προχθες που το τελειωσα το βιβλιο μου αφησε μια μπερδεμενη αισθηση … αλλα σε γενικες γραμμες καταλαβα πως ο tolkien ειναι υπερτατος . παντως συζητωντας και με αλλα ατομα που το εχουν διαβασει , ειδα μεγαλο φασμα αποψεων και θετικων και αρνητικων . εσεις τι λετε ?
Το’χα ξεκινησει στο Λυκειο…Στη σελιδα 50 εγκατελειψα 
Ισως να το ξαναπροσπαθησω καποια αλλη στιγμη.
κοιτα οι πρωτες σελιδες με τα ονοματα ειναι λιγο χασιμο αλλα μετα γηνετε ενδιαφερον.
[SIZE=“6”]ΘΑΝΑΤΟΣ !!![/SIZE]
Χ Α Λ Α Ρ Α ο,τι καλύτερο έχω διαβάσει …:bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2:
Νταχ πέρα από την πλάκα με την 1η φορά δεν βγάζεις και πολύ νόημα …
εγω ουτε στη 2η εβγαλα :lol:
Σωπάτε βρε άπιστοι. Το σιλμαρίλλιον είναι αριστούργημα. Respect to Tolkien, Turin, Feanor, Eru and Nightfall in middle earth
ρε μλκ δεν είναι ό,τι ποιο θεϊκό υπάρχει να διαβάζεις Silmarillion και να έχεις χώσει το Nightfall in middle earth στο repeat με τοις ώρες ???
O yeah…
Βρε Σέντιεντ, αφού είχα ανοίξει τόπικ για φανταστική λογοτεχνία.
Anyway, το Silmarillion είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει απο Τόλκιν, αν και αυτό το κατάλαβα τη δεύτερη φορά που το διάβασα. Την πρώτη παίζει να μη το είχα ολοκληρώσει. Μη ξέροντας τι να περιμένω, στην αρχή με είχε ξαφνιάσει δυσάρεστα, τόσα ονόματα, τόσες αλλαγές… Το μυστικό σε αυτό το βιβλίο βασικά είναι να ΜΗΝ το αντιμετωπίσει ο αναγνώστης ως “μυθιστόρημα”. Είναι θεογονία, μυθολογία, ιστορία (της μέσης γης φυσικά), έπος. Θυμίζει τα θρυλικά sagas της βορειοευρωπαιικής μυθολογίας. Είναι καταπληκτικό.
Και οι ιστορίες του Μπέρεν και της Λούθιεν, καθώς και του Τούριν, αριστουργηματικές, απο τις καλύτερες στιγμές στην ιστορία της φανταστικής λογοτεχνίας. Η ιστορία του Τούριν επεκτείνεται εξάλλου στις “Ατελείωτες Ιστορίες”.
περί Silmarillion :
ο τόλκιν είχε σκοπό το Silmarillion να περιλαμβάνει μια ποιο γενική περιγραφή που να περιλαμβάνει σε γενικές γραμμές όλους τους μύθους (προσωπικά πιστεύω πως είναι αληθινά γεγονότα …)
και μετά να έβγαιναν 3 βιβλία με αναλυτικά τοις 3 σημαντικότερες ιστορίες : "Μπέρεν και Λούθιεν " (για πολλά ζουμιά) , “Τα παιδιά του Χούριν” (οκ και η γκαντεμιά έχει τα όριά της …) και “Η πτώση της Γκοντόλιν” (:bow2: :bow2: )
από αυτά το μόνο που “σχετικά” ολοκληρώθηκε ήταν Τα παιδιά του Χούριν όπου ουσιαστικά μετά από 5-6 προσχέδια (2 από αυτά ήταν σε 12στοιχο …) τα οποία όλα τα είχε ξεκινήσει από την αρχή και τα παράταγε κάθε φορά στην μέση έκανε και ένα από την μέση και μετά οπότε έτσι έχουμε τουλάχιστο μία ολοκληρομένη ιστορία … (και μια περίληψή της βρίσκεται στο Silmarillion)
Απλά έπος, αλλά μέχρι να θυμηθείς όλα αυτά τα ονόματα και να ξεμπερδεψεις μέσα στο μυαλό σου ποιος είναι ποιος και τι είναι τι τραβάς ένα μικρό ζορί, το οποιο ξεπερνας καθώς συνεχίζεις την αναγνωση και τότε καταλαβαίνεις την μαγεία του βιβλίου!
@ ellanor ρε συ το thread το ανοιξα για κατι ξεχωριστο … ειναι πως να σου πω , πως υπαρχει thread για thrash/death κυκλοφοριες … αλλα πχ ομως το cd των slayer ανοιγεις και ξεχωριστο thread για να γηνει κουβεντα … καπως ετσι . γιατι νταξ το silmarillion πιστευω ειναι ξεχωριστη κυκλοφορια και μπορει να γηνει κουβεντα πανω σε αυτο , γιατι πως να σου πω ειναι “εμπορικο” και θα εχουν γνωμη πολλα ατομα . γι αυτο το ανοιξα αλεξ:)
Καταπληκτικό όντως. Συμφωνώ με τον ellanor,πράγματι πρόκειται περί θεογονίας -η γένεση του κόσμου του Τόλκιν. Εκει είναι και η μαγεία του για μενα: αυτός ο άνθρωπος δημιούργησε ολόκληρο κόσμο με την ιστορία του, τις γλώσσες του και μ’αυτό το βιβλίο αυτή την απίστευτη μυθολογία του ολοκληρώνοντας τον απόλυτα σαν να υπήρξε πράγματι κάποτε…
Μυθολογία που ενω έχει στοιχεία και από σκανδιναβική και από ελληνική δεν παύει να είναι καινούργια και τόσο όμορφη!
Να προσθέσω και μια παρατήρηση για τα -τόοοοοοοσα- ονόματα που χρησιμοποιεί ο Τόλκιν: παρόλο που συχνά κουράζουν -λόγω όγκου-, δεν είναι πολύ ωραία;;;;;
Από τα κείμενα του μου μένει πάντα η εντύπωση οτι διασκέδαζε να τα εφευρίσκει!
είναι λόγω των γραμμάτων που συχνά χρησιμοποιεί -γκ- -λ- -ρ- που ακούγονται πολύ ωραία όταν προφέρονται …
Δεν καταφερα να το διαάσω ολοκληρο μου ηταν αδυνατο να θυμηθω τόσα ονόματα,τοπονύμια κτλ…Αλλα σίγουρα αναγνωρίζω την αξία του…Δεν είναι απλό να εφευρεις γλώσσα κ έναν κόσμο απο το πουθενά…
Αν έχεις τον χρόνο πραγματικά αξίζει να το ξαναπροσπαθήσεις…
αν δεν έχεις κάποιο γνωστό που να σου εξηγεί τι παίζει κάθε τόσο, δύσκολα καταλαβαίνεις την 1η φορά …
Νταξ ο Τόλκιν ΜΕΤΡΑΕΙ. Το Σιλμαρίλλιον βασικά ήταν σημειώσεις του τις οποίες ο γιος του μετά το θανατο του τις έκανε βιβλίο. Πιστεύω ότι είναι μόνο για τους φαν του τόλκιν. Πραγματικά ίσως είναι και το καλύτερο του, αφού είναι μια ιστορία για έναν ολόκληρο κόσμο στο πέρασμα αιώνων. Πόσο γαμάτος πρέπει να ήταν αυτός ο άνθρωπος για να έχει τόσες σημειώσεις οι οποίες γεμίζουν βιβλία?
δεν ήταν ούτε σημειώσει ακριβώς ούτε βιβλίο, αλλά προσχέδια του βιβλίου μισοτελειωμένα τα οποία μετά τον θάνατο του τα συμμάζεψε ο γιος του με βάση τοις ποιο πρόσφατες και ολοκληρωμένες διηγήσεις και τα έκδωσε…
επίσης δεν πιστεύω πως είναι μόνο για τους φαν γτ έχει αρκετό ενδιαφέρον όπως και 3 “κανονικές ιστορίες”
για φάν ασ πούμε είναι τα παιδιά του χούριν (λίγο ποιο μεγάλη έκταση από το Silmarillion) ή το ατέλειωτες ιστορίες …
Σωστός. Κι εγώ εννοούσα ότι απλώς δεν ήταν ολοκληρωμένο βιβλίο αλλά λόγω νοητικής καθυστέρησης έχω μειωμένη ικανότητα στο λόγο…
Το Σιλμαρίλλιον πιστεύω πως είναι για φαν γιατί δεν πιστεύω πως κάποιος που είτε διάβασε τον άρχοντα από σπόντα είτε λόγο ταινιών και δεν τον πολυνοιάζει το θέμα θα τον ενδιαφέρει η ιστορία της μέσης γης. Πολλοί ίσως το βαρεθούν.
Btw τα παιδιά του χούριν είναι καλό?
δεν είσαι ο μόνος ρώτα τον τουριν για την πάρτη μου …
αυτό λέω ότι δεν είναι όλο σαν βιβλίο ιστορίας αλλά έχει και κανονικές ιστορίες μέσα (με βασικές τα 3 ανεξάρτητα βιβλία που ήθελε ο Τόλκιν να βγάλει
κοίτα σε σχέση με το κείμενο που υπάρχει στο Silmarillion έχει κάποιες (μικρές) διαφορές οπότ αν έχει διαβάσει Silmarillion και δεν είσαι φαν μπορεί να μην σου πει και πολλά, αλλά αν το διαβάσεις σαν μια μεμονομένη ιστορία (έχει πρόλογο που σε βάζει στο νόημα) είναι πάρα πολύ καλό -που και φαν να μην είσαι θα την βρεις ενδιαφέρουσα…-