έχουν μπει πάααρα πολλά με τα οποία συμφωνώ, να προσθέσω και το not what you see που κλείνει το dead winter dead και με κάνει να πατάω πανταπανταπαντα το ρηπήτ.
ok, τ ακούω τώρα, απλά ανατριχίλα.
[I]i don’t understand
i don’t understand
i swear on tomorrow
if you take this chance
our lives are this moment
the music, the dance
and here in this labyrinth
of lost mysteries
i close my eyes on this night
and you’re all that i see[/I]
το pleasant shade το παμε?
Only the good die young, The art of shredding, Raining blood, Return of the Vampire…1993, And the story ends, A question of heaven, Final chapter (Thus ends…) με μια πρώτη σκέψη.
Listening to: King Diamond - Out From The Asylum
via FoxyTunes
…Είναι ίσως η ζωή μια όμορφη κατάρα,
είναι που δεν αγαπάω και που αρνούμαι να μισήσω,
είναι που δεν θυμάμαι και που αρνούμαι να ξεχάσω,
είναι που πιο πολύ λυπάμαι τους ανθρώπους,
είναι ίσως η απόκτηση γνώσης το νόημα της ζωής,
είναι που γνώση σημαίνει μοναξιά,
είναι το βλέμμα που αγκαλιάζει την κοφτερή λεπίδα,
είναι η ψυχή που φοράει το αγκάθινο στεφάνι.
Αυτός ο κόσμος - θάνατος.
Είναι τα επιχειρήματα αυτού του κόσμου άθλια,
είναι που δεν μας πείθουν πια,
είναι το καλύτερο που 'χει αυτός ο κόσμος να κάνει,
είναι ΝΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΕΙ!
έτσι, στο “ΝΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΕΙ” που κλείνει ο δίσκος απλώς κλείνεις το σπίτι, σηκώνεσαι και φεύγεις, δεν έχεις κάτι άλλλο μετα, δεν σε χωρά το σπίτι και τέτοια ψυχωτικά.
Από την αρχή ως το τέλος, αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση. Στην ουσία το APSOG έχει τελειώσει από την πρώτη νότα η στιγμή που δεν τελειώνει ποτέ.
Εντελως τυχαια ημουν σ αυτο το βιντεο χτες το βραδυ.Το χω αυτο το αλμπουμ,ειναι επικο!
Ακομα ενας δισκος που πληρει αυτη τη προυποθεση με το τελευταιο τραγουδι ειναι:
Cky-Vol.1
Συμφωνώ για το The Mantle των Agalloch που τελειώνει με το “A desolation song” και προσθέτω:
1)
τελευταίο τραγούδι Destiny
τελευταίο τραγούδι Α gentle grieving farewell kiss
3)
τελευταίο τραγούδι Τhe Ensemble of Silence
Αυτά για τώρα 
ωραιο θρεντ Wise 
μπραβο!
-Νικολας Ασιμος-το φαναρι του Διογενη
-John Lennon-double fantasy
-Queen-queen rocks
-pink floyd-dark side of the moon
-black sabbath-heaven and hell
αυτα για την ωρα 
Γλυκοπικρο δεν θα το ελεγα, αλλα το τελευταιο κομματι αυτουνου μου κοβει τη ψυχη καθε φορα που το ακουω. Καθε φορα,ομως.
Danzig - IV ο δισκος, για οσους δεν το γνωριζουν. Το κομματι λεγεται Let It Be Captured. Βασει tracklisting αυτο, επειδη το δισκακι εχει την κλασσικη παπατζα με 66 tracks κι ενα hidden one ως τελευταιο.
Κι ειναι κι αυτο.
Muse - Black Holes And Revelations (Knights Of Cydonia) --> http://www.youtube.com/watch?v=G_sBOsh-vyI
No one’s gonna take me alive…
Ministry - The Last Sucker (End Of Days pt. II) --> http://www.youtube.com/watch?v=AINlWdJeIKs
O λόγος που εκφωνεί ο Eisenhower σε συνδυασμό με το ψυχρό industrial μουσικό background στοιχειώνει.
Amorphis - Tuonela (Summer’s End) --> http://www.youtube.com/watch?v=lREKFqyk4ME
Τα παμε και σ’ άλλα θρεντ γι αυτό.
Το τέλος της ξενοιασιάς…
Nick Cave & The Bad Seeds - The Lyre Of Orpheus (O Children) --> http://www.youtube.com/watch?v=mKWydA69o9E
Hey little train! We’re all jumping on…
Marilyn Manson - Mechanical Animals (Coma White) --> http://www.youtube.com/watch?v=FlfdoObRyoc&feature=fvst
A pill to make you numb, a pill to make you dumb…
[ Εσβησα το ποστ γιατι δεν διαβασα προσεκτικα το ονομα του θρεντ… Τελευταιο τραγουδι θελουμε… ]
Ναι ρε Αngmar, Let it Be Captured…Απίστευτα σκοτεινό και κλειστοφοβικό.
Και με το Lightbulb συμφωνώ.
Τhe Number of the beast - Hallowed by Thy Name
Ισως η κορυφαία στιγμή τους στο κλείσιμο ένος άλμπουμ που δεν το συγκαταλέγω στα καλύτερα τους άλλα με την υπάρξη του σβήνει της διάφορες μετριότητες και σε κάνει να το ακούς ξανά και ξανά…
το Queen Rocks είναι συλλογή βρε (τότε)
Αδερφή είναι.
Part II:
The Who - Tommy (We’re Not Gonna Take It) --> http://www.youtube.com/watch?v=ogHtl6UFSSI
Listening to you I get the music
On you I see the glory…
Τρύπες - Μέσα Στη Νύχτα Των Άλλων (Δρόμος) --> http://www.youtube.com/watch?v=um_4yDjOnuc
Η φωτιά, η βροχή, η απώλεια, ο πόνος
Ο κάθε μικρός θάνατος
Κι ο μεγάλος, ο ατέλειωτος κόσμος
Όλα είναι δρόμος…
Nine Inch Nails - The Downward Spiral (Hurt) --> http://www.youtube.com/watch?v=iFx2TmQfM-o&feature=fvst
What have I become my sweetest friend?
Everyone I love goes away… in the end
Simon & Garfunkel - Bridge Over Troubled Water (Song For The Asking) --> http://www.youtube.com/watch?v=kvA9nxlFQjM
Το τέλος ενός τεράστιου ντουέτου.
Pink Floyd - The Wall (Outside The Wall) --> http://www.youtube.com/watch?v=AV-HlBCmnDY
And when they’ve given you their all
Some stagger and fall
After all it’s not easy
Banging your heart against some mad bugger’s wall…
Πραγματική ανατριχίλα.
τι τελειο θεμα ρε σεις
χμ
Black Sabbath - Lonely is the Word / Over and over —ισως οι πιο ποιητικες στιγμες των dio/sabbath… νομιζω δεν εγραψε ποτε καλυτερους στιχους και οι κιθαρες τα σπανε
Black Sabbath - Nightwing – Απο την δισκαρα Headless Cross, ενα αναπαντεχο φιναλε με ατμοσφαιρα, μεγαλοπρεπεια, επικη μελαγχολια και εναν Tony Martin να τα δινει ολα (και τα ηχογραφημενα φωνητικα ηταν ο “οδηγος” - φαντασου φορμες)
Manowar - Master of the wind (χωρις σχολια)
Metallica - Call of Ktulu (οι στιχοι ειναι περιττοι - το ιδιο κ τα σχολια)
Scorpions - a moment in a million years – σε εναν αθλιο δισκο γεματο νεροβραστες αηδιες με 1-2 συντριμια να διασωζονται απο το ναυαγιο, φτανεις στο τελος και ενω ετοιμαζεσαι να σπασεις το CD μπαινει το λιτο και υπεροχο αυτο κομματι που ο μεγιστος Klaus Meine κανει καταθεση ψυχης και σβηνει ολη τη σαβουρα που προηγηθηκε. Το βαζω να το ακουσω ενω συνεχιζω τη λιστα με
Bruce Dickinson - arc of space
Anathema - destiny
πρεπει ομως να αναφερθω και σε καποια ακομα
The Sisters of Mercy - some kind of stranger… ενα αργοσυρτο επος που ενσωματωνει με εναν εγκεφαλικο τροπο ολο το συναισθημα του τελους αλλα και της αναγκης για να κρατηθει πανω στο συναισθημα της αγαπης. τι μαλακιες γραφω, απλα ακουστε το κ νιωστε
Joy Division - decades παραδοξως λιγοτερο μελαγχολικο απο το αμεσως προηγουμενο (eternal), με το πιο uptempo βηματισμο δεν ειναι τελειως μαυρο αλλα εχει μια γλυκοπικρη αισθηση…πριν την αποχωρηση…
The Cure - Seventeen Seconds/Faith/Pornography/The Top
τα ομωνυμα τραγουδια στο τελος καθε ενος απο τους 4 καλυτερους δισκους, τοτε στο 80-84 οπου ολα εμοιαζαν πιθανα και απιθανα ταυτοχρονα… οτι και να πω ειναι λιγο… ο smith παντως αναφερει οτι τα συγκεκριμενα ηταν οι πιο “αισιοδοξες” συνθεσεις που μπορουσε να πετυχει (!?)
Current 93 - st.peters key all bloody… απο το εφιαλτικο dogs blood rising, μια αναπαντεχη και ανατριχιαστικη θεοσκοτεινη διασκευη στο the sound of silence. τα ρεστα μου και τα ξυραφια μου. μια αχνη νοτα αισιοδοξιας?
και τελος, απο Metro Decay - Λιμπιντο
“η πνοη σου δεν τελειωνει με το τραγουδι που αγαπας” (αλλα τελειωνει καποτε η γαμημενη, ε Κωστα?)
Το κλεισιμο του Perennial Quest μου φερνει τρομερες ανατριχιλες…
