The fountain του Αρονοφσκυ…Με τον Hugh Jackman και την Reichel Weisz
Δεν ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί…Πάντως αν όχι για πείτε τι πιστεύευτε
Τρειλερ
Εγώ πάντως την θεωρώ από τις καλύτερες ταινίες που έχω τα τελευταία χρόνια.Τρομερός ο Αρονοφκσι.Κλασικο θέμα αλλά πολύ πρωτότυπα δοσμένο,Τρεις πολύ καλές ιστορίες και πολύ καλά δεμένες(αν και θέλει λιγο προσοχή να μην χαθείς),καλές ερμηνείες,απίστευτη μουσική και εφέ.Γενικά αψεγάδιαστη.
Eιχα παρα πολυ μεγαλες προσδοκιες απ τον Αρονοφσκι και λιγο απογοητευτηκα απ την ταινια για να μαι ειλικρινης.Αψεγαδιαστη σκηνοθεσια,τρομερα εφφε και μουσικη αλλα σεναριακα το βρηκα αναιτια περιπλοκο!Οι ερμηνειες βασικα κλεβουν την παρασταση,αλλα καθε φορα που ακουγα εκεινο το"finish it" ηθελα να σπασω την τηλεοραση!Παντως οπως ειχα γραψει και την πρωτη φορα που το ειδα,το οπτικο κρεσεντο του τελους ειναι απ τις καλυτερες στιγμες του Αρονοφσκι,αν και αρκετα βιντεοκλιπιστικο.Ομορφη ταινια,αλλα ο Αρονοφσκι θα μπορουσε και καλυτερα πιστευω!
Όλες οι ταινίες του Αρονοφσκι είναι συγκλονιστικές…Δεν θεωρώ το fountain την καλύτερη αλλα μου άρεσε πολύ αν και θεωρώ οτι το θεμα ζωής και θανάτου το άγγιζε πολύ επιδερμικά…Παρολαυτά πάντα μου αρέσει η σκηνοθεσία του και ο Jackman:p αθώς και η απίστευτη μουσική του Mansell.Μακάρι να μη γίνει σούπα σαν το OST του Requiem…
βασικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσος κόσμος τη θεωρεί σεναριακά επιφανειακή. καταπιάνεται με θέματα διαχρονικά και, κατά τη γνώμη, δεν τα αντιμετωπίζει πρόχειρα ή επιφανειακά. ό,τι -φαινομενικά- δεν εμβαθύνει, δε σημαίνει πως είναι και ρηχό. συνολικά, για μένα, η ταινία έχει νοήματα που δίνονται διαφορετικά απ’ ό,τι συνήθως… πιο αφηρημένα - πιο ποιητικά, όπως θέλετε πείτε το.
Οντως οπως εχει ηδη ειπωθει η ταινια εχει τρομερη σκηνοθεσια, μουσικη, ατμοσφαιρα, αγγιζει ενα τρομερα ενδιαφερον(κατ’εμε) θεμα, του θανατου, και πιστευω οτι δεν το εκανε επιφανειακα αλλα απλα ειναι δυσνοητη ταινια…Θα την ξαναδω καποια στιγμη. Με μια λεξη θα μπορουσα να την περιγραψω μονο ως ποιηση.
Tρελαινομαι για Αρονοφσκι αλλα δεν εχω κατσει να δω το Fountain ακομα!
Ενας φιλος που εχουμε παρομοια γουστα την λατρεψε οποτε και μενα κατακει με βλεπω.
Τρομακτικά πανέμορφη ταινία. Χρώματα, λέξεις, σκέψεις, σχέσεις, όοοοολα. Τα τελευταία 10 λεπτά είναι από τις μεγαλύτερες σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου.
Εντάξει οι ερμηνείες καλούτσικες ήταν. Τώρα όσον αφορά το σενάριο το βρήκα πολύ άνισο ανάμεσα στις τρεις ιστορίες ενώ υπήρχαν πολλές μεγάλες και βαρετές σκηνές. Άσε που δεν κατάλαβα τελικά τι ακριβώς ήθελε να πει ο Αρονόφσκι με όλο αυτό το πράγμα. Γενικά μου φάνηκε πως το έργο ήταν πολύ κουλτούριαρικο απλά για είναι κουλτουριάρικο και όχι για να πει κάτι.
Τις εννοεις κουλτουριάρικο…;Δεν μπορώ να πω ότι το θέμα ήταν ιδιαίτερα δυσνόητο στο που ήθελε να καταλήξει…Εντάξει ήταν λίγο μπερδεμένη στο πως δένεις τις ιστορίες αλλά τον νόημα δεν ήταν αυτο.Και πιανεί κλασικά θέματα ώστε να θεωρούνται “κουλτούρα” και η διαφορά με άλλες ταινίες είναι ότι ολοκληρώνει με σχετικά σαφή τροπο.
Εκπληκτική ταινία του Αρονόφσκι( βλέπε Π, Ρέκβιεμ για ένα όνειρο, ο παλαιστής) με τους χιου τζακμαν, ρέιτσελ βαισ και έλεν μπέρνστιν. Την είδα χθες και νομίζω πως μπήκε πανάξια στο τοπ-10 μου . Η σκηνοθεσία και οι εικόνες είναι σε άλλο επίπεδο. Μουσική από τον Clintt Mansel. Πολύ καλό σενάριο που σε βάζει σε σκέψεις για διάφορα θέματα όπως ο θάνατος, η ζωή, ο έρωτας, η μετενσάρκωση και η πάλη του ανθρώπου ενάντια στη θνητή του φύση. Πολλές αναφορές σε ανατολίτικες θρησκείες . Να την δείτε !