Στα δισκάδικα 2/11.
Yeah! Δεν είχα ιδέα ότι έβγαζαν καινούριο αυτοί. Από μία μπάντα που κάθε δίσκος της είναι στη χειρότερη απλά καλός, περιμένουμε τα καλύτερα για άλλη μια φορά.
Ωπ! Αναπάντεχο!!!
Άντε να δούμε τι σκαρώσανε αυτή τη φορά… 
Υπέροχη παραγωγή/ήχος. Θετικότατες εντυπώσεις μέχρι στιγμής.
Love Terrorists κομματάρα. Ααααχ ομορφιές !!
Χρήστο έχεις 100% δίκιο, οι κιθάρες οργιάζουν, τα σόλο είναι τόσο καλογραμμένα και καλοπαιγμένα, ειλικρινά δε περίμενα τέτοιο δίσκο. Το Amanethes με είχε κολλήσει στο τοίχο κυριολεκτικά, τέτοια συνέχεια δε τη περίμενα. Και ας μην είναι τόσο “άγριο” όπως ο προκάτοχος του, παρ’ όλα αυτά έχει τόσο όμορφη/μελαγχολική μουσική μέσα. Μπράβο τους.
“…from Prenzlauer Berg to Aristotelous square…” :lol:
Και στο official video του ομώνυμου, κατά 99% φοράει -ανάποδα- σκούφο του ΠΑΟΚ.
Aκόμη μένει Θεσσαλονίκη ο Johan?
Καλά, στο [I]’‘From Kamara to Olympiados’’[/I] πήγα να πέσω κάτω από τα γέλια. 
Γενικά, τώρα, ο δίσκος, δυστυχώς, με απογοήτευσε, μάλλον το χειρότερο τους ever για μένα. Ειδικά μετά από ένα δίσκο-μπόμπα σαν το ‘‘Amanethes’’ περίμενα κάτι πολύ καλύτερο. Πολύ αναμάσημα, ρε παιδί μου. Μπαλάντες-στυλ ‘‘Judas Christ’’, hits τύπου The Sisters of Mercy, αλλά πουθενά αυτό το Tiamat συναίσθημα που ρίχνει τη διάθεση σου στα πατώματα. Τα τρία πρώτα τραγούδια είναι αρκετά ωραία (σε κλασικό στυλ, έστω), αλλά μετά κάνει κοιλιά για μένα. Μία ανάκαμψη στο ‘‘Love terrorists’’, κάαατι προσπαθούν να κάνουν στο τελευταίο κομμάτι, αλλά, ρε πούστη μου, έχω ακούσει 15 φορές το δίσκο και δεν τραβάει. Πολύ βαρεμάρα, δεν με αρπάζει πουθενά.
Εγώ τον άκουσα 5 φορές, είναι ωραίος δίσκος αλλά δεν θα με κρατήσει. Μερικά κομμάτια θα τα ακούσω και άλλες φορές, αλλά στο σύνολό του γενικά χάνει.
Δεν έχω ξανακούσει μπάντα να αντιγράφει τόσο πολύ άλλη σε 2 κομμάτια κιόλας στον ίδιο δίσκο (ομώνυμο, Thunder & Lightining).
Εγώ πάλι λέω ότι μετά το άφταστο “Prey” είναι ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία 15 χρόνια.
Έλα ρε Chris, ούτε καν. Τα μισά κομμάτια του δίσκου θα μπορούσαν να είναι fillers στα 3 προηγούμενα albums. Και αυτό το μπαστάρδεμα από όλα τα albums σε ένα (και Sisters of Mercy-ιακά, και Floyd-ικά κομμάτια, και ατμοσφαιρικά κλπ.) δεν ξέρω τελικά αν λειτούργησε υπέρ του συνόλου.
Μπα, το Amanethes πολύ καλύτερο του τελευταίου συνολικά. Όσο για το Prey όντως, δίσκαρος και υποτιμημένο γενικά.
“Μεταλλική” αντίληψη περί μουσικής, του τύπου “περισσότερο distortion, καλύτερος δίσκος”.
Ενίοτε ισχύει, αλλά όχι για τους ΤΙΑΜΑΤ, όποιος τους παρακολουθεί στενά και έχει νιώσει με την πάρτη τους, καταλαβαίνει.
Ε ενταξει ετσι οπως το θετεις δεν συμπεριλαμβανεις το A Deeper Kind of Slumber, που μας μενουν τα Skeleton Skeletron, Judas Christ και Amanethes. Αν εξαιρεσουμε οτι εσενα το JC δεν σ αρεσει και τοσο, σιγα το συναγωνισμο. ;p Που παραμενουν πολυ καλοι δισκοι ετσι; Το Amanethes ειναι ακριβως αυτο που ειπες, βαζουμε μπροστα το μεταλ με το στανιο, χανει πολυ στην ατμοσφαιρα των προηγουμενων που αν και εντυπωνοταν διαφορετικη σε σχεση με τα 90ς το Τιαματ φιλινγκ παρεμενε ανεπαφο.
Εννοείται ότι δεν συμπεριλαμβάνω το “Deeper Kind…”, πρόκειται για έναν από τους 5 αγαπημένους μου δίσκους όλων των εποχών (μαζί με “Hammerheart”, “Black Album”, “The Nephilim” & “Radio-Activity”), είναι κομμάτι του εαυτού μου.
lol, καμία σχέση. Απλά έχει καλύτερες συνθέσεις και μεγαλύτερη ποικιλομορφία και γενικά ρέει καλύτερα ο δίσκος, τι “μεταλλική” αντίληψη και χαζομάρες. Έχει και το distortion έχει και τα έθνικ, έχει και τις παραδοσιακές αλα Wildhoney φλοϋντίλες. Αυτό το αντιλαμβάνεται όποιος τους έχει παρακολουθήσει στενά και του αρέσουν όλοι οι δίσκοι τους…
Ουτε καν, τα προηγουμενα ηχουν πιο πηγαια. Θα το βαλω παλι σημερα να δω μηπως και, οπως και αν εχει ομως κομματια σαν τα Love In Chains, Divided και Too Far Gone απλα δεν υπαρχουν στο Amanethes. Χωρια που αν και καταλαβαινω οσους δεν γουσταρουν το Judas Christ καθοτι τερμα gothrock για μια μπαντα σαν τους Tiamat, θεωρω πως ειναι απο τις πιο πληρεις δουλειες που εχουν κανει με τη ροη να κυλα αβιαστα (αντε, αν εξαιρεσεις το Vote For Love που ειναι λιγο φαση τωρα παμε να γραψουμε ενα radio rock hit).