αγουρο μεν αλλα το blackball ειναι απο τα καλυτερα κομματια τους, τωρα θυμηθηκα τα tony hawk’s pro skater και μπανταρες του ειδους (και μη) που μας εμαθε 
1 Like
Κάπου εκεί στα μέσα των 90s, στο Μπραχάμι κυκλοφορούσε μια θρυλική κασέτα με το Smash στην Α πλευρά και λίγο από τη Β, και μετά συνέχιζε με Rage Against the Machine - Killing in the Name και Take the Power Back, Beck - Loser, Cranberries - Zombie. Με αυτά μεγαλώσαμε.
3 Likes
I don’t think you know what that word means.
Ναι 3-4 χρονια διαβαζω, μαλακια.
Αν δεν θελετε να σας λεει καποιος οτι δεν γινεται να κανετε διαλογο με “ναι αλλα κι ο αλλος εκανε εκεινο” τοτε να μην το λετε, not my fault
Εχεις διπλα στο ονομα σου την λεξη “Μεταλλάς” και σε ευχαριστω που αποδεικνυεις οτι ολοι οι μεταλλαδες εχουν την ιδια ελλειψη οποιασδηποτε λογικης οταν προκειται για πραγματα που θεωρουν αξιωματικα και τα πιστευουν παθιασμενα, και νομιζουν οτι αυτο τους δινει το δικαιωμα να θεωρουν την αποψαρα τους αντικειμενικα σωστη και των αλλων αντικειμενικα λανθασμενη, κακογουστη, κτλ.
Το οτι σε τριγκαρε ασχημα το οτι καποιος προτιμαει μια εκδοση ενω εσυ μια αλλη, οπως ειπα και πριν, ειναι δικο σου θεμα, οχι δικο μου.
Δε νομίζω ότι καταλαβαίνεις. Με τριγκαρε ο τρόπος που το είπες. Είπες ξεκάθαρα που φανερώνει ότι εσύ έχεις την αντικειμενική αλήθεια, που είναι ακριβώς αυτό που κράζεις παραπάνω, ενώ το κάνεις συνεχεια
Άσχετο, μόνο σε μένα πήρε καμμιά δεκαετία να ανακαλύψω ότι το Feelings είναι διασκευή;
1 Like
Σήμερα έμαθα πως υπάρχει και δεύτερο (δεν ακούω συλλογές greatest hits - και τρίτο;;; ) “Dirty Magic”. Βέβαια εδώ είχα ξεχάσει πως έβγαλαν δίσκο την προηγούμενη δεκαετία, προχωράμε 
Θενκς για το ινφο σκληροπυρηνικέ μεταλλά @Giasonas
Δεν ξέρω τι λέτε, αλλά μέχρι και το “Conspiracy Of One” ήταν άπιαστοι για μένα. Ειδικά το συγκεκριμένο του έχω μια αδυναμία παραπάνω, και ας είναι συγκριτικά πιο κάτω από την προηγούμενη τετράδα.
7 Likes
Το Conspiracy of One συγκεκριμένα αν και νομίζω δεν είναι στα ίδια επίπεδα με τα κλάσιξ™ (ναι είναι και το Αμερικάνα τέτοιο), το έχω πλάτη μπλουζάκι τριήμερης και το πονάω <3
Splinter μάλλον κατώτερο, Rise and Fall καλύτερο. Από τότε τους έχω δει τέσσερις φορές αλλά καινούργιο δίσκο δεν έχω ακουμπήσει
2 Likes
Γενικά δεν τρελαίνομαι για Offspring , αλλά μπήκα να γράψω πόσο υπέροχο είναι το Pay The Man . Λατρεία κομμάτι
3 Likes
Mια χαρα το conspiracy, εχει ενα απο τα καλυτερα ποπ-πανκ χιτακια (want you bad) και το dammit, i changed again ειναι απο τα αγαπημενα μου της μπαντας. Νομιζω παντως πως το αμερικανα ειναι ο τελευταιος πολυ καλος δισκος τους, εχει και ενα the kids aren’t alright μεσα, μεγαλο κομματι.
Οπως επισης και τα milllions miles away και voltures ειναι υπερκομματαρες
3 Likes
Το Conspiracy Of One το λατρευω ολοκληρο, για μενα ειναι δισκος χωρις μετριο κομματι και αρκετα καλυτερο απο το Splinter που με ειχε απογοητευσει λιγακι οταν βγηκε. Αν και το εκτιμησα και κεινο περισσοτερο μεταγενεστερα.
Ποσο λατρευω αυτο το τραγουδι.
Ισως επειδη ειναι λιγακι “what if Offspring played like Metallica” φαση
3 Likes
Πιασατε εφηβικη αγαπη οποτε ας πω εγω δυο κουβεντες για τα album τους μεχρι και το conspiracy. Τα επομενα τα εχω ακουσει το πολυ 2 φορες το καθενα, οποτε καλυτερα να μην εκφερω γνωμη
Ντεμπουτο: δεν το θεωρω αγουρο για ντεμπουτο και μου αρεσει πολυ η ωμη ενεργεια που βγαζει. Παντα ευχαριστο ακουσμα. Απο τα καλυτερα replayability ανα τα χρονια. Αγαπημενα: Τα “περιεργα” beheaded και tehran, τα πιο κλασικα elders και jennifer lost the war. Btw ποσο θυμιζει την εφηβεια πολλων απο εμας η φωναρα του Dexter Holland
Ignition: Οι συνθεσεις ειναι πιο κλασικες για το στυλ τους και λιγοτερο χυμα απο το ντεμπουτο. No filler και πολυ δυνατος δισκος Αγαπημενα: take it like a man, get it right, dirty magic, LAPD
Smash: Απο τον μεσηλικα/γερακο στο intro μεχρι την τελευταια νοτα μια συνεχομενη ενεση αδρεναλινης κατευθειαν στην καρδια. Κλασικη περιπτωση no-filler, χωρις ανασα. Οταν το ακουω αισθανομαι ξανα 15. Απο τους καλυτερους δισκους των 90s. Αγαπημενα: nitro, bad habit,come out and play, it’ll be a long time, genocide, smash.
Ixnay on the hombre: Ενα μεταβατικο βημα αναμεσα στην πιο χυμα (για punk/pop ή οτι παιζουν δηλαδη) προσεγγιση του Smash και την πιο εμπορικη/MTV friendly του Americana. Ηταν ο πρωτος δισκος τους που ακουσα “φρεσκο” και θυμιζει οπως και σε αρκετους απο εμας πολυ εκεινη την εποχη. Εχει και κομματαρες. Αγαπημενα: Me and my old lady, mota, gone away, way down the line, change the world
Americana: Χαιρομαι παρα πολυ οταν τοσο ωραιοι δισκοι οπως τα Smash,Ixnay και Americana φτανουν τοσο ψηλα στα charts και τους ακουει τοσος πολυς κοσμος. Ισως γερασε και λιγο αγαρμπα, αλλα τα the kids aren’t alright, feelings, why don’t you get a job, americana, pay the man ειναι κομματαρες.
Conspiracy of one: Εχει ωραια κομματια αλλα σε καποιο βαθμο του λειπει ο ενθουσιασμος/πορωση των προηγουμενων. Αγαπημενα: original prankster, want you bad, million miles away, living in chaos, vultures, conspiracy of one
8 Likes
Δυστυχώς τους είδα χωρίς τον Greg, ενώ και η φωνή του Dexter θέλει ένα 20λεπτο να ζεσταθεί (που είναι και το 1/3 της συναυλίας) αλλά…
31 ετών χαρτογιακάς, υπεράνω πάσης υποψίας, με το που πέφτει το Μo’ στο Μοtherfucker του bad habit, έχω ΕΦΟΡΜΗΣΕΙ πρώτος μέσα στο πιτ και καταλήγω να έχω βγεί χωρίς παπούτσια. Δεν είναι πολλές οι μπάντες (καμία μάλλον) που θα με έβαζαν στο τρυπάκι να κάνω τέτοιο πράγμα.
Θα ήθελα να έχω ακούσει και αυτό :
Αγαπημένο για προσωπικούς λόγους το Americana, αλλά ακούω σχεδόν τα άπαντα τους με ευχαρίστηση. Με το καλό το νέο album.
6 Likes
Προσωπικα αυτο που ακουω μου αρεσει παρα πολυ για νεα μουσικη απο Offspring εν ετει 2021, και χαιρομαι που συνδυαζει τον κλασικο τους χαρακτηρα με το χαβαλεδιαρικο στυλ και καποια σχετικα καινουρια στοιχεια για αυτους.
Παρολα αυτα, θα περιμενω τους ειδημονες να με ενημερωσουν αν επιτρεπεται να μου αρεσει, και σε τι βαθμο πριν εκφρασω πληρη αποψη βεβαια.
Ενα πραγμα δεν καταλαβαινω οσον αφορα τους drummers των Offspring 
- Μεχρι και το Conspiracy of One ειχαν τον Ron Welty στο κλασικο line up (1987-2003).
- Στο Splinter τα drums ηχογραφησε ο Josh Freese ως session drummer.
- Αμεσως μετα προσελαβαν τον Atom Willard που εμεινε 4 χρονια στην μπαντα.
- Στο Rise and Fall ηχογραφησε παλι ο Josh Freese, αν και ειχαν ηδη παρει τον Pete Parada.
- Στο Days Go By ηχογραφησαν με τον Josh Freese με εξαιρεση 4 τραγουδια, τα οποια επιτελους για πρωτη φορα μετα απο το 2000 ηχογραφησε καποιος αλλος απο τον Freese, και συγκεκριμενα αυτος που υποτιθεται ειναι ο μονιμος drummer των Offspring απο το 2007, ο Pete Parada.
Στο νεο τραγουδι αποπανω, παλι Josh Freese γραφει για drummer
Γιατι δεν το παραδεχονται ολοι οτι ουσιαστικα ειναι o drummer τους εδω και 20 χρονια σχεδον
3 Likes
Πολυ ωραιο κομματι. Θα ηθελα τις κιθαρες λιγο πιο μπροστα, αν πρεπει να πω κατι που θα το εκανε να μου αρεσει ακομα περισσοτερο.
Btw ακουσα το Days Go By αρκετες φορες τελευταια, πολυ ωραιος δισκος, αλλη μια μπαντα οι Offspring που ειχα “εγκαταλειψει” χωρις κανενα λογο!
2 Likes
TRACK LIST:
SIDE A
- This Is Not Utopia (2:38)
- Let The Bad Times Roll (3:18)
- Behind Your Walls (3:21)
- Army Of One (3:11)
- Breaking These Bones (2:46)
SIDE B
6. Coming For You (3:48 )
7. We Never Have Sex Anymore (3:30)
8. In The Hall Of The Mountain King (1:00)
9. The Opioid Diaries (3:01)
10. Hassan Chop (2:20)
11. Gone Away (3:16)
12. Lullaby (1:12)
6 Likes
Ωχ ωχ ωχ… το Dirty Magic οπως εγραψα το προτιμω στο re-record γιατι μου αρεσει ο πιο μοντερνος ηχος, αλλα ρε πστ στο Ixnay ειχαν αψογο ηχο, τι πανε να κανουν με αυτο… νταξει απλα στην χειροτερη να το κανω skip, αλλα δινω πολυ μικρες πιθανοτητες να ειναι καποια εκδοση που αξιζει
1 Like
Δεν μου άρεσε το καινούριο κομμάτι, περίμενα κάτι πιο εντυπωσιακό μετά από 9 χρόνια.
Λογικά θα το έχετε ακούσει αλλά το βρίσκω μια χαρά διασκευή, μιας και βλέπω Gone Away
Άιντε Χασάν
5 Likes