Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε το πρώτο παιχνίδι αλλά ο κόσμος του είναι πραγματικά εντυπωσιακός.
Επίσης νέο Nioh.
Και αυτό το οποίο με έχει πορώσει ήδη…
2 Likes
Ναι, γεια σας, Expanse RPG απ’ την πολυαγαπημένη Owlcat. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ
5 Likes
Πωπω επος συνδιασμος Owlcat κ Expanse. Πολυ ωραιο τρεηλερ. Μακαρι να ναι το Mass Effect κ παραπανω της εποχης
1 Like
Πωωωωωωωωωωωω
2 Likes
Ποιος να το φανταζόταν λίγα χρόνια πριν…
2 Likes
2 πράγματα κρατάω από το φετινό Summer Game Fest μέχρι τώρα - 2 screenshot για την ακρίβεια κατά τη παρουσίαση της φορητής κονσόλας της Microsoft
Όλα τα άλλα καλά χρυσά - αλλά έρχονται δεύτερα
3 Likes
Το Silksong είναι πρώτη μούρη σε αυτές τις φωτός…
Πολύ ενδιαφέρον το φορητό, μένει να δούμε και την τιμή βέβαια.
ΑΝΤΕ.ΠΙΑ.ΓΑΜΩ.
ΑΝΤΕ.ΠΙΑ.ΓΑΜΩ.
(Complete sentence, ναι)
Ανακοινωσαν βασικα οτι δε συνδεεται το release με την handheld κονσολα, και οτι ουσιαστικα σε καποια φαση πριν τις γιορτες (γιορτες=Χμας) θα βγει !
Πριν λιγο ειδα την παρουσίαση που καναν για το ds2 και ενω ημουν σε φαση να μη δω τιποτα απο το game ειδα ενα κομματι με την Tomorrow και Γ@ΜΩ το συμπαν τιι κανεις ρε Kojima… + μουσικαρα απο woodkid.
#Overhyped
3 Likes
Elle Fanning 
Κανένα χιλιάρικο θα πάει το top μοντέλο σίγουρα για το φορητό
Τερμάτισα το main story στο Clair Obscur: Expedition 33.
Αν έχετε την ευκαιρία παίξτε το, μιλάμε για συγκλονιστικό παιχνίδι. Ιστορία, γραφικά, συστήματα, art direction, μουσική, είναι όλα top. Πραγματικά εξαιρετικό.
Next stop: Switch 2 και λιώσιμο με Mario Kart World
6 Likes
Εγω εχω σταματησει εδω και 1 βδομαδα το DLC του Elden Ring γιατι με κουρασε…
Ξεκινησα Diablo 4 με Rogue χαρακτηρα για 1η φορα… Διασκεδαστικο ειναι…
2 Likes
Πλάκωσα το TloU2 τις τελευταίες μέρες, ελέω σειράς.
Δεν είμαι fan των τόσο cinematic oriented παιχνιδιών, εν προκειμένω όμως, από τις εποχές της κυκλοφορίας του θεωρούσα (και πιστεύω ακόμα) πως το TloU2 είχε βρει μια καλή τομή ανάμεσα στο αμιγώς cinematic experience και το πιο στιβαρό gameplay.
Και με τα Uncharted έχω περάσει καλά και με παιχνίδια τύπου Plague’s Tale κτλ (Heavy Rain και σία είναι άλλη κατηγορία) αλλά εν προκειμένω, το TloU2 μαζί με μάλλον το Uncharted 4 (το οποίο δεν είναι το καλύτερο της σειράς του αλλά φευ) έχουν πετύχει θεωρώ, για εμένα προσωπικά, αυτή την ισορροπία storytelling/gameplay που απολαμβάνω περισσότερο.
Μιας και δεν είχα κάνει NG+ ποτέ και αυτή τη περίοδο δεν έπαιζα τίποτα λόγω πολλών ωρών δουλειάς, είπα να το ξεσκονίσω και να το πάω ένα try ακόμα στο ps5. Όταν ολοκλήρωνα την πρώτη πράξη (την αντίστοιχη 2η σεζόν της σειράς δλδ) η κερά που το χαζό-έβλεπε παράλληλα, απαίτησε ( 
) να το πάω μέχρι τέλους (γιατί της άρεσε πιο πολύ από τη σειρά και παράλληλα, ευλόγως, της δημιουργήθηκε απορία το πως θα τελειώσει).
Η σκηνοθεσία λοιπόν αρχικά, μιας και είναι η φύση του παιχνιδιού είναι και εκείνη που κλέβει με το καλημέρα τις εντυπώσεις, είναι αρκετά πιο focused αλλά και αισθητά πιο αμιγώς “κινηματογραφική” (βοηθάει full η τεχνολογία, που επιτρέπει αρκετά πράγματα που δεν θα είχα το ίδιο αντίκτυπο/θα φαινόντουσαν διαφορετικά πριν 10-15 χρόνια). Παίρνει τον χρόνο της με πολλές σεκάνς, χρησιμοποιεί καλά τα μπρος - πίσω στον χρόνο και τα όποια ελάχιστα “dream sequences” που βάζει εδώ και εκεί, για να πει μια ιστορία δύσκολη, από πολλές απόψεις - όσο και δύστροπη σε σημεία. Ευτυχώς ρέει αβίαστα και χωρίς νεκρούς χρόνους και δεν δίνει ποτέ την εντύπωση ότι εκεί μέσα υπάρχει κάτι που χρησιμοποιείται για να κάνει μεγαλύτερη τη διάρκεια του παιχνιδιού ή να προσφέρει περισσότερο gameplay “επειδή πρέπει”.
Θεματικά οκ… καταλαβαίνω την πόλωση που έφερε στη βιομηχανία, στους fans αλλά και την λατρεία πολλών στο πρώτο παιχνίδι, όμως η αναλογία TloU και TloU2 είναι Χριστιανοί - Λιοντάρια για εμένα → δεν υπάρχει καν σύγκριση μεταξύ των δυο παιχνιδιών/είναι σε εντελώς άλλη κατηγορία το δεύτερο από το πρώτο.
Η ιστορία σηκώνει προφανώς τεράστια κουβέντα, όπως και το πόσο τολμηρή ήταν η παραγωγή του παιχνιδιού για να πάρει τέτοιες αποφάσεις που πήρε, αλλά ίσως κάποια άλλη στιγμή/άλλο post.
Έχω κατά κύριο λόγο πολύ θετική γνώμη για το όλο εγχείρημα, με μερικές ελάχιστες ενστάσεις που ίσως όμως έχουν να κάνουν με τα πιο προσωπικά μου γούστα και όχι τα πιο “αντικειμενικά”.
Gameplay - wise καθαρά, οκ πορεύεται με τα βασικά tropes του survival genre (διαχείριση inventory και επιβίωση με τα ελάχιστα δυνατά υλικά/σφαίρες/επιδέσμους/κτλ) σε έναν ικανοποιητικό βαθμό δυσκολίας και complexity για έναν πχ. casual gamer, χωρίς να αποκλείει όμως και τον πιο έμπειρο (το έπαιξα στον μέγιστο βαθμό δυσκολίας όπου, πριν τα διάφορα upgrades με 1-2 σφαίρες είσαι τέζα και το looting είναι ελάχιστο και σε λίγα σημεία. Το προτείνω σε όλους τους νέους στο παιχνίδι, casuals και μη, πιο κάτω όμως οκ, όχι - θα ζοριστούν ίσως και πάλι οι λιγότερο έμπειροι, αλλά μέχρι τα μισά σχεδόν θα έχουν γίνει experts).
Το βασικό του μοτίβο -το stealth, εν συνεχεία το action κομμάτι και τέλος το puzzling- είναι μια χαρά fun σχεδιαστικά, στιβαρά όσο σηκώνει η φάση και απόλυτα ισορροπημένα σε αντιδιαστολή με το cinematic μέρος του.
Αυτό που του δίνω 100% και θέλω να σταθώ, είναι η εμμονή των μηχανισμών σε μια απλότητα που είναι μεν φαινομενικά… απλή, αλλά κρύβει πίσω της μια πολύ καλή ισορροπία τόσο στη διαχείριση των επιλογών που προσφέρει στον παίκτη, όσο και στο ειδικό βάρος πίσω από την εκτέλεση κάθε απόφασης του. Δεν είναι MGS, δεν είναι και Uncharted ακριβώς στην δράση του - είναι κάτι mid, απογυμνωμένο από τα πολλά πολλά και επικεντρωμένο σε βασικά μόνο πράγματα.
Σε σχέση δε πχ με κάτι Ragnarok, που ανάθεμα και αν κατάλαβαν και οι ίδιοι οι σχεδιαστές τι ήθελαν να κάνουν στο γενικότερο κομμάτι των logistics (και στην ιστορία τους αλλά και πάλι, άλλη κουβέντα αυτό) εδώ μιλάμε κατά τη γνώμη μου για σχεδιαστικό θρίαμβο - απλότητα τόση όση, ώστε να φαντάζει πιο σύνθετη από ότι είναι, εν διαμέσου ενός καμβά που ζητάει να κάνεις σχετικά λίγα πράγματα αλλά σωστά, όπου κάθε επιλογή ζυγίζεται δίκαια και δεν εκτελείται τυφλά.
Η σημασία δε που δόθηκε στην, όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική απεικόνιση θανάτων/κινήσεων/σωματικών αποκρίσεων του/των κεντρικών χαρακτήρα/ων και του αντίπαλου ΑΙ, για το medium αυτό του ΑΑΑ game που θέλει να είναι προσβάσιμο σε όλους → είναι και πάλι υπόδειγμα κατ’ εμέ του πως να το κάνεις σωστά.
Τεχνικά οκ, Sony Studios, πάμε παρακάτω.
Γενικά αυτά, το ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο από όσο θυμόμουν - και το εκτίμησα και παραπάνω, αν και ξαναλέω δεν είναι ακριβώς η φάση μου αυτά τα παιχνίδια. Κάποιος μη casual gamer προφανώς θα το τελειώσει πιο γρήγορα και δεν θα ζοριστεί τόσο στο κομμάτι της δυσκολίας παρά μόνο σε πολύ συγκεκριμένα σημεία.
Αυτά, δεν λέω κάτι καινούριο i guess αλλά παραδόξως πέρασα πολύ καλύτερα από ότι περίμενα και είπα να το πω.
4 Likes
Το παιχνίδι είναι καταπληκτικό. Και σε επίπεδο gameplay σαφώς καλύτερο από το πρώτο.
Τώρα αν η “πόλωση” που υπήρξε αφορούσε την λεσβία Ellie, την Abby με τα “ποντίκια” που χαλούσε σε πολλούς την αιθητική και δεν μπορούσαν καν να δουν την σκηνή σεξ λόγω της “ασχήμιας” της και τέτοια παρόμοια, ειλικρινά δεν με νοιάζει.
Το παιχνίδι είχε θαφτεί πριν καν βγει και υπήρξε μια άνευ προηγουμένου. προπαγάνδα κατά του, με αποτέλεσμα να βλέπουμε στο metacritic τις πρώτες ώρες που βγήκε να το έχουν “παίξει” καμια 10 χιλιάδες κόσμος ήδη βαζοντας του μηδενικα… μιλώντας εντωμεταξύ για ένα παιχνίδι που η διάρκεια του ειναι γύρω στις 20-25 ώρες.
Ή ότι οι περισσότεροι gaming αστέρες του youtube εναρμονιστηκαν πλήρως με αυτή την προπαγάνδα of hate γιατί αλλιώς ήξεραν ότι τα dislikes θα έπεφταν βροχή και έτσι και οι κριτικές τους ήταν αυτές που θα “έπρεπε” να είναι.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς παίχτηκε με το TLOU2. Μια άνευ προηγουμένου τρέλα, αρρώστια, μαζική υστερία της gaming community που επίσης δεν έχει επαναληφθεί ξανά, όχι σε αυτό το λεβελ, ούτε καν κάτι κοντά σε αυτό.
Είχε σχέση και με την περίοδο που βγήκε; την εποχή της πανδημίας και της καραντίνας; Δεν ξέρω.
Είχε να κάνει με ακραίες ρατσιστικές αντιδράσεις όσων δεν μπορούσαν να ανεχτούν αυτά που έγραψα στην αρχή; Σίγουρα!
Ο Joel τους πείραξε τόσο πολύ; Οκ ήταν επιλογή της ND, τολμηρή σίγουρα αλλά αυτή ήταν. Και πάλι δεν δικαιολογεί όλη αυτή την τρέλα ούτε στο ελάχιστο.
Η γνώμη μου είναι ότι με το TLOU2 βγήκε στην επιφάνεια η απέραντη σκατίλα σε όλα τα επίπεδα που κυκλοφορεί εκεί έξω και στα σόσιαλ μιντια. Και δεν αφορά μόνο το gaming εννοείται, είναι πολύ πιο ευρύ και πολύ πιο βαθύ το πρόβλημα στην σημερινή κοινωνία γενικότερα.
Τελειώνω με αυτό…
Στο metacrtic η βαθμολογία του κόσμου στο TLOU2 είναι σήμερα από 165.000+ “reviewers”. Κρατήστε τα νούμερα.
Συγκριτικά, το GTA 5 έχει 14.000, το Elden Ring 20.000, το RDR 2 30.000, το Mario Odyssey 10.000 και το Zelda BotW 25.000.
Όλα μαζί αυτά τα εξαιρετικά δημοφιλή και γνωστά σε όλους παιχνίδια δεν το πλησιάζουν καν, η λογική λέει ότι το TLOU 2 θα έπρεπε να είναι μακράν το παιχνιδι με τις περισσότερες πωλήσεις ever, γύρω στις 100 εκ…όταν μάλιστα τις πρώτες 24 ώρες ήταν ήδη στα 30.000 μηδενικά ή άσσους…αλλά βέβαια δεν ισχύει αυτό, όλοι το καταλαβαίνουν αυτό.
Αν από αυτούς τους 165.000 το έχουν πραγματικά παίξει οι 15.000 είναι ζήτημα.
Κάτι άλλο ισχύει εδώ, κάτι πραγματικά πολύ ανησυχητικό.
Υ.γ Είμαι βέβαιος ότι υπάρχει ακόμα πολύς κόσμος που πιστεύει ότι η Abby είναι τρανς…
5 Likes
Πριν κυκλοφορήσει το παιχνίδι είχαν βγει διαρροές απο πολλες πλευρες οτι το σκηνικο με τον Τζοελ γίνεται με τρανς κτλ και μου φανηκε γενικα πολυ αθλια εξελιξη σεναριακα.Αποτελεσμα ηταν να ειμαι πολυ αρνητικος με το παιχνίδι στην αρχη.
Ευτυχως ολα αυτα ηταν παπαριες του ιντερνετ και το παιχνίδι ειναι ανετα για μενα στο top 10 καλυτερων παιχνιδιών εβερ.
5 Likes
Τερματισα χθες το Sekiro κανοντας ολα τα bosses + mini bosses. Ο,τι και να πω για αυτο το καραεπος ειναι λιγο. Προσκυνω ταπεινα FromSoft.
5 Likes