Το Release Athens 2025 υποδέχεται τους The Prodigy, την Παρασκευή 4 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού!
Ο Liam Howlett και ο Maxim φέρνουν ένα νέο κύμα ηλεκτρισμένης ενέργειας & θα μας υπενθυμίσουν για άλλη μια φορά γιατί παραμένουν μία ασύγκριτη δύναμη της ηλεκτρονικής σκηνής, εδώ και 34 χρόνια!
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου, στις 12:00.
Παράλληλα, γίνονται διαθέσιμες δύο ακόμα ειδικές προσφορές του Release Athens 2025, για όσες και όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν δύο ή τρεις ημέρες του φεστιβάλ, επωφελούμενοι από μία σημαντική έκπτωση:
Τριήμερο Εισιτήριο / The Prodigy & more tba (4/7, Πλατεία Νερού) + IDLES, Glass Beams, Sprints (18/6, Πλατεία Νερού) + Fontaines D.C., Boy Harsher & more tba (27/6, Πλατεία Νερού)
Διήμερο Εισιτήριο / The Prodigy & more tba (4/7, Πλατεία Νερού) + IDLES, Glass Beams, Sprints (18/6, Πλατεία Νερού)
“We’re just telling the truth. And so whatever the consequences are for telling the truth, we will face them. It doesn’t serve us to be worried about the fallout due to something that we’ve said, if that something is the truth.”
Ναι μόνο που οι Bob Vylan δεν είναι πανκ. Ασχέτως τι δηλώνουν βέβαια, άλλωστε στην εποχή μας ό,τι δηλώσεις είσαι.
Η πανκ κουλτούρα εκφράζεται με το “Live fast, Die young”. Αυτό το σύνθημα εκθειάζει την ένταση, την αμεσότητα και την απόρριψη των κοινωνικών συμβάσεων. Είναι μια κραυγή για ελευθερία, αυτοέκφραση και ζωή χωρίς περιορισμούς, σε αντίθεση με την κατεστημένη τάξη.
Αντιθέτως, αυτό που πρεσβεύουν οι Bob Vylan ότι η υγεία είναι πλούτος και να τρώτε τα λαχανικά σας (εν τω μεταξύ πόσο μαμαδίστικο ακούγεται αυτό) και να προωθούν την υγεία και τη μακροζωία ως υπέρτατες αξίες, μπορεί να ερμηνευτεί ως κάτι συντηρητικό ή ελεγκτικό, ειδικά όταν χρησιμοποιείται στις μέρες μας για να δικαιολογήσει περιορισμούς στις προσωπικές επιλογές.
Επίσης το να μιλάς για Παλαιστίνη δεν είναι κάτι ριζοσπαστικό ή επαναστατικό. Είναι mainstream. Κάτι που εύκολα μπορεί κανείς να το διαπιστώσει όταν συνθήματα και διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης υιοθετούνται από τις ελίτ.
Ιδιαίτερα σε δυτικές χώρες, όπου βλέπεις δημόσια πρόσωπα, από καλλιτέχνες μέχρι πολιτικούς, να προβάλλουν το θέμα. Αυτό φαίνεται και σε δηλώσεις στα social media, σε φιλοπαλαιστικές διαδηλώσεις ή σε ομιλίες σε διεθνή φόρα. Για παράδειγμα, ηθοποιοί όπως η Angelina Jolie ή αθλητές όπως ο Mohamed Salah έχουν εκφράσει υποστήριξη, ενώ ακόμα και ο ΟΗΕ προβάλλει συχνά την παλαιστινιακή υπόθεση.
Και πέρα απ’ όλα αυτά, υπάρχει κι ένας άλλος λόγος. Όταν ένας καλλιτέχνης ή δημόσιο πρόσωπο εκφράζει υποστήριξη υπέρ της Παλαιστίνης, ξέρει ότι θα εισπράξει μαζική επιδοκιμασία στα σόσιαλ (likes, shares, σχόλια) από ένα μεγάλο μέρος του κοινού. Δηλαδή ξέρει ότι μπορεί έτσι να ενισχύσει τη δημοφιλία του καθώς η δημόσια υποστήριξη στην Παλαιστίνη γίνεται τρόπος για να κερδίσει κάποιος κοινωνικό κεφάλαιο ή να ενισχύσει την εικόνα του.
πχ ο τεράστιος πουροκερ ροτζερ γουοτερς, βαζωντάς τα με το εβραϊκό λόμπι, διακινδυνεύει να μη γίνουν τα λαιβ του. Αν ήταν οι kneecap να του αφαιρεθούν οι βίζες ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ, επειδή θίχτηκε και η sauron. ουρτ. το να λες κάτι πλέον - έναντι του γενοκτόνου μπετόβλακα που διοικεί ένα κράτος που αισθάνεται οκεί, με το να εκτελεί ξένους υπηκόους, άνευ δίκης, οπουδήποτε, να επιτίθεται και να σκοτώνει, υγειονομικούς, δημοσιογράφους και παιδάκια, συλλήβδην… ε δεν το λες και ότι πιο σείφ, έβερ.
Απο εκεί και πέρα, πανκ μουσικά είναι διάφορα πραγματάκια, αλλά ντάξ, χύμα κυρίως καταστάσεις.
Πάντως σήμερα και η Αυστραλία ακύρωσε τη βίζα του Kanye West, οπότε έχει γίνει πολύ της μόδας, είναι ένας τρόπος να χτυπάνε τους καλλιτέχνες, αν δεν συμφωνούν ή αν παρεξηγούν τραγούδια/απόψεις.
Πάντως το Stop the War πρέπει να το επιδοκιμάζουμε όλοι μας, απ’ όποιον κι αν ακούγεται. Το να φτάνουν όμως μπάντες στο σημείο να σηκώνουν σημαία της Χεζμπολάχ ,και από κάτω να χειροκροτούν, γίνονται επικίνδυνοι.