τον διπροσωπο τον υποδυεται o Aaron Ekhart στο dark knight παντως. δεν εχω ιδεα αν θα τον εχει σαν κακό σε αυτη την ταινια όμως.
O Έκχαρτ σε αυτή την ταινία εμφανίζεται σαν δικαστής Ντεντ,δηλαδή ο άνθρωπος που λίγο αργότερα θα μεταμορφωθεί σε Διπρόσωπο. Έχω την εντύπωση πως αυτό δεν γίνεται σε αυτή την ταινία αλλά στην επόμενη. Απλά τώρα τον “γνωρίζουμε” για πρώτη φορά.
Νομίζω αυτό γίνεται στο φινάλε αυτής της ταινίας, οπότε θα μείνουμε για 1-2 χρονάκια σε αναμμένα κάρβουνα μέχρι την επόμενη. Αν συνεχιστεί πάντως το φραντσάιζ του Μπάτμαν του Νόλαν, ανυπομονώ να δω τον Πιγκουίνο. Ίσως ο Ντε Βίτο ως Πιγκουίνος να με είχε εντυπωσιάσει περισσότερο από τον Τζόκερ του Νίκολσον στις ταινίες του Μπάρτον.
Ο Πιγκουίνος ροκάρει ούτως ή άλλως…
Μπα,πιγουινος δυσκολα για επομενες ταινιες,διπροσωπος τωρα κ ισως κατγουμαν…βασικα δεν ξερω καν αν εχει υπογραψει ο νολαν για αλλες ταινιες,πλην των 3 αυτων…παντως στο νεο μπατμαν θα εχει κ προς το τελος τον ντεντ παραμορφωμενο,αν παρατηρησετε στο τρεηλελ,προς το τελος κανα δευετρολεπτο,που ο χαρβευ ειναι παραμορφωμενος-αλλα ειναι προφιλ,κ θελει παρατηρηση-
Παντως ισχυει για Year one,κατα πολυ μαλιστα,αν κ στο καινουριο,killing Joke κ Long halloween φαινονται οι βασικες επιρροες…παντως κ εμενα,ο πιγκουινος του returns με ειχε αφησει καγκελο…κ γενικοτερα το returns μου αρεσε πιο πολυ απο το πρωτο-ειχε κ ο μπαρτον στρωσει λιγο στο στυλακι του,μετα απο ψαλιδοχερη καπακι δλδ,κ ειχε πιο προσωπικο στυλ για μενα…-
Δεν το πρόσεξα…
Όντως το Returns ήταν όλα τα λεφτά. Νομίζω δύσκολα θα φτάσει κάποιον τον εντυπωσιακότατο Ντε Βίτο σαν Πιγκουίνο. Ο Νίκολσον κακά τα ψέμματα αν και είχε κάνει τρομερή ερμηνεία σαν Τζόκερ δεν έμοιαζε και τόσο αξεπέραστος. Αντίθετα ο Ντε Βίτο παίζει να ήταν η ιδανικότερη επιλογή. Επίσης στο ίντερνετ έχω διαβάσει πως για επόμενος πιγκουίνος προορίζεται ο Μπομπ Χόσκινς. Το άλλο μεγάλο συν του Returns είναι ότι αποτειπώνει άψογα την ανισσόροπη σχέση ανάμεσα σε Μπάτμαν και Κατγούμαν. Δύο εχθροί που γοητεύουν ο ένας τον άλλο ενώ και στην πραγματική τους ζωή έχουν ερωτευτεί χωρίς να ξέρει ο ένας την μυστική ταυτότητα του άλλου. Η Σελίνα Κάιλ παίζει να ήταν η γυναίκα που ερωτεύτηκε πιο πολύ από κάθε άλλη ο Μπρους Γουέιν και το γεγονός ότι είναι αντίπαλός του σαν Κατγούμαν δημιουργεί ένα από τα πιο περίπλοκα ερωτικά στόρι που θυμάμαι κάτι που ο Μπάρτον το αποτυπώνει τέλεια. Ειδικά η σκηνή στο τέλος όπου ο Μπάτμαν βγάζει την μάσκα του μπροστά στην Κατγούμαν και αποκαλύπτεται το πρόσωπο του λέγοντας της: “Είμαστε ίδιοι. Δεν το βλέπεις; Είμαστε το ίδιο άτομο χωρισμένο στα δύο” είναι όλα τα λεφτά.
lol,εγραψες,τα ειπες ολα για το RETURNS…
παντως,το αστειο ξερεις πιο ειναι??το 93,στα χρυσα βατομβουρα,βγαλαν υποψηφιο τον ντε βιτο,για Worst Supporting Actor…#-o #-o #-o #-o δλδ η βλακεια που τους δερνει δε λεγετε…για μενα η καλυτερη ερμηνεια του ever…απλα ΗΤΑΝ ο πινγκουινος…εγω για το νεο batman εχω ακουσει φιλιπ σειμουρ χοφμαν για τον ιδιο ρολο…
http://www.cinematical.com/2008/05/05/two-face-revealed-eckhart-talks-the-dark-knight/
ΕΔΩ φαινεται λιγο,ο διπροσωπος,απο το τρεηλερ…οχι καθαρα βεβαια,απλα δειχνει οτι θα εχει κ αυτος μια μικρη συμβολη,προς το τελος της ταινιας λογικα…
στο imdb εκει που δειχνει τους ρολους διπλα στου εκχαρτ γραγει και τα δυο, και του ντεντ και του διπροσωπου. απο κει το καταλαβα και το ειπα. χαιρεομαι που ολοι κοιτανε τα τρειλερ με πολυ προσοχη παντως!!!
Μαλάκα και αυτός θα τα σπέρνει. Μια δόση τρέλας στο παίξιμό του την έχει έτσι και αλλιώς…
Είναι κι αρκετά ασκημομούρης για το ρόλο…
Ο Χόφμαν δεν ξέρω κατά πόσο θα έκανε για Πιγκουίνος γιατί δεν είναι δα και τόσο κοντός, αλλά σίγουρα σε οποιοδήποτε ρόλο και να τον βλέπαμε θα ήταν θεός. Αν κατάφερναν και τον έχωναν σε αυτό του Πιγκουίνου θα ήταν θεικό. Προσωπικά τον βάζω εύκολα μέσα στους κορυφαίους ηθοποιούς στο Χόλιγουντ αυτή τη στιγμή.
Μια απίστευτη, ανεπίσημη φωτογραφία με τον Άαρον Έκαρτ ως Διπρόσωπο. Δεν είναι εξακριβωμένα αυθεντική αλλά είναι σίγουρα πολύ τρομακτική:
http://www.wwtdd.com/photo.phtml?post_key=5892&photo_key=13212
Ανατριχιαστική!!!:-s
Νομιζω πως ειναι αυθεντικη,γτ οταν ειχε κυκλοφορησει πρωτη φορα πριν λιγο καιρο,η γουορνερ την αφαιρεσε απο ολα τα σαιτ…μεχρι τωρα προφανως…ενυγουευ,η φοτο τα σπαει,ανατριχιαστικη οντως…:bow2:
Ρε παιδιά μόνο εγώ είμαι που το Batman Begins το θεώρησα από μέτριο προς κακό. Από που να αρχίσω και που να τελειώσω με τα χάλια του. Τι έγινε η σκοτεινή πρωσοπικότητα του Batman? Τι αποτυχημένη προσπάθεια εκλογίκευσης των κινήτρων και της προσωπικότητας του είναι αυτή? Ο Batman δεν είναι ένας ο Spider-man ούτε ο Superman για να λειτουργεί με την κοινή λογική, είναι ένας τύπος που είδε τους γονείς του να σκοτώνονται όταν ήταν παιδάκι μπροστά στα μάτια του και δεν αποζητά δικαιοσύνη αλλά εκδίκηση και σκληρή τιμωρία. Στα αριστουργήματα του Tim Burton πολλοί λένε ότι ο Batman επισκιάζεται από τους εκάστοτε κακούς αλλά μάλλον δεν έχουν καταλάβει μια. Ο Batman δεν θα κάτσει να σου απαγγέλει ένα σωρό βαρετά ηθικολογικά λογίδρια, αρκέι μόνο μια ψυχρή ματιά του για να καταλάβεις μέσα από την λακωνική παρουσία του πόσο Screwed Up In The Head είναι εκεί που ο καραγκιοζάκος ο Bale κάθεταται και γκαρίζει με Brutal φωνητικά και το μισοκοιμισμένο βλέμα του. Επίσης τη συμβατικό ξενέρωτο Love Story είναι αυτό με τη βρωμόσαυρα την Holmes. Ανατρέχω στα 2 πρώτα για να δείτε ότι ο Batman χρειαζόταν κάποια σαν την Catwoman(από τα κορυφαία κινηματογραφικά Love Stories όλων των εποχών) η οποία είναι εξίσου ανισόρροπη με αυτόν για να δέσει και φαίνεται ότι δεν υπάρχει διαφορετική γκόμενα μόνο και μόνο για αυτό αλλά για να δείξει ότι μια Normal γυναίκα δεν την παλεύει μαζί του. Κάτι άλλο που κανείς δεν φαίνεται να παίρνει χαμπάρι είναι αυτή η Safe και Politicaly Correct νοοτροπία του στύλ “δε σε σκοτώνων αλλά δεν είμαι υποχρεωμένος να σε σώσω” το οποίο είναι εντελώς off character για τον Batman(όπως θα έπρεπε να είναι ο Batman και όχι όπως απεικονίζεται στα παλιά comics και στο Begins). Ασχολίαστες και οι κλισεδιάρικες νερόβραστες ατάκες όπως στη σκηνή που ο Batman φανερώνεται στη σαύρα(τη Holmes εννοώ) με την “κάνω εμεττό τώρα” ατάκα “αυτό που μετράει είναι αυτό που κάνουμε και όχι αυτό που είμαστε μέσα μας”. Η σκηνοθεσία από την άλλη είναι αρκετά κοινή και ορθολογιστική όπως και ο χαρακτήρας του Batman που ξαναέγινε ένας τυποποιημένος υπερήρωας της σειράς. Εικαστικά έχουμε μια ημιεπιτυχημένη στολή και ένα παντελώς αποτυχημένο Batmobile, Batarang και σήμα. Ένα τελευταίο για τη συγκεκριμένη ταινία είναι ο Alfred ο οποίος έγινε και αυτός ένας συμβατικός χαρακτήρας(μη μου πείτε ότι ο Afred του Burton έστεκε καλά στα μυαλά του).
Ένα τελευταίο ειδικά για το Batman Returns το οποίο θεωρώ για πλάκα το κορυφαίο της σειράς και μάλλον είναι και το πιο “Love Or Hate” απόλα μιας και αυτοί που το Hate είναι και αυτοί που κατα κύριο λόγο θεωρούν το Begins σαν το κορυφαίο όλης της σειράς(έλλεεεεεεεεεεος) και προσπαθούν να το εκλάβουν ορθολογιστικά και όχι σαν το εξπρεσιονιστικό αριστούργημα που πραγματικά είναι και 4 υπερπλήρεις χαρακτήρες που κανονικά η χαρακτηριολογική τους ανάλυση με το στυλ του Begins θα διαρκούσε καμιά δεκαριά ώρες γιατί ο Nolan είναι ανίκανος να μιλήσει με εικόνες και καταφεύγει σε σεναριακές ευκολίες για να γίνει η δουλειά.
Να τονίσω μέσα σε όλα ότι για μένα προσωπικά ο πραγματικός Batman είναι αυτός του Burton και όχι των Comic(όσο αιρετικό και να ακούγεται) και ότι αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν.
Ψιλοσυμφωνώ σε πολλά από αυτά που λες, με χάλασε κι εμένα η πιο ηθική/εκλογικευμένη απόδοση του “γιατί κάνει ό,τι κάνει ο Batman” αφού σωστά λες κι εσύ ότι ξεκίνησε να είναι αυτός που είναι με μοναδικό/κυριότερο κίνητρο την εκδίκηση. Ωστόσο αυτό ήταν το νόημα της ταινίας, δείχνει κατά κάποιο τρόπο από πού και πώς ξεκίνησε ο Μπάτμαν.
Αλλά στο τέλος, που λες ότι ο Christopher Nolan είναι “ανίκανος να μιλήσει με εικόνες” (δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς εδώ) αλλά “καταφεύγει σε σεναριακά κόλπα”, είσαι φάουλ. Ο Νόλαν έχει δείξει σημαντική σκηνοθετική δουλειά: Prestige και Memento, co-writer κιόλας και στα δύο και σκηνοθέτης στο ριμέικ του Insomnia, μου άρεσε πολύ η σκηνοθεσία του εκεί. Αλλά και στο Batman Begins, η σκηνοθεσία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Προφανώς διαφορετική από του Burton, αλλά οι συγκρίσεις είναι ανώφελες γενικά.
Περιμένουμε να δούμε επίσης τι ψάρια έπιασε ως co-writer και σκηνοθέτης στο Dark Knight! Ως τώρα τα δείγματα είναι πολύ θετικά…
lol,διαβαζα αρχικα τα απο πανω κ ελεγα’'ποοο,θα τον ετρωγα ζωντανο αμα ηταν μπροστα μου:lol: :lol: :lol: ‘’…πλακα κανω προφανως…καταρχας,το ποιο μπατμαν σαρεσει κ ποιο σου κανει μουφα,μαγκια σου κ δικαιωμα σου να ειναι ετσι,δεν τρεχει κ τπτ,γουστα ειναι αυτα ουτως η αλλως…κ μαλλον δεν παιζει ν εχεις διαβασει κ ποτε μπατμαν-τουλαχιστον οχι σε καποιο α επιπεδο-…
ομως:
1.ο μπατμαν αποζητα δικαιοσυνη κ οχι σκληρη τιμωρια κτλ…αυτα ειναι για αλλους(γουλβερινους κτλ…)…ο ματμαν ορκιστηκε στο ταφο των γονιων του,να απαλλαξει την πολη απο το κακο που ευθυνεται για το θανατο των γονιων του…οχι να σφαξει τους παντες…αλλα με τη δικαιοσυνη διπλα του…γι’αυτο κ ο τζοκερ δεν πεθανε ποτε στα κομικ κ ουτε προκειτε να πεθανει απο εκδικηση η κατι τετοιο…ειναι ο στοχος του μπατμαν,απεναντι σε ενα τερας οπως ο τζοκερ,να μην πεσει στο επιπεδο του κ γινει ενας απλος εκδικητης που ειναι ομφαλμος αντι οφθαλμου,αλλα να τον καταδωσει στο νομο κ να δειξει πως το συστημα του δουλευει,πως μπορει ν υπαρξει δικαιοσυνη πανω στους εγκληματιες…κ ναι,ο μπατμαν λειτουργει πολλες φορες με ανορθοδοξες μεθοδους,αλλα αυτος ειναι παντα ο στοχος του…δεν ειναι σουπερμαν,με ενα τσακ να σε μπαγλαρωσει…αλλα θα δρασει,θα κανει τη ζωη κολαση σε καποιον κ μετα ομως θα τον οδηγησει εκει που πρεπει…κ η ατακα που λεει στον ρας αλ γκουλ,στο τελος του begins,ειναι πολυ καφρικο για μπατμαν…ο μπατμαν που εχεις εσυ στο μυαλο σου,δεν εχει καμια σχεση μετ ον μπατμαν που υπαρχει,ειναι σαν καποιος που τον δημιουργησες εσυ…επιτελους δηλαδη ενας μπατμαν σωστος,χωρις μλκιες περι εκδικησης,αλλα τρωτος,που χτυπιεται καθε μερα,αλλα το βραδυ ειναι παλι εκει…αυτη ειναι η ουσια του μπατμαν,κ οχι αυτο που εκανε ο μπαρτον…
2.η σκηνοθεσια γ@μησε…κ ολες οι αλλαγες σε αμαξι,σημα κτλ,που κ μενα με ειχαν προιδεασει αρνητικα,εδεσαν τελεια…ο νολαν εκανε τον μπατμαν,οπως ειναι ακριβως στα κομικ αλλα με οσο παραπανω ρεαλισμο γινοταν κ πετυχε διανα…ειναι για μενα οτι πιο ακριβες εχω δει σε μεταφορα κομικ σε ταινια(μαζι με μερικα αλλα βεβαια-sin city κτλ)…η γκοθαμ δεν ειναι γκοθικ πρωτευουσα,αλλα βιομηχανικη,βρωμικη,διεστραμμενη…
3.για τη σαυρα,οτι λες εχεις δικιο 100%,ευτυχως που αντικατασταθηκε απο σοβαρη ηθοποιο…
4.ο μπαρτον επελεξε αλλο δρομο για τα μπατμαν του…καταρχας δε τα διαβασε ποτε-κ ο ιδιος το ειχε πει παλια,πως δεν εκατσε ν μελετησει καθολου τα κλασσικα μπατμαν κομικ,απλα ειχε μια γενικη ιδεα-…ο μπαρτον τονισε το σκοτεινο-γκοθικ του χαρακτηρα του,αφηνοντας εξω ομως την αισθηση δικαιοσυνης κ τα ηθικα του διλληματα σχετικα με εκδικηση κτλ…κ δεν με χαλασε,οκ,απλα ηταν ασχετο με την γενικη ιδεα του κομικ…στο πρωτο ειδικα,που ο μπατς γουσταρει να σκοτωσει το τζοκερ,ε,αυτο δεν παιζει στα κομικ…(ουτε βεβαια ο τζοκερ του σκοτωσε τους γονεις ποτε κτλ κτλ…)…ο μπαρτον εμεινε στο στυλιστικο θεμα,στο ενδυματολογικο,στην αγαπημενη του θεματολογια-το διαφορετικο/τερας αναμεσα στους νορμαλ ανθρωπους- κ στραφηκε σε ενα κοινο που αγαπησε τον ψαλιδοχερη κ τον σκαθαροζουμη…δεν ηταν κακο αυτο-ο ψαλιδοχερης παραμενει μια απο τις 3 αγαπημενες μου ταινιες εβερ-,εγραψε κανονικα στο πανι,το αποτελεσμα ηταν καθυλωτικο,αλλα ειχε πολλες διαφορες απο το κομικ…το returns βεβαια ηταν σαφως καλυτερο,πιο πιστο στο κομικ σε πολλα σημεια,θα συμφωνησω για τους 4 χαρακτηρες,ολοι ενας κ ενας…αλλα κ παλι,οχι τοσο μεγαλη σχεση με την ουσια του κομικ,αν κ το παλεψε…
5.το σεναριο του begins ειναι ΤΕΛΕΙΟ,βασισμενο σε κλασσικα μπατμαν κομικ,περνοντας απο δω κ απο κει,αφτιαξαν την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ιστορια του μπατς,ετσι οπως την γνωρισε ο κοσμος των κομικ κ ετσι οπως εγινε…επιτελους ενα μπατμαν,μη παιδικο…σκοτεινος,χωρις χρωματα,εξωπραγματικα μπιχλιμπιδια,διχασμενος κ ετοιμος να προλαβει την γκοθαμ,ωστε να μην παθει οτι επαθε κ αυτος…
6.ο μπεηλ ηταν αψογος,νορμαλ τη μερα,μπατμαν το βραδυ,με την πιο βαρια φωνη κ την απιστευτη εναλλαγη προσωπικοτητας,απο τη μια στιγμη στην αλλη…καλα,ο αλφρεντ στα παλια,μονο για το credit στους τιτλους τελους υπηρχε κ μονο…
7.οσο για το ποιον θεωρεις τον πραγματικο μπατμαν,ναι,οκ,αποψη σου(κ δεν θελω να στην αλλαξω),αλλα δεν ισχυει παντως…ο μπατμαν του μπαρτον ειχε μερικη σχεση με το κομικ,ο μπατμαν του νολαν ΗΤΑΝ ο μπατμαν του κομικ,αλλα κ παντως γενικα,δεν μπορεις απο 2 ταινιες να διαγραφεις πανω απο 50 χρονια ιστοριας του μπατμαν,το χαρακτηρα,την ιστορια του,κ ολο το ειναι του…
8.το ξαναεχω πει,ανυπομονω για το καινουριο,για μια επιτελους σωστη παρουσιαση του τζοκερ,ετσι οπως ακριβως ειναι κ οχι κανας χαζοχαρουμενος κλοουν που χορευει απο δω κ κει κ αμα λαχει τρωει κ κανενα…
Όλα αυτά που λες είναι καλά και φαίνεται ότι είσαι πολύ πιο διαβασμένος στον τομέα Batman Comics απότι εγώ και η άποψη σου είναι πολύ πιο σεβαστή από κάποιον που θα πεταγόταν και θα μου έλεγε “ουστ από δω παλιόκαφρε ακου τι λέει για τον Batman ο παλιομαλάκας στην πυρά…” αλλά:
1)Εγώ ανέφερα συγκεκριμένα ότι έτσι θεωρώ ότι θα έπρεπε να είναι ο Batman και όχι έτσι είναι στα comics, με άλλα λόγια όσο κουλό και αιρετικό να ακούγεται και τα comics αποτυγχάνουν στην απεικόνιση του με εξαίρεση την απόσωση που του έχει δώσει ο Frank Miller. Ένας άνθρωπος που του σκοτώνονται οι γονείς μπροστά στα μάτια δεν είναι λογικός έχει ψυχολογικά τραύματα, την έχει ακούσει. Δεν είπα ότι πρέπει να είναι Wolverine μιας και ο Wolverine δεν υποφέρει από το σύνδρομο του ψυχρού υπολογιστικού εκδικητή ο οποίος βασανίζεται τόσο πολύ από τα τραύματα του σε σημείο που να μην έχει άλλη ζωή πέρα από την ελπίδα να ανάψει ένας προβολέας στον ουρανό αλλά είναι απλός ένας μανιακός που δεν έχει πρόβλημα να σκοτώσει ότι βρεί στο δρόμο του αν αυτό του είναι εμπόδιο. O Batman έχει λογική και ηθική(μπορεί ιδιόμορφη αλλά έχει) και αυτό ήταν το γοητευτικό στο χαρακτήρα του, η λεπτη γραμμή που τον χωρίζει από τα όρια(θυμήσου λίγο πρώτη ταινία στο ατύχημα που δημιούργησε τον Joker και πες μου αν μπορείς να ξεχωρίσεις από το βλεμα του την πρόθεση του όταν το κράταγε πάνω από τον κάδο με τα χημικά).
2) Σχετικά με το Joker νομίζω ότι είναι πολύ παραπάνω από ένα χαζοχαρούμενο Clown που χοροπηδά απο εδώ κι απο κει μιας και η τρέλα του ήταν ήδη εμφανής ακόμη και πριν πέσει στον κάδο και απλά όλο αυτό ήταν μια γκροτέσκα επικάλυψη της σε συνδυασμό με την αγωνία του. Ίσα ίσα ο joker όπως τον εννοείς εσύ πολύ πιο γραφικός μου φαίνεται. Όσον αφορά το αν είναι πιστό αυτό ποτέ δεν το ισχυρίστηκα απλά πιστεύω ότι για να μεταφερθούν κάποια πράγματα στην οθόνη δεν είναι απαραίτητη η πιστότητα πάντα αλλά σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να γίνονται κάποιες αιρετικές μετατροπές ώστε να στέκει περισσότερο κινηματογραφικά αυτό που παίζει στο πανί(η περίπτωση Sin City είναι μεγάλη εξαίρεση μιας και αποτελεί όχι απλώς μεταφορά αλλά μετατροπή στο κινηματογραφικό Format) χωρίς βέβαια αυτό να αποτελεί και κανόνα απλά στη συγκεκριμένη περίπτωση λειτούργησε άψογα.
3) Σχετικά με την ατάκα προς Ras Al Ghul στη σκηνή στο τρένο, αν κρατούσες το ίδιο σκηνικό χωρίς να την αναφέρεις καθόλου την ατάκα θα ήταν μια άψογη σκηνή αλλά με αυτό τον τρόπο κατέληξε να γίνει μια ηθικολογική politically correct σούπα.
4) Για Alfred δεν θα επιμείνω πολύ μιας και δεν είναι καμιά τρελή ένσταση σε φάση ότι απο εκεί κρίθηκε η ταινία αλλά όσο να ναι με χάλασε η απεικόνιση του αλλά όσον αφορά τον παλιό Alfred μην βιάζεσαι να κρίνεις από την ποσότητα της παρουσίας του ούτε και από το πόσο ρόλο βαράει σεναριακά αλλά σκέψου και τι παίζει στο γύρω περιβάλλον του.
5) Σχετικά με το τι είναι το Gotham City δε διαφωνώ ότι η αποτύπωση του από τον Burton δεν είναι μια πιστή αποτύπωση(τουλάχιστον στο Returns μιας και στην πρώτη ταινία μια χαρά βιομηχανικό νεονουάρ σκηνικό μου φάνηκε) αλλά όπως σου είπα ούτε αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να λαμβάνεται ορθολογικά.
6) Οι συμβολισμοί που υπήρχαν σε 2-3 καρέ του Returns δεν υπήρχαν σε ολόκληρο το Begins και αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό μιας και ο Burton έφτιαξε μια ταινία με καθαρά δικά του καλιτεχνικά κριτήρια τα οποία δεν είναι προορισμένα να ικανοποιήσουν το κοινό του Batman των Comics αλλά τις δικές του προσωπικές εμμονές(και αυτό είναι κάτι που φαίνεται και στις υπόλοιπες ταινίες του οι οποίες θεματικά είναι πολύ παραπλήσιες) πράγμα που πολλοί, και με κάθε δικαίωμα, δεν ανέχονται και μπορεί στην τελική να πουν “δε μας χέζεις ρε Burton με τις μαλακίες σου”. Ο Nolan από την άλλη πρόσφερε το Batman όπως τον θέλουν οι οπαδοί του αλλά για εμένα προσωπικά δεν αρκεί όπως δεν αρκεί τη σήμερον ημέρα ένας Superman με τα ίδια ηλίθια Κλισέ που κουβαλά εδώ και 70 χρόνια(Is it a Bird? Is it a plane? No it’s Superman) και ο Lex Luthor με ηλίθιες φιλοδοξίες μεγαλοκτηματομεσίτη ύστερα από μαζική γενοκτονία.
7) Απ’ την άλλη όλα είναι θέμα αισθητικής και πως το βλέπει κανείς οπότε No Hard Feelings:p