Το συγκροτημα το οποιο ειχε για τραγουδιστη τον μεγαλο Ηarry ‘‘Tyrant’’ Conklin των Jag Panzer.
Ηeavy metal ? Power metal ? Progressive metal ? ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Κυκλοφορησαν δυο δισκους-διαμαντια: Titan Force (1989) και Winners And Loosers (1991).
Ειδικα το ντεμπουτο ειναι ενα πραγματικο αριστουργημα.
Απολυτα Τελειο απο την πρωτη νοτα μεχρι την τελευταια.
Σε κατι τετοιους δισκους η progressive νοοτροπια συνθεσης κανει το αποτελεσμα μεγαλοφυιες και συναρπαστικο.
Αν στους Jag Panzer o Conklin τραγουδαει λυσσασμενα, εδω στους Titan Force δινει βαρος στην θεατρικοτητα και στην ερμηνεια. Φωναρα απο τις ελαχιστες.
Πραγματικα ειναι κριμα κατι τετοιες μπανταρες να εχουν κυκλοφορησει μονο 2 δισκους και κατι αλλοι ανυπαρκτοι να κανουν σημερα καριερα με το σπρωξιμο των πολυεθνικων δισκογραφικων.
Μονο και μονο οι υμνοι:
-New Age Rebels
-Fool On The Run
-Blaze Of Glory
-Master Of Disguise
-Toll Of Pain
αρκουν για να τους θεωρω μια απο τις πολυ σπουδαιες μπαντες και το ‘‘Τitan Force’’ ενα απο τα καλυτερα albums ολων των εποχων !!!
προσωπική γνώμη λέγεται :p. το ample έχει τραγουδάρες αλλά έχει κ μέτρια τραγούδια, το titan force είναι ένα (και πολύ ψηλό) επίπεδο σε όλη του τη διάρκεια. γνώμες παίδες, τι να κάνουμε
Ενστερνιζομαι κι εγω τη γνωμη σου.Πιστευω τη διαφορα στους ΤF την εκαναν οι αδερφοι Flores που ηταν ολοι παιχτουρμανς, ειδικα ο μπασιστας. Μετα νομιζω εφτιαξαν τζαζ μπαντα, δεν αμφιβαλλω αφου ηταν τεχνικα αρτιοτατοι.
Σχεδον ολα στο ομωνυμο τους ειναι φανταστικα, και το δευτερο δεν παει πισω.
Tρομερο συγκροτημα.Εδω*** βλεπεις οτι οι Αμερικανοι ξεραν καλυτερα απο ολους να παιζουν μεταλ.Προσωπικα πρωτο και δευτερο αλμπουμ τα θεωρω ισαξια.Το πρωτο ειναι πιο δυναμικο ενω το δευτερο progressive με την καλη του εννοια και μερικα απο τ απιο ωραια σολος εβερ.Μπανταρα.
***Υπερβολη φυσικα.Αυτο το καναν αλλες 42197842 μπαντες:D
Εγώ πάντως μπορώ να κατονομάσω κακά τραγούδια, [SIZE=“7”]ΟΛΑ [/SIZE]αχαχαχαχαχα
Κάνω πείραμα, έχω βάλει στοίχημα με το Dude ότι δε αν δεν ξαναγράψεις μεσα στον επόμενο μήνα παναπει ότι τα τίναξες από έμφραγμα και μου δίνει το αυτοκίνητο του
We’re in the midst of writing and recording songs for a new album as promised. Things are going well and Harry is creating some really cool vocals as usual! Due to work/family commitments it is going slower than we would like but we are getting it done and it feels great! I can’t wait for our fans to hear it! When we get to the demo mixing stage, we may post some clips here. It’s hard for me to describe what the new songs sound like so at this point I won’t even try! We will continue to write and record until we have an albums worth of songs that we are proud of. Hopefully, you will enjoy them too!
Thank you for your continued support and patience!
αυτά είναι. τόπικ γιά titan force με 12 replies…
ότι και να πούμε γιά αυτή την κολοσσιαία μπάντα θα είναι λίγο. αισθάνομαι ευλογημένος που τους είδα ζωντανά δύο φορές και ονειρεύομαι νέο δίσκο…
Θα συμφωνησω απολυτα οτι το πρωτο δισκιο των TF ειναι απλα συλληπτο!!!
Ειναι ο ορισμος του Αμερικανικου χεβι μεταλ και οπως ειπε ενας φιλος πιο πανω,οι Αμερικανοι εκεινη την εποχη (και ακομα μην πω, αν εχει καποιος την ορεξη να το ψαξει), το κατειχαν το αθλημα του μεταλ καλυτερα απο οποιονδηποτε στον πλανητη.
Τεχνικη δυναμη και εμπνευση
Φυσικα το απολυτο highlight του δισκου ο Tyrant.Ειναι ο δισκος με την καλυτερη αρθρωση λεξεων που εχω ακουσει ποτε.Απο την πρωτη στιγμη “πιανεις” καθε λεξη.Οσο για την ερμηνεια του οτι και να γραψω θα ειναι λιγο.Τσιριδες ,μελωδικα σημεια και ενα ευρος φωνης απο αλλο πλανητη…συν οτι τα βγαζει ολοιδια και στο live.Ο ανθρωπος εινια φωνητικο φαινομενο
Ανφορικα με τη συγκριση για το “Ample…”, δε νομιζω οτι υπαρχει καποιος λογος διαφωνιας…
Μιλαμε για 2 ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΑ 10αρια,χωρις μετρια νοτα μεσα.Τοσο απλα.Ειναι ισαξια και νιωθω πολυ τυχερος που αξιωθηκα και τα ακουσα (εστω και σχετικα αργα)
Ξέθαμμα και τεμενάδες σε μία από τις μεγαλύτερες μέταλ μπάντες που έχουν εμφανιστεί ποτέ, ειδικά αν λογαριάσουμε την αναλογία ποσότητας/ποιότητας υλικού!
Tolling of a bell, you know it’s not the hour yet the bell still rings.
Οι Titan Force ήταν μια οικογενειακή υπόθεση των Mario, John και Stefan Flores. Ξεκίνησαν την μπάντα πίσω το 1987 και κυκλοφόρησαν και ένα ντέμο με 4 ορχηστρικά κομμάτια, το ??Basement Tapes??. Μου είναι αδιανόητο ότι αυτοί οι 3 παιχταράδες δεν ξανασχολήθηκαν ποτέ με την (metal) μουσική μετά την διάλυση των Titan Force. Τέλοσπάντων. Το θέμα είναι ότι μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους demo, συμπλήρωσαν την σύνθεση τους με ένα δεύτερο καταπληκτικό κιθαρίστα (Bill Richardson, ο οποίος αυτοκτόνησε το 1998) και ένα Θεόρατο τραγουδιστή, τον Harry Conklin. Ο Τύρρανος είχε ήδη τραγουδήσει στην δισκάρα του ??Ample Destruction?? (Jag Panzer) και στο ??Metal From Hell?? (Satan?s Host) και η φωνή του ήταν λατρεμένη στους αντίστοιχους οπαδούς. Η συμπληρωμένη πλέον πεντάδα συνέβαλλε σε δυο ακόμα ντέμος και φυσικά σε δυο ολοκληρωμένους δίσκους που θα μείνουν για πάντα στην ιστορία, σκαλισμένους με χρυσά γράμματα.
To ??Winner/Loser?? είναι ένα εξωγήινο κράμα U.S. Power metal με πολλά progressive στοιχεία και έντονη την λυρική μεγαλοπρέπεια. Η κατάσταση για τους αρέσκοντες σε αυτόν τον ήχο είναι ?.winner/winner. Δεν ακούγονται σαν αντίγραφο καμμιάς άλλης μπάντας και ο ήχος που αναπαράγουν στηρίζεται σε αναπτυσσόμενες μουσικές φόρμες που πηγάζουν από τα βασικά μουσικά όργανα και από τις ψυχές αυτών που τα κρατούν. Λεπτομερή σχόλια για την Φωνή δεν δύναμαι να κάνω παρά θα περιοριστώ να γράψω ότι ο Τύραννος είναι μεγάλος χειριστής αυτής της ευλογίας που τον διακρίνει. Είναι πηδαλιούχος σε αυτό το αγαστό ταξίδι που σε βυθίζουν. Σε κάθε νότα, σε κάθε στροφή, σε κάθε ρεφραίν, παραμονεύει η μελωδία. Σε παρασέρνουν στον πλημμυρισμένο με αρμονίες θάλαμο τους και σου ξεθωριάζουν το νου με τις διαδοχικές ακουστικές απολήξεις της κάθε τους σύνθεσης.
Το ??Winner/Loser?? δεν έχει μεγάλες διαφορές από τον προκάτοχο του. Πράγμα που σημαίνει ότι οι κιθάρες λειτουργούν ως βυζάστρες που τροφοδοτούν τους ακροατές με βραβευτικές συγχορδίες. Το ρυθμικό μέρος δεν λειτουργεί ως δεκανίκι αλλά διηθεί ώστε τα καλύτερα στοιχεία της μουσικής τους να γίνουν πλήρως απολαυστικά και το κορμί μας να μην έχει καμμιά άλλη επιλογή παρά να εργάζεται στους ρυθμούς αυτής. Εποπτεύει οτιδήποτε επουσιώδες στην μουσική τους και του δίνει την φόρα της βελτίωσης. Δεν χρειάζεται και πολύ προσπάθεια, αρκεί μια ενστάλαξη φωνητικού λυρισμού του Conklin και όλα έρχονται στα ίσα τους. Μια ένεση με την Μυθική του Φωνή και τα ντελικάτα του ξεφωνήματα και ο νοερός οργασμός είναι επαναληπτικός. Οκτώ συνθέσεις για να χορτάσεις μεταλλικό νέκταρ. Άλλοτε ρευστές και γλυκές, άλλοτε πικρές και παχύρεστες. Άλλοτε ήρεμες, πράες, λυρικό, γεμάτες συναίσθημα και άλλοτε δυναμικές ,τραχείς, ηδονιστικά πληγηρές. Πάντοτε όμως γεμάτες θέλγητρο. Διαλέξτε οποιαδήποτε σύνθεση να ακούσετε και σίγουρα δεν θα χάσετε. ??Eyes Of The Young??, ??Small Price To Pay??, ??Shadow Of A Promise??, ?? One And All?? και ένας νέος μαγικός κόσμος ξεδιπλώνεται στα αυτιά σου.
