
Μέχρι εδώ όλα καλά.Όταν όμως έψαξα περρισσότερα ακούσματα από τη μπάντα,αυτό που άκουσα με απαγοήτευσε γιατί μου ακούστηκαν πολύ όμοια τα κομμάτια μεταξύ τους.Χωρίς να είμαι ειδικός,έχω την εντύπωση ότι αυτό υσχίει για τη μπάντα,δλδ βρήκανε ένα ήχο που τους ταιράζει και μείναμε υπερβολικά προσκολημένοι σε αυτό.
Λέγοντας λοιπόν το είδος του μέταλ που αντιπαθώ,ενοώ αυτό το πράγμα,το να μην υπάρχει εξέλιξη στον ήχο του συγκροτήματος.Αν βέβαια είσαι οπαδός,πιθανόν να μην σε πειράζει,αλλά εμένα δεν μου έκατσε καλά αυτό.
Ελπίζω έγινα πιο κατανοητός τώρα.
Aχ αγαπη μου…
Πλακιτσα εκανα μονο :roll:
απο τα αγαπημενα γκρουπς των νιατων μου.
το dreamspace μεγαλη δισκαρα και ακολουθει το episode.εμενα μ’αρεσουν και τα πρωτα τους
δυστυχως περα απο το οτι καταντησανε να παιζουν τα ιδια και τα ιδια,οσο μεγαλωνεις καταλαβαινεις ολο και περισσοτερο τις κλεψιες τους.τεσπα
θα παω να βαλω το dreamspace που χω κατι χρονια να το ακουσω!!!