Eιναι πανεμορφο οταν εχεις Ribery & Robben οχι τον καθε κατσικανιαρη αμπαλο…
και ενα προπονητη απο τη χωρα που το διδαξε (και οπως μου λεει ο πατερας μου επαιξε σαν εθνικη την καλυτερη μπαλα που εχει δει ποτε :p)
εμεις παιζουμε 4-3-3 (sic) με χαριστεα εξτρεμ 
H Oλλανδία μπορεί να μην έχει πάρει παγκόσμιο τίτλο (κάτι που σίγουρα, βάση μπάλας άξιζε), αλλά όσοι αγαπούν το αληθινό ποδόσφαιρο αγαπούν και αυτή την ομάδα. Μια ομάδα που δεν έπαιξε ποτέ ποδόσφαιρο σκοπιμότητας.
Άστο για την εθνική μας. τι 4-3-3 και κουραφέξαλα. Όπως το λες με χαριστέα εξτρέμ δεν υπάρχει 4-3-3. Ουσιαστικά είναι 4-5-1, κάτι που κάνουν οι περισσότερες ομάδες και το βαπτίζουν 4-3-3. Η μπαρτσελόνα και η μπάγερν μάλιστα, αυτές παίζουν πραγματικό 4-3-3, αλλά έχουν και τους παίχτες να το κάνουν.
ΥΓ Όσοι είδαν το Τσέλσι - Λίβερπουλ για την τελευταία αγωνιστηκή της πρέμιερ θα είδαν ότι έπαιξαν και οι δύο 4-4-2, ασχέτως αν ο εκφωνητής έλεγε αυτό της τσέλσι ότι ήταν 4-3-3 (μετετράπει κάποιες - ελάχιστες φορές - σε τέτοιο)
Στα χαφ ήταν Εσσιέν, Λάμπαρτ, Μπάλακ και Ντέκο και μπροστά ήταν οι Ντρογμπά και Ανελκά ο ένας δίπλα στον άλλον, ελάχιστες φορές τραβήχτηκε ο Ανελκά στο πλάι.
Και εννοώ όταν λέω 4-4-2 ότι έπαιξαν με 4 χαφ και 2 επιθετικούς. Τώρα αν ο Ντέκο ήταν λίγο πιο μπροστά από τους άλλους 3 και για περισσότερη σαφήνεια το ονομάσουμε 4-3-1-2, δεν αλλάζει κάτι. Ήταν 4 χαφ. Σε καμιά περίπτωση 4-3-3.
Παίζει βέβαια η Τσέλσι και 4-3-3 με Εσσιέν - Λάμπαρτ - Μπάλακ στα χαφ και μπροστά Μαλουντά και Ανελκά (στα πλάγια) και Ντρογμπά σέντερ φορ. Όταν έχεις τέτοιους παίχτες πολλές παραλαγές μπορείς να κάνεις και πολλά συστήματα να παίξεις.
Η Λίβερπουλ ξεκίνησε με κάτι που αρχικά έμοιζε 4-3-3 με Μασεράνο - Λούκας - Τζέραρντ στα χαφ και Ριέρα- Τόρες - Κάουτ. Όμως, στο παιχνίδι και ειδικά στο α ημίχρονο η τοποθέτηση και ο τρόπος παιχνιδιού των παιχτών ήταν Μασεράνο - Λούκας - Τζέραντ - Ριέρα στα χαφ (ο Ριέρα ως αριστερός χαφ, εναλάχθηκε σ’ αυτό το ρόλο με τον Τζέραρντ πολλές φορές, πήγαινε δλδ ο Στίβεν αριστερά και ο Ισπανός στον άξονα) και ο Κάουτ δεν τραβιόταν πλάι αλλά πλαισίωνε τον Τόρες. Πιο καθαρό 4-4-2 και από της Τσέλσι δλδ. Δυστυχώς το β ημίχρονο το είδα πολύ αποσπασματικά και ελάχιστα και δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα.
Όσον αφορά τον Φαν Χάαλ, το έχω ξαναγράψει στο φόρουμ ότι είναι μεγάλος προπονητής. Έχει τις εμμονές του βέβαια, αλλά είναι σπουδαίος. Και με το υλικό που έχει στην Μπάγερν, ναι τα ματς αυτής της ομάδας θα είναι χάρμα ειδέσθε
Έτσι είναι, άλλο το 4-5-1 που αφήνει το σέντερ φορ αβοήθητο να βγάλει μόνος του τα κάστανα από τη φωτιά και άλλο το 4-3-3 όπου μιλάμε πλέον για 3 επιθετικούς, ούτε χαφ ούτε εξτρέμ, ούτε τίποτα.
Το Τσέλσι-Λίβερπουλ δεν το είδα για να έχω άποψη, πάντως γενικά και οι 2 ομάδες 4-3-3 παίζουν.
Εγώ τώρα θα πω την καμμενιά μου κι ας γελάσετε. Η πρώτη φορά που κατάλαβα πως το 4-4-2 πέθανε και θα σταματήσει να είναι η μόδα, ήταν το ματς Μάντσεστερ-ΠΑΟ 3-1 στο Τσάμπιονς Λιγκ (με το γκολ του Καραγκούνη). Ο ΠΑΟ είχε κατέβει 3-4-3, κανείς δεν κατάλαβε το πως και το γιατί και μέσα στο Μάντσεστερ έσβησε τους 2 φορ της Μάντσεστερ (Βόκολος και Γκούμας μαν2μαν αν θυμάμαι σωστά και Χένρικσεν από πίσω), έπαιζε στα ίσια το κέντρο της Μάντσεστερ (4 εναντίον 4 και βοηθούσαν Σιμπνιέφσκι και δε θυμάμαι ποιος ακόμα στην άμυνα) και έβγαλε κόντρες φαρμάκι.
Στο τέλος ο ΠΑΟ είχε χάσει γιατί η Μάντσεστερ ήταν πολύ πολύ καλύτερη (και είναι η ομάδα που εφήρμοσε καλύτερα από όλες το 4-4-2 στο μοντέρνο ποδόσφαιρο). Αν δεν κάνω λάθος, αυτή είναι η χρονιά που πήγε στο Μάντσεστερ και η Ρεάλ και δίδαξε στον Άλεξ Φέργκιουσον το σωστό 4-2-3-1 (κλασικός αγώνας με το Ρονάλντο να κάνει πάρτυ και το Ρεδόνδο να σκάει την επική ντρίμπλα -“εμετός”). Αυτό που έπαιξε και η Μάντσεστερ τα επόμενα χρόνια δηλαδή. Όταν μέχρι και η Μάντσεστερ εγκατέλειψε το υπερπετυχημένο της 4-4-2 ήταν εμφανές πως πλέον το σύστημα δε το εμπιστεύονται οι προπονητές.
ΥΓ. Εγώ όμως θέλω Ολυμπιακό που παίζει 4-4-2 
Είσαι κι εσύ πονεμένος; :lol::lol::lol:
Κι εγώ τον ίδιο καημό έχω, τουλάστιχο στα εύκολα ματς… Ακούει κανείς; Ε;
Ακριβώς γι αυτό το σχολίασα. Επειδή παίζουν κατα κόρον 4-3-3 και στο μεταξύ τους ματς έπαιξαν και οι δύο 4-4-2. (αναφέρομαι στο α ημίχρονο, αφού όπως είπα από β είδα λίγα πράγματα και χωρίς να έχω τη δυνατότητα να δώσω προσοχή).
Το 4-4-2 στον Ολυμπιακό μάλλον δεν έχει θέση πλέον. Το κέντρο μας χρειάζεται γερή ενίσχυση για να το υποστηρίξει, πόσω μάλλον τώρα που η ομάδα έχει συνηθίσει σε άλλο σχήμα για τόσα ματς… Όντως θα γούσταρα να εφαρμοστεί σε κανένα μικρό ματς.
Κλασικό παράδειγμα 4-4-2 είναι η Ατλέτικο, που έχει μάλιστα και παίκτες να το υποστηρίξει (Μάξι, Σιμάο, Φορλάν, Αγκουέρο). Αυτή τη στιγμή η Ατλέτικο έχει κερδίσει ένα ματς στην Ισπανία και τον Παναθηναϊκό. 
Παρότι έχει πολύ καλή ομάδα, της παίρνει το κέντρο ο αντίπαλος.
…
Eλα, κοουτς Μουρινιο εδω8)
Λοιπον, το ποδοσφαιρο του σημερα, κρινεται απο την σκληραδα και την ταχυτητα των αμυντικων χαφ… Δεν μπα να εχει η ΑΕΚ πχ Σκοκο και Μπλανκο, οσο εχει αμυντικα χαφ τους Καφε, Μακο δεν προκειται να γινει δουλεια
Το καλυτερο συστημα που φερνει θεαμα ειναι το 4-3-3 αλλα μονο η Μπαρτσελονα μπορει να το παιξει σωστα… αμα το παιξει αλλη ομαδα, θα φερει παλι θεαμα αλλα εις βαρος της…
Αυτο που ενδεικνυται για να παιρνεις αποτελεσματα πλεον ειναι το 4-5-1 (ή 4-4-1-1) με 2 αμυντικα χαφ, 2 πλαγια χαφ (εννοειται) και ενα παικτη δεκαρακι, αλλα μοντερνο δεκαρακι σαν τον γιγαντα Gerrard, οχι Ρικελμε κτλ. Αυτα τα δεκαρακια ειναι για ποδοσφαιρο 80’s-mid90’s…
Αν τα πλαγια σου χαφ ειναι σφαιρες, στα ευκολα παιχνιδια το γυρνας σε 4-3-3 και παιζεις πιο επιθετικα.
Aυριο-μεθαυριο μετα το ματς της εθνικης απαιτω αναλυσεις στο συστημα ρεχαγκελ!
μεγαλη η χαρη αυτου που θα το παρακολουθησει το ματς :!:
Δεν παίζει μόνο η Μπαρτσελόνα καλό 4-3-3, απλά είναι η κορυφή σε αυτό το σύστημα. Και η Άρσεναλ το εφαρμόζει φανταστικά παίζοντας μάλιστα χωρίς σέντερ φορ που για μένα έιναι και το πιο ορθό. Δηλαδή οι επιθετικοί θα πρέπει να εναλλάσσονται στις 3 θέσεις της επίθεσης συνεχώς για να αποδιοργανώνουν την αντίπαλη άμυνα.
Για να μην αδικήσουμε το 4-4-2 πάντως, το παίζει/έπαιζε πολύ καλά η Σεβίλλη από σύγχρονες ομάδες.
Aν δεν μας έχει πάρει ο ύπνος στο 15 :lol:
Έχεις μπερδέψει λίγο τα παιχνίδια. Το ματς που ο Ρεδονδο σκάει την τρίπλα στον Μπεργκ είναι την σεζόν 1999-2000 (δηλαδή την χρονιά που ο Ολυμπιακός του Μπάγεβιτς αναδείχηκε ισοπαλος με 3-3 κοντρα στην Ρεάλ) και είναι για τους “8” του Ch.l… To πρωτο ματς της Μαδριτης ήταν 0-0 και στον επαναληπτικό του Μάντσεστερ η Ρεάλ προηγείται με 0-3 στο 60’ με ένα αυτογκολ και δυο γκολ του Ραουλ. Η τρίπλα του Ρεδόνδο είναι στην φαση του 0-3 και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα το δίνει “παρτο-βαλτο” στον Ραούλ. Στο 60 κάτι μειώνει ο Μπέκαμ σε 1-3 και τελικά το ματς λήγει 2-3 με τον Σκόουλς να σκοράρει στο 90’ και την Ρεάλ να παίρνει μια πανεύκολη νίκη-πρόκριση. Ο Ρονάλντο δεν είχε κάνει τότε πάρτι γιατί εκείνη την σεζόν άνηκε στην Ίντερ…
Το πάρτι ο Ρονάλντο το έκανε την σεζόν 2002-2003 (δηλαδή την χρονιά που η ΑΕΚ του Μπάγεβιτς αναδείχθηκε ισοπαλη με 3-3 κοντρα στην Ρεάλ :p). Πάλι Μάντσεστερ και Ρεάλ βρίσκονται στους “8”, στο ματς της Μαδρίτης η Ρεάλ νικάει 3-1 και στον επαναληπτικό ο Ρονάλντο κάνει ότι θέλει. Ανοίγει το σκορ νωρίς-νωρίς αλλά η Μανστεστερ ισοφαρίζει κάποια στιγμή. Λίγο πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου πάλι ο Ρονάλντο κάνει το 1-2, στην αρχή του δευτερου η Μάντσεστερ ισοφαρίζει ξανά και στην επομενη φάση ο Ρονάλντο πάλι κάνει το 2-3 (χατ τρικ). Πλέον η Μάντσεστερ πρέπει να μετατρεψει το 2-3 σε 6-3 για να περασει (κοινώς να βάλει τέσσερα γκολ σε λιγότερο από ένα ημίχρονο). Τελικά το γυρνάει, κάνει το σκορ 4-3 υπέρ αλλά τελικά περνάει η Ρεάλ.
Το 3-1 της Μάντσεστερ με τον Παναθηναϊκό ήταν την σεζόν 2000-2001.
Πες μου ότι όνομά σου είναι Χρήστος, δουλεύεις σε ραδιφωνικό σταθμό, σε Μεγκάλο κανάλι και είσαι και διευθυντής σχολής αθλητικής δημοσιογραφίας.
θα πω και γω τα δικα μου.
για να ειναι το 4-3-3 σωστο θα πρεπει οι 3 που ειναι μπροστα να ειναι εντος μεγαλης περιοχης(να την γεμιζουν) και οταν αμυνεσαι απλα θα γυρνανε μεχρι κεντρο.στο κεντρο οι 3 θα πρεπει να εχουν τρελα πνεμονια για να μαρκαρουν αλλα και να βγαινουν στην κοντρα.
το 4-4-2 δεν εχει πεθανει ρε παιδια.ολη η αγγλια σχεδον 4-4-2 παιζει.ειναι το εθνικο συστημα των αγγλων.εγω δε βλεπω διαφορα στο 4-4-2 και στο 4-2-3-1.το 4-2-3-1 ειναι παραλλαγη του 4-4-2(κατι σαν 4-4-1-1) δηλαδη ο 2ος επιθετικος τραβιεται πιο πισω(σαν επιθετικο χαφ) για να παιρνει μπαλα και να συνεργαζεται/βοηθαει τον καθαροαιμο επιθετικο.
το 3-5-2 πλεον οποια ομαδα το παιζει εχει 3 αμυντικους στην ευθεια και παιζουν ζωνη στην αμυνα.πολυ σπανιο πλεον το 3-5-2 με λιμπερο και μαν του μαν.ουσιαστικα κατ’εμε το 3-5-2 ειναι το ιδιο με το 5-3-2 γιατι πολυ απλα εχεις 3 στοπερ και τα πλαινα μπακ ειναι μπακ-χαφ,ενω στο κεντρο αναλογα με το αν θες να παιξεις επιθετικα ή οχι βαζεις ή ενα αμυντικο χαφ ή δυο.αυτα.
Όχι ακριβώς.
Το 4-4-2 είναι το κλασσικό σύστημα με δύο ακραίους μέσους, δύο αμυντικά χαφ (ή, παλιότερα, ένα αμυντικό χαφ κι ένα δεκάρι) και δύο επιθετικούς. Μπορεί ο ένας να παίζει λίγο πιο περφερειακά αλλά είναι επιθετικός, όχι μεσοεπιθετικός, έχει σημασία αυτό.
Το 4-4-1-1 και το 4-2-3-1 ουσιαστικά είναι το 4-5-1, δηλαδή παίζεις με έναν επιθετικό, 5 χαφ εκ των οποίων το ενα παίζει κάπως πιο μπροστά.
Εθνική Αγγλίας έχω καιρό να δω για να ξέρω τι παίζει, αλλά Μάνστεστερ, Τσέλσι, Λίβερπουλ και Άρσεναλ κανονικότατο 4-3-3 παίζουν.
στα 4-4-1-1 και 4-2-3-1 παντα εχει σημασια και τι στυλ ειναι ο παιχτης που ειναι κοντα στον σεντερ φορ.στην αεκ ας πουμε ο μπαγεβιτς για μενα παιζει 4-4-1-1 οπου απλα εχει 2 λιγο διαφορετικους μεταξυ τους παρτενερ του μπλανκο. ο μεν νεμεθ εχει πιο πολυ εφεση στο να παιζει με την μια την μπαλα και να προωθει ετσι το παιχνιδι της ομαδας και δε τον βολευει να γυρναει πιο πισω στο κεντρο να παιρνει μπαλα με αποτελεσμα να φαινεται σαν 4-4-2 στο γηπεδο το συστημα,ενω ο δε σκοκο ειναι πιο ατομιστης και εχει την ικανοτητα να γυρναει και λιγο πιο πισω ωστε να παιρνει μπαλα.