Παιχνίδια Παίζουμε;

1 Like

Ειναι το Bilewater η καλυτερη περιοχη του παιχνιδιου η οτι χειροτερο εχει φτιαχτει?
Α και ναιγειασας

Summary

1 Like

Μαλλον με καψατε. Ειπα να δω τι παιζει για κανα τεταρτο και επαιξα 2 ωρες μεχρι να φαω τον πρωτο και το αλλο της μαγισσας για να παρω το μακρινο spell. Το πρωτο boss το φαγα με την δευτερη. Υπομονη ηθελε απλα.

Γαμει το παιγνιο

5 Likes

Ερωτηση. Βλεπω στο ρεντιτ διαφορα στοιχεια lore πχ για αυτο το first boss. Αυτα απο που τα λαμβανουμε? Δεν θυμαμαι να πετυχα καπου καποια πληροφορια.

Γενικά, όπως και με τα Soulsborne, κατά κύριο λόγο το lore το μαθαίνεις από τις αφηγήσεις τρίτων, σημεία του περιβάλλοντος, περιγραφές πχ όπλων, charms, εχθρών κτλ - straightforward, πλην ελαχίστων σημείων, δεν θα το λάβεις ποτέ… κοινώς, θα σχηματίσεις μόνος σου μια μεγάλη, γενική εικόνα για το Lore και μετά, για επιμέρους λεπτομέρειες και πιο συγκεκριμένα κομμάτια του, θα διαβάζεις τα πάντα που θα συναντάς εντός παιχνιδιού (ή απλά internet :stuck_out_tongue: )

Τυχερός πολύ, φοβερό ταξίδι το Hollow Knight - απλά δώσε του το χρόνο του και μην το “τρέξεις” (που ούτως ή άλλως δεν είναι και εύκολο να το πας βιαστικά) να σε απορροφήσει τελείως… και εννοείται git gud :stuck_out_tongue: και μην μασήσεις στο πρώτο (από τα πολλά) δύσκολα bosses ή σημεία του χάρτη

Το διωρο που επαιξα με σκαλωσε πολυ περισσοτερο απο οσο περιμενα. Ειχα μια υποψια οτι μπορει να ναι πεταμενα λεφτα. Απο αυτες τις δυο ωρες αυτο που μου χει μεινει πιο πολυ ειναι οτι θελει υπομονη. Και στο exploration και στο πρωτο boss. Αυτο με βολευει σαν παιχτη, το μονο που με ανησυχει ειναι το platform gaming γτ πανε πολλα χρονια που επαιζα τετοια παιχνιδια. Απο Rainbow Island k New Zealand Story :stuck_out_tongue:

Sidenote. Πηρα και το Phantom Liberty. Καλα θα παει αυτο το διαστημα

3 Likes

Ευκολάκι τελικά αν και φαινόταν βουνό. Απλώς βουτάς και κολλάς τέρμα αριστέρα/δεξιά να μη σε πιάνουν τα projectiles και κουνίεσαι μόνο για να χτυπήσεις ή να αποφύγεις τυχόν βουτιές του.

1 Like

ΡΕ
Τι είπες τώρα - τι φευγαλέο nostalgia trip ήταν αυτό :bangbang:
Καρφωνόμαστε μόνοι μας οι 40φεύγα :stuck_out_tongue:

Πάντως μην σε ανησυχεί το platfoming, όταν θα χρειαστεί και θα γίνει ένα τσικ πιο έντονο, θα σε έχει ήδη εκπαιδεύσει το παιχνίδι για εκείνο (πέραν και των απαραίτητων skills που θα έχεις μαζέψει τότε).
Πιο πολύ να κάνεις focus στον αχανή χάρτη, την ατελείωτη εξερεύνηση, το backtracking και τα πολλά μυστικά που ενδέχεται να προκύψουν εδώ και εκεί (όπου βλέπεις ύποπτο τοίχο ή αδιέξοδο - κοπάνα τοίχους και ταβάνια όσο μπορείς :stuck_out_tongue: )

1 Like

Ακριβως αυτο - ειναι λιγο cheese η στρατηγικη, αλλα χαλαλι.
Γενικα ακραια περιοχη, ειδικα ενα τμημα του με τα ιπταμενα σκουλικια (για ενα κομματι μασκας), αλλα την ευχαριστηθηκα.
Εκλεισα 32 ωρες ingame, και αφου τελειωσα το Αct 2 τωρα κανω ολα τα προαπαιτουμενα για το Act 3. Μου εχουν μεινει 1-2 quests δλδ, αλλα θελω να ολοκληρωσω ολα τα side/upgrades πριν συνεχισω.

Πρέπει να ειμαι στις 80 ώρες και ακόμα με μπερδεύει το τι είναι το Act 3 αφου εχω φτάσει στο τελευταίο boss και δεν έχει κάτι άλλο μετα. Τώρα απλώς κάνω κάποια side όπως τα lost fleas πριν μπω στη τελευταία μάχη

Το act 3 ανοίγει μετα το final boss αν εχεις κανει διάφορα side quests… Κατι σαν ng+ ειναι αλλα σε λογική nier

1 Like

Χοντρικα τα παρακατω - αλλα υπαρχουν διαφοροι οδηγοι να σε βοηθησουν:

  • Πρεπει να κανεις ολα τα board quests απο τις 3 τοποθεσιες
  • Πρεπει τα fleas να πανε στη τελευταια σταση Putrified Ducts
  • Μετα σου ανοιγει ενα quest στο Songclave (Silk and Soul)
  • Αφου το κανεις τελειωνεις το game και παιζεις τη βελονα σου αντι για bind
2 Likes

πόσο διαφορετικά μπορεί να το εκλάβει ο καθένας μας αυτό
:smiling_face_with_tear:

4 Likes

Διαλεξα προσεκτικα τις λεξεις μου

2 Likes

Πανέμορφο το lies of p. Τι επος κόσμο εχουν φτιάξει…

2 Likes

Το επόμενο που θα παίξω μετά το Silksong. Το είχα ήδη αρχίσει και μου φάνηκε σαν Souls-like για άτομα που δεν μπορούν τα Souls-like παιχνίδια -όπως εγώ

Για Lies of P λες? Αν ναι από ποια άποψη? Γενικότερου setting ή δυσκολίας?

Εγώ το ξεκίνησα πριν 1 βδομάδα και είμαι κάπου στα μισά (υποθέτω) του DLC, μεγάλο κόλλημα. Συνοπτικά, παιχνιδάρα με όλα τα εθιστικά souls στοιχεία που γνωρίζουμε και αγαπάμε, φοβερή μάχη με αρκετά αξιομνημόνευτα bosses. Δεν έχει την αινιγματική αφήγηση των souls, τείνει περισσότερο στο Sekiro, μπορείς να ακολουθήσεις τι γίνεται και χωρίς την κλασική ανάγνωση αντικειμένων (δεν προτείνεται όμως).

Σε Sekiro λογική κινείται και στη μάχη, αν δεν κάνεις parry θα περάσεις δύσκολα. Πολύ ωραία loose μεταφορά του παραμυθιού γενικώς, npcs με χαρακτήρα και όλοι αξιομνημόνευτοι με ωραία quest τα οποία ευτυχώς μπορείς να κάνεις εύκολα, καμία σχέση με το χάος των souls, ξέρεις ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται χωρίς να αναγκάζεσαι να χτενίζεις περιοχές ελπίζοντας πως κάπου θα τους πιάσει το μάτι σου ενώ χάνεις παράλληλα και πάρα πολύ χρόνο. Μπορείς να πεις πως είναι πιο γραμμικό χωρίς το βάθος εξερεύνησης των souls, αλλά εμένα προσωπικά δε με χαλάει, ειδικά αφού το έπιασα μετά το χαοτικό Elden Ring.

Και λίγα λόγια για το Elden Ring. Μετά από κάνα 6μηνο το ξανάπιασα, το είχα αφήσει στο τελευταίο boss, όχι λόγω δυσκολίας αλλά λόγω μπουχτίσματος, ήθελα μια αλλαγή μετά από 150+ ώρες. Elden Beast και γενικά όλοι οι δράκοι είναι αυτόματα κακά bosses για μένα, περισσότερο αγγαρεία παρά ευχαρίστηση. Πιάνω και το dlc, και ξαναθυμήθηκα πόσο ΚΑΛΑ είναι τα δυνατά στοιχεία αυτού του παιχνιδιού. Ίσως συνολικά να το προτιμώ από το main game, κυρίως λόγω κλίμακας. Δεν είμαι μεγάλος fan των open world, και το πιο μαζεμένο αλλά άκρως χορταστικό Shadow of the Erdtree μου φάνηκε καταπληκτικό. Κλασικά, σοκαριστικά καταπληκτική αισθητική και art direction, πραγματικά στο fantasy setting το έχουν τερματίσει, δεν μπορώ να σκεφτώ πολλές καλύτερες απεικονίσεις του φανταστικού, μόνο δέος. ΜΟΝΑΔΙΚΟ art direction.

Ο Messmer είναι συνολικά από τα καλύτερα bosses που έχουν δημιουργήσει, μουσική, κινησιολογία, character design, όλα 10. Από την άλλη έχεις και το τελευταίο boss… στο οποίο δεν πέρασα καλά και η ευχαρίστηση έγινε εκνευρισμός. 1η φάση αρκούντως ζόρικη και επική, στη 2η φάση δεν καταλάβαινα τι γινόταν, δεν προλάβαινα, τι να πω. Σε μια φάση λέω οκ δεν αξίζει σόλο αφού δεν περνάω καλά, βγάζω mimic να τελειώνει αυτή η υπόθεση. Άκουγα για τη δυσκολία αλλά δεν το φανταζόμουν τόσο πολύ, καμία σχέση με Malenia που με bleed και stagger χαιρετάει με συνοπτικές διαδικασίες. Τέλος πάντων, παρόλες τις αδυναμίες, υποκειμενικές και αντικειμενικές, πλέον με πλήρη εικόνα, συνολικά το Elden Ring παραμένει ένα μεγάλο επίτευγμα στο gaming και στο ευρύτερο fantasy χώρο. Πραγματικά απορώ για τη συνέχεια της Fromsoftware, το τερμάτισε, κυριολεκτικά. Πάμε σε sci-fi? Δεν έχω ιδέα, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να περιμένω.

4 Likes

Πανω κάτω οτι εγραψες ισχύει κ για εμένα.
Malenia μου φάνηκε ανεκδοτο αλλα νταξει οραν την ειδα πρωτη φορα ήμουν ηδη υπερτούμπανο.
Τεραστιο επιτευγμα για το gaming ο συγκεκριμένος τίτλος, δεν μπορω να σκεφτώ καν δευτερο κ οταν μου λενε κατι για gta θελω απλα να γελάσω…
Το μεγαλύτερο αρνητικό του παιχνιδιού οπως είπα παραπάνω ειναι οτι μετά απο αυτο για αρκετούς μήνες δεν μπορείς να παίξεις τπτ αλλο χωρις να βαρεθείς.

2 Likes

:scream:

1 Like

Εντυπωσιακο το Elden Ring, ειδικα σαν κονσεπτ αρτ, αλλα προσωπικα με κουρασε κ μετα απο τα 2/3 ηταν μια ευχαριστη αγγαρεια.
Προσπαθησα να το ξαναπαιξω, αλλα καπου στο 1/3 μετα τον Radan νομιζω βαρεθηκα κ το ριξα σε αλλα games.
Το αγαπω σαν εμπειρια, κυριως σαν τροφοδοσια στην φαντασια μου, αλλα δεν το βαζω στα s-tier μου.