Δεν το ειχα ακουσει ποτε ομολογω, και δεν ξερω αν θα το ξανακουσω ποτε 
Ενδιαφερουσα προσεγγιση ομως.
1 Like
Πιασαρικο, διασκεδαστικο κομματι. Το θετικο του θεματος ειναι οτι δεν ακουμε παραγωγη-ντροπη
Καινούριο κομμάτι από τον επερχόμενο δίσκο, πολύ ωραίο και αυτό. Με πιο πολλές παλιες ροκεντρολ επιρροές μου ακούγεται σε σχέση με το let the bad times roll. Ωραίο θα ήταν να το πάνε προς τα εκεί, τους πάει το στυλ.
1 Like
Το άκουσα δύο φορές το καινούργιο, υπάρχει εκεί έξω.Καλό είναι, χαρούμενο.Πέτυχαν αυτό που ήθελαν και αυτό που λέει ο τίτλος βασικά.Ξεχνάς έστω για λίγο την γενικότερη κακή περίοδο που περνάμε με το αισιόδοξο ποπ ροκ τους.
Κόσμος που κράζει στα σοσιαλ επειδή περίμενε το νέο Smash, μάλλον δεν έχει παρακολουθήσει την (φυσιολογική) πορεία της μπάντας τα τελευταία χρόνια.
2 Likes
Μεγάλο κόλλημα το Army Of One!
Στο repeat and the world keeps on turning…
2 Likes
Τους έχω διαγράψει μετά το Splinter του 2003. Δίσκος που είχε βγάλει το mega hit που λέγεται Hit That. Από κει και πέρα κάποια σποραδικά μόνο καλά τραγούδια όπως το Hammerhead του 2008 ας πούμε.
Ειδικά εκείνος ο δίσκος του 2012 το Days Go By, εντελώς ανέμπνευστος. Εκτός φυσικά από την φοβερή κομματάρα Dirty Magic, μόνο που δεν πιάνεται επειδή αυτό είναι τραγούδι του Ignition από το 1992. Διασκεύασαν τον εαυτό τους δηλαδή.
Τώρα από το καινούριο άκουσα 3 τραγούδια εκ των οποίων μου άρεσε το 1. Θα ακούσω και τα υπόλοιπα και θα δούμε. Δεν περιμένω να ακούσω το νέο Americana προφανώς.
1 Like
εχω καιρο να μπω, και διαβασα πολλα εδω. ηρθα μουδιασμενος απο το νεο δισκο, αν και βλεπω οτι σας αρεσει καμποσο. θα του δωσω κι αλλο χρονο. ερωτηματα για οποιον θελει να απαντησει
- το dirty magic χαιρομαι που μας αρεσει σε ολους τοσο, αλλα το vultures δεν ειναι λιγο σαν pt2?
- το πιο αγαπημενο μου κομματι οταν τους επιασα επι ixnay, ηταν το all I want, Που βλεπω δεν το αναφερει κανεις. τωρα δεν το χω καν στην ψαγμενολιστ μου στο σπετζοφάι
- το προηγουμενο για μενα ηταν κακιστο, το ειχα θαψει και στο ροκιν, αλλα παλι βλεπω πως σε καποιους κλικαρε. μηπως να το ξαναεπισκεφτω ; το turning into you μονο με κρατησε
- επισης ενα αλλο που ειχα γδαρει, αλλα ειναι απο τα παραδειγματα δισκων που μισω το μισο και λατρευω το αλλο μισο, ειναι το splinter. το can’t get my head around you ειναι απο τα καλυτερα τους, κατα τη γνωμη μου
θα περασουν και απο Αγγλια νομιζω το 2022.
1 Like
Ισχυει αλλα αρκετα διαφοροποιημενο ωστε να τα λατρευω και τα δυο
Απο τα καλυτερα 10 τραγουδια τους, τι να λεμε τωρα. Το οτι ειναι χιλιοπαιγμενο δεν το κανει χειροτερο
Εμενα μου αρεσε αρκετα ωστε να το ακουω μια στο τοσο, χωρις να το θεωρω και κανενα φαντασμαγορικο αλμπουμ. Αλλα σιγουρα δεν βρισκω και τον λογο να το κραξω
Οταν ειχε βγει το βαριομουν και ειχα ξενερωσει γιατι το Conspiracy Of One μου αρεσε υπερβολικα πολυ, αλλα μετα απο λιγα χρονια το ξαναπιασα και συνειδητοποιησα οτι και το Splinter φοβερος δισκος ειναι ολοκληρο, και το μονο του “μειονεκτημα” ειναι οτι ειναι λιγο μικρο σε σχεση με τα παλιοτερα. The Noose, Can’t Get My Head Around You, Race Against Myself, Da Hui κομματαρες φοβερες. Χωρις filler ο δισκος (το πλεονεκτημα του να ειναι μικρο)
Βαζω να ακουσω το καινουριο στο spotify οσο κανω δουλεια, μου φτιαξατε το μεσημερι της Παρασκευης. Παααααααρα πολυ καλο το Army Of One @Kostas_L thanks για το λινκ που με εφτιαξε να παω να ακουσω ολον τον δισκο
3 Likes
Ενταξει, δεν ειναι και το Enter Sandman
2 Likes
Ισχυει, ακουω 4000 φορες πιο ευχαριστα το All I Want απο το Enter Sandman
Ακουσα μια φορα τον δισκο ως τωρα και εχω να κανω ενα σχολιο που ηθελα να το κανω ηδη απο τα πρωτα 2 singles, οτι δηλαδη ενα στοιχειο που διαφοροποιει τον δισκο αυτον αρκετα απο το παρελθον των Offspring ειναι η φωνη του Dexter Holland, η οποια εχει σαφως αλλαξει δραματικα σιγουρα απο την εποχη του 1990-2000 αλλα ακομα και απο το 2012 και την τελευταια κυκλοφορια τους.
Αυτο δεν το λεω ως αρνητικο απαραιτητα, αλλα ειναι κατι που συμβαινει σε καθε τραγουδιστη, και εν προκειμενω δεν με χαλαει καθολου, γιατι βγαζει την ιδια χροια με το ιδιο συναισθημα, αλλα σε πιο χαμηλες συχνοτητες… και μου αρεσει.
Γενικα πολυ ευχαριστος δισκος, δεν με χαλαει κατι ως τωρα.
2 Likes
Η φωνή του είναι τίγκα στο autotune. Απαραδεκτο. Για τα υπόλοιπα απο αύριο. Αυτό με τον Χασάν κάτι λεει. Ότι και να λένε πάντως τα τραγούδια η βεβήλωση του gone away θα με στοιχειώνει για πάντα, στη κορυφή με το ξεφτιλισμα του dirty magic.
5 Likes
Συμφωνα με τα δειγματα που ειχαμε δεν περιμενα πολλα (το army of one δεν ακουγεται λογω autotune, ηχος drums μια θολη απαραδεκτη ψηφιακουρα), αλλα σερνουν στο βουρκο KAI το gone away? Πολυ στεναχωρο και κακο σημαδι οι επανεκτελεσεις. Επιπονο οτι εχουν κανει με τη φωνη του Dexter. Ας αφησω τη μπαντα στα αξιοπρεπη επιπεδα του rise and fall 
Κριμα, ειδικα οταν βλεπεις αλλες αντιστοιχες μπαντες της ιδιας η και μεγαλυτερης ηλικιας να εξακολουθουν να βγαζουν οχι απλα καλους δισκους, αλλα δισκαρες.
2 Likes
Πολύ όμορφο ήταν το reprise του Gone Away. Δεν είναι επανεκτέλεση. Κάποια στιγμή μπορούμε να μην έχουμε κειμήλια στην μουσική. Ίσως. Το original Gone Away είναι ίσως το αγαπημένο μου τραγούδι από Offspring. Γιατί να με ενοχλήσει μια ακουστική διασκευή του? Άπειρες μπάντες το έχουν κάνει με τραγούδια τους δίχως κανένα παράπονο.
2 Likes
Καλημέρα
6 Likes
Με τρεις ακροάσεις μόνο μια πρώτη άποψη κι από εμένα:
This is not utopia: ωραίο μελωδικό pop punk κομμάτι, με days go by (εμένα μου άρεσε!) vibes. Τίμιο
Let the…: Με βλέμμα στις πιο pop από τις συνθέσεις του παρελθόντος, τα είχαμε πει και πριν λίγο καιρό, ευχαριστο κομμάτι
Behind your walls: ωραίες φωνητικές γραμμές, φωνάρα dexter (έστω και πιο ήρεμου πλέον στα 56 του), ωραίο
Army of one: Τι ΡΕΦΡΕΝΑΡΑ γαμω την Παναγιά των Παρισίων. Και ωραίες κιθαρες. Γαμάτο. Ζμπουτσαμας το autotune στη συγκεκριμένη περίπτωση
Breaking these bones: Upbeat, θυμίζει το παλιότερο υλικό τους, και ωραιο κομμάτι, θα του ταίριαζε εύκολα και λίγο πιο aggressive ύφος
Coming for you: ξεκάθαρη περίπτωση post 2000 offspring κομματιού με πολύ ωραίο μελωδικό σόλο. Και αρκετό hey hey γιατί offspring ακούμε. Και ωραίο riff
We never…: αυτό όσο το ακούω τόσο περισσότερα μου αρέσει. Έχει λίγο από παλιοροκεντρολαδικο Έλβις DNA χωμένο μέσα σε ένα κομμάτι που αν και δεν είναι τυπική σύνθεσή τους είναι 100% offspring. Από τις κορυφες του δίσκου, κομματαρα
In the hall…: " Ρε μαλακές οι μισοί που μας ακούνε πλέον ειναι οι μεταλλαδες, δεν παίζουμε και λίγο “κάτι σαν” power metal, έτσι για πλάκα? Και ας είναι και το hall of the mountain king να τους κουφανουμε και λίγο" “Οκ αλλά για 60” μόνο μη το γαμησουμε"
The opioid diaries: άλλο ένα upbeat ωραίο κομμάτι με αισιοδοξα μουσικά vibes και πικρό στίχο για παιδιά που ξεκινάνε τα ναρκωτικά. Μουσικά μου θύμισε την ixnay εποχή σε ύφος
Hassan chop: Πορωτικο και πιο σκληρό από τα περισσότερα του δίσκου. Γάμησε
Gone away: ενδιαφέρουσα μπαλαντοειδης έκδοση ενός από τα καλύτερα κομμάτια τους με αφθονα πληκτρα. Ωραίο
Lullaby: outro version του let the bad times roll
(Παρα πολύ) πρόωρο συμπεράσμα: Αποφεύγοντας προφανώς συγκρίσεις με δίσκους που στιγμάτισαν την εφηβεία μας και κρίνοντας το αυθυπαρκτα είναι ένα ωραίο δισκάκι. Δεν ξέρω με πόσο υλικό ξεκίνησαν αλλά εχουν κάνει πολυ καλή δουλειά στο να κόψουν τα περιττά και να κρατήσουν 33 αρκετά διασκεδαστικα λεπτά μουσικης. Wb <3
6 Likes
Θα ξεκινήσω γράφοντας πως συμφωνώ απόλυτα με το ποστ του @RiderToUtopia και ειδικότερα με την τελευταία παράγραφο.
Εγώ προσωπικά δεν είχα καμία απαίτηση από τους Offspring του σήμερα και για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι να έχω ακούσει τους τελευταίους δυο δίσκους τους. Μπορεί 1-2 κομμάτια που και αυτά δεν τα θυμάμαι καν.
Λίγο όμως η συζήτηση που άναψε εδώ με τα νέα δείγματα, λίγο ότι είχα ανάγκη από έναν feel good δίσκο (ειδικότερα όταν προέρχεται από παλιούς γνώριμους) και πολύ το Army of One οπου «χόρευα» μαζί του όλη μέρα χθες (είτε με auto tune είτε όχι, παραμένει ρεφρεναρα). Περνάω καλά με τον δίσκο.
Βασικά είναι σαν να συνάντησα μετά από πολλά χρόνια παλιούς καλούς φίλους και περάσαμε καλά. Τι και ας μας πέσανε τα μαλλιά, τι και εάν δεν έχουμε τις ίδιες δυνάμεις (βλέπε auto tune 
) για εξόδους όπως παλιότερα, ήταν όλα γνώριμα και πολύ διασκεδαστικά.
6 Likes
Να πω κι εγώ πως με μία ακρόαση δεν μου φάνηκε κακό, ίσα ίσα κάποια κομμάτια τα ξαναέβαλα μετά.
Σίγουρα εντύπωση μου έκανε η αλλαγή στη φωνή, αλλά εδώ γεράσαμε εμείς πόσο μάλλον αυτοί.
4 Likes
Το Gone Away το παίζουν αρκετά συχνά έτσι στα live τους.Προσωπικά την βρήκα ωραία την νέα έκδοση, δεν αντικαθιστά το παλιό κομμάτι ή τίποτα τέτοιο.
3 Likes
Εγώ πάντως ομολογώ πως ντράπηκα με «Gone Away».Όποιος θέλει την Adele, να την πάρει σπίτι του.
Κατά τα άλλα, μάλλον κακός ο δίσκος.
Σίγουρα όχι ο χειρότερος τους.
2 Likes