It’s with deep regret we have to inform you of another two departures from The Haunted;
guitarist Anders Björler and drummer Per Möller Jensen.
Πάει το μαγαζάκι, διαλύθηκε.
Κρίμα ήλπιζα μετά την αποχώρηση του τραγουδιστή θα έκαναν ένα καλό come back στο ύφος των 3 πρώτων τους άλμπουμ.
At The Gates όχι? :-k
Μεγάλη μπουκιά φάε κλπ.
Aro, ο μεγάλος Erlandsonn και ο “τα παίζω” Ola Englund (Feared, Six Feet Under) είναι τα καινούρια/παλιά μέλη στο [I]νέο λαιν απ[/I].
Πάρα πολύ καλά νέα για μένα αυτά. Ο Aro ταιριάζει πολύ περισσότερο σε αυτή την μπάντα από τον άλλον τον hipster που δεν τον πήγα ποτέ. Ελπίζω να γυρίσουν στον ήχο των 3 πρώτων άλμπουμ, σε αυτό δηλαδή που ξέρουν να κάνουν καλά.
Το καινούργιο Line up είναι πλέον
THE HAUNTED Line-Up 2013:
(From left to right on above picture)
Jensen - Guitars
Ola Englund - Guitas
Marco Aro - Vocals
Jonas Björler - Bass
Adrian Erlandsson - Drums
Ανακοίνωσαν ότι δουλεύουν και σε καινούργιο δίσκο άντε και μια περιοδεία από Ελλάδα.
αυτός ο Ola παίζει να έχει μια από τις πιο σκαλωτικές γιδόφατσες που έχω δει. Γενικά στα του line up, αν και λατρεύω Anders το γύρισε στη jazz προς το παρόν οπότε απλά περιμένουμε να γυρίσει όταν βαρεθεί. Αναμένεται πιο thrash album που θα είναι καλό διάλλειμμα, μόνο μη το κάνουν προς witchery φάση και ξεχάσουν τις at the gates-ίλες στην ατμόσφαιρα. Επίσης θεωρώ τον Per πιο “έξυπνο” drummer (με πιο Tool φιλοσοφία) από τον Adrian.
Λοιπον το Strength in Numbers μια χαρα δισκος ειναι . Προτιμω τον Dovling αλλα οκ δεν θα σταθω σε αυτο τωρα.
Ειναι αρκετα δυνατος ο δισκος , δεν μπορω να πω οτι εντυπωσιαζει , τον ακους ομως ευχαριστα.
Δεν εχει ιδιαιτερους “πειραματισμους”, ειναι περισσοτερο παρ’τα στη μαπα με καποιες πιο “συγχρονες” αναφορες και ωραια παραγωγη. . Πιστευω οι φιλοι του thrash θα το γουσταρουν .
Οταν τον ακουσεις (αν δεν το εχεις κανει ηδη) , γραψε την γνωμη σου , ετσι για να κανουμε καμια κουβεντουλα παραπανω.
1 Like
Κι εγώ προτιμώ τον Dolving. Μου φάνηκε δεμένο και με σωστή διάρκεια, νομίζω πως αν το τραβούσαν παραπάνω θα έχανε αρκετά. Δεν ξέρω ακόμα αν είναι δυνατό, το έχω ακούσει 5-6 φορές από/προς τη δουλειά στο τρένο, οπότε δεν ήταν και ιδανικές ακροάσεις. Δε με γράπωσε πάντως. Οι λέξεις που ήρθαν πάντως στο μυαλό μου ήταν solid και safe. Θα επανέλθω.
2 Likes
"Τιμιο’ θα το χαρακτηριζα !! Το safe ισχυει εν μερει ειναι ομως και στο υφος που τους πηγαινει.
Το παρ’τα στη μαπα που εγραψα δεν σημαινει οτι σε γραπωνει , απλα το στυλ ειναι αρκετα δυναμικο και οχι τοσο “ιδιοτροπο”.
Για να ολοκληρωσω το αρχικο μου ποστ θα πω οτι Ειναι ενα τιμιο 7αρι (δεν νομιζω οτι ειναι και για παραπανω).
2 Likes
Ωραίος δίσκος το Strength in Numbers, πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα με το προηγούμενο, αυτό ίσως είναι λίγο πιο συγκεντρωμένο, λόγω του ότι έχει και λιγότερα κομμάτια, άρα δεν κουράζει. 1-2 κομμάτια θα μπορούσαν να λείπουν και το αποτέλεσμα να είναι πιο δυναμικό. Για εποχές Dolving δε μιλάμε πλέον, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό.
1 Like
απο την δευτερη περιοδο με Dolving ποιους δισκους προτιμας ;
Εισαι στη φαση για το Revolver ή πας για τα επομενα ;
Υ.Γ. Χρονια πολλα και καλα για προχτες , ξεχασα να σου στειλω !
1 Like
Μου αρέσουν όλοι οι δίσκοι τους, εκτός ίσως από το μισό Versus.
Με τα χρόνια έχω καταλήξει ότι rEVOLVEr - Dead Eye ίσως είναι οι καλύτεροί τους σε όλους τους τομείς, ειδικά το Dead Eye πατάει κορυφές που δεν ξαναφτάνονται. Πραγματικά αυτόν το δίσκο (Dead Eye) τον αγαπώ όσο λίγους από την πρώτη μέρα που τον άκουσα. Μελωδίες, παραγωγή, συνθέσεις, στίχοι, concept είναι γαμημένα τέλειο από όπου και να το κοιτάξω. Βέβαια σε πολλούς δεν αρέσει, αλλά πρώτον δε με ενδιαφέρει και δεύτερον δεν καταλαβαίνω το λόγο…
Υ.γ.: Να 'σαι καλά ρε, ευχαριστώ! 
1 Like
τον λογο νομιζω οτι τον καταλαβαινεις . Οταν σε μια μπαντα κολλησουν συγκεκριμενη ταμπελα και η μπαντα παει λιγο να ξεφυγει απο τα στενα πλαισια που την εχει συνηθισει το κοινο , τοτε υπαρχει γκρινια.
Θα συμφωνησω για το rEVOLVEr και για το Dead Eye . Δισκαρες και τα 2.
Συμφωνώ στις κορυφές και επαυξάνω, με μόνο αστερίσκο ότι πρέπει να μπει τόσο ψηλά και το ομώνυμο.
Το versus είναι ξεκάθαρα βαρετό αλμπουμ, με 3-4 καλά κομμάτια (το bonus disc έχει καλύτερη συγκέντρωση καλών κομματιών). Το One Kill Wonder είναι με διαφορά το χειρότερο τους, καθώς αν έξαιρέσει κανείς το DOA (που είναι η συνέχεια του forensick), τα υπολοιπα πάνε άπατα απο την αδιαφορία.
Το προηγούμενο album με είχε πιάσει εξ αρχής από τα μούτρα και παρόλο τα πολλά κομμάτια του (οπότε είχε και μερικά fillers), ηταν πραγματικά απροσμενα καλό.
Το καινούργιο δεν με έχει πείσει ακόμα, αν και από μόνο του φαίνεται ότι είναι σίγουρα καλύτερο απο Verus, One Kill Wonder.Για τα υπολοιπα, δεν το συζητάμε καν.
Το One Kill Wonder το θεωρώ ΕΠΟΣ (και αυτό). Τα 5 πρώτα γενικά θα μπορούσαν ανάλογα τη μέρα να αλλάζουν θέση στο Top 5, χωρίς να έχω κανένα πρόβλημα. Ξανάκουσέ το, ίσως αλλάξεις γνώμη, αν έχεις να το ακούσεις από τότε… Για 'μένα δεν έχει κομμάτι που δε μου αρέσει, ίσως τα 2 Instrumental θα μπορούσαν να ήταν 1, αλλά για τα υπόλοιπα τι να λέμε…
Αν θέλω να είμαι αυστηρός θα του έβαζα ένα 8/10, ενώ στα υπόλοιπα 4 albums θα έβαζα 9 με 10.
Για τους Haunted είμαι ικανός να γράψω σεντόνι, είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες, μου αρέσουν όλες οι περίοδοί τους, με την εξαίρεση του Versus, το οποίο όμως όπως ειπώθηκε έχει 3-4 πολύ ωραία τραγούδια.
One kill wonder για μένα είναι το καλύτερο τους. Είναι το στυλ που πάντα τους ταίριαζε περισσότερο. Γενικά τα 3 πρώτα είναι κορυφή. Από Dead Eye και μετά δύσκολα ενθουσιαζόμουν με την πάρτη τους. Dead Eye και Versus έχω να τα ακούσω χρόνια. Το πρώτο θα το ξεθάψω κάποια στιγμή αλλά Versus και Unseen θέλω να ξεχάσω ότι βγήκαν.
Το καινούργιο τώρα μου φάνηκε καλό αλλά συμφωνώ πως δεν σε γραπώνει. Πάντως συνεχίζω να έχω όρεξη να το βάλω και πάλι κάτι που συνήθως είναι καλό σημάδι.
Το One Kill Wonder έχω προσπαθήσει να μου αρέσει σε διάφορες περιόδους, αλλά ποτέ δεν μου έκατσε. Δεν μου άρεσε που χαμήλωσαν τόσο κούρδισμα, καθώς η παραγωγή έχει βαλτώσει και δεν ακους σωστά τις κιθάρες.
Τα ριφφ, ενώ είναι εκεί, συγχρόνως δεν μου κάνουν καμία εντύπωση καθώς θάβονται πολύ από την παραγωγή, αλλά μάλλον και επειδή δεν έχουν κάτι πραγματικά να πουν.
Haunted 10/10
Made Me Do It 8/10
One Kill Wonder 2/10
rEVOLVEr 10/10
Dead Eye 10/10
Versus 4/10
Unseen 7/10
Exit Wounds 7,5/10
Strength In Numbers -
Διαφωνώ κάθετα για τα riffs, τα τραγούδια και το κούρδισμα του One Kill Wonder, αλλά δε χρειάζεται να συμφωνούμε και σε όλα…! χαχα!
Haunted 10/10
The Haunted Made Me Do It 10/10
One Kill Wonder 8,5/10
rEVOLVEr 10/10
The Dead Eye 10/10
Versus 4/10
Unseen 7/10
Exit Wounds 8/10
Strength In Numbers 8/10
Κάπου εκεί είμαι εγώ στις βαθμολογίες…
Ε ναι, προφανώς, είναι πως θα κάτσει στον καθένα η μουσική
Πάντως το unseen αδικείται από το 7/10, καθώς μέσα έχει πολύ ωραία κομμάτια, αλλα ρε διάολε δεν μπορώ να του βάλω παραπάνω. Το περίεργο είναι φυσικά ότι πιο εύκολα θα αναζητήσω το unseen παρά το exit wounds που το θεωρώ καλύτερο δίσκο. 