εγω το ειπα γιατι το remix ειναι του 2003 ενω το thread ειναι για τα 80’s oxi τιποτα αλλο.ελπιζω να σας αρεσε παντως.και στο τελευταιο που ειπες συμφωνω.
Ναι, ε;:-k Με προβλημάτισες…
Μπα…
Συγκροτηματάρες! Πως ξέχασα να τα αναφέρω… Τους υπόλοιπους τους έχω απλά ακουστά αλλά άντε να έχω ακούσει κάνα κομμάτι, τίποτα παραπάνω… Sonic Youth, Jesus and Mary Chain και Echo and the Bunnymen (με αυτή την σειρά προτίμησης) είναι δάσκαλοι. Τους πρώτους τους είχα δει και live πριν τρία χρόνια στην Μαλακάσα. Off topic αλλά πιο ηλίθιο μυαλό είχε σκεφτεί να βάλει τους Sonic Youth πριν τον Μoby;;;:-k
Iδού τα 80s για μένα…(Daz ακούς?)
Katse na to skefto…me problimatises. I’ll get back to you…8)
YMNOS 
Χεχεχε, πως μου διέφυγαν. Ανάμεσα σε τόσα που μου έρχονται στο νου όταν μιλάμε για '80ς, είναι φυσικά και οι εξής τρελαμένοι κύριοι και κυρίες… 8)
Den bgainoun tetoia groups pia re Ellanor. Ola eixan kati to idiatero, today…copy paste!
Mε πρόλαβες γιατί θα έγραφα τα ίδια.
Βλέπω παιδιά να αναφέρουν 80’s τσιχλόφουσκα-ποπ σε νωρίτερα posts και πράγματι αν λάβουμε αυτά υπ’οψη μας θα οδηγηθούμε και εμείς στο συμπέρασμα του Metal Hammer πως “στα 80’s ότι άξιζε ήταν metal” ή κάπως έτσι, που αναφέρθηκε στο thread που ήταν η αφορμή για να ανοίξει ο Daz αυτό εδώ.
Όμως στα 80s είχαμε:
-Tον SRV να ηγείται μίας ανβίωσης των blues αλλά και να τα φέρνει σε ευρύτερο ακροατήριο παίζοντας φράσεις Albert King σε χορευτικό κομμάτι του Bowie!
-Toυς ZZ Top να κάνουν λίγο πολύ το ίδιο έχοντας εμπορικά κομμάτια μεν και κλιπάκια στο MTV αλλά διατηρώντας και την βρώμα τους και τις ρίζες τους (μερικά πράγματα όσο και να προσπαθείς δεν κρύβονται)
-Τεράστιους Fusion δίσκους από τον Holdsworth που επηρέασαν το παίξιμο μουσικών και εκτός του είδους. Ρωτήστε τους Van Halen και Satriani 
-Γενικότερα, άσχετα αν όλοι θεωρούμε τα 70s τη μεγάλη δεκαετία του Fusion, στα 80s Chick Corea, Miles Davis, Di Meola, Mc Laughlin, Metheny και πολλοί άλλοι που αυτή τη στιγμή δεν αναφέρω έβγαλαν καλούς δίσκους που προχώρησαν το είδος και περιόδευαν πολύ.
-Στην Country υπήρξε ο Danny Gatton Pου έβγαλε δισκάρες (Unfinished Business)
-Kαι στο rock υπήρξαν καλοί και πρωτότυποι δίσκοι, οι U2 που αναφέρει πιό πάνω ο Κάρβου είχαν ξεκινήσει πολύ καλά την δεκαετία, μετά το Joshua Tree άρχισε ο πολύς ακτιβισμός… 
να και η ακραία και σκατόψυχη πλευρά των 80ς
birthday party - junk yard
κι ο εθισμός στην ομορφιά
bel canto - shoulder to the wheel
ετσι,σωστο σε βρισκω
Mule sygnomi alla ti ennoeis gia tsixlofouskes stin pop ?
ρε παιδια κατι ξεχασαμε η ειναι ιδεα μου?
@Outlawtorn, οι Cure και οι Smiths αναφέρονται ανελιπώς απο την αρχή του τόπικ (αλίμονο αν δεν αναφέρονταν!) 8) (πολλά απο αυτά τα γκρουπ έχουν και δικό τους τόπικ εξάλλου)
Και όσο αφορά την ποπ, είπαμε, υπάρχει ποπ και ποπ! Δεν είναι μουσική για στοχασμό ούτε προσφέρεται για ξεδίπλωση της δημιουργικότητας, αλλά υπάρχουν κι άλλες αρετές στη μουσική! Για παράδειγμα…
επίσης, μερικές τραγουδάρες από έναν μεγάλο δίσκο της anne clark (info), ονόματι “Changing Places”. έτος 1983. κάπου τον είχα ξανααναφέρει τον δίσκο - να τον τσεκάρετε όλοι μιας που το φθινόπωρο έρχεται στα μέρη μας.
Anne Clark - Sleeper in Metropolis
Anne Clark - Poem for a Νuclear Romance
Anne Clark - Wallies
Anne Clark - The Last Emotion
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σπουδαία πράγματα
Για την δεσποινίδα Clark έχουμε κάνει ιδιαίτερη μνεία στο θρεντ για το goth rock. Πολύ ιδιαίτερη μορφή, δε το συζητάω. 8)
ξερει κανεις αν παιζει live και ποτε?ψηνομαι να τη δω.
ellanor :thumbup:
outlow, ναι. οι ακριβείς ημερομηνίες είναι:
19.12.08 Thessaloniki (GR) - Principal Club Theater
20.12.08 Athens (GR) - Gagarin 205
αργεί ακόμα δλδ. ελπίζω να μη γίνει καμιά στραβή. τα live είχαν ανακοινωθεί από τον χειμώνα!!!
Παρακαλώ 8)
Αυτά εδώ:
Kαταλαβαίνω πως αρκετός κόσμος έχει ευχάριστες αναμνήσεις συνδεδεμένες με αυτά αλλά αν πρέπει να ασχοληθούμε με την μουσική τους αξία (και μάλλον πρέπει γιατί εδώ είναι το μουσικό κομμάτι του forum και όχι ένα thread “πως βγάζατε γκόμενες τη δεκαετία του '80” ) τα συγκεκριμένα τραγούδια δεν διεκδικούν δάφνες για την έμπνευση, τις ερμηνείες και την διαχρονικότητα τους. Εννοώ την διαχρονικότητα εξαιρώντας τον παράγοντα “νοσταλγία”: Tο τι μπορούν να πουν αυτά τα τραγούδια σε έναν σημερινο 18άρη που θα τα άκουγε για πρώτη φορά…:-k
Mule den tha apantiso se ayto to post. Den eimai neos opote as apantisoun neoi 20arides kai meta mporei na sympliroso kati.
εγώ είμαι 23, μπορώ να απαντήσω;
καταρχάς, στο θέμα τσιχλόφουσκα. εγώ όταν μασάω τσιχλόφουσκα τραβάω τη γεύση στο πρώτο δεκάλεπτο και μετά θέλω να τη φτύσω. πολλά από αυτά τα κομμάτια τα ακούω χρόνια (δεν έχω βγάλει γκόμενα χάρη σε αυτά), τα έχω χορέψει στο σπίτι, σε ντίσκο και σε ένα σωρό άλλα μαγαζιά και δεν τα έχω βαρεθεί στο ελάχιστο. όπως και πολλοί φίλοι στην ηλικία μου. ναι, είναι ανάλαφρη μουσική, αλλά φευ - αυτό σημαίνει απλά και μόνο πως είναι ανάλαφρη, όχι πως είναι φτηνή, ούτε ανέμπνευστη, ούτε τσιχλοφουσκέ. μπορεί να δημιουργήθηκε έχοντας στο μυαλό του ο κάθε συνθέτης τη γρήγορα επιτυχία που έρχεται μέσω μιας πιασάρικης μελωδίας, αλλά καμιά φορά (όπως σ’ αυτήν την περίπτωση) η μουσική γίνεται κάτι άλλο από αυτό που την προορίζεις να είναι. είτε το θέλετε είτε όχι, πάρα πολλές από τις τσιχλόφουσκες των 80ς έχουν μείνει κλασσικές και διαχρονικές για τη γεύση τους. ζήτω η big bubble!!.