Το ιδανικο πολιτευμα για εμενα ειναι αυτο που η εξουσια ασκειται και πηγαζει απο το λαο (συνηθως λεγεται Δημοκρατια αλλα πειτε το οπως θελετε)
Ειναι το πολιτευμα που ολα τα κομματα εχουν τις ιδιες πιθανοτητες στις εκλογες και την ιδια αντιπετωπιση απο το Συνταγμα (μοιρασμενα κονδυλια,μοιρασμενος τηλεοπτικος χρονος κτλ)
Ειναι το πολιτευμα που ο καθενας πολιτης θα εχει λογο στη Βουλη των Ελληνων.
Ολοι οι πολιτες θα εχουν ιση αντιπετωπιση απο την πολιτεια.
Οι εκπροσωποι του λαου θα ειναι ο ιδιος ο λαος γιατι μονο ο λαος καταλαβαινει και μπορει να λυσει τα προβληματα του λαου και οχι οι διορισμενοι που εχουμε αυτη τη στιγμη.
Η εκκλησια θα φορολογειται αφου εχει κι εκεινη περιουσια οπως ο λαος.
Ισα δικαιωματα σε ολους τους εργαζομενους (δημοσιους και μη)
Χμ, θα πω κάποια σχόλια, όχι άμεσα επί του θέματος, αλλά σχετικά.
Η έννοια του “πολιτεύματος” συνδέεται άμεσα με την κοινωνία στην οποία ζούμε. Δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε ένα δημοκρατικό πολίτευμα σε μια φασιστική κοινωνία για παράδειγμα. Ούτε να έχουν όλοι ίσα δικαιώματα και ίση δυνατότητα συμμετοχής (στις αποφάσεις, κοινοβούλια κλπ) σε μια κοινωνία όπως η καπιταλιστική, της οποίας η ανισότητα συνιστά ουσία ύπαρξης.
Κάθε κοινωνία φέρνει μέσα της τους σπόρους της επόμενης. Ή πιο σωστά, των επόμενων. Γιατί τα πιθανά μονοπάτια που μπορεί να ακολουθήσει μια κοινωνία είναι πολλά, όχι μόνο ένα. Έτσι λοιπόν εδράζονται στην ίδια κοινωνία τόσο οι σπόροι μιας άλλης, δημοκρατικότερης, όσο και μιας φασιστικής για παράδειγμα.
Τα ιδανικά υφίστανται και αποκτούν αξία όσο ο κόσμος κάνει κινήσεις για την πραγματοποίηση τους, τόσο ατομικές, όσο και συλλογικές.
Η κοινωνία σχετίζεται άμεσα με τους ανθρώπους που την απαρτίζουν, που συνιστούν τις μονάδες της και την τροφοδοτούν. Στην ουσία οι όροι “κοινωνία” και “πολίτες/άτομα” είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Τα απολυταρχικά καθεστώτα για παράδειγμα ανέκαθεν στηρίζονταν σε ανθρώπους που δεν είχαν καμία συμμετοχή στα κοινά και άφηναν τους λίγους να αποφασίζουν. Ή, ως άλλο παράδειγμα, μια φασιστική κοινωνία χρειάζεται “φασίζοντες” ανθρώπους.
Ωραια ως εδω, αλλα για πες ποιος θα ελεγχει το κεφαλαιο? Κ ποιος θα οριζει τις αμοιβες των εργαζομενων? θα υπαρχουν κινητρα για περετερω εξελιξη των εργαζομενων? Κ ποιος θα κανει τεχνολογικες ερευνες για την οικονομικη αναπτυξη της κοινωνιας? Κ οταν λες λαος, εννοεις ποιους ακριβως? Την πλειοψηφια της τωρινης κοινωνιας δηλ. την μεση ταξη? Διοτι υπαρχουν διαφορες μεταξυ πχ ενος μικρου επιχειρηματια κ ενος δημοσιου υπαλληλου.
Η “Πολιτεια” του Πλατωνα ειναι ενα σοβαρο βιβλιο για να τεθουν οι βασεις…“Καθώς μεγαλώνει το κοινωνικοοικονομικό χάσμα, αυξάνονται και οι εντάσεις ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, δίνοντας χώρο για την εμφάνιση της δημοκρατίας”
Ο Πλάτωνας ξεκίνησε αυτήν την φιλοσοφία, στην ‘‘Πολιτεία’’ του, αλλά ο Αριστοτέλης στα ‘‘Πολιτικά’’ του την τελειοποίησε και ονόμασε το σωστό δημοκρατικό πολίτευμα Πολιτεία. Credit πάνε και στους δύο όμως.
Εξαρταται, αμα ειναι δημοσια εταιρεια το κεφαλαιο ελεγχεται απο το κρατος, εαν ειναι ιδιωτικη (Ε.Π.Ε., Α.Ε. κτλ) το κεφαλαιο ελεγχεται απο τους ιδιωτες, ετσι συμβαινει κ για τους εργαζομενους, οι μισθοι δημοσιων υπαλληλων οριζονται απο την κυβερνηση κ.ο.κ… για αυτο το λογο ρωτησα…
Δεν απετυχε ο κομμουνισμος, αυτος καλα τα λεει… αλλα η εφαρμογη του απετυχε. Αμα μπορουσε να εφαρμοστει σωστα θα ημασταν ολοι κομμουνισται:p
ΥΓ Τωρα ειδα το ποστ σου Red Rum, που λεμε το ιδιο πραμα με την διαφορα οτι εσυ υποστηριζεις πως δεν εχει εφαρμοστει, ενω εγω πως δεν εχει εφαρμοστει σωστα
γιαυτο λεμε οτι απο την θεωρια στην πραξη υπαρχει τεραστια αποσταση!!!ακομα και οι ιδιοι που πηγαν να εφαρμοσουν τον κομμουνισμο(οντας οπαδοι του) απετυχαν και αυτοι.για μενα αν αυτοι που υποστηριζουν και εκθειαζουν τον κομμουνισμο δε μπορουν να τον εφαρμοσουν σωστα τοτε εχει αποτυχει σαν πολιτευμα.
Καταρχας ο κομμουνισμος δε μπορει να εφαρμοστει σε μια μονο χωρα.
Καλα λεει ο red rum. Οι πιο πολλοι (κυριως χαριν στην εξαιρετικη προπαγανδα που εχουν δεχτει) νομιζουν οτι ο κομμουνισμος ισουται με σταλινισμο, σκοτωμους, μπολικο αιμα παρθενων κλπ κλπ…
Ο κομμουνισμος ακομα δεν εχει εφαρμοστει
