Ειχα να ποσταρω καιρο αλλα επειδη δαυτοι μου κρατανε συντροφια τον τελευταιο καιρο ας τους πω.
Απο τα καλυτερα προιοντα της ελληνικης “ηλεκτρονικης” σκηνης που εχω ακουσει τα τελευταια χρονια oι[B] Keep Shelly In Athens[/B]. Αρκετα chill-lounge με εμφανεις επιρροες απο το ηλεκτρονικο χιπστερικο κυμα που εχει σκασει στην Αμερικη τα τελευταια χρονια, παρολα αυτα καταφερνουν να μην γινουν δηθεν (οσο γινεται βεβαια ) και το σημαντικοτερο δημιουργουν αυθεντικο ηχο.
Είναι πράγματι πολύ ομορφο άκουσμα αυτό το Or. Με τις ταμπέλες σε αυτά τα ηλεκτρονικοπερίεργα αν δεν είσαι του χώρου δυσκολεύσαι να βγάλεις άκρη. Το glitchotronica δεν το έχω ξανακούσει να πω την αλήθεια. Από γνωστούς που σχετίζονται με αύτα, μου βγάζει χονδρκά ένα σκοτείνο minmal techno, που όπως σε είδα να γράφεις και στο άλλο thread είναι πολυ κοντινό σε ulver και στη περίοδο που παίζανε με πιο σαουντρακίστικους ήχους. Όμορφη πρόταση κλπ κλπ αν έχεις και άλλα τέτοια στο ράφι, βγάλτα προς τα έξω
Το περίμενα πως και πως, τους ανακάλυψα από το sonicdeathmonkey και το automne fold έχει γίνει από τα αγαπημένα μου album.
Το or το έχω ακούσει αρκετές φορές και φαίνεται να είναι αρκετά ενδιαφέρον.
Το glitchtronica μου ακούγεται σαν πλεονασμός. Απλά glitch το λένε όλοι. Δεν θα λεγα οτι έχει στοιχεία minimal techno (<-άρχισα να ακούω τον τελευταίο καιρό).
Όπως είχα διαβάσει σε ένα ξένο review το automne fold του kangding ray είναι κάτι αντίστοιχο με το untrue του burial. Ναι είναι τόσο καλό.
Επίσης βγήκε και καινούριο album από alva noto & ryuichi sakamoto μιας και αναφέρθηκε η raster noton.
Η εμπροσθοφυλακή της γερμανικής Kompakt είναι εδώ. Ο σουηδός The Field και ο βραζιλιάνος Gui Boratto παραδίδουν για μια ακόμη φορά υψηλού επιπέδου μαθήματα προσεγμένης ηλεκτρονικής αισθητικής και διαπρέπουν. Αμφότεροι εξαιρετικοί δίσκοι, με το III ωστόσο να υπερέχει στα σημεία του Looping State Of Mind.
Ο Gui Boratto είν’ ωραίος :thumbup:
Το Take My Breath Away είναι πολύ ωραίο αλμπουμ, να δούμε και σ’αυτό.
Επίσης, εδώ και λίγο καιρό κυκλοφορεί το νέο Biosphere εκεί έξω.
Από wikipedia: “[I]N-Plants is an ambient album of Biosphere. For this album, Jenssen found inspiration in the Japanese post-war economic miracle. Each track title refers to a Japanese nuclear plant.[/I]”
Δεύτερο αλμπουμ για τον κύριο Hecker για το τρέχων έτος.
Αν κι απ’ότι κατάλαβα δεν είναι ακριβώς καινούριες ηχογραφήσεις, αλλά διάφορες ιδέες που είχε ηχογραφήσει παράλληλα με το Ravedeath, 1972.
Το Ravedeath, 1972 λειτούργησε ως grower σε μένα.
Αυτό εδώ φαίνεται να κινείται στο ίδιο ύφος.
Είδωμεν…
) και το σημαντικοτερο δημιουργουν αυθεντικο ηχο.
