Therion - Sitra Ahra

Κυκλοφορίες
#41

Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση στους συμβολισμούς του εξωφύλλου:

http://apopheneia.blogspot.com/2010/09/sitra-ahra-cd-therion.html

#42

Eσκασε μυτη και κατεβαινει…σε φλακ κιολας8)
Μαδερ Ρασσια πλευρα.

#43

Τ’ακούει, τ’ακούει! :smiley:

#44

Λοιπον το άκουσα κανα 2 φορές (δεν κάνω κριτική ακόμα) και σημειώνω το εξής:

  1. Tη χαοτική δομή και σχεδόν τύπου musical “Jesus Christ Superstar” κατάληξη του Land Of Canaan.
  2. Πολύ γέλιο η κωμική ερμηνεία του Karlstorm στο “Hellequin” :smiley:
  3. Τη “Go West” μελωδία αλα pet shop boys του Cu Chulainn.
  4. Tα…black φωνητικά και τα …blastbeats του Din.
  5. Tη παδική χωροδία στο Children of the Stone.

Απ’όλα έχει ο μπαξές.

#45

Το απόγευμα θα ξεκινήσω τις ακροάσεις, αν και από κανά δυο κομμάτια που έχω ακούσει, είμαι σε πολύ καλή διάθεση γιαυτόν τον δίσκο:):!:

#46

Εγώ παιδιά από χτες ζω σε ρυθμούς Therion! Από το πρώτο άκουσμα ανατρίχιασα 2-3 φορές! Απίστευτη πηγή έμπνευσης αυτή η μπάντα! Ταξίδι σε κόλαση και παράδεισο ο δίσκος! Πραγματικά όλα μου αρέσαν ! Αλλά αυτά που ξεχώρισα με την πρώτη είναι τα :
1)Hellequin! Πόσο επικό και χαοτικό! Με εμπνέει ακόμα να γράψω και βιβλίο γι αυτό τον χαρακτήρα όπως τον φαντάζομαι από το τραγούδι χωρίς καν να έχω στίχους.
2)Kali Yuga Part 3. Τίτλος εγγύηση!! Τα τελευταία ρεφρέν με Vickstrom είναι μεταλλικοί οργασμοί!
3) Unquentum SAbbati που μου θύμισε εποχές MegaTherion!
Βασικά μπορώ να γράψω κάτι που μου άρεσε πολύ σε όλα τα τραγούδια! Οπότε σταματάω εδώ και πάω να το ακούσω πάλι

#47

Πλάκα κάνετε τωτα??? Εκτος απο καποιες στιγμές και κανα 2 τραγούδια είναι απαίσιο όλο.

Για μένα είναι ξεφτυλέ, ειδικά κάποια τραγούδια… ακούγονται λές και πέζουν μικρά παιδάκια. Ειδικά το τελευταίο, τι ειναι παλι τουτο, ξεκάρφωτο κ βαρετό επίσης.

κατιααααααα πάλι ξεκάρφωτα απο εδς και απο εκει, μια ξεκινανε δυνατα, μετα πανε αργα, μετα δυνατρα, μετα αργα ενδιαμεσα φωνες βιολα να ξεπεταγωνται μεχρι κ καμπικεσ φυσαρμονικες, φλαουτα κ δεν ξερω τι, ωραια οργανα ολα αυτα αλλα δεν κολουσαν, δεν ξέρω…

Εγω δεν είδα πολυ ουσια στα κομμάτια, αν κ μεγαλος φαν, απογοητεύτικα, θα το ακουσω λιγες φορες ακόμα κ αν αλλάξω γνώμη θα σας πω (που δεν νομιζω)

#48

Με την πρώτη γεμάτη ακρόαση με κέρδισε, το Kali Yuga III, μέχρι τώρα αυτό που επανέλαβα την ακρόαση, για κάμποσες φορές:):!:

#49

Περι ορέξεως…αλλά:

συγνώμη αλλά Therion ακούς…εδώ και κάμποσους δίσκους έτσι είναι!

#50

οχι με αυτον τον τροπο. αν καταλαβενεις τι εννοω…

#51

Ε προφανώς δεν σου άρεσε οπότε πάω πάσο! Απλά σε μένα αρέσαν οι αλλαγές! Δηλαδή δεν μου κακοφάνηκαν ως άσχετες, ίσα ισα!

#52

Από πρώτη ακρόαση πορώθηκα με το Hellequin! Πάω για δεύτερη. Αλλά είμαι ελαφρώς μουδιασμένη… ως τώρα πιστεύω ότι έδωσαν το καλύτερο τραγούδι με τη μία (το Sitra Ahra), για να δούμε…

#53

Τα Kings of Edom, Land of Canaan και Children of the Stone (για τα οποία προφανώς μιλάς) ακολουθούν μια πιο (νεα) musical προσέγγιση στη δομή τους. Οπότε είναι κάπως δυσκολοχώνευτα και θέλουν ακροάσεις (ανεξάρτητα με το πόσο σου αρέσουν)…Εγώ είμαι κάπου στη μέση με αυτά. Σχεδόν σε όλα τα κομμάτια ακούω σημεία που γουστάρω αλλά και άλλα που με ξενίζουν κάπως. Αλλά θέλει ακροάσεις το αλμπουμ (άλλωστε περιέχει τραγούδια γραμμένα απο διαφορετικές περιόδους των Therion!).

Εντωμεταξύ τα πληκτρα, τα βιολιά, οι οπερετικές φωνές είναι τελείως 70’ς…8) Και τι ανατριχιαστική Doom-ίλα είναι αυτό το the shells are open…

#54

Κάπου εκεί είμαι κιεγώ, αλλά πάντα πιστεύω ότι οι δίσκοι τους θέλουν ακροάσεις απ’το cd και όλο και κάποι(α) άλλο(α) τραγουδάκια θα ξεπηδήσουν , και από βδομάδα μάλλον θα το αποκτήσω:):!:

#55

στην πρώτη ακρόαση(χθες) δεν μου έκατσε και τόσο καλά…
σήμερα που τον ξανάκουσα τον έπιασα περισσότερο…
ας πέσουν μερικές ακροάσεις ακόμη και βλέπουμε…

*το Din είναι η χαρά του φανμποι :smiley:

#56

To Land of Canaan για μενα ειναι απο τα πιο ομορφα τραγουδια των therion…Τοσες μαζεμενες και πετυχημενες μελωδιες μαζεμενες σε ενα κομματι ειχα καιρο να ακουσω :roll:

#57

Το θεριό βρυχάται στα Unguentum Sabbati και kali Yuga 3 ε? Στα Kings Of Edom και Land Of Canaan δημιουργεί ιδιαίτερες ατμόσφαιρες…όσο πιο πολύ το ακούω τοσο πιο πολύ δένει το…γλυκό! :slight_smile: Kαι είναι αυτή η ρέουσα 70-ιλα του τεστιν μην κολάει η προσοχή σε αυτό που έχεις ακριβώς μπροστά σου (το μπομπάτο ριφ ή ξερά φουλ στην ένταση η ορχήστρα ή τα οπερετικά) αλλά στο πως δένει το ένα μέρος με το άλλο (το μπάσο ζωγραφίζει σε ολο το αλμπουμ ή τα πλήκτρα πόσο φέρνουν σε προγκ των 70’ς) ή το ποσο ταξιδιαρικό μπορεί να γίνει ένα καλπαζων ριφ με τη συνοδεία οπερετικών φωνητικών. Σαν να σε προκαλέι να δεις το δάσος και όχι το δέντρο…αναδύονται τα κομμάτια και η μουσική όπως το κέλυφος στο εξώφυλλο…

#58

Συμφωνώ απόλυτα:)

#59

Το ακουσα και εγω 3-4 φορες και μπορω να πω οτι μου αρεσει αρκετα. Σε αυτο το δισκο υπαρχουν στιγμες απο lemuria-siriusb αλλα και απο την περιοδο theli-secret of the runes και φαινεται οτι τα κομματια εχουν γραφτει σε διαφορες περιοδους της μπαντας. Μεγαλη ποικιλια απο ηχους, μελωδιες, οργανα, πολλες αλλαγες μεσα στα κομματια, κλασσικη ατμοσφαιρα therion. Εξαιρετικα τα kings of edom, unguentum, land of canaan( επος), kali yuga 3,the shells are open, after the inquisition, αρκετα καλα και τα sitra ahra, 2010, din. Δε μου λεει κατι το hellequin και μετριοτατο ειναι και το ci clulainn, για μενα ειναι τα πιο αδυναμα κομματια του δισκου

#60

Εμένα τελικά μόνο το 2012 μου φαίνεται μονόχνοτο και αδιάφορο!