
ισχύει το χειρότερο mobακι…
Συμφωνώ και εγώ.
Εχω σκαλώσει με το Hogwarts οπότε θέλω να το τελειώσω ώστε μετά το Silksong να έχει την απόλυτη προσοχή μου.
Για πείτε πρώτες εντυπώσεις - συγκρίσεις με ΧΚ και γενικά επίπεδο δυσκολίας .
Λοιπόν, το παρακάτω τιπ το διάβασα στο άσχετο από ένα τύπο στο Χ και είπα “ναι μπράβο ρε μλκ, σπουδαία συμβουλή”, αλλά όταν το δοκίμασα βοήθησε όντως και πλέον μετά από λίγες δοκιμές νομίζω το έχω κάνει μάστερ το συγκεκριμένο.
Όταν η Χόρνετ είναι στον αέρα,
η βελόνα δείχνει προς τα εκεί που θα πάει αν κάνεις την επίθεση. Οπότε με λίγη εξάσκηση ώστε να κοιτάς τη βελόνα και όχι τη Χόρνετ ώστε να είναι στο σημείο που πρέπει και να σημαδεύει αυτές τις κόκκινες γαμώσπιτες μαλακιούλες, θα είσαι οκ.
Έχω προχωρήσει αρκετά (θα τα γράψω πιο αναλυτικά τη Δευτέρα) αλλά πολύ γρήγορα ανακαλύπτεις το όλο σύστημα με το τι built θες να κάνεις στη Hornet - και σε αυτό που έχω φτιάξει, προς το παρόν έχω επαναφέρει το κάθετο air pogo (ναι, υπάρχει, για όποιον φρίκαρε με το διαγώνιο, σαν και εμένα).
Το διαγώνιο δεν για εμένα, δεν θα του δώσω καμία ευκαιρία στο πρώτο playthrough μου.
ΟΜΩΣ το χρησιμοποιώ πολύ στα boss fights - όπου σε μερικά ήταν το κλειδί μου για να τα φάω.
Υποθέτω ότι βολεύει τον καθένα τελικά - υπάρχουν επιλογές για όλους από ότι φαίνεται.
Υγ. Έχω προχωρήσει αρκετά όπως είπα και στη παρούσα φάση η Hornet είναι το απόλυτο killing machine - αυτά που κάνει γενικά είναι απίστευτα, ο χειρισμός της είναι smooth as fuck και τα upgrades της αλλάζουν διαρκώς το παιχνίδι προς το ολοένα και καλύτερο.
Υγ2. Θα πω μόνο πως το παιχνίδι είναι αισθητά πιο δύσκολο από το HK και μεγάλο μέρος αυτού (βασικά το μεγαλύτερο) οφείλεται στο πως πρέπει να ξε-μάθει κάποιος τον χειρισμό του Knight - να διαγράψει την muscle memory του και να δώσει χρόνο στην Hornet (και τις δικές της κινήσεις/ταχύτητες).
Τα άλλα πιο αναλυτικά από βδομάδα
Λοιπόν, έχω κλείσει κάνα 10ωρο περίπου στο Silksong και νιώθω πως δεν έχω ακόμα ξύσει την επιφάνεια του παιχνιδιού συνολικά -τόσο σε επίπεδο gameplay όσο και σε ιστορία.
Ας το βγάλω από τη μέση πρώτο - πρώτο λοιπόν: δεν έχω καθηλωθεί όπως είχα καθηλωθεί με το Hollow Knight σε επίπεδο ιστορίας/ατμόσφαιρας/level design/γενικότερου (πακέτου πλην gameplay) καθώς το Silksong (ορθά κατ’ εμέ προς το παρόν) δείχνει από την αρχή πως, ναι μεν απευθύνεται πρωτίστως σε κόσμο που ξέρει το Hollow Knight και είναι έμπειρο σε αυτό, αλλά από την άλλη θέλει να είναι κάτι άλλο - κάτι δικό του.
Γενικά μου φαίνεται αρκετά πιο linear και γραμμικό (τώρα αυτό είναι όπως είπα σχετικό, σε κάποιον πχ. που δεν έχει ιδέα από Metroidvania και δη Hollow Knight μπορεί να του φανεί έως και χαοτικό) τόσο στο κομμάτι της ιστορίας, όσο και στον σχεδιασμό των επιπέδων.
Προφανώς μιλάμε για φοβερό level design παρ’ όλα αυτά, απλά ίσως και το fatigue με το Hollow Knight να έχει κάνει οτιδήποτε άλλο να φαντάζει ένα κλικ πιο “απλουστευμένο”. Δεν αναφέρω σαν αρνητικό το παραπάνω (μην το λάβει κανείς δηλαδή έτσι) απλά σαν μια γενικότερη πρώτη γεύση/αίσθηση - που προφανώς είναι κάτι που “καίει” τους φαν του πρώτου παιχνιδιού, εάν δηλαδή θα ζήσουν κάτι παρόμοιο. Ναι είναι κάτι παρόμοιο από πολλές απόψεις, αλλά και είναι αισθητά κάτι δικό του και κάτι “καινούριο” - τώρα όλα τα άλλα είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου (και βαθμού δεκτικότητας/αποδοχής του διαφορετικού).
Η Hornet δεν είναι Knight, όπως είπα και πριν και με λίγη δουλειά (η οποία γίνεται αρκετά νωρίς, μην φοβηθεί κανείς στις πρώτες ώρες για το περιορισμένο της κινησιολόγιο ή την απουσία charms κτλ - όλα έρχονται αργά ή γρήγορα στις πρώτες 2-3 περιοχές που θα ξεκλειδώσει κανείς) μπορεί να μετατραπεί σε ακραίο αρπακτικό - καμία, ΜΑ ΚΑΜΙΑ σχέση με τον Knight: όταν ξεκλειδωθεί το rush της (και το τρέξιμο) και το πρώτο crest (είναι το αναβαθμισμένο, ή μάλλον καλύτερα εναλλακτικό charms menu για την Hornet, πολύ διαφορετικής λογικής από εκείνο του Knight) η φάση ξεφεύγει και γίνεται σχεδόν roller coaster. Έχει φοβερές κινήσεις, φοβερά εξτραδάκια (ζορίζομαι αρκετά να τα ενεργοποιώ μέσα στη μάχη, καθώς απαιτούν τον μοχλό προς τα πάνω και το δεξί πάνω πλήκτρο του joypad - το οποίο από μόνο του κάνει το περίφημο “Vaggelis Ioannou has entered the chat” Πέταγμα της Βελόνας-) όπως throwing βελονίτσες, εκείνες τις παγίδες με τον ιστό που άφηνε και για τον Knight στο OG παιχνίδι κτλ και πολλά μυστικά που θα τα αφήσω να τα βρείτε σταδιακά - και αλλάζουν διαρκώς τον τρόπο που προσεγγίζει κανείς τη μάχη.
Σαν lore, προς το παρόν λίγα πράγματα - ανακαλύπτω τον κόσμο, μαθαίνω για αυτόν και κυνηγάω (δεν είναι spoiler αυτό) να μάθω ποιοι με παγίδεψαν στην αρχή του παιχνιδιού και γιατί… σίγουρα προς το παρόν δεν έχει την ίντριγκα, τον μυστικισμό, το σκοτάδι και την μελαγχολία του Hollow Knight αλλά όσο προχωράω βρίσκω πράγματα (μέρη, NPCs κτλ) που κάπως αρχίζουν να μου τον θυμίζουν.
Όμως συνολικά (μέχρι τώρα τουλάχιστον, ξαναλέω) νιώθω πως παίζω ένα DLC.
Κατά την Team Cherry, αυτό μεγάλωσε τόσο που έγινε αυτόνομο παιχνίδι - οπότε επιφυλάσσομαι για το μέλλον της ιστορίας και του κόσμου.
Σχεδιαστικά/αισθητικά, ναι μεν δεν έχω νιώσει το δέος που ένιωσα πρώτη φορά όταν έφτασα πχ στην City of Tears αλλά από την άλλη, ναι μεν έχω μέλλον ακόμα, αλλά και καθαρά από άποψη εικαστική όλα είναι 5 φορές πιο λεπτομερή από το HK. Τα backgrounds είναι διαρκώς σε κίνηση, οι NPCs πολλοί περισσότεροι και όλα θυμίζουν animation μεγάλου studio. Είναι λες και το HK ήταν πχ το Peter Pan ή τα 101 Dalmatians της Disney σε επίπεδο σχεδίου και τώρα έσκασε το Lion King και το Aladdin.
Το soundtrack είναι αυτό που είναι -top κλάση- αν και ακόμα δεν έχω βρει τις στοιχειωμένες μελωδίες του HK ή τα πιασάρικα θεματάκια στο πιάνο. Είναι όμως ακριβώς η ίδια φάση - μόλις τώρα ανακάλυψα σε ένα Boss το πρώτο πραγματικά cachy theme.
Και μιας και είπα bosses, να πω για τη μάχη και τους εχθρούς 5 πράματα, καθώς και για τη δυσκολία:
Αρχικά ο βαθμός δυσκολίας στο Silksong θεωρώ πως είναι υψηλός για παίκτες που δεν έχουν παίξει αρχικά το HK. Για τους πιο έμπειρους, η δυσκολία και πάλι είναι ένα τσικ περισσότερη από εκείνη του HK, κυρίως όμως ως προς το platforming και την εύρεση/διαχείριση του currency του παιχνιδιού.
Το platforming λόγω Hornet είναι υψηλού επιπέδου δυσκολίας σε κάποιες περιοχές (πχ Hunter’s March είναι στα όρια του σαδισμού ανά σημεία - και μιλάμε για την 2η περιοχή που ξεκλειδώνει κανείς ) ενώ το χρήμα είναι πολύ περιορισμένο - οι εχθροί αφήνουν λίγα, βρίσκεις εδώ και εκεί λίγα και όλα είναι πολύ ακριβά ή χρεώνουν το παραμικρό (έχει παγκάκι σε κρίσιμο σημείο στην αρχή που πληρώνω για να μπω στο κτίριο που είναι μέσα, πληρώνω για να το ανοίξω και αν βγω εκτός κτιρίου μετά το rest, πρέπει να ξαναπληρώσω για να μπω
).
Οι εχθροί έχουν δυσκολία με το καλημέρα σχεδόν - δεν είναι HK με τα ζουζουνάκια του στην αρχή κτλ αλλά κατευθείαν ζόρικα mobs με αρκετές κινήσεις (και εκπλήξεις, πχ τα μυρμήγκια). O μέσος εχθρός Silksong = ένας άνω του μετρίου δύσκολος εχθρός του HK προς το παρόν, συνολικά.
Τα bosses από την άλλη οκ, 1-2 στην αρχή τα έφαγα αέρα. Μετά έπαιξα με το πρώτο σοβαρό (την Lace που είναι και στα trailer και η οποία εμφανίζεται και αργότερα περισσότερες φορές από μια) το οποίο σου τεστάρει τα reflex τόσο - όσο + ήταν πραγματικά απολαυστική μάχη. Με ζόρισε λίγο αλλά οκ.
Εν συνεχεία πάλι το Fourth Chorus boss, αν και φαινόταν πολύ τρομακτικό, το έμαθα πολύ γρήγορα και το ξεπέταξα - ενώ τώρα είμαι στο Moorwing, το οποίο είναι το πρώτο boss που με έχει ζορίσει άσχημα - δεν είμαι σε φάση ακόμα να το φάω. Έχει ακόμα αρκετά από ότι καταλαβαίνω, πάντως δεν είναι προς το παρόν η απόγνωση του HK στο κομμάτι αυτό.
Overall, φοβερό metroidvania και άξιο της φήμης που έχτιζε αυτά τα χρόνια προς το παρόν.
Δεν είναι HK και αυτό είναι υπέρ του - από την άλλη, εμένα προσωπικά δεν με έχει “γραπώσει” το ίδιο με εκείνο. Να μην παρεξηγηθώ, παίζω δίχως αύριο και ήδη το θεωρώ ότι καλύτερο έχω παίξει φέτος μάλλον - χωρίς να υπερβάλλω και όσο ψύχραιμα μπορώ να το υποστηρίξω αυτό: είναι ένα metrodvania στα καλύτερά του και αυτό, τόσο απλά. Όμως η σκιά του πρώτου παιχνιδιού πέφτει ακόμα πάνω του. Είναι πολύ νωρίς όμως για να κριθεί απόλυτα και άδικο.
Θεωρώ οι φίλοι του HK, με λίγη εξάσκηση στην αρχή και υπομονή θα περάσουν άψογα. Οι υπόλοιποι, καλύτερα να παίξουν HK πρώτα (ούτως ή άλλως να παίξουν HK γιατί είναι μάλλον το καλύτερο metroidvania όλων των εποχών, τι συζητάμε τώρα).
Αυτά γενικά - good hunting σε όλους που το έχουν ξεκινήσει και σε όσους πρόκειται, είναι πραγματικό διαμάντι νέτα - σκέτα και είμαστε τυχεροί που τέτοιες παιχνιδάρες βγαίνουν σήμερα με 20€ μόνο. Έχω πολύ δρόμο ακόμα νομίζω και ακόμα νιώθω πως σκαλίζω την επιφάνεια…
Ok δεν θα το παιξω ποτέ. Το hk με εφτασε στα όριά μου, ημουν στο τσακ να το παρατήσω. Οταν το τελείωσα ναι μεν χάρηκα και είπα αριστούργημα αλλά οχι ηταν εξοφρενικά δυσκολο και δεν αξιζει τα καντιλια σε καμια περιπτωση
Ακριβώς στα ίδια είμαστε, εκτός του σημείου για το άμεσο γράπωμα, ίσως φταίει η αναμονή ή ότι είχα πιστέψει ότι τελικά δεν πρόκειται ποτέ να βγει το παιχνίδι και τελικά με έπιασε κατευθείαν από τα μούτρα, μου είχε λείψει ο κόσμος της Team Cherry. Αγορά στις 17:02 (γιατί στις 17:00 ακόμα δεν εμφάνιζε το παιχνίδι ), τέτοιο πράγμα ούτε για τα καινούργια Zelda.
Προφανώς βοήθησε και η τιμή, με 40-50ευρώ και πάλι θα είχε κάνει χαμό αλλά άπειρος κόσμος σκέφτηκε ότι με 20ευρώ ας το πάρει τώρα και το παίζει κατά τα Χριστούγεννα ή όποτε.
Για το μαλακιστήρι το Moorwing, δοκίμασα 4-5 φορές με τη λογική ότι οκ δε φαίνεται ΤΟΣΟ δύσκολο, έχω και τη βοήθεια του άλλου του Δον Κιχώτη, ε κάποια στιγμή θα το βγάλω (συν ότι αν δεν το έκανα δεν ήξερα πού να πάω μετά - Hunter’s March με το που μπήκα, βγήκα κατευθείαν ).
Κάνοντας μια μαλακιούλα κατέληξα να το βγάλω σε 40’’ κυριολεκτικά, δεν το πίστευα, το γκούγκλαρα να δω αν είναι κάνα bug (pun intended) ή τίποτα που ανακάλυψα πρώτος εγώ σε όλο τον κόσμο να γίνω βάηραλ, αλλά τελικά το ήξεραν και άλλοι, οκ (!)
Όποτε βαρεθείς και θες να προχωρήσεις παρακάτω, ανοίγεις:
Summary
Απόρησα με εκείνο το ρεύμα αέρα, και λέω δεν μπορεί, κάποιο ρόλο θα παίζει. Ε τελικά αν ανέβεις τέρμα πάνω και μετά αριστερά, αυτό σε ακολουθεί και κολλάει εκεί στο ταβάνι, δεν μπορεί να σε χτυπήσει, εσύ το χτυπάς κανονικά, πρόφιτ.
Έχει και μια άλλη επιλογή διάβασα, να βρεις όλους τους ψύλλους και να τους πας στον Fleamaster και μετά αυτός με το καραβάνι κάτι κάνει και αποφεύγεις τη μάχη εντελώς, δεν ασχολήθηκα γιατί το είχα ήδη βγάλει με την εξυπνάδα μου πιο πάνω.
για το spoiler που λες
Summary
το ψυλλ-ιάστηκα και εγώ (pun intended) ανέβηκα αλλά αδυνατώ να χτυπήσω εύκολα τον φτερωτό μας φίλο από εκεί - δεν μπορώ καθόλου εύκολα να χτυπήσω πάτωμα λόγω του περιορισμένου χώρου… δηλαδή σπαμάρω άλμα + και βελονιά, αλλά τον βρίσκω 1 στις 40-50 προσπάθειες
Θα το προσπαθήσω λίγο ακόμα το βράδυ, ειδάλλως θα πάω παραδοσιακά και πατροπαράδοτα
Summary
Αν πας τέρμα αριστερά στη γωνία ώστε να στριμωχτεί εκεί, σμας δε μπάτον και τον χτυπάς εύκολα. Συν το Threadstorm στο R αντί για Spear, και θα είσαι κύριος
Tελικά προτιμήθηκε η παραδοσιακή οδός στον Moorwing - του έσκισα τα πρέκια με συνοπτικές διαδικασίες (με 2-3 φορές βέβαια να γλιτώνω στο νανοσεκοντ τον θάνατο).
Βοήθησε full το Threadstorm βέβαια - αν και για να το αποκτήσω, το παιχνίδι κατάφερε να μου δημιουργήσει μια φοβία/απέχθεια που δεν ήξερα ότι υπήρχε μέσα μου, απέναντι σε πάσης φύσεως πτηνό
Πραγματικά γαμώ το σπίτι τους (!)
Ευτυχώς δεν έχασα πολύ χρόνο στον Moorwing γιατί αμέσως μετά ακολούθησε άλλο boss που με έφερε στα όρια, καλό ήταν που δεν έφτασα στα όρια δύο φορές σερί τόσο σύντομα (ναι, @spiritcrush μην το παίξεις, έχει περισσότερα καντίλια από το Hollow Knight)
YΓ.
Ο,ΤΙ ΘΕΛΩ ΘΑ ΚΑΝΩ
λες μάλλον για τον φίλο μας που κρέμεται από το ταβάνι ε;
έφτασα περίπου εκεί χτες αργά, λέω άστον για σήμερα - ξυπνάω το πρωί και έτσι με τη τζίμπλα στο μάτι λέω ας του ρίξω μια ματιά και χάνω εν τέλει για (υποθέτω) ένα χτύπημα στο τέλος/ή εγώ ή αυτός θα ήταν.
Είμαι σίγουρος τώρα που θα κάτσω να τον παίξω συγκεντρωμένος ότι θα κάνω 20+ προσπάθειες
υγ. Φοβερή η νέα περιοχή αυτή, μετά το Greymoor (και τέζα ψαρωτικό το cinematic μόλις φτάνεις εκεί - αν και το Greymoor ήταν απίστευτο επίπεδο και αυτό)… τώρα άρχισα να νιώθω πρώτη φορά τόσο έντονα πως το Silksong είναι a beast of it’s own και βγαίνει αισθητά κάτω από τον μανδύα του HK
Μας εχετε μπριζωσει ολους τους ασχετους με το Hollow Knight. Παντα με τραβουσε αυτο το παιχνιδι, αλλα φοβαμαι οτι δεν ειναι το στυλ μου. Εχει χασιματακι εξερευνηση η ειναι καθε οθονη και ενταση, platform και combat αγχος?
Ε metroidvania είναι το HK - και δη, για εμένα τουλάχιστον, το καλύτερο ίσως όλων των εποχών.
Έχει πελώριο χάρτη, πολλά μυστικά, γρίφους, πολλούς NPCs να τα πείτε και πολύ backtracking και εξερεύνηση νέων περιοχών (αλλά και αντιμετώπιση πιο ισχυρών αντιπάλων) καθώς αποκτάς σταδιακά τα εργαλεία που χρειάζεσαι για τους σκοπούς αυτούς - όλα αυτά με ένα (αδιανόητο) lore και μια φιλοσοφία συστήματος μάχης/skillset και built πολύ κοντά στα Souls (εννοείται χωρίς τα heavy rpg στοιχεία)… εννοείται και με αρκετό platforming σε όλα αυτά
Θέλει υπομονή σίγουρα και διάθεση, κατά κύριο λόγο, να επενδύσεις χρόνο για να γίνεις καλός σε αυτό - δεν είναι παιχνίδι που βγάζεις συμπεράσματα στις 2 ώρες, ούτε στις 10 κατ’ εμέ (μετά από το 10ωρο αρχίζεις να αποκτάς άποψη για το παιχνίδι, πιο πριν είσαι τουρίστας )
Τώρα για το άγχος και την ένταση, ε ναι έχει - αλλά προσωπικά, όταν έφτανα σε τέτοια σημεία τσιτώματος, ένιωθα πως το παιχνίδι με είχε προετοιμάσει καταλλήλως για αυτά… κοινώς δεν είναι άδικο, επουδενί.
Το Silksong δεν είναι άδικο επίσης - αλλά είναι εν τέλει πολύ πιο δύσκολο και δεν το προτείνω σίγουρα σε κάποιον που δεν έχει παίξει HK
Φτηνο ειναι, to artwork λεει πολυ, φανταζομαι και η μουσικη, οποτε θα το παω λογικα αν και νιωθω οτι δεν θα με κρατησει. Ειχα παρει προσφατα το Tails of Iron γτ με τραβαγε πολυ το artwork. Δεν ξερω αν ειναι παρομοιο. Μαλλον δεν ειναι στο πλατφορμ κομματι. Μ αρεσε αλλα δεν με κρατησε
Το artwork του Hollow Knight συγκρίνεται με πολύ λίγα παιχνίδια - και όχι μόνο της κατηγορίας του
Όσο προχωράει ειδικά κανείς και μπαίνει ακόμα πιο βαθιά στον κόσμο, μπορεί να δει κυριολεκτικά σχεδιαστικά θαύματα
Η μουσική δε είναι το μοναδικό βινύλιο - soundtrack videogame που παρήγγειλα
Επίσης δεν έχει γενικότερα καμία σχέση με το Tails of Iron - άντε υπό μια έννοια και μόνο, αναφορικά με τη δυσκολία… αλλά σαν παιχνίδι αυτό καθαυτό, δεν έχει καμία σχέση
Trust me, υπάρχουν εξαιρετικά πλέιθρουζ στο yt.
Για το Blasphemous τι λετε? Ειναι παρομοια? Αυτα ολα με τραβανε σαν art direction και ατμοσφαιρα, αλλα φοβαμαι το gameplay. Θα δοκιμασω ομως καποιο, λογικα το HT, γι αυτο ρωταω
Μόνο αν τα δοκιμάσεις, θα καταλάβεις αν σου κάνουν ή όχι. Και τα δύο που έχεις αναφέρει (Hollow Knight + Blasphemous) δεν θεωρούνται εύκολα, ωστόσο και εδώ ισχύει ότι και στα Souls, όπως και ότι σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι. Αν κατανοήσεις το παιχνίδι, τα mechanics και τη λογική του, θα μπορέσεις να το προχωρήσεις. Δεν είναι άδικα παιχνίδια, παρά τη δυσκολία τους, και ειδικά στα 2D platformer (που έχουν και μπόλικο combat) πάνω απ’όλα έχει σημασία να οικειοποιηθείς τον χειρισμό τους. Αν συνηθίσεις τον τρόπο που κάνεις jump, evade και μάθεις να έχεις καλό timing, αν κατανοήσεις τις όποιες ιδιαιτερότητες μπορεί να έχει ένα παιχνίδι και όταν φτάσεις εν τέλει να νιώθεις φουλ άνετα με τον τρόπο που κυλάει το παιχνίδι, τότε μπορείς να το ευχαριστηθείς στο μάξιμουμ. Και δεν λέω πως όλο αυτό είναι Γολγοθάς, είναι συνήθως κάτι που γίνεται φυσικά και με την τριβή, παίξε 2-3 ώρες από κάτι και θα δεις πως είσαι σίγουρα πιο άνετος από ότι στην αρχή, ούτως ή άλλως δεν έχουν περίπλοκα mechanics αυτά τα παιχνίδια.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα φας τα μούτρα σου, αλλά αν μπεις στο πνεύμα του παιχνιδιού, τότε έχεις όλα όσα χρειάζεσαι για να το πας ως τέλους.