Βump μετά από καιρό. Προσωπικά βρήκα πολύ καλή την ιδέα του θρεντ οπότε προτείνω να αλλάξει κάποιος μοντ τον τίτλο του θρεντ και αν γίνεται να τον κάνει πιο γενικό ξερω γω σε φάση “Τοπ 10 albums που ανακαλύψαμε φέτος” ή κάτι τέτοιο. Ας αρχίσω λοιπόν με τα πιο χτυπητά άλμπουμ/δισκογραφιές μπαντών που ανακάλυψα φέτος:
[B]Katharsis Discography[/B]: Σϊγουρα στην πρώτη θέση με διαφορά. Τέτοιο σοκ καιρό είχα να πάθω με black metal μπάντα. Από το ξερό a la Darkthrone “666” μέχρι το χαοτικό “VVorld VVithout End” και το “Fourth Reich”, όλα είναι εξαιρετικά.
[B]Incantation Discography[/B]: Βάζω θεωρητικά όλη τη δισκογραφία αλλά έχουν μείνει 1-2 άλμπουμς να ακούσω ακόμα. Παλιότερα σε μικρή ηλικία είχα προσπαθήσει να ακούσω αλλά δεν τα κατάφερα, ίσως το αυτί μου δεν είχε συνηθίσει ακόμα στον ήχο. Φέτος όμως όλα άλλαξαν, και αυτή η εναλλαγή μεταξύ καταιγιστικών σημείων και αργών ριφφ μέσα από το βούρκο με στοιχειώνει εδώ και πολύ καιρό. Επίσης έβγαλε επιτέλους νόημα η “επιρροή” όλων αυτών των σύγχρονων συγκροτημάτων που παίζουν OSDM.
[B]Bastard Priest - Under the Hammer of Destruction:[/B] Σουηδικό death που τσακίζει κόκκαλα με τους πανκορυθμούς και τα θρασοσημεία που έχει. Το επόμενο άλμπουμ, “Ghouls of the Endless Night” είναι επίσης εξαιρετικό, αλλά το ντεμπούτο τους είναι 10άρι ακατέβατο.
[B]Blasphemophagher - Nuclear Empire of Apocalypse[/B]: Αρκουδίσιο black/death με τρομερό όγκο και βιαιότητα. Όλος ο δίσκος κυλάει σαν νερό και σε παρασύρει σε ανελέητο headbanging. Το επόμενο άλμπουμ επίσης ήταν πολύ καλό, επιφυλάσσομαι ακόμη για το τρίτο και τελευταίο επειδή δεν μου έκανε το κλικ ακόμη.
[B]Tribulation - The Horror:[/B] Άλλο τεράστιο σοκ κι αυτό. Αυτό το death με τις γερμανικές thrash επιρροές είναι ακαταμάχητο στ’ αυτιά μου. Ριφφάρες, ξυλίκι και τρελός ρυθμός γενικότερα. Κρίμα που αφενός ο δίσκος στο ίντερνετ ήδη χτυπάει 100ρια (λολ) και αφετέρου το δεύτερο άλμπουμ τους δε με κέρδισε ακόμη λόγω διάρκειας. Θα προτιμούσα να το είχαν “σπάσει” σε δύο άλμπουμ ή EP της μισής ώρας το καθένα.
[B]Deathhammer - Forever Ripping Fast:[/B]: Μετά από καιρό αποφάσισα να ασχοληθώ με τους εν λόγω Νορβηγούς και έβριζα τον εαυτό μου που δεν το έκανα νωρίτερα. Απίστευτο EP, όλα τα κομμάτια ένα κι ένα. Και τα δύο full-length είναι τρομερά, απλά η πρώτη εντύπωση μένει όπως και να το κάνουμε.
[B]Entrails - Tales from the Morgue[/B]: Η πιο πρόσφατη παρουσία στο ποστ. Τρομερός σουηδικός death ήχος, απίστευτο groove και όταν οι ταχύτητες ανεβαίνουν τα πράγματα γίνονται ακόμη καλύτερα.
[B]Toxic Holocaust - Evil Never Dies[/B]: Για κάποιον (άγνωστο και ηλίθιο) λόγο, δεν έκατσα ποτέ ν’ ακούσω τα πρώτα άλμπουμ των Toxic Holocaust. Κι όμως, ακούγονται 10 φορές καλύτερα από τα επόμενα. Αυτός ο βρώμικος ήχος των 2 πρώτων άλμπουμ δύσκολα θα ξεπεραστεί κατά τη γνώμη μου.
[B]Negative Plane - Et In Saecula Saeculorum:[/B] Καιρό είχε να με “υπνωτίσει” τόσο πολύ ένα black metal album. Μαγευτικό, σαν μια δίνη που σε τραβάει μέσα της. Εντελώς πρωτόγονο με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Η απόδειξη ότι και η Αμερική έχει πράγματα να δώσει στο black metal.
[B]Nifelheim Discography[/B]: Θυμόμουν γενικά ότι το ομώνυμο άλμπουμ τους ήταν τρομερό επειδή το είχα ακούσει παλιότερα. Ε, φέτος το επιβεβαίωσα. Όλες οι κυκλοφορίες τους κινούνται σε πολύ υψηλά επίπεδα και το ύφος είναι λίγο πολύ το ίδιο. Black/Thrash χωρίς συμβιβασμούς και πολλά πολλά. Σίγουρα το πρώτο άλμπουμ πάντως είναι και το σημείο αναφοράς…
