[FONT=“Arial Narrow”][SIZE=“2”][FONT=“Arial Narrow”][SIZE=“2”]Μα κανείς δεν έχει ακούσει ακόμα το νέο δίσκο της γκρουπάρας;
Η πρώτη εντύπωση είναι άκρως ενδιαφέρουσα & διαφορετική από το πρόσφατο παρελθόν, θα επανέλθουμε και στο άμεσο μέλλον.
“…Έξι, έξι, έξι…” (Raining Dead Angels)[/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT]
Τα παμε και αλλού.
Απλά συγκλονιστικό.
Ξεχειλίζει από έμπνευση και τα πισωγυρίσματα (ειδικά στις φωνητικές γραμμές) είναι όπως πρέπει.
Πολύ μεγάλο άλμπουμ, φοβερό comeback.
[FONT=“Franklin Gothic Medium”][SIZE=“2”]Ο δίσκος είναι μέτριος.Έχει καλές στιγμές, αλλά είναι μόνο στιγμές. Πότε θα καταλάβουν επιτέλους οι δημιουργοί, ότι τα 45’-50 είναι το ιδανικό; Πολλά τραγούδια στο δίσκο τούτο, χωρίς λόγο. Μόλις φύγει το Πάσχα, θα ακούμε(τε) 4-5 τραγούδια. Κουράζει ο δίσκος και δεν είναι καλό…’ [/SIZE][/FONT]
η πρωτη ακροαση μου αφησε ελπιδες για ενα καλο δισκο…σιγουρα ειναι πολυ καλυτερο απο το προσφατο παρελθον τους που προσωπικα με ειχε απογοητευσει…εχει και καπιες τζουρες απο παρελθον…μαλον εχουμε να κανουμε με τον καλυτερο tiamat δισκο εδω και χρονια!
^σε κάποια σημεία και μένα μου φέρνει παλιές δουλειές τους…
Πάντως ο ήχος είναι τουλάχιστον επιβλητικός.
Και οι συνθέσεις άψογες…
Και γενικότερα το άλμπουμ τα σπάει…
Άντε να κατεβ… βγει!!
Το άκουσα επιτέλους κι εγώ. Εξαιρετική δουλειά με εντυπωσιακές συνθέσεις. Καθόλου μονότονο, κάποια τραγούδια κωλοβαράνε και κάποια άλλα είναι απίστευτα μελωδικά και ταξιδιάρικα χωρίς φυσικά όμως να ξεφεύγουν από το όλο κόνσεπτ. Μπράβο τους!