Άρθρα γενικού ενδιαφέροντος

Podium
#161

Δεν το έχω διαβάσει όλο ακόμη, αλλά δείχνει πολύ ενδιαφέρον και μου το έφερε στο μυαλό η συζήτηση για το κατά πόσο κινήματα όπως αυτό στη Τουρκία είναι “αυθόρμητα” ή όχι κι έτσι προτρέχω και το μοιράζομαι από τώρα. Διαβάστε με προσοχή, γιατί δεν ξέρω αν το paper αυτό έχει περάσει από review process για να δημοσιευτεί.

[B]What is the Occupy Wall Street Protest a Protest of? A Psychoanalytic Investigation[/B]
[U]Abstract:[/U] The Occupy Wall Street movement appears to be a protest of capitalism, but their expressions of what they are doing offer little in the way of economic analysis. Their critique is not economic but moral. I analyze Communique #1, their purest self-definition, which reveals that they see us as living in a world of artificial images created by, and serving the interests of, malevolent forces: capitalism is the expression of these forces. Their stance against this is their own authenticity, which is their paradigm of an alternative.[B][I] I compare this to the movie The Matrix, which sees us as living in a similar world, except that the malevolent forces are not capitalism[/I][/B]. I compare these with the Cave allegory in Plato’s Republic, which is similar, except the artificial images are not expressions of malevolence. [B][I]I use psychoanalytic theory to argue that the malevolent object of OWS’ critique is the father, who, in fulfillment of the paternal function, forces socialization upon us[/I][/B]. The world of artificial images is culture, seen from the standpoint of alienation. Their alternative, rooted in their authenticity, with themselves as models, doesn’t amount to much.

όλο το paper εδώ: https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2214377

#162

Καπιταλισμός win

με λίγα (ελληνικά) λόγια
Πριν κανα 2μηνο βγήκε απόφαση από το Supreme court στην αμερική ότι η Myriad Genetics κατέχει την πατέντα για τα ανθρώπινα γονίδια BRCA1 & BRCA2 που σχετίζονται με καρκίνο μαστού.
Προφανώς η πατέντα μένει μόνο στην έρευνα αλλά και στα αποτελέσματα αυτής της έρευνας και όχι στην κατοχή του γονιδίου. Τι σημαίνει αυτό;
Η Myriad Genetics έχει φτιάξει ένα τεστ για τον καρκίνο του μαστού που ελέγχει αυτά τα γονίδια για προδιάθεση καρκίνου μαστού, και το κοστολογεί στα 3000$.
Λόγω της πατέντας κατέχει το αποκλειστικό μονοπώλειο σε αυτό το τεστ, και στην ουσία η έρευνα που θα γίνει για αυτά τα γονίδια θα ελέγχεται από την εταιρία.

Λέει και άλλα για μυστική βάση δεδομένων στην αγγλία όπου παίρνουν το dna του μωρού στη γένα και το κρατάγαν για χρόνια αλλά είναι ψιλοσυνωμοτικά.

http://www.policymic.com/articles/41769/what-is-brca1-how-companies-are-patenting-your-genetic-code

#163

http://www.washingtonpost.com/blogs/monkey-cage/wp/2014/04/07/the-less-americans-know-about-ukraines-location-the-more-they-want-u-s-to-intervene/
Δάκρυ από τις 4 τελίτσες μέσα στις Η.Π.Α.

[SIZE=5]The less Americans know about Ukraine?s location, the more they want U.S. to intervene[/SIZE]

[SIZE=1]Where?s Ukraine? Each dot depicts the location where a U.S. survey respondent situated Ukraine; the dots are colored based on how far removed they are from the actual country, with the most accurate responses in red and the least accurate ones in blue. (Data: Survey Sampling International; Figure: Thomas Zeitzoff/The Monkey Cage)[/SIZE]

Since Russian troops first entered the Crimean peninsula in early March, a series of media polling outlets have asked Americans how they want the U.S. to respond to the ongoing situation. Although two-thirds of Americans have reported following the situation at least ?somewhat closely,? most Americans actually know very little about events on the ground ? or even where the ground is.
On March 28-31, 2014, we asked a national sample of 2,066 Americans (fielded via Survey Sampling International Inc. (SSI), what action they wanted the U.S. to take in Ukraine, but with a twist: In addition to measuring standard demographic characteristics and general foreign policy attitudes, we also asked our survey respondents to locate Ukraine on a map as part of a larger, ongoing project to study foreign policy knowledge. We wanted to see where Americans think Ukraine is and to learn if this knowledge (or lack thereof) is related to their foreign policy views. We found that only one out of six Americans can find Ukraine on a map, and that this lack of knowledge is related to preferences: The farther their guesses were from Ukraine?s actual location, the more they wanted the U.S. to intervene with military force.
Ukraine: Where is it?
Survey respondents identified Ukraine by clicking on a high-resolution world map, shown above. We then created a distance metric by comparing the coordinates they provided with the actual location of Ukraine on the map. Other scholars, such as Markus Prior, have used pictures to measure visual knowledge, but unlike many of the traditional open-ended items political scientists use to measure knowledge, distance enables us to measure accuracy continuously: People who believe Ukraine is in Eastern Europe clearly are more informed than those who believe it is in Brazil or in the Indian Ocean.
About one in six (16 percent) Americans correctly located Ukraine, clicking somewhere within its borders. Most thought that Ukraine was located somewhere in Europe or Asia, but the median respondent was about 1,800 miles off ? roughly the distance from Chicago to Los Angeles ? locating Ukraine somewhere in an area bordered by Portugal on the west, Sudan on the south, Kazakhstan on the east, and Finland on the north.
Who is more accurate?
Accuracy varies across demographic groups. In general, younger Americans tended to provide more accurate responses than their older counterparts: 27 percent of 18-24 year olds correctly identified Ukraine, compared with 14 percent of 65+ year-olds. Men tended to do better than women, with 20 percent of men correctly identifying Ukraine and 13 percent of women. Interestingly, members of military households were no more likely to correctly locate Ukraine (16.1 percent correct) than members of non-military households (16 percent correct), but self-identified independents (29 percent correct) outperformed both Democrats (14 percent correct) and Republicans (15 percent correct). Unsurprisingly, college graduates (21 percent correct) were more likely to know where Ukraine was than non-college graduates (13 percent correct), but even 77 percent of college graduates failed to correctly place Ukraine on a map; the proportion of college grads who could correctly identify Ukraine is only slightly higher than the proportion of Americans who told Pew that President Obama was Muslim in August 2010.
Does accuracy matter?
Does it really matter whether Americans can put Ukraine on a map? Previous research would suggest yes: Information, or the absence thereof, can influence Americans? attitudes about the kind of policies they want their government to carry out and the ability of elites to shape that agenda. Accordingly, we also asked our respondents a variety of questions about what they thought about the current situation on the ground, and what they wanted the United States to do. Similarly to other recent polls, we found that although Americans are undecided on what to do with Ukraine, they are more likely to oppose action in Ukraine the costlier it is ? 45 percent of Americans supported boycotting the G8 summit, for example, while only 13 percent of Americans supported using force.
However, the further our respondents thought that Ukraine was from its actual location, the more they wanted the U.S. to intervene militarily. Even controlling for a series of demographic characteristics and participants? general foreign policy attitudes, we found that the less accurate our participants were, the more they wanted the U.S. to use force, the greater the threat they saw Russia as posing to U.S. interests, and the more they thought that using force would advance U.S. national security interests; all of these effects are statistically significant at a 95 percent confidence level. Our results are clear, but also somewhat disconcerting: The less people know about where Ukraine is located on a map, the more they want the U.S. to intervene militarily.

#164

Πολυ ενδιαφερον αρθρο για Media Theory:

Πολιτική Οικονομία του Διαδικτυακού Ολιγοπωλίου : από την ψηφιακή επανάσταση στον γνωσιακό καπιταλισμό

#165

[B]Χθεσινη φωτο.[/B]

#166

Τι βλέπουμε και γιατί;

#167

Pussy Riot με Χίλαρυ.

Ή για άλλους, με ότι αυτό σημαίνει :

Καταδιωκόμενες της κυβέρνησης Πούτιν με την πρώην Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ.

#168

Nadezhda Tolokonnikova και τα μυαλα στο μπλεντερ.

#169

Δεν θα έπρεπε αυτές να πάνε στις ΗΠΑ ή η Hillary να μην τις δεχθεί ή απλά αποδεικνύεται πως εκτός από “βλάσφημες” που τις κατηγόρησε και εδώ ένας… κομμουνορθόδοξος :lol: κάνουν και κακές παρέες άρα καλώς τις καταδιώκει ο νέος ήρωας των αντιαμερικάνων ο νεοτσάρος;

Όντως είναι τυπικό δείγμα σλαβικής ομορφιάς!

#170

.
[B]Και ομως αληθινο, εν ετει 2014…[/B]

#171

Ορθόδοξος φονταμενταλισμός στα σχολεία.

#172

[B][SIZE=5]Οι Δυτικοί σύμμαχοι του Πούτιν[/SIZE][/B]
[I]Γιατί η ευρωπαϊκή ακροδεξιά είναι με το μέρος τού Κρεμλίνου[/I]
By Mitchell A. Orenstein

Δεδομένου ότι ένας από τους λόγους που ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν εισέβαλε στην Κριμαία, όπως είπε, ήταν να αποτρέψει τους «Ναζί» από την εξουσία στην Ουκρανία, ίσως αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το καθεστώς του πλησιάζει όλο και πιο πολύ τα ακροδεξιά κόμματα σε όλη την Ευρώπη. Αλλά, και στις δύο περιπτώσεις, τα κίνητρα του Πούτιν δεν είναι κυρίως ιδεολογικά. Στην Ουκρανία θέλει απλά να αρπάξει έδαφος που πιστεύει ότι δικαίως του ανήκει. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση ελπίζει ότι η υποστήριξή του στα περιθωριακά κόμματα θα αποσταθεροποιήσει τους εχθρούς του και θα εγκαταστήσει στις Βρυξέλλες πολιτικούς οι οποίοι θα επικεντρωθούν στη διάλυση της ΕΕ και όχι στη διεύρυνση της.

Στην Ουγγαρία, για παράδειγμα, ο Πούτιν έχει βάλει υπό την προστασία του το κόμμα Jobbik. Το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα τής χώρας, το Jobbik έχει υποστηρικτές που ντύνονται με στολές τύπου Ναζί, έχουν αντισημιτική ρητορική και εκφράζουν την ανησυχία τους για την Ισραηλινή «αποικιοποίηση» της Ουγγαρίας. Το κόμμα έχει κεφαλαιοποιήσει την αυξανόμενη υποστήριξη στις εθνικιστικές οικονομικές πολιτικές του, οι οποίες θεωρούνται ως αντίδοτο στην αντιλαϊκή πολιτική λιτότητας και στην οικονομική φιλελευθεροποίηση της Ουγγαρίας κατά τα τελευταία χρόνια. Η Ρωσία είναι αποφασισμένη να εκμεταλλευτεί αυτό το αίσθημα. Τον Μάιο του 2013, δεξιοί Ρώσοι εθνικιστές με διασυνδέσεις Κρεμλίνο, στο περίφημο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, κάλεσαν τον πρόεδρο του κόμματος Jobbik, Γκαμπόρ Βόνα, να μιλήσει. Ο Βόνα συναντήθηκε επίσης με βουλευτές τής Ρωσίας, όπως με τον Ιβάν Γκράτσεφ, πρόεδρο της Κρατικής Επιτροπής τής Δούμας για την Ενέργεια και τον Βασίλι Ταράσγιουκ, αναπληρωτή πρόεδρο της Επιτροπής Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων, μεταξύ άλλων. Στην ιστοσελίδα τού Jobbik, η επίσκεψη χαρακτηρίζεται ως «σημαντικό βήμα» που κατέστησε «σαφές ότι οι Ρώσοι ηγέτες θεωρούν το Jobbik ως εταίρο». Στην πραγματικότητα, υπήρξαν επίμονες φήμες ότι ο ενθουσιασμός τού Jobbik ξεπληρώνεται με ρωσικά ρούβλια. Το κόμμα έχει επικρίνει επανειλημμένα τις «ευρω-ατλαντικές διασυνδέσεις» τής Ουγγαρίας και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και, πιο πρόσφατα, αποκάλεσε το δημοψήφισμα στην Κριμαία «υποδειγματικό», μια επικίνδυνη λέξη σε μια χώρα με αρκετές πληθυσμιακές ομάδες στην Ρουμανία και την Σλοβακία. Φαίνεται ότι το κόμμα θεωρεί τη νέα εθνική πολιτική τού Πούτιν ως ευθυγραμμισμένη με τον δικό του ρεβιζιονιστικό εθνικισμό.

Οι δεσμοί του Κρεμλίνου με το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας είναι επίσης ολοένα και ισχυρότεροι. Η Μαρίν Λεπέν, αρχηγός τού κόμματος, επισκέφθηκε τη Μόσχα τον Ιούνιο του 2013 μετά από πρόσκληση του ηγέτη τής Κρατικής Δούμας, Σεργκέι Ναρίσκιν, στενού συνεργάτη τού Πούτιν. Συναντήθηκε επίσης με τον Αναπληρωτή Πρωθυπουργό Ντμίτρι Ρογκόζιν και συζήτησαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως η Συρία, η διεύρυνση της ΕΕ και οι γάμοι ομοφυλοφίλων. Το γαλλικό ProRussia TV, το οποίο χρηματοδοτείται από το Κρεμλίνο, έχει στελεχωθεί με συντάκτες που διατηρούν στενούς δεσμούς με το Εθνικό Μέτωπο, που χρησιμοποιούν τον σταθμό για να ενσταλάζουν τις απόψεις τού Εθνικού Μετώπου στην εγχώρια και την διεθνή πολιτική. Το Εθνικό Μέτωπο επιθυμεί να αντικαταστήσει την ΕΕ και το ΝΑΤΟ με μια πανευρωπαϊκή συνεργασία ανεξάρτητων εθνών, η οποία, παρεμπιπτόντως, θα περιλαμβάνει την Ρωσία και θα καθοδηγείται από μια τριμερή συμμαχία ανάμεσα σε Παρίσι- Βερολίνο- Μόσχα. Ο εκπρόσωπος της Λεπέν, Λουντοβίκ Ντε Νταν, αναγνώρισε πρόσφατα τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Κριμαία και δήλωσε σε μια συνέντευξη στο ραδιόφωνο Voice of Russia ότι «ιστορικά, η Κριμαία αποτελεί μέρος τής Μητέρας Ρωσίας». Στην ίδια συνέντευξη, ανέφερε ότι είχε επισκεφθεί την Κριμαία αρκετές φορές κατά το περασμένο έτος. Η Μαρίν Λεπέν επισκέφθηκε επίσης την Κριμαία, τον Ιούνιο του 2013.

Ο κατάλογος των κομμάτων συνεχίζεται. Θυμάστε την Χρυσή Αυγή, το ελληνικό φασιστικό κόμμα που κέρδισε 18 έδρες στο κοινοβούλιο στην Ελλάδα το 2012; Μέλη του χρησιμοποιούν ναζιστικά σύμβολα σε συλλαλητήρια, δίνουν έμφαση στις οδομαχίες και τραγουδούν την ελληνική έκδοση του ύμνου τού Ναζιστικού Κόμματος. Η ελληνική κυβέρνηση φυλάκισε τον Νίκο Μιχαλολιάκο, τον αρχηγό της, και αφαίρεσε από τους βουλευτές της την ασυλία, προτού τους κατηγορήσει για οργανωμένη βία. Αλλά το κόμμα συνεχίζει να βγαίνει στους δρόμους. Η Χρυσή Αυγή δεν έκρυψε ποτέ τις στενές σχέσεις της με την ακροδεξιά τής Ρωσίας και πιστεύεται ότι λαμβάνει κεφάλαια από την Ρωσία. Μια ιστοσελίδα που συνδέεται με την Χρυσή Αυγή αναφέρει ότι ο Μιχαλολιάκος έλαβε ακόμη και μια επιστολή στην φυλακή, από τον καθηγητή στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας και πρώην σύμβουλο του Κρεμλίνου, Αλεξάντερ Ντούγκιν, έναν από τους συντάκτες τής «ευρασιατικής» ιδεολογίας τού Πούτιν. Ήταν επίσης ο Ντούγκιν που φιλοξένησε τον ηγέτη του ουγγρικού Jobbik, τον Βόνα, όταν επισκέφθηκε τη Μόσχα. Στην επιστολή του, ο Ντούγκιν εξέφρασε την υποστήριξή του στις γεωπολιτικές θέσεις τής Χρυσής Αυγής και ζήτησε να ανοίξει μια γραμμή επικοινωνίας μεταξύ της Χρυσής Αυγής και της δεξαμενής σκέψης του, στη Μόσχα. Η ιστοσελίδα τής Χρυσής Αυγής στη Νέα Υόρκη, αναφέρει ότι ο Μιχαλολιάκος «έχει ταχθεί σαφώς υπέρ μιας συμμαχίας και συνεργασίας με την Ρωσία και έχει απομακρυνθεί από τις ?ναυτικές δυνάμεις? τού ?Ατλαντικού?».

Τέλος, μια πληροφορία που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Wikileaks, δείχνει ότι το ακροδεξιό κόμμα τής Βουλγαρίας, Ataka, έχει στενούς δεσμούς με την ρωσική πρεσβεία. Αναφορές ότι η Ρωσία χρηματοδοτεί το Ataka υπάρχουν εδώ και χρόνια, αλλά ποτέ δεν έχουν επαληθευτεί. Όμως, τα στοιχεία για τον ενθουσιασμού σχετικά με τους στόχους τής εξωτερικής πολιτικής τής Ρωσίας, μπορεί να τα διακρίνει ο οποιοσδήποτε. Η Βουλγαρική Ραδιοφωνία ανέφερε στις 17 Μαρτίου ότι η κοινοβουλευτική ομάδα τού Ataka «επέμεινε ότι η Βουλγαρία θα πρέπει να αναγνωρίσει τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος για την συνένωση της Κριμαίας με την Ρωσική Ομοσπονδία». Εν τω μεταξύ, ο αρχηγός τού κόμματος, Βόλεν Σιντέροφ, έχει ζητήσει κατ? επανάληψη η Βουλγαρία να ασκήσει βέτο στις οικονομικές κυρώσεις τής ΕΕ εναντίον τής Ρωσίας.

Εκτός από τη μεγάλη υποστήριξή τους στην προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία εντός της ΕΕ, το Jobbik, το Εθνικό Μέτωπο και το Ataka απέστειλαν εκλογικούς παρατηρητές για την επικύρωση του δημοψηφίσματος στην Κριμαία (όπως έπραξε και το Αυστριακό Κόμμα τής Ελευθερίας, το βελγικό κόμμα Vlaams Belang, τα ιταλικά Forza Italia και Λίγκα τού Βορά και το πολωνικό κόμμα τής «Αυτοάμυνας», όπως έπραξαν και μερικά κόμματα της άκρας αριστεράς, όπως το γερμανικό Die Linke). Η παρουσία τους οργανώθηκε από το Ευρασιατικό Παρατηρητήριο για την Δημοκρατία και τις Εκλογές που εδρεύει στην Ρωσία, μια ακροδεξιά ΜΚΟ «αντίθετη στην δυτική ιδεολογία». Το εν λόγω Παρατηρητήριο ειδικεύεται στην παρακολούθηση εκλογών σε «αυτοαποκαλούμενες δημοκρατίες» (Αμπχαζία, Υπερδνειστερία, Ναγκόρνο-Καραμπάχ) που συμμαχούν με τη Μόσχα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της.

Οι εγκάρδιες σχέσεις τής κυβέρνησης Πούτιν με την ακροδεξιά τής Ευρώπης είναι το λιγότερο αντιφατικές με την αντίθεσή του στους «Ναζί» τής ουκρανικής κυβέρνησης. Ωστόσο, η αντιπάθεια του Πούτιν για τους Ουκρανούς «φασίστες» δεν καμία σχέση με την ιδεολογία. Έχει σχέση με το γεγονός ότι είναι Ουκρανοί εθνικιστές. Το Svoboda και ο Δεξιός Τομέας, που μπορεί να τα πάνε καλά στην μετά τον Γιανουκόβιτς Ουκρανία, ζητούν ανεξαρτησία σε μια χώρα που ο Πούτιν δεν πιστεύει ότι θα έπρεπε να υπάρχει ξεχωριστά από την Ρωσία.

Ομοίως, η ρωσική υποστήριξη της ακροδεξιάς στην Ευρώπη έχει λιγότερο να κάνει με την ιδεολογία και περισσότερο με την επιθυμία του να αποσταθεροποιήσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, να εμποδίσει την επέκταση της ΕΕ και να βοηθήσει να έρθουν στην εξουσία ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που είναι φιλικές προς την Ρωσία. Υπό αυτή την έννοια, πολλές ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να απέχουν από την καταστροφή κατά μια εκλογική διαδικασία. Στην πραγματικότητα, κάποιοι θα έλεγαν ότι η Ουγγαρία έχει ήδη φτάσει σε αυτό το σημείο. Καθώς η υποστήριξη για το Jobbik αυξάνεται, η αντιδημοκρατική, κεντροδεξιά κυβέρνηση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν έχει στραφεί σε μεγάλο βαθμό προς τα δεξιά και υπέγραψε πρόσφατα μια σημαντική πυρηνική συμφωνία με την Ρωσία. Η Ρωσία σχεδιάζει να δανείσει στην Ουγγαρία 10 δισεκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή δύο νέων αντιδραστήρων στο πυρηνικό εργοστάσιο τής Paks, κάνοντας την Ουγγαρία ακόμα πιο εξαρτημένη από την ενέργεια της Ρωσίας. Το Jobbik τού Βόνα θέλει να προχωρήσει ακόμη περισσότερο, βγάζοντας την Ουγγαρία από την ΕΕ και εντάσσοντάς την στην Ευρασιατική Ένωση που προτείνει η Ρωσία.

Οι εκλογές τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι οποίες έχουν προγραμματιστεί για το τέλος τού Μαΐου, αναμένεται να οδηγήσουν σε μια ισχυρή παρουσία τής άκρας δεξιάς. Μια αδύναμη οικονομία, η οποία αποδυναμώθηκε περισσότερο από τις πολιτικές λιτότητας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έχει προκαλέσει άνοδο της ακροδεξιάς ψήφου. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα ακροδεξιά κόμματα στην Γαλλία και την Ολλανδία κερδίζουν τις περισσότερες έδρες στις εθνικές αντιπροσωπείες τους. Οι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες ανησυχούν ότι το 20% των μελών τού νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα μπορούσε να συνδέεται με κόμματα που επιθυμούν να καταργήσουν την ΕΕ, ποσοστό διπλάσιο από το σημερινό. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μια διακοπή λειτουργίας τής διακυβέρνησης της ΕΕ να ανταγωνίζεται την δυσλειτουργία τής Ουάσιγκτον και ένα μεγάλο πλήγμα στις προσπάθειες της Ε.Ε. να διευρυνθεί και να αντιταχθεί στον ρωσικό επεκτατισμό.

Είναι παράξενο να σκεφτεί κανείς ότι η στρατηγική τού Πούτιν να χρησιμοποιεί ακροδεξιά πολιτικά κόμματα για να υποδαυλίζει αναστάτωση και στην συνέχεια να εκμεταλλευτεί την κατάσταση - όπως έκανε στην Κριμαία - θα μπορούσε να λειτουργήσει επίσης και στη νότια και δυτική Ευρώπη. Ή ότι κάποια από τα κόμματα της ακροδεξιάς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα οποία προσπαθούν καθημερινά να απονομιμοποιήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και των οποίων ο αριθμός αυξάνεται, μπορεί να χρηματοδοτούνται από την Ρωσία. Ωστόσο, οι δυνατότητες αυτές δεν μπορεί να αποκλειστούν. Η Ρωσία θα μπορούσε σύντομα να είναι σε θέση να διαταράξει την ΕΕ από τα μέσα.

Για να αντιμετωπίσουν την Ρωσία, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να αρχίσουν δημόσιες έρευνες για την χρηματοδότηση των ακροδεξιών πολιτικών κομμάτων από το εξωτερικό. Αν βρεθούν εκτεταμένες διασυνδέσεις με την Ρωσία, θα ήταν σημαντικό να δημοσιοποιήσουν το γεγονός και στην συνέχεια να επιβάλουν κυρώσεις στην Ρωσία, κάτι που θα καθιστούσε πιο δύσκολη την παροχή τέτοιου είδους στήριξης. Τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα πρέπει να βρουν έναν τρόπο για να κινητοποιήσουν τους ψηφοφόρους που είναι εμφανώς απρόθυμοι να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές. Η Ευρώπη θα πρέπει επίσης να επανεξετάσει τις πολιτικές λιτότητας που έχουν επιδεινώσει τα παράπονα πολλών Ευρωπαίων και τους ώθησαν να στηρίξουν την αντι-συστημική, αντι-ευρωπαϊκή δεξιά. Παρά το γεγονός ότι η Γερμανία έχει απαγορεύσει τα ακροδεξιά κόμματα, άλλες χώρες δεν το έχουν κάνει. Η Γερμανία μπορεί να έχει υποεκτιμήσει το τι ζημιά θα μπορούσαν να κάνουν οι πολιτικές λιτότητας στο ευρωπαϊκό σχέδιο και θα πρέπει να επανεξετάσει το πώς η υπερβολική περικοπή τού προϋπολογισμού της, ο νομισματικός συντηρητισμός και τα εξαγωγικά πλεονάσματα επηρεάζουν την πολιτική στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Η πρόκληση του Πούτιν στην Ευρώπη πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Αντί να κάνει άλλη μια αρπαγή στην «αυλή» του, μπορεί να παρακολουθεί υπομονετικά από τα παρασκήνια, στο τέλος τού Μαΐου, καθώς τα φιλορωσικά ακροδεξιά κόμματα θα κερδίζουν μια δραματική εκλογική νίκη στις ευρωεκλογές. Οι εκλογές αυτές θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και να φέρουν τους φίλους τής Ρωσίας στην ακροδεξιά, πιο κοντά στην εξουσία.

Πηγή: http://foreignaffairs.gr/articles/69757/mitchell-a-orenstein/oi-dytikoi-symmaxoi-toy-poytin
(Στην αγγλική έκδοση θέλει συνδρομή νομίζω, αλλά η μετάφραση στο λίγο που τσέκαρα δε δείχνει να είναι προβληματική)

#173

Πως ειναι δυνατον να συμβει κατι τετοιο?

#174

'Αρθρο του Ανδριανόπουλου

Διεκδίκηση ψήφου κάνοντας τα αντίθετα
Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Η περίπτωση της ΝΔ χρειάζεται ψυχανάλυση. Διεκδικεί την ψήφο εκείνων ακριβώς τους οποίους κοντεύει με την πολιτική της να αφανίσει. Με το επιχείρημα της εξασφάλισης σταθερότητας. Για να συνεχίσει την διάλυση της αστικής τάξης και της αγοράς ώστε να διασωθεί ο δημόσιος τομέας και οι συντεχνίες του! Διότι τελικά αυτή είναι η πραγματικότητα. Η «σωτηρία» στην οποία μας οδηγεί, διαχρονικά το τελευταίο διάστημα, η αγιοποιημένη στήριξη της κυβέρνησης είναι η ολική περίπου καταστροφή της ιδιωτικής οικονομίας και των ατομικών περιουσιών ώστε να περισωθεί ό,τι γίνεται από τον δημόσιο τομέα και το κράτος.

Είναι δυνατόν να είναι αυτός ο στόχος μιάς παράταξης που στηρίζει ? υποτίθεται ? την οικονομία της αγοράς; Προσφέροντας την ίδια ώρα επιχειρήματα σε συμπλεγματικούς αριστερούς για δήθεν προώθηση θέσεων νεοφιλελεύθερων κι ενδεχόμενα συντηρητικών; Το δίλημμα που προβάλλεται δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. «Ελιά η ΝΔ» οφείλει να είναι η επιλογή των μετριοπαθών κεντροδεξιών/αριστερών, μας λένε. Διότι κάθε τι άλλο θα μας οδηγήσει στην καταστροφή. Με τον Βαγγέλη Βενιζέλο όμως Υπ. Οικονομικών είχαμε ακούσει περίπου τα ίδια, αν δεν ψηφιζόταν τότε το Ν/Σ για το χαράτσι μέσω ΔΕΗ στην ιδιοκτησία. Αργότερα, πάλι επί Παπαδήμου, είχαμε ακούσει παρόμοιες παραινέσεις για άλλα οικονομοκτόνα νομοθετήματα. Και τελευταία, τουλάχιστον δύο φορές, η Βουλή κλήθηκε να ψηφίσει σκανδαλωδώς ανατρεπτικές ρυθμίσεις (φόρους, ανακεφαλαιοποιήσεις Τραπεζών με χρέωση των φορολογουμένων, απαλλαγή δημόσιων λειτουργών από τις όποιες ευθύνες για οικονομικές τους πράξεις κ.α.) με το ίδιο κινδυνολογικό μοτίβο.

Αφού όμως έγιναν τόσα ανατριχιαστικά κι? απαράδεκτα για να σωθούμε, γιατί και πάλι οφείλουμε να υπομείνουμε κι άλλα; Αφού θεωρητικά θα έπρεπε να είμαστε ήδη σωσμένοι!!

Στο συνακόλουθο αλαλούμ ψαρεύουν όλοι σε θολά νερά. Εξαπατώντας τους εκλογείς και επιχειρώντας να υφαρπάξουν ψήφους. Υποσχόμενοι άλλα από αυτά που προτίθενται ? η που μπορούν - να κάνουν!! Ο Πρωθυπουργός, διαβεβαιώνοντας τους οπαδούς του πως μοιράζεται μαζί τους την περηφάνια για τις φιλελεύθερες ιδέες τους, επιμένει πως αγωνίζεται για λιγότερους φόρους. Συνθλίβει όμως τα όνειρά τους στηρίζοντας τις κρατικοπαρεμβατικές αντιλήψεις του υφισταμένου του υπ. Οικονομικών και των κρατιστών Γερμανών εταίρων μας, με εμμονές σε φόρους κατά της ιδιοκτησίας. Ο γκουρού όμως των αγορών και υποδόρια συνείδηση της όποιας συντηρητικής πολιτικής, Βρετανός Σάμουελ Μπρίταν, επιμένει πως για τους ομοιδεάτες του η εξασφάλιση και η προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας συνιστά περίπου ιδεολογικό φετίχ (Financial Times, 28 Νοεμβρίου 2013). Η Βρετανία, αν και πέρασε κι? από χέρια σοσιαλδημοκρατών, ακόμη αρνείται να επιβάλει φόρους στην ιδιοκτησία (βλ. ?Tory tax on property is perfect for the Piketty age?, FT, 5 Μαίου 2014). Σε ποιούς λοιπόν ακριβώς απευθύνεται η σημερινή ΝΔ; Mετά την απομάκρυνση από την κάλπη έπεται, να μην το ξεχνάμε, και ο ενιαίος φόρος ακινήτων.

Η σχετική αφασία όμως εν όψει των ευρωεκλογών δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη ουδείς πραγματικά αναλογίζεται τις συνέπειες μιάς σαρωτικής αντι-ευρωπαικής ψήφου. Οι ευρωσκεπτικιστές, ανεξάρτητα ιδεολογικών διαφοροποιήσεων, στέλνουν ένα έντονο μήνυμα άρνησης της ορθοδοξίας των Βρυξελλών και των απόψεων του Ευρωπαικού κατεστημένου για το μέλλον. Το τι θα γίνει στις εκλογές για Πρόεδρο στην Ουκρανία, οι αντιδράσεις της Ρωσίας και το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης αλλά και η άρνηση πολλών λαών του Νότου να δεχθούν την καταλυτική αντίληψη του Βορρά για το μέλλον ? ενός αύριο δηλ κατακλυσμένου από ασήκωτους φόρους και δύσκαμπτη γραφειοκρατία ? δεν δείχνει να προβληματίζει όσους αναλογίζονται την επόμενη ημέρα για την Ευρώπη.

Είναι φανερό πως μετά τις επερχόμενες εκλογές δεν θα χάσουμε μόνο τον κ. Βενιζέλο από την Ελλάδα. Πολλοί άλλοι πολιτικοί ηγέτες θα δούν την λαική τους στήριξη να εξανεμίζεται και την νομιμοποιητική τους βάση να εξαερώνεται . Ουδείς δείχνει να γνωρίζει τι συνέπειες θα υπάρξουν τότε?

#175

Για καταγραφή της κατάστασης του κεντροδεξιού χώρου και του κύριου πολιτικού εκφραστή του (ΝΔ) καλά τα λέει ο Α.Α.

Στο διαταύτα όμως, κλασικό κοκοκο άλλη μια φορά. Οϋτε μισή εξήγηση πως μέσα σε ένα πολιτικό σκηνικό που βράζει, ο χώρος που υποτίθεται ότι ο ίδιος υπηρετεί φαίνεται να μην εκφράζει σχεδόν κανέναν.

Βέβαια τι να πει και αυτός όταν 15 μέρες πριν έλεγε πόσο θετική εξέλιξη είναι το Ποτάμι και λίγες μέρες μετά ο Θεοδωράκης δήλωνε “δεν θα είχα πρόβλημα να συμμετέχω σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ”. :lol:

#176

Το αν η ΝΔ έχει καταλήξει να ορίζεται ως “κεντροδεξιός χώρος” είναι επειδή ακριβώς για χρόνια έκανε ακριβώς ότι και το πασοκ (ειδικά επί Κωστάκη) και έχασε κάθε σχέση με αυτό που θα όφειλε να είναι ως ευρωπαϊκό συντηρητικό κόμμα. Με τον Σαμαρά πάει να πιάσει νέα βάθη κατάντιας, κυρίως μέσω της φοβερής μεταγραφής του Στουρνάρα που έχει κάνει.

Ο χώρος που υπηρετεί ο ΑΑ έχει κάνει τις μαλακίες του ώστε εκλογικά/δημοσκοπικά “να φαίνεται να μην εκφράζει σχεδόν κανέναν”.
Σε επίπεδο ιδεών όμως ειναι ο μόνος χώρος που έχει να προτείνει λύσεις για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας γιατί είναι ο μόνος που το αναλύει σωστά.

#177

Πούτιν, όπως Χίτλερ…
http://www.skai.gr/news/world/article/258413/san-ton-hitler-o-poutin-leei-o-prigipas-karolos/
Ειρωνια σκετη…

#178

Αυτό δεν είναι άρθρο (γενικού ενδιαφέροντος), αλλά είδηση, οπότε εκτός θέματος.
Κατά τα άλλα ποιος παίρνει στα σοβαρά ένα άτομο, που τρώει τα λεφτά των φορολογουμένων βρετανών, δίχως να κάνει κάτι!

#179

Το θεωρω πιο πολυ ως γενικου ενδιαφεροντος (food for thought που λεμε) παρα ειδηση, για αυτο το τοποθετησα εδω.

#180