Δεν είδα θεμα οποτε γιατί οχι ? Σημαντική συναυλία για τα δεδομένα του ακραίου ήχου στη χώρα μας. Εισιτήρια 20€ (Τίμια τιμη) απο eat metal/monsterville/siren records καθώς και online [http://www.blasgarden.com/event/tickets/?fbclid=IwAR1Ew2dqBPyXt7pwVbeJszU9Uq3kf6Sga0gs2-AiCblLMV759m0oDs9WITc] Μαζι τους και οι Έλληνες Shadowmass και, μαλλον, και οι Σουηδοί Carnosus.
`
Δηλαδή 5 μπάντες συνολικά;
Ναι.
To πλεον τιμιο πακετο ετσι!
Νομιζω Belphegor ειχα δει τελευταια με Nordor το 08.
Shadowmass παρεπιπτοντως τσεκαρα και γαμανε τα παιδια,θα μαι απο νωρις στο ναο
Εκει θα μαστε να λιωσουμε τα αλατα!
Ειχα την εντυπωση οτι head ηταν οι Belphegor,αλλα και παλι δεν με χαλαει. Το προγραμμα δειχνει οτι θα παιξουν για 75 λεπτα περιπου και αλλη μια ωρα Hate και τελος κανα 80λεπτο Suffocation…Τουμπανο.
Χορταστική συναυλία.
Οποίος δεν ήρθε εχασε την πιο έντονη συναυλία στην Ελλάδα. Μιλαμε αυτο που εγινε στους Suffοcation δεν περιγράφεται.
Το συγκεκριμένο λάιβ το περίμενα πολύ έντονα από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε.
Θυμάμαι ότι το είχαμε σχολιάσει με @fulcizombie κ @apostolisza8 εκείνη τη μέρα, κάπου μέσα στα τέλη Δεκέμβρη νομίζω ( αιώνας μου φαίνεται ότι πέρασε από τότε, αλλά αυτό μάλλον συμβαίνει επειδή το '20 γαμιέται με το καλημέρα). Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν το περίμενα απλά- το χρειαζόμουν ( για διάφορους λόγους).
Κ ήμουν αποφασισμένος να το βιώσω τερματισμένα ανεξαρτήτως συνθηκών χώρου/ήχου, απόδοσης των συγκροτημάτων κλπ( το ξεκαθαρίζω για όποιον περίμενε αντικειμενική/ ψύχραιμη άποψη/ ανταπόκριση).
Αν ,απ’ την άλλη, το λάιβ συναντούσε όντως τις προσδοκίες που θα μπορούσα να έχω απ’ αυτό, τέλεια!
Οκ, σπόιλερ αλέρτ:
Οι προσδοκίες ξεπεράστηκαν (κι απ’ τους τρεις),το λάιβ χτύπησε ταβάνι, το γκρέμισε κ το έριξε πάνω μας ( μαζί με καμιά εικοσαριά στέιτζ ντάιβερς με παρότρυνση απ’ τους ίδιους τους Suffocation).
Προσπάθησα πολύ να προλάβω κ τα δυο πρώτα σχήματα αλλά κατάφερα να δω μόνο το τέλος της εμφάνισης των Shadowmass, οπότε δεν μπορώ να πω πολλά, πέρα από το ότι, από την πρώτη στιγμή που έφτασα στο χώρο, η ενέργεια κι η ένταση πάνω κ κάτω απ’ τη σκηνή ήταν τρομερά εμφανής. Κ αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με το σολντάουτ που τελικά έγινε ( αν κ σίγουρα βοήθησε). Ήταν περισσότερο μια έντονη προσμονή απ όλους, ένα (not so) calm before the storm διάχυτο στην ατμόσφαιρα.
Ε, κ μετά ήρθε το storm
Hate:
Τα δεδομένα: Τρίτη φορά που τους έβλεπα, τρίτος αγαπημένος μου δίσκος του 19 ο τελευταίος τους, κ γενικά μεγάλη αγάπη, πάντα τίμιοι κ δυνατοί στα λάιβ. Με σαράντα πέντε λεπτά στη διάθεσή τους( έξι κομμάτια) το λογικό θα ήταν για κάποιον που ήρθε κ γι αυτούς να μην καλυφθεί πλήρως ( ειδικά σε σχέση με το προ τριετίας λάιβ τους που ήταν δικό τους κ είχαν περισσότερο χρόνο).
Φακ λοτζικ! Για λόγους που ούτε ξέρω, ούτε με νοιάζει να μάθω, το χθεσινό τους λάιβ μου έγραψε απίστευτα έντονα.
Ναι, ήμουν πάλι τέρμα μπροστά κ αυτό πάντα βοηθάει στο να το ζεις πιο ακραία, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Ούτε το κοπάνημα, το ξύλο κ ο κακός χαμός που ξεκίνησε σταδιακά ήδη από τους Hate ( τουλάχιστον μπροστά), κ δεν σταμάτησε ποτέ ( μέχρι τους Σαφόκες όπου απλά απογαμήθηκε όλο το temple). Νομίζω ότι ήταν η ενέργεια που ανέφερα προηγουμένως. Αυτή που υπέβοσκε κ τελικά ξέσπασε.
Ηταν τα γκαρίδια ( I bring Fire, I bring salvation) στο valley of darkness. Ήταν οι ριφφάρες κ τα πολεμικά τύμπανα στο luminous horizon. Ήταν οι σολάρες στο Sovereign Sanctity ( δηλαδή ένα από τα καλύτερα τραγούδια της περσινής χρονιάς). Ήταν τα πάντα στο ομότιτλο του κορυφαίου τους δίσκου ( Erebos that is) με το οποίο έκλεισαν θριαμβευτικά κ τέλος.
Belphegor:
Στο επόμενο μισάωρο βγήκαν τα δεύτερα τύμπανα από τη σκηνή κ μπήκαν από θυμιατά εως το μισό pet cemetery. Α, κ δυο μικροί διακριτικοί δίμετροι ανάποδοι σταυροί, έτσι για το καλό.
Κ μετά βγήκαν κ οι τύποι που κάποιοι εξ ημών θέλαμε να δούμε εξίσου έντονα με Suffocation.
Δεδομένα:
1.Σ αυτήν την περιοδεία δεν αγγίζουν σχεδόν καθόλου το παλιό ( μυθικό) υλικό τους.
2. Στα πιο πρόσφατα λάιβ έκοψαν κ δυο τραγούδια που μέχρι πριν από λίγες μέρες τα είχαν στο σέτλιστ.
Οπότε έπαιξαν εννιά κομμάτια, εκ των οποίων τα δύο είναι ακόμα ακυκλοφόρητα κ λειτούργησαν περισσότερο σαν εισαγωγές ( η μια του λάιβ, κ η άλλη της κορυφαίας στιγμής του).
Τα παραπάνω δεν εμπόδισαν το λάιβ τους να τιμήσει το όνομά τους, τις προσδοκίες που μπορεί να είχε ο οποιοσδήποτε, την ενέργεια κ την πώρωση του κόσμου, να τις ξεπεράσει κ να γαμήσει κ λίγο το Σύμπαν γιατί έτσι.
Τα Devils Son κ Hells Ambassador αποδείχθηκαν ακόμη πιο σαρωτικά λάιβ, το κλείσιμο με Baphomet ήταν επιβλητικότατο, ενώ λίγο νωρίτερα είχε αλώσει τους κόσμους κ τα σύμπαντα το κομμάτι που ίσως περίμενα περισσότερο όλο το βράδυ ( η κορυφαία στιγμή που προανέφερα). Lucifer Incestus κι από κάτω μαζικός δαιμονισμός ( κι ένας βλαμμένος στο front row να ωρύεται κραυγάζοντας Praise the Evil Church- ναι, εμένα εννοώ).
Στο τέλος βγήκε ο Helmut, επίσης θριαμβευτής (κ μορφάρα, αν κ δεν είμαι σίγουρος ότι την πολυπαλεύει στα μυαλά) , κ μοίραζε με το κιλό τις πένες. Εμφάνιση που πραγματικά θα μου μείνει.
Suffocation:
Καταρχάς μεγάλο ρησπέκτ στη διοργάνωση που κράτησε όλο αυτό το σκηνικό στο προγραμματισμένο χρονικό πλαίσιο.
Έντεκα παρά δέκα οι χεντλάινερς ήταν σε θέση μάχης
Δεδομένα:
Ο Mullen είναι από τους πιο εμβληματικούς τραγουδιστές/ frontmen στο death metal. Η αποχώρησή του από την μπάντα ήταν τεράστια απώλεια.
Σε συνδυασμό με το ότι τις τελευταίες κυκλοφορίες τους δεν τις λες απαραίτητα κ κλασικές, θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι δεν είναι κ στα καλύτερά τους πια.
Τίποτα από αυτά, βέβαια, δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι μέσα στις πέντε σημαντικότερες κ επιδραστικότερες μπάντες του αμερικάνικου death metal.
Λοιπόν
Κρατήστε μόνο το τελευταίο κ ρωτήστε κ άλλους στην περίπτωση που με θεωρήσετε υπερβολικό. Οι αντιδράσεις πάντως μετά το τέλος του λάιβ ήταν του τύπου:
ΩΠΟΥΝΑΣΟΥΓΑΜΗΣΩ
Τιστομπουτσο είδα μόλις τώρα
Wtf?!?
Και λοιπές γραφικότητες.
Όχι μόνο από μένα. Από πολλούς ( θέλω να πω απ όλους, αλλά ποτέ δεν ξέρεις)
Ούτε τραγούδια έχει νόημα να αναφέρω, ούτε σκηνική παρουσία ( συντονισμένοι κ κουρδισμένοι όλοι μαζί ρε πούστη όμως! - κ ειδικά αυτός ο Derek το γονάτισε το μπάσο),ούτε το τι έγινε από κάτω.
Απλά θα πω πως ο Myers ( φωνή) ήταν τιμιότατος κ συχνά εντυπωσιακός στους βρυχηθμούς του κ φαινόταν πως δεν ξεχνούσε λεπτό ποιον διαδεχόταν κ πού βρισκόταν.
Θα πω επίσης πως η μισή ελληνική death σκηνή ήταν εκεί (από γνωστούς/φίλους μόνο, είδα μέλη των Mortal Torment, Resurgency, Vermingod) κ όταν λέω εκεί, το εννοώ.
Σε όλα: στο χαμό, στο ξύλο, στο stagediving ,στο pit,στο wall of death(ναι, στο temple κ μάλιστα εις διπλούν).
Για μένα έχει κι αυτό την αξία του (σημειολογική κ μη).
Εν κατακλείδι, ήταν από τα πέντε δέκα κορυφαία death metal λάιβ που έχω δει
( κ έχω δει πολλά, οπότε δεν το λέω ανάλαφρα).
Σόρρυ για το παραλήρημα αλλά ήταν από τα πιο πολυαναμενόμενα λάιβ μου εδώ κ ποολύ καιρό κ ήθελα να αποτυπώσω την αίσθηση που άφησε ( κ οχι μόνο σε μένα νομίζω).
Για το σημερινό ( Ved Buens Ende) θα αφήσω να μιλήσουν άλλοι.
Επίσης, εδω ειναι προσωπικό κόλλημα, πολυ (μα παρα πολυ)και καλο merchandise.
