ξεκίνησε από μια συζήτηση με τον Ignorant_pig
(http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=22&page=39) .
η ηλικία του καθενός επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο μας συμπεριφέρονται .
ειδικά όταν είσαι στην εφηβία προσπαθείς να αποδείξεις στον κόσμο πως δν είσαι πιτσιρικάς και πως πρέπει να αρχίσουν να λαμβάνουν υπόψι τους την γνώμη σ .
για πείτε τι νομίζετε . (επειδή είμαι νέος στο φόρουμ όπως έχει αποδειχτεί :p) αν υπάρχει ήδη αντίστοιχο θρεντ κάντε τα γνωστά.
Ας μιλήσω και εγώ αν και νομίζω έχω ξαναποστάρει εδώ.Εγώ είμαι 17(σε κάτι μέρες πάω 18 ) και προσπαθώ να βρω τα χνάρια μου σαν κλασσικός έφηβος:p.Έχω συζητήσει για πάρα πολλά θέματα με τους γονείς μου αλλά και με καθηγητές που συζητάω καμιά φορά και έχω φτάσει στο εξής συμπέρασμα.Ότι στην ηλικία αυτή πρέπει ν μιλάς και μάλιστα πολύ,απλά έχοντας στο μυαλό ότι οι ιδέες που έχεις τώρα πρέπει να είσαι έτοιμος να τις αμφισβητήσεις και να μην τις θεωρείς δεδομένες.Καλώς η κακώς στην ηλικία που είμαστε δεν έχουμε πολλές εμπειρίες και είναι καλό να ακούμε τους μεγαλύτερους και να μην κρίνουμε τις απόψεις τους ως εκτός τόπου και χρόνου.Γιατί μπορεί να έχουν παρατήσει τα όπλα ίσως αλλά η άποψη τους έχει μεγάλη βάση και πρέπει να την λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν.Αλλά και εμείς οι ίδιοι δεν πρέπει να χάνουμε την ευκαιρία να μιλάμε,αφού μόνο έτσι είαστε ικανοί να σκεφτούμε καλύτερα τις ιδέες μας αλλά και να ακούσουμε άλλες
Σημαντικη η εμπειρια αλλα πολυ σημαντικοτερη η προσωπικη καλλιεργεια…δηλαδη τι να κατσεις να συζητησεις και να μαθεις απο καποιον 30 χρονια μεγαλυτερο σου που πιστευει οτι καθε χρονο βγαινει το αγιο φως στα ιεροσολυμα και εχει διαβασει 1,5 βιβλιο σ ολη του τη ζωη
μην το βλέπεις έτσι.και από αυτούς έχεις να μάθεις κάτι.για παράδειγμα,ένας τέτοιος άνθρωπος έχει περάσει εμπειρίες που μπορεί να στις πει,μπορεί να σου μιλήσει για την δουλειά του και πως τα βλέπει τα πράγματα.Π.χ στο χωριό μου φέτος το καλοκαίρι περνώντας από ένα σπίτι που έμεναν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που το ήξερα(νομίζω ήταν θείοι η κάτι τέτοιο:p) πιάσαμε μία κουβέντα γενικά για το τι κάνουμε και μου είπαν διάφορα πράγματα που τα θεώρησα σωστά.άσχετα αν τα είπαν απλοικά,εγώ έμαθα αρκετά πράγματα.δεν μαθαίνουμε δηλαδή μόνο από όσους έχουν καλλιέργεια.ίσα ίσα και αυτοί που δνε έχουν μπορεί να μας μάθουν περισσότερα
έντιτ:Δες και τον ζορμπά στο βίος και πολιτεία του αλέξη ζορμπά.αμόρφωτος και ακαλλιέργητος άνθρωπος,που όμως είχε τόσα να πει και τελικά ο διανοούμενος συγγραφέας μάθαινε από αυτόν και όχι το αντίστροφο:wink:
μου τη σπαει ο ζορμπας ειναι ελληναρας
Εκφραζεις μια απολυτη αποψη νομιζω ενω ειναι σχετικοτατο αυτο που λες. Παραδειγμα καλο εφερε και με τον Ζορμπα ο μεσιε απο πανω (φωτια να σε καψει βλασφημε, γαμαει ο Ζορμπας :Ρ) αλλα ξερω ανθρωπο 50 χρονων ο οποιος οταν μιλαει ΚΑΙ για τις εμπειριες του η για πραγματα που αφορουν την πνευματικη καλλιεργεια που λες, κρεμομαι απο τα χειλη του. Και 70χρονο επισης. Και τελοσπαντων σιγουρα δεν ειμαι η μονη που ξερει τετοιους ανθρωπους που το συνδιαζουν. Επισης, σιγουρα η ωρα περνα πιο ευχαριστα με καποιον που εχει να σου πει ιστοριες, που στη σκεψη ειναι αυτοδημιουργητος μετα απο αυτα που βλεπει και οχι απο αυτα που διαβαζει. Αν δεν υπαρχει εμπειρια δεν μπορει να εχει τοοοοσο ενδιαφερον ο αλλος οσα βιβλια κι αν εχει διαβασει γιατι ζει στον κοσμο του, γιατι δεν υπαρχει αμεση επαφη κτλ. Σ’ αυτο υπερεχουν οι μεγαλυτεροι, απλα δεν ειναι μαγκια ξερωγω, συμβαινει. Το θεμα καλλιεργεια ειναι αξιολατρευτο, μην παρεξηγηθουμε. Ζωαδι (γιατι απ’ οτι καταλαβα περι “ζωων” μιλας) μπορει να ειναι και καποιος που εχει καλλιεργηθει και καποιος που εχει μπουσουλα την εμπειρια, οσο κι αν ειναι.
συμφωναω, εγινα απολυτος θελοντας να αντιπαρατεθω στην απολυτη αποψη περι εμπειριας…αλλα και παλι νομιζω η πλαστιγγα γερνει προς τη μερια της προσωπικοτητας και της καλλιεργειας της και οχι τοσο στην εμπειρια…και αναφερομαι σε ουσιαστικα κυριως ζητηματα, οτι θα μου λεει ιστοριες καποιος 50 χρονος πολυ περισσοτερες ειναι γεγονος αλλα αυτο δεν συνεπαγεται οτι εχει μεγαλυτερη ωριμοτητα σκεψης, διορατικοτητα κτλπα απο εναν μικροτερο…
και φυσικα το διαβασμα βιβλιων δεν συνεπαγεται απαραιτητα καλλιεργεια εννοειται…κυριως πρεπει να ζυμωνονται οι αποψεις σου με αυτες των συνανθρωπων σου και να συζητας…ασε που αλλο να διαβαζεις καλλη καρατζα(wtf was that now) και αλλο πολιτικα και κοινωνικα δοκιμια ξερω γω…
Όμως και άλλο το να είσαι 70 χρονών αγράμματος που πολεμούσε στα βουνά στον εμφύλιο κι άλλο το να διαβάζεις θεωρίες 40άρηδων για τον εμφύλιο που δεν έζησαν. 
Γενικά, άλλα πράγματα σου προσφέρει το βιβλίο και άλλο το να ακούς μεγαλύτερους. Δε μπορείς να τα βάλεις στο ζύγι και το σίγουρο είναι πως και στις 2 περιπτώσεις, αν έχεις ανοιχτές τις κεραίες σου κερδίζεις. Δε χάνεις…
το χειρότερο είναι όταν μεγαλύτεροι φέρονται ως μικρότεροι… και περιμένουν απ’τους μικρούς να τους αντιμετωπίζουν ως μεγάλοι…
είναι λεπτές οι ισορροπίες… πάντα όλοι μας έχουμε αποθημένα απο την παιδική μας ηλικία… και καμιά φορά βγαίνουν στην επιφάνεια… και την πληρώνουν άτομα που δεν φταίνε… Για παράδειγμα, ξεσπάμε σε άτομα άκυρα με το πρόβλημά μας… Η ωρημότητα όμως δεν έχει να κάνει με την ηλικία… έχει να κάνει με τις εμπειρίες, την μόρφωση, την εκπαίδευση, την ψυχική ισσοροπία του καθένα.
όταν κάποιοι μεγάλοι ακυρώνουν μικρότερούς τους, είναι επειδή όταν εκείνοι ήταν μικροί τους ακύρωναν άλλοι που ήταν μεγαλύτεροί τους, κι αυτοί δεν έβλεπαν την ώρα να φτάσουν σ’εκείνο το σημείο, όπου μπορούν αυτοί να αμφισβητούν άλλους, και όπου οι ίδιοι επιτέλους θα είχαν την προσοχή και τον σεβασμό που ήθελαν…
αν το δείς απο τη δική τους μεριά, καταλαβαίνεις ότι κι αυτοί έχουν την ίδια ανάγκη με σένα: να τους ακούσουν, να τους δώσουν προσοχή, να σεβαστούν το δικαίωμα της άποψής τους…
Αυτό όμως αν δεν γίνει κι απο τις 2 πλευρές, τότε ερχόμαστε σε σύγκρουση, δεν έχει σημασία αν έστω 1 πο τους 2 προσπαθεί να καταλάβει, αν ο δεύτερος ακυρώνει τον πρώτο, τότε ο πρώτος προσβάλλεται, πληγώνεται, και αυτόματα για άμυνα ακυρώνει την άποψη του δεύτερου…
Εξαρτάται πάντα βέβαια και το θέμα στο οποίο οι 2 μπορεί να διαφωνούν…
Γιατί και αυτό είναι σημαντικό. Όλοι μας, σε κάποια θέματα είμαστε πιο ελαστικοί, και σε κάποια άλλα έχουμε ένα είδος απολυτότητας, επειδή μπορεί να αφορούν προσωπικές μας αξίες, αξίες ζωής…
:lol2:
Έχεις κάτι στο μυαλό σου?
όταν είδα τον τίτλο, δεν το διάβασα καλά και νόμιζα ότι αναφερόταν σε εκατοστά.
Μην κοροιδεύετε ρε, έχει βάση αυτό που λένε. Εγώ το λέω και το ξαναλέω ότι η ηλικία δε συμβαδίζει πάντα με την ωριμότητα, αν και παίζει κάποιο ρόλο, αλλά όχι καθοριστικό. Θεωρώ ότι κυρίαρχο ρόλο στο κατά πόσο ώριμος είναι κάποιος παίζουν τα βιώματά του, η (μικρή) πείρα μου αυτό μου έχει δείξει. Τέλος πάντων, δε θα επεκταθώ άλλο, γιατί δεν βλέπω να είστε και πολύ πρόθυμοι να το κουβεντιάσετε. :\
εγω πιστευω οτι εφοσον κανει νομιμα σεξ μπορει και να μιλαει.
στις μερες μας δεν μετραει πλεον το νομιμο
Απ’τα 15 κιόλα. \m/
ναι ναι ξερω,το χω ξανακουσει:!:
Οχι παντα. Εξαρταται τι θα πει…
Εννοείται ότι τα παιδιά κάνουν πλάκα, το θέμα ωστόσο είναι σοβαρό.
Όσο για το σεξ, φίλτατε έλρικ, δεν είναι πάντα κριτήριο ωριμότητας!
Έχω γνωρίσει και άτομα που έχουν κάνει σεξ (σώπα ρε μεγάλε, τι είπες τώρα!:p) και σε διαβεβαιώ παραμένουν ανώριμα και στις απόψεις τους περί σχέσεων, φιλίας και μπλα μπλα μπλα, αλλά και στο πνεύμα. Θα μου πεις, ήτανε 18, ε και; Ο ωριμότερος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ στη ζωή μου ήταν συνομήλικός μου. 
μιλας με γριφους…συνομηλικος σε τι ηλικια ομως??εκει ειναι το ζουμι…