Τελευταίους μήνες έπαιξα κάμποσα.
Tekken 7 – εγγύηση, αλλά μια απο τα ίδια.
Sonic Mania Plus το βρήκα used. Χαριτομένο.
Aragami - καλό για unity game, αλλα όκ.
We Happy Few, όμορφο art direction, απογοητευσή το gameplay.
Shadow Of The Tomb Raider μια απο τα ίδια, χορταστικό. Το reboot trology είναι καλό.
Soulcalibur VI, εκτος απο το οτι πάλι μια απο τα ίδια, το campaign κουραζέ. ο Geralt ωραίος όμως.
Thronebreaker, κούραζε αρκετά στις μάχες, επρεπέ να σκεφτεσαι παρανοημένα σενάρια σε μερικά matches.
Red Dead Redemption 2 - πολύ κοντά στο απόλυτο και ακόμα το λιώνω.
Darksiders 3 – Το τελείωσα σε 2 μέρες (μονοκοπανιά, δουλειά+αυτό) μικρό, αλλα παλουκάκι και ξεκινάς πολύ αδύναμος. Θελει πολύ προσοχή στο timing.
Ενδιαφερον
1 Like
Επίσης!!!
CS Battle Royal ρεεεε. Live απο σημερα και f2p εγινε.
Kingdom Hearts, χρόνια τώρα και για πάντα… και LoL γιατί καταβάθος είμαι και εγώ καρκίνος 
2 Likes
Εχει παιξει κανεις το καινουργιο Football Manager? Πρωτη φορα εδω και καμια δεκαετια που δεν το χω παρει απο την πρωτη μερα 
gia to switch to owlboy einai poli oraio paixnidi. check it out.
Δεύτερη ανταπόκριση για το Read Dead Redemption, μιας και το παιχνίδι είναι πραγματικά τόσο αχανές που σηκώνει και μια τρίτη σε μερικούς μήνες:
Γενικά τα αρνητικά που βρήκα εξαρχής υποχώρησαν χωρίς να μην υφίσταντο ακόμα βέβαια, με κύριο αυτό του χειρισμού… Παραμένει απαιτητικός + ακόμα κάνω λάθη σε κρίσιμα σημεία άμα αγχωθώ 
αλλά τον έχω συνηθίσει αρκετά και οι συνολικές επιλογές που μου δίνει είναι εντυπωσιακά πολλές + τώρα πλέον που τις εκτελώ με κάποια άνεση, έχει αναβαθμιστεί πολύ η γενικότερη εμπειρία… αυτό που παρέμεινε αρνητικό στο κομμάτι του χειρισμού -αναμενόμενα βέβαια- είναι το shooting: δεν υφίσταται shooting χωρίς aim assist, ενώ είναι σχετικά δύσκολο να χάσεις άμα σκύβεις όταν πρέπει ή έχεις σωστή κάλυψη… γενικά το shooting ok είναι καβλερό (αυτό είναι αλήθεια κι ας είναι λιγότερο απαιτητικό και challenging) στο πώς εκτελείτε (να έχω 5 mexican bandits πάνω μου να με τραμπουκίζουν και να τραβάω αστραπιαία και με dead eye 5 headshots μπαμ μπαμ πχ ή να αφοπλίζω επίδοξο ληστή πυροβολόντας αλα λούκυ λούκ μόνο το όπλο του, κάβλες), αλλά challenging δεν θα το έλεγα σχεδόν καθόλου… επίσης, θα το πω ξανά φέρνοντας το Zelda στο παράδειγμα: ο κόσμος είναι χαοτικός και με άπειρα πράματα να κάνεις και σχεδόν πλήρη ελευθερία, αλλά δεν είναι τόσο fun όσο θα μπορούσε να είναι…δεν ξέρω αν είπαν ότι ‘‘ας κάνουμε το παιχνίδι φουλ ρεαλιστικό για να το χαρεί ο καθένας όπως θέλει’’ αλλά δεν δουλεύει 100%… στο Zelda το παιχνίδι ήταν και αυτό οριακά το ίδιο free αλλά απείρως πιο πολύ fun στο να ανακαλύπτεις πράματα, να φτιάχνεις φαγητό και ρούχα κτλ κτλ κτλ… εδώ λίγο με βγάζει οφ ο τόσος ρεαλισμός ώρες ώρες…πχ δεν έχω ιδέα μετά από 2,5 μήνες παιχνιδιού, από crafting. Δεν ασχολήθηκα, δεν με ενδιέφερε…ούτε από hunting και μετά δημιουργία ρούχων και potions βασισμένα σε ότι έπιασα…βαρέθηκα, δεν ήταν αναγκαστικό, δεν το έκανα…στο Zelda δεν είναι πάλι αναγκαστικό αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην κάνω ΤΑ ΠΑΝΤΑ, το ίδιο το παιχνίδι με τον τρόπο του σε πήγαινε προς τα εκεί… δεν υπάρχει πλέον αυτό το aspect στον ίδιο ψιλο-απογοητευτικό βαθμό που το βίωσα στην αρχή, αλλά υπάρχει
Ένα βασικό σχόλιο που εμπίπτει και στα ‘‘αρνητικά’’ αν και είναι λίγο περίεργο έτσι που θα το πώ γιατί εδώ συμπεριλαμβάνεται και ένα από τα μεγάλα + του παιχνιδιού, για το Story: Mέχρι το chapter 3, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο…δεν είναι κακό, δεν είναι και γαμώ να σε κρατάει 100% με τσίτες και αγωνία, είναι απλά οκ,αποστολές ασύνδετες μεταξύ τους για να γνωρίσεις όλο τον κόσμο και τα μέρη, recreate πολλές σκηνές από γνωστές ταινίες και καουμπόικα κλισέ για χάρη της κεντρικής ιστορίας κτλ κτλ κτλ…μετά το chapter 3, έχουμε το 4 που το παιχνίδι παίρνει μπροστά μαζί με το main story, το chapter 5 που είναι μαλακία αλλά ευτυχώς δεν διαρκεί πολύ και τέλος το chapter 6 + 2 epilogues…το chapter 6 έχει πολύ ένταση, το φινάλε του όμως είναι από τα πιο γαμηστερά που έχω παίξει εδώ και καιρό…τελείωσε και ήμουν με ανοικτό το στόμα…και εκεί έγινε το μεγάλο μπαμ, καθώς τα 2 epilogues ήταν το επιπλέον highlight του παιχνιδιού που δεν το περίμενε κανείς! ΑΝ έχει παίξει κανείς το rdr στο ps3, τότε στα 2 epilogues παίζει να βάλει και τα κλάματα σε ένα συγκεκριμένο σημείο του 2ου επιλόγου -και γιατί όχι και σχεδόν σε όλη τη διάρκειά τους-…το παιχνίδι κλείνει με την απόλυτη τελειότητα…
και είναι τρομερό που σε ένα σενάριο με τα πάνω και τα κάτω του και τα + και - του, καταφέρνει να έχει για πρωταγωνιστή εναν εκ των καλύτερων χαρακτήρων που έβγαλε το σύγχρονο gaming κατ εμε, τον Arthur Morgan, το κλασσικό big muscle μιας συμμορίας με φαινομενικά lack in brain, όπου ανατρεπτικά στην πορεία ξεφεύγει από το κλισέ που παρουσιάζεται στην αρχή και αποκτά δική του φωνή…τρομερός πρωταγωνιστής, νομίζω και ανώτερος του John Marston -ο οποίος εδώ αν και αρχικά δεν σε κεντρίζει, όσο περνά το παιχνίδι και δεδομένου του φινάλε είναι εξαιρετικός και να πω οτι μου έλειψε ο μπάσταρδος μετά από τόσα χρόνια -
anyway, το στορυ είναι το κομβικό σημείο στο παιχνίδι, δεν είναι το δυνατό του σημείο αλλά όταν πρέπει και αναγκάζεται να δώσει πόνο, δίνει ανελέητο πόνο.-
Βέβαια δεν ξέρω αν κάποιος που δεν έχει ασχοληθεί με το πρώτο παιχνίδι, πόσο εύκολα θα νιώσει όσα θέλει το παιχνίδι να σου δώσει…τα παιχνίδια συνδέονται άμεσα και εκεί πατάει και το παιχνίδι για να γίνει γαμηστερό όσο φτάνει στο φινάλε…
Anyway τα θετικά παραμένουν αυτά που είχα ξαναπεί, γραφικά/weather effects/npcs και συμπεριφορές/χλωρίδα και πανίδα/world building, όλα μα όλα είναι 2 βήματα μπροστά σε αυτό που ξέρουμε σαν Open world game…
Botw>Rdr2 όχι όμως όπως είχα πει πριν, για πλάκα δλδ, αλλά πολύ οριακά…σε εμένα προσωπικά το πιο σημαντικό μείον ήταν ότι δεν έβγαινε αβίαστα και πιο εύκολα το fun του open world που θα με κάνει να θέλω να εξερευνήσω και να κάνω τα πάντα όπως στο Zelda…+ ότι ο χειρισμός σε συγκεκριμένα aspects παραμένει λίγο δύστροπος… το παιχνίδι το έχω τελειώσει καιρό και πλέον είναι σαν να ζω μια δεύτερη ζωή στην Άγρια Δύση και τον Βορρά του 1900… έχω σπίτι, άλογα, ζώα, όπλα, κυνηγάω, ψαρεύω, όταν έχω λεφτά πάω σε σαλούν, παίζω πόκερ, κυνηγάω κανένα bounty για έξτρα κασαδούρα, ληστεύω κάνα τρένο, πάω τίποτα βόλτες με το άλογο στις μεγάλες πεδιάδες του Βορρά να τσιλάρω κτλ κτλ κτλ…αν ψάχνει κανείς κανένα παιχνίδι για να ζεί μια εναλλακτική ζωή σαν καουμπόης/και όχι μόνο, το παιχνίδι θα τον κρατάει για μήνες…εμένα πάντως, με βλέπω μέχρι τον Μάρτη να παλεύω για platinum και γενικά να το έχω πάντα δίπλα στο ps4 σε περιόδους που θα θέλω να χαλαρώσω λίγο… είναι ψιλοάψογο σε πολλούς τομείς και ακόμα και εκεί που χάνει, είναι άδικο ή κρίμα να σταθεί κανείς και να ξενερώσει… και τα αρνητικά που γράφω, τα λέω γιατί και υφίστανται και νομίζω ότι είναι προφανή, αλλά δεν αλλοιώνουν σε τόσο μεγάλο βαθμό τη συνολική εμπειρία…
ίσως το Red Dead 2 να είναι μαζί με το GTA-San andreas τα 2 καλύτερα παιχνίδια της Rockstar, με το πρώτο Red Dead και το GTA-Vice City να ακολουθούν…
σίγουρα όσοι έχετε ps4 μην το σκεφτείτε καν, επενδύστε…
υγ. τα easter eggs του παιχνιδιού και γενικότερα fan facts, θέλουν ολόκληρο topic αποκλειστικά για αυτά
4 Likes
Σεταρα το Steam Link App στη τηλεοραση και μπορω να πω οτι ειμαι ενθουσιασμενος!
Το εψαχνα γενικα να αγορασω το Steam Link το κουτακι, μιας και πλεον το Πισι ειναι σε αλλο δωματιο απο τη τηλεοραση, αλλα τελικα δε χρειαστηκε να το αγορασω. Τελικα βρηκα οτι το κουτι το σταματησαν να το παραγουν και πλεον παρεχεται το app δωρεαν.
Παιζεις ουσιαστικα ολη σου τη Steam Library σε αλλο δωματιο στη τηλεοραση… !
Ελιωσα Cuphead στο καναπε, μεχρι να μου ανεβει η πιεση.
Δεν ειμαι σιγουρος εαν ειναι διαθεσιμο σε ολες τις smart TVs η μονο σε Samsung , αλλα δουλευει τελεια.
Θελει παντως οσο πιο καλη συνδεση γινεται ( εχω και τη TV και το Πισι σε εθερνετ) και μετα χειριστηρια (USB στη TV). Τρεχεις ουσιαστικα το παιχνιδι στο Πισι στο Steam Big Picture σου και το streamαρεις μεσω network . Μπορεις επισης να κανεις κ shared desktop, αλλα δε τοχω ψαξει ακομα.
Aντίο ζωή
και ειδικά αυτό εδώ
το οποίο για DLC πήγαινε, ήταν τόσο αχανές που αποφάσισαν να το μεγαλώσουν κ να γίνει επίσημα και sequel
οκ Link’s Awaking το καλύτερο ίσως ZELDA μαζί με Ocarina + ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ nostalgia factor πίσω του, ΑΛΛΑ ΤΙ SEQUEL HOLLOW KNIGHT ΓΑΜΩ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΟΥ!!!
υγ. το Hollow Knight είναι με τη βούλα στο άτυπο τοπ-20 ας πούμε καλύτερων παιχνιδιών που έχω παίξει στη ζωή μου.-
4 Likes
Το πρώτο Zelda που έπαιξα στη ζωή μου, πραγματικά δάκρυσα με το τρέηλερ.
1 Like
Το hollow knight ειναι το καλυτερο metroidvania που εχω παιξει εδω και πολλα χρονια. Εκπληκτικο αρτιστικα, υπεροχη μουσικη, πορωτικο gameplay.
Και ειδικά στην τιμή που το έχουν είναι αδιανόητο απλά να μην το παίξει κάποιος, ειδικά αυτοί που είναι φαν τέτοιων παιχνιδιών.
Το νέο παιχνίδι περιμένω ότι θα κινείται στα ίδια υψηλά επίπεδα τουλαχιστον, ελπίζω ότι θα είναι ακομα καλύτερο.
file to Axiom Verge einai gia mena to kalutero Metroid clone game pou xo pai3ei. an den to exeis try out ri3e tou mia matia a3izei ton kopo.
2 Likes
Εμένα είναι ακόμα το Symphony of the Night.
Το είδος περνάει άνθιση μεγάλη τελευταία και χαιρόμαστε όλοι γι’ αυτό.
2 Likes
file to symphony of the night einai poli kakoftiagmeno metroid clone gia polous logous.
οκ, το καλύτερο πλάτφορμ-αντβένσουρ τότε.
Τελευταιο boss Cuphead ρε νιαμουυυυ!!!
γελια και δακρυα
1 Like
ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΜΕ
2 Likes
Ντάξει το fatality τα σπάει…Και δεν είμαι καν φαν του Johnny Cage, για την ακρίβεια είναι από τους χαρακτήρες που ποτέ δεν παίζω όλα αυτά τα χρόνια στα MK. Ετοιμάζεται παιχνιδαρα ολκής γενικά.
1 Like