Πάντως αν κρίνω από τα πιτσιρίκια που γαμάνε πλέον (γιατί ΝΑΙ γαμάνε τα παλιοσκιουράκια), τότε δε κάνουμε λόγο για άδεια, αλλά για ακρωτηριασμό γλώσσας και τα σχετικά. Κοινώς θάνατος, θα σου δώσω εγώ το λόγο
Ενιγούει η μαγκιά είναι να είσαι 23, να αισθάνεσαι 14 και να παίρνεις μόνος σου την άδεια:p
Έχω μιλήσει με όλες τις ηλικίες σχεδόν, από 10 μέχρι 100 (που λέει ο λόγος φυσικά - απλά για να καταλάβεις), δικούς μου, γνωστούς και αγνώστους. Και μετά απ’ όλα αυτά που ειπώθηκαν συμπέρανα ότι η ωριμότητα σχετίζεται κυρίως με τον χαρακτήρα κάποιου. Και για να απαντήσω και στο άνωθεν ερώτημα, για να τελειώνει μια και καλή το θέμα, έχω υπόψιν παιδιά στην ηλικία μου που αντιμετώπισαν/ή αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους πολύ πιο ώριμα από οποιονδήποτε άλλον, ακόμα και μεγαλύτερο σε ηλικία και - υποτίθεται - κατασταλαγμένο άνθρωπο. Όταν λέω “συνομήλικο” αναφέρομαι σε ηλικίες κυρίως 18 έως 21 χρονών. Επίσης και το πιο ανώριμο στη σκέψη και στη συμπεριφορά, τουλάχιστον απέναντί μου, άτομο που γνώρισα μέχρι τώρα είναι ίσα με μένα, δηλαδή 21, τότε που είπε τη μαλακία του ήταν 18. Δε νομίζω ότι δυο χρόνια πάνω, δυο χρόνια κάτω, έχουν μεγάλη σημασία. Η ουσία είναι ότι κάποιες αξίες, όπως αυτή του να είσαι άνθρωπος ας πούμε, τις μαθαίνεις απ’ την παιδική κιόλας ηλικία. Και τέλος δε δέχομαι από κανένα δεκαοκτάχρονο να κρίνει εμένα και το πως θα ζήσω, κι αν έχει πρόβλημα με μένα προσωπικό ας έρθει να το πει σε μένα και όχι να εξευτελίζει το άτομό μου και να πατάει στη δική μου αδυναμία για να δειχθεί.
τι να σου πω ρε σάιλεντ, μάλλον το βλέπουμε διαφορετικά το θέμα! εγώ πιστέυω ότι αυτό που παίζει ρόλο δεν είναι η ηλικία αυτή καθαυτή αλλά η ωριμότητα που έχει ο κάθε άνθρωπος σαν χαρακτήρας!
Το ίδιο είπα και γω και γι αυτό έφερα ως παράδειγμα δύο ανθρώπους που πιστεύω, χωρίς να είχαμε/ή έχουμε στενές σχέσεις, επηρέασαν (αρνητικά και θετικά) τη ζωή μου σε μεγάλο βαθμό. Το πρώτο άτομο μου απέδειξε ότι η ωριμότητα είναι έμφυτη, είναι μέσα μας, είναι στοιχείο του χαρακτήρα μας και εκδηλώνεται ως απόρροια των βιωμάτων μας. Το δεύτερο απλά με έκανε να ντρέπομαι που είμαι 21 - τότε 18 - χρονών και γυναίκα.- 
το ξέρω ότι είπες το ίδιο ρε σάιλεντ, απλά τρολάρω να περάσει η ώρα ώσπου να πάω για τσίπουρα
Χαχαχα. Χαζέ.
αυτο πιστευω και εγω.Οι εμπειριες μας και οι γνωσεις με τον καιρο παιζουν ρολο στην διαμορφωση του αλλα η βαση της προσωπικοτητας ειναι σταθερη πανω κατω.
Aν και σε γενικές γραμμές συμφωνώ, το συγκεκριμένο επιχείρημα στη συγκεκριμένη συζήτηση μπορεί να αποβεί μοιραίο