30-30? έχει συνήθως το βινύλιο. Θεωρείς πως είναι πολλά τα χρήματα για το συγκεκριμένο?
Για μένα οτιδήποτε άνω των 20-25ε για κανονική κυκλοφορία και όχι κανένα box set με 17 βινύλια και δωρο εσπρέσσο είναι κοροιδία. Ακόμα και τα 25ε είναι κοροιδία εδώ που τα λέμε. Γενικά το θέμα με το βινύλιο έχει ξεφτιλιστεί λίγο. Δηλάδή, ναι, σαφώς, πιο ωραίες εκδόσεις, πιο πλούσιες αλλά οι διαφορες έχουν αρχίσει να ξεφεύγουν. Και αυτό κυρίως σε συγκεκριμένους χώρους. Γιατί το βινυλιάκι Machinefabriek/Broderick π.χ. μια χαρά 16ε με μεταφορικά είχε. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι έχουν πάρει χαμπάρι ότι απευθύνονται σε συλλέκτες και τα βαράνε.
Και εγώ έχω αγοράσει πολλά βινύλια που κόστισαν 10? αλλά το altar μαζί με το bees… των earth είναι οτι καλύτερο έχω δει από άποψη packaging, και δεν λυπήθηκα ούτε για ένα λεπτό τα 30άρια που έδωσα.
Αφού επιμένεις 
Πόσο δίκαιο έχουμε ώρες ώρες
Πόση αλήθεια κρύβεται σε ένα post 8)
Πέρα από την πλάκα τώρα, δεν μου αρέσουν γιατί από τα λίγα τραγούδια τους που άκουσα τους βρίσκω πολύ μονότονους και βαρετούς.
Με την Μαντόνα έπαιξαν και κομμάτι ή απλά έκαναν το κομμάτι τους? Αν έχουν και κομμάτι με Μαντόνα θέλω να το ακούσω. Στείλε link. Το στον κάθε τυχαίο θα σκαλώσουμε ελπίζω να μην αναφέρεται σε μένα :-s
αυτό με τη μαντόνα μάλλον μούφα ήταν αλλά κλάιν. 8)
Ένα ριβγιού της εμφάνισής τους στο Αν το 2004 εδώ:
http://www.avopolis.gr/live/default.asp?ID=501
Ήμουν κι εγώ τότε εκεί, και ναι έτσι κουτσουρεμενοι που είχαν έρθει, σίγουρα δεν ήταν αυτό ακριβώς που λέμε “λάιβ εμπειρία sunnO)))”. Τσιμπήσαμε όμως το μπλουζάκι και είμαστε kvlt. 8)
Πάντως είναι η πιο “περίεργη” λάιβ εμπειρία της ζωής μου. Δεν μπορώ να πω ότι δε μ’άρεσαν, δε μπορώ να πω ότι μ’άρεσαν. Δεν ξέρω καν αν θα πάω άμα ξανάρθουν.
Γενικώς συμφωνώ πάντως με σέρκους, ρισπέκτ ο Ομάλεης έχει γίνει μεγάλος έμπορας.
Παραθέτω την πρώτη παράγραφο του review
Ήρωες! Όλοι όσοι αποφάσισαν να κατέβουν τις σκάλες του Αν και να παρακολουθήσουν το live αυτό αλλά πολύ περισσότερο όσοι επέζησαν μέχρι το τέλος. Διότι οι ήχοι της Αποκάλυψης του underground super group των Sunn O))) και η ένταση με την οποία έφταναν όχι μόνο στα αυτιά αλλά και σε ολόκληρο το σώμα ήταν ένα τεστ αντοχής για όλους τους φαν του ακραίου ήχου. Δεν είναι τυχαίο ότι στο τέλος της συναυλίας (;
ο κόσμος είχε μειωθεί σχεδόν κατά το ήμισυ με παρέες να εγκαταλείπουν εξουθενωμένες, βαριεστημένες ή συχνότερα σοβαρά ενοχλημένες από το απειλητικό ηχητικό τείχος που είχε ορθωθεί στη σκηνή και κάλυπτε το χώρο.
Πρώτα από όλα, Bleedin είσαι ήρωας αφού άντεξες μέχρι το τέλος 
Έπειτα, μου αρέσει που αυτος που γράφει το review δίπλα στη λέξη συναυλία βάζει ερωτηματικά :lol::lol: Και τέλος αναρωτιέμαι, ενώ αυτοί που πήγαν στο live ήξεραν από πριν τι περίπου θα ακούσουν, γιατί εγκατέλειψαν εξουθενωμένοι, βαριεστημένοι και ενοχλημένοι; :-k:-k Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου
Μούφα ήταν αυτό με τη Μαντόνα#-o#-o
Πω ρε, διάβασα το review και νιώθω μαλάκας που δεν πήγα (παρ’ ότι ήταν κουτσουρεμένοι). 
Σ’αυτήν εδώ τη φράση συνοψίζεται όλη η ουσία για τους SunnO))):
Επί της ουσίας ανυπόφοροι αλλά εντελώς αποτελεσματικοί ως καλλιτέχνες από την άποψη ότι ήταν αδύνατο να ξεφύγεις από το θανατερό κλίμα που δημιουργούσαν.
το καλυτερο τραγουδι των Sun O)))
το βρηκα σε cover ομως ρε γαμωτο…
Ένα μικρό bump κι εδώ.
Για τους Σούννο (μ’αρέσει καλύτερα αυτή η προφορά) είχα την αίσθηση πως ολοκληρώσανε στο Black One (Το Altar δεν μετράει γιατί δεν είναι “κανονική” κυκλοφορία) μιας και στο Oracle βαρέθηκα, τα 90347837 live albums/σκατάκια είναι κούραση να τα κυνηγάς, και γενικότερα κάπου είχα πειστεί ότι οι αντερσονομάλληδες έχουν γίνει περισσότερο περιπλανώμενοι πραματευτάδες παρά περιπλανώμενοι σαμάνοι.
Ξεθάβοντας τις προάλλες όμως το “Monoliths & Dimensions” έμεινα λίγο μάλαξ (ντάξει δεν είναι η πρώτη φορά) είχα ξεχάσει πόσο σπουδαίο είναι τελικά. Αλλά μήπως είναι αρκετά “ανάλαφρο” για SunnO))) ?
Δηλαδή “Alice”. Κομματάρα απίστευτη αλλά δε σε “πνίγει” πια η ακρόαση. Σχεδόν θα έλεγες πως είναι και “μουσική”.
Μήπως “μαλάκωσαν”? Μήπως ακόμα κι εδώ ακολουθούν πιστά τους Earth?
H γνώμη σας μετά από τόσο καιρό?
Δεν είναι ό,τι καλύτερο έχουν κάνει αλλά Agharta ρε λούληδες.
Επίσης θα πέθαινα να ακούσω Black One με Αττίλα στα φωνητικά.
Σίγουρα είναι ο πιο προσιτός δίσκος τους το monoliths.
Ωραία το έθεσες. Από τη μία συμφωνώ μιας και οι live κυκλοφορίες κοντεύουν πια να φτάσουν σε αριθμό τις full length studio. Επιπλέον, το είδος είναι τέτοιο που “χάνεται” πολύ από την ατμόσφαιρα του live στα δισκάκια. Από την άλλη όμως τους δικαιολογώ, αφού προφανώς έχουμε να κάνουμε με workaholics! Ο καθένας έχει καμιά 50ριά projects και δε νομίζω να περιμένουν να βγάλουν φράγκα από τις συχνές κυκλοφορίες τους. Άλλωστε, το ακροατήριο τέτοιων genres είναι αρκετά περιορισμένο σε πλήθος. Απλά γουστάρουν να γράφουν και να κυκλοφορούν συνεχώς.
Άσε που και να θέλεις να τα αγοράσεις δεν τα βρίσκεις εύκολα. #-o
Τώρα, ως προς τη μουσική κατεύθυνση.
Ναι συμφωνώ πως το Black One ίσως ήταν το peak της δισκογραφίας τους (μέχρι τώρα τουλάχιστον ).
Επίσης συμφωνώ με τον rip_noob, το Monoliths & Dimensions είναι ο πιο προσιτός δίσκος τους. Δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει ότι μαλάκωσαν, ούτε ότι ακολουθούν τα χνάρια των προπατόρων Earth. Αυτό θα φανεί στις επόμενες κυκλοφορίες τους…ας μην βιαζόμαστε. Πάντως και το Monoliths είναι αρκετά “αποπνικτικό” σε σημεία. Απλά είναι πιο ποικιλόχρωμο και όχι τόσο μονότονο. Είναι σίγουρα δίσκαρος. Δεν είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός ήχος Sunn O)) αλλά who cares? Εγώ το λάτρεψα.
Κάτι άλλο που με προβληματίζει είναι πως αυτή η στροφή στον πιο ευκολοχώνευτο ήχο ακολουθείται από μεγαλύτερη ανταπόκριση από τον τύπο και τις αντίστοιχες δισκοκριτικές.
Όπως αποθεώθηκαν τα πιο “μαλακά” Hex και Bees των Earth σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους, έτσι έγινε και με το Monoliths των Σαν.
κοίτα λογικό είναι να μεταλάσσονται από δίσκο σε δίσκο, εξάλλου αυτό το τυπικό σανν ύφος μπορείς να πεις ότι είχε ήδη κορεστεί από το white2 που -μεταξύ μας- μάλλον είναι μπαρουφίτσα δηλαδή ντάξει γιατί να ακούσεις το “Hell-O)))-Ween” κι όχι ξερωγώ το “Richard” σιγά τη σπουδαία διαφορά.
Το white1 είναι απλά μνημειώδες, το black one είναι ο απόλυτα ακραίος SunnO))) δίσκος δηλαδή ντάξει, το άλμπουμ είναι αλλού, είναι σαν να ακούς blackmetal μέσα από γυάλα, απλά απερίγραπτο. Γενικά όμως οι πιο SunnO))) (ή πιο Earth αν θες) δίσκοι είναι τα “00 Void” και “Flight of the Behemoth”, οι οποίοι καλά είναι κει που είναι, απλά από κει και πέρα το ενδιαφέρον ήταν πια μόνο στους guests. Ε στο Monoliths δεν ειναι μόνο εκεί. Και όπως είπα και πριν, το θεωρώ σπουδαίο δίσκο.
Τώρα για την αποδοχή μετά τη στροφή… χμ… εγώ το παρακολούθησα από την αρχή το φαινόμενο SunnO))) (δεν ξέρω για σένα), και μια χαρά hype είχαν από πάντα. Τώρα αν με το τελευταίο και το άλταρ τους άκουσαν και πέντε άτομα παραπάνω, δεν το ξέρω…
Ναι όντως το κουράσανε μετά από ένα σημείο με τις συμμετοχές και τα live albums και ξεχάσανε τις συνθέσεις. Είναι φυσικό επακόλουθο όμως με αυτή την υπερπαραγωγή μουσικής. Ναι, τα White1 και Black One είναι τα αγαπημένα μου.
Ναι ρε παιδί μου αυτό εννοούσα. Λόγω ηλικίας (δεν υπονοώ κάτι! ) δεν είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από την αρχή την πορεία της καριέρας τους αλλά σίγουρα είχαν το κοινό τους από την αρχή και στα πιο “δύσκολα” ακούσματα. Απλά με τις πιο προσιτές σε απαίδευτα αυτιά κυκλοφορίες μπαίνουν και σε νέα ακροατήρια.
και οι δυο τύποι πίσω από τους SunnO))) μόνο τυχαίοι δεν είναι, είχαν αμφότεροι σεβαστή προϋπηρεσία στο underground, ήταν αναγνωρίσιμοι, και το underground κοινό τους δέχτηκε με αγκαλιές όταν συστήθηκαν ως SunnO))). Το γεγονός μάλιστα ότι οι στονεροντουμοσλατζοχαρκροτιδηποτε αντεργκράου φανς δεν είχαν(-με) καθόλου επαφή με τα ντρονς, τα άμπιεντς, τους ερθ κλπ δημιούργησε ένα “τεράστιο” -για τα δεδομένα- hype, γιατί πολύ απλά κανείς στη σκηνή δεν μπορούσε να περιγράψει τι διάολο έπαιζαν αυτοί οι σαννό, και κατέφευγαν(-αμε) όλοι σε παπαρίτσες τύπου “ηχητική εμπειρία”, “ηχοτοπία”, “εξερευνητές” κλπ.
Ε οπως σε κάθε hype, έτσι κι εδώ έσκασαν μύτη ανυποψίαστοι από περιέργεια, λούστηκαν την ξενέρα και δημιουργήθηκαν και στρατιές από haters όπως βλέπουμε και στις πρώτες σελίδες του θρεντ. Πλάκα είχε. Ε τόσα χρόνια μετά, όλοι ξέρουν ποιοί είναι οι Σανν, τι είναι το ντρον, οπότε τώρα που βγάζουν δίσκους που ακούγονται τους αγνοούν. λολ.
Συνολικά πάντως έκαναν πολύ καλό στη σκηνή. Ο σεβασμός είναι δεδομένος και απεριόριστος.
Ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Stephen O?Malley στο Quietus
[B]There?s a record we were working on a couple of years ago, collaborating with that band Ulver from Norway[/B]
και στην οντυσευ λενε για τουρ ιουνιο!
αντε να δουμε 
Δεν ξέρω γιατί αλλά εδώ και 6-7 ώρες ακούω τα Void, Black One και Monoliths & Dimensions στο ριπίτ.
Αν δεν άρχιζαν να μυρίζουν τα καμένα μου εγκεφαλικά κύτταρα, οπότε και το πήρα χαμπάρι, παίζει να συνέχιζα μέχρι αύριο το πρωί.
Α και το Monoliths παίζει να είναι ο πιο τρομακτικός δίσκος που έχω ακούσει στη ζωή μου. Αυθεντικός τρόμος, όχι μαλακίες…