Με Ριτζ Φόρεστερ
2 Likes
Έρχεται
3 Likes
Ένα πολύ καλό ταινιάκι που είδα προχθές, αφού έφαγα τα “μούτρα μου” σε πολλές, υποτίθεται, φοβερές και τρομερές ταινίες τρόμου της τελευταίας εσοδείας.
Δεν έχει καμία φοβερή σεναριακή ιδέα, αλλά έχει καλή ηθοποιία, είναι τεχνικά φροντισμένο και γενικά δείχνει για δουλειά που δεν έγινε βιαστικά. Το προτείνω!
1 Like
Το είχα δει κι εγώ όταν είχε βγει. Όπως το λες. Περνάει αρκετά ευχάριστα η ώρα.
1 Like
Πείτε λίγο άποψη για Candy Land (2022) και In a violent nature (2024)!
Για το “In A Violent Nature” είχα ακούσει/διαβάσει αρκετά καλά σχόλια αλλά δεν ξετρελάθηκα. Μου φάνηκε παραπάνω αργό απ’όσο θα έπρεπε. Έπιασα τον εαυτό μου να κάνει fast forward σε κάμποσες σκηνές.
Είδα χθες το Misery που μου είχε ξεφύγει, και λάτρεψα το σασπενς που βγαίνει από ένα απλούστατο σενάριο. Και το τελος του, αναμενώμενο αλλά επιβραβευτικό.
Για άλλο ήρθα εδώ όμως.
Έχετε δει το Babadook ? Υπάρχει άπειρη παραφιλολογία στα ιντερνετς για το πόσο τρομακτικό είναι, με άτομα να λένε ότι τους έχει “μείνει” μήνες μετά την θέαση. Και απόρώ, γιατί το τρεηλερ δεν φαίνεται τοσο υπεραγριο. Τα θριλερ τα βλέπω με τη γυναίκα μου, και αν ειναι να κοιμηθεί μετά από κανα τριμηνο, να το αποφύγουμε. Απλα με έχει ψήσει τρελά, γιατι εχει υπέροχες κριτικές. Έχει κανείς καμία γνώμη (χωρις σποιλερ πλζ)
2 Likes
Πριν από 9 χρόνια είχα γράψει αυτό και το στηρίζω ακόμα:
Αυτό είναι το δικό μου take όμως όσον αφορά στο χόρρορ, “αντικειμενικά” εννοείται ότι θα το συνιστούσα να το δει κάποιος.
5 Likes
Ταινιαρα.
1 Like
Μην δειτε το SMILE 2. Mono jumpscares. Καμια σχέση με το 1.
To Smile 1 ηταν ενδιαφερον, μεχρι το τέλος…
εκεί
οταν το τερας βγηκε απο το κουστουμι της κοπελας που φοραγε, ηταν οριακα γελοιο. Επισης εχω βαρεθει ολα τα θριλερ τελευταιως να εχουν κακο τελος, just because or because of elevated horror
3 Likes
double post, επειδη μου ηρθε λογω cookies
Smile το θεωρω generic θριλερ τιποτα το ιδιαίτερο… Πολυ ωραιο διαμαντακι ειναι το empty man
Μέρες που είναι, αφήνω αυτό εδώ – περιέχει και ψύχραιμη τοποθέτηση γνωστού-αγνώστου για Babadook
3 Likes
Πραγματικά όμως . Συμφωνώ
Οποια λίστα δεν έχει ως Νο.1 Το Exorcist ΔΕΝ υφίσταται.
3 Likes
To smile (το πρώτο) το είδα πρόσφατα και μου άρεσε πάρα πολύ. Για το τέλος έχουν ακούσει και άλλους να το λένε αυτό αλλά δεν συμφωνώ. Προσωπικά είναι το μόνο horror εδώ και πολύ καιρό που μου έμεινε και μετά το τέλος της ταινίας. Αυτό και το Oddity είναι από τα horror που έχω ξεχωρίσει από όσα είδα εγώ φέτος. Βασικά και το MaΧΧΧine που όμως ήταν ίσως το πιο αδύναμο της τριλογίας (still great).
Την λίστα με τα πιο τρομακτικά την έχω ξαναδεί νομίζω. Τουλάχιστον θυμάμαι το Sinister που το είχαν βγάλει Νο1. Το οποίο Sinister όταν το είχα δει οριακά δεν κοιμήθηκα στην πολυθρόνα από την βαρεμάρα. Γενικά η λίστα είναι λίγο παράξενη.
1 Like
τα τελευταια χρονια υπαρχει ο ορος “elevated horror” που πρακτικα σημαινει χορορ που καταπιανεται με κοινωνικα θεματα, και δεν ειναι ρηχο και χαζο, με αιματα κτλ
επισης ομως σημαινει τελη, που κερδιζει ο κακος.
στο sinister νομιζω μπαινει στη λιστα λογω μαυρου τελους και γενικοτερα μαυρης αισθησης.
Το sinister είναι ένα jumpscare fest
Καλό μεν
Μωρέ ναι και το Smile κάτι τέτοιο είναι. Γενικά στο horror συγχωρείς πιο εύκολα την ρηχότητα με την οποία αντιμετωπίζουν συχνά τα όποια κοινωνικά θέματα, αν σε πιάσει το όλο creepy, jump scare κλίμα. Αλλά και πάλι ως ένα σημείο. Το Smile με είχε στην τσίτα συνέχεια, ενώ το creepy level ήταν ψηλά σε όλη την διάρκεια και σίγουρα σεναριακά προσπάθησε για το κάτι παραπάνω με αρκετή επιτυχία κατά την γνώμη μου. Το άλλο είχε απλά το ένα jump scare μετά το άλλο, ούτε που θυμάμαι με τι καταπιάστηκε η ταινία θεματικά.
Βέβαια πολλές φορές και οι προσδοκίες παίζουν ένα κάποιο ρόλο σε όλο αυτό. Το Smile το απέφευγα μέχρι σήμερα ακριβώς επειδή ήμουν σίγουρος πως θα ήταν ένα ανώδυνο jump scare fest που το ξεχνάς άμεσα, το Sinister είχα ακούσει πολλά καλά και περίμενα κάτι περισσότερο. Το Longless είναι ένα άλλο παράδειγμα. Δεν μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση. Αν και είναι ακριβώς το είδος ταινίας που ψάχνω τελευταία στο είδος. Ειδικά σκηνοθετικά, αυτή η σχεδόν ambient ατμόσφαιρα που με πιάνει εύκολα. Χωρίς να είναι βέβαια κακή, κάτι δεν μου έκατσε καλά. Ίσως ο Cage που σαν να το προσπαθούσε λιγάκι too much, κρυμμένος πίσω από έναν τόσο προσθετικά; Δεν ξέρω. Μάλλον θα πρέπει να το ξαναδώ κάποια στιγμή.
Είδα πρόσφατα και το τελευταίο Quiet Place το οποίο ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου. Πολύ διαφορετικό από τα άλλα 2. Περισσότερο survival/disaster/post apocalyptic movie. Αργό σε ρυθμό μεν αλλά και οι 2 πρωταγωνιστές ήταν υπέροχοι. Δεν ασχολείται και τόσο με τα τέρατα και πως θα τα κερδίσουμε κτλ. Ίσως για αυτό απογοητεύτηκαν αρκετοί. Παίζει ωστόσο να είναι και η αγαπημένη μου της σειράς. Και αν είδα καλά είχαμε τον σκηνοθέτη του Pig, μια άλλη έκπληξη από το πουθενά.