Είναι απίστευτο το που βρίσκει τα ψυχικά αποθέματα ο Βούλγαρος και συνεχίζει να δίνει λυσσαλέα μάχη σε μια εντελώς χαμένη θέση, όταν μάλιστα ξέρει ότι πριν μερικές κινήσεις, “έστησε” όχι μόνο την παρτίδα, αλλά ουσιαστικά τον παγκόσμιο τίτλο!
Μπράβο ρε Τοπάλοβ! Οποισδήποτε άλλος θα είχε εγκαταλείψει, αλλά αυτός μάχεται σαν πληγωμένο θηρίο. Ένα λάθος απ’ τον Ανάντ και γυρνάει τούμπα η κατάσταση. Βέβαια, σε τέτοια θέση δεν είναι εύκολο να κάνει λάθος ένας παίχτης σαν τον Ανάντ.
Η παρτίδα και το ματς στη Σόφια τελείωσε. 0-1, τεράστια νίκη για τον Ανάντ στην τελευταία παρτίδα, με τα μαύρα κομμάτια μάλιστα.
Ο Ανάντ είναι και πάλι παγκόσμιος πρωταθλητής, πανάξια.
Έχει κερδίσει τον τίτλο με όλα τα format που έχει αλλάξει η fide. Είτε τουρνουά είτε ματς, όπως και να χει, ο Ανάντ έχει στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής με όλους τους τρόπους. Επίσης για 15 και πλέον έτη, βρίσκεται σταθερά στην ελίτ του παγκόσμιου σκακιού.
Συγχαρητήρια λοιπόν στον Ανάντ, η βραδιά του ανήκει, αλλά εγώ θέλω να σταθώ λίγο στον ηττημένο…
Ο Βούλγαρος γκρανμετρ, πάλεψε για αρκετή ώρα μετά το λάθος και για πολλές κινήσεις (24 κινήσεις αν δεν κάνω λάθος, πάλευε μια χαμένη θέση), θέλοντας να εξαντλήσει τις όποιες πιθανότητες. Δυστυχώς γι’ αυτόν, με τον Ανάντ αντίπαλο, μετά το λάθος δεν υπήρχαν πιθανότητες.
Έχει τον θαυμασμό μου (έτσι κι αλλιώς αυτοί οι παίχτες τον έχουν) γιατί κατάφερε μετά από μια καταστροφική κίνηση, με κατεστραμμένη προφανώς ψυχολογία, να παλέψει με τέτοιον τρόπο, έστω για να μας πει “δεν είναι ο πραγματικός μου εαυτός αυτός που έκανε το λάθος. Ο αληθινός Τοπάλοβ έδιξε τι μπορεί, μετά το λάθος”.
Απόψε η βραδιά γι’ αυτόν θα είναι πολύ δύσκολη. Μπορώ να τον καταλάβω απόλυτα. Τέτοιοι παίχτες κάνουν τέτοια λάθη 1 στις 1000 παρτίδες. Εγώ κάνω τέτοια πολύ πολύ συχνότερα. Ξέρω καλά (όχι στο επίπεδο του Τοπάλοβ βέβαια) πώς είναι να κάνεις την πατάτα και αμέσως μετά να καθαρίζει το μυαλό σου και να μην πιστεύεις αυτό που βλέπεις πάνω στη σκακιέρα. Πώς αδειάζεις ψυχολογικά, όταν πια συνειδητοποιείς αυτό που έγινε.
Πώς θέλεις μετά να ρίξεις μερικές μπουνιές …στο κλούβιο το κεφάλι!
Ένα απαίσιο συναίσθημα. Καμιά σχέση με το να χάσεις από έναν αντίπαλο που απλώς έπαιξε καλύτερα, απ’ το να “στήσεις” ξερά την παρτίδα.
Ε, σκεφτείτε τώρα ότι αυτή δεν ήταν μια οποιαδήποτε παρτίδα, αλλά αυτή που έκρινε έναν παγκόσμιο τίτλο!
Ο Τοπάλοβ δεν θα είναι χάλια μόνο απόψε. Μάλλον θα πετάγεται για καιρό απ’ τον ύπνο του …βρίζοντας τον εαυτό του.
Αλλά είναι τεράστιος παίχτης. Πρέπει να το ξεπεράσει και να επανέλθει δυνατός. Και είμαι σίγουρος ότι θα το κάνει. Ήδη η αντίδραση του μετά το λάθος, όπου έπαιξε σαν μεγάλος μαχητής, δίνοντας ότι έχει και δεν έχει, μετά από ένα τεράστιο ψυχολογικό σοκ, δείχνει ότι ο Τόπα έχει τα άντερα να το ξεπεράσει. Το σκάκι τον θέλει δυνατό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μιλάμε για έναν από τους 5 καλύτερους παίχτες του καιρού μας. Το σκάκι τον χρειάζεται…
Keep walking Topa!
Κοιτα τι ματς πηγα και εχασα…
Ατιμη σχολη…
Κριμα τον topalov αλλα νομιζω δικαια κερδισει ο anand καθως ηταν πιο σταθερος κατα τη διαρκεια των παιχνιδιων
Ποτε θα διεξαχθει ξανα παγκοσμιο πρωταθλημα???
Οπωσδήποτε είναι δίκαιη η νίκη του Ανάντ. Έτσι κι αλλιώς εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει “άδικη” νίκη στο σκάκι. Και τα λάθη (ακόμη και τα χοντρά) είναι μέσα στο παιχνίδι. Όπως έλεγε και ο Ταρτακόβερ “νικητής στο σκάκι είναι αυτός που θα κάνει το προτελευταίο λάθος”, θέλοντας να τονίσει ότι το σκάκι είναι ένα παιχνίδι …λαθών. Είναι τόσο δύσκολο, ώστε ακόμη και ισχυροί παίχτες κάνουν λάθη (απλά δεν τα κάνουν συχνά) και συχνότερα από λάθη κάνουν ανακρίβειες (κινήσεις δλδ που δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι μοιραία λάθη, αλλά δεν είναι και οι ισχυρότερες που έχουν στην διάθεση τους). Ο διαιτητής στο σκάκι έχει καθαρά διεκπεραιωτικό ρόλο (δεν μπορεί να σφυρίξει …πέναλτι) οπότε δεν επηρεάζει τα δρώμενα, άρα το αποτέλεσμα έχει να κάνει καθαρά με την προσπάθεια των δύο παιχτών. Άρα η νίκη του ενός, δεν μπορεί παρά να είναι δίκαιη.
Για τον Ανάντ, έχεις δίκιο. Είναι γενικά πιο σταθερός (κι όχι μόνο στο συγκεκριμένο ματς). Αντίθετα ο Τοπάλοβ έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του. Σε φουλ φόρμα (όπως πχ την διετία 2005-06) σπέρνει τον τρόμο σε κάθε αντίπαλο. Αλλά έχει και περιόδους κάμψης. Κάποιος σχολιαστής είχε πει πριν το ματς ότι το πικ του Τοπάλοβ δεν μπορεί να το πιάσει ο Ανάντ, αλλά ο Ανάντ παίζει συνέχεια στο δικό του πικ, ενώ ο Τοπάλοβ όχι. Μην ξεχνάμε πως πριν το ματς ο Τοπάλοβ είχε μεγαλύτερο elo απ’ τον παγκόσμιο πρωταθλητή (2805 ο Τοπάλοβ, 2787 ο Ανάντ) κάτι που δείχνει περίπου αυτό που λέμε τώρα, ότι ο Βούλγαρος έχει κάποιες εκρήξεις που τον εκτινάσσουν ψηλότερα από τους υπόλοιπους, αλλά δεν μπορεί να διατηρηθεί εκεί. Εγώ πιστεύω ότι και στον ψυχολογικό τομέα (καθοριστικός και στο σκάκι) ο Ανάντ είναι πιο σταθερός. Χθες φάνηκε αυτό. Ο Τοπάλοβ σε κάποια φάση φάνηκε να μην ξέρει τι θέλει. Να πάει σε μια ασφαλή νούλα και να παιχτούν όλα στα μπαράζ ή να τα παίξει όλα για όλα για να αποφύγει το γρήγορο σκάκι στο οποίο ο Ανάντ είναι σαφώς καλύτερος; Κάπου εκεί μπερδεύτηκε, ενώ φαίνεται ότι η ψυχολογική πίεση του ματς έδρασε περισσότερο πάνω του από ότι στον Ανάντ και κάπως έτσι φτάσαμε στο λάθος στην 32η κίνηση (ήδη από την 30η ο Τοπάλοβ άρχισε να ολισθαίνει, αλλά στην 32η έστησε ξερά την παρτίδα).
Ο Ανάντ πάντως δήλωσε πως ήταν το δυσκολότερο ματς που έχει παίξει, ενώ χαρακτήρισε τον Τοπάλοβ μεγάλο μαχητή. Ο Ινδός είναι θρύλος στη χώρα του, ενώ έχει βοηθήσει πολύ στην εξάπλωση του σκακιού στην Ινδία.
Όσον αφορά το ερώτημα σου για τον επόμενο τελικό του ππ, είναι μια καλή ευκαιρία να πούμε δύο πράγματα:
Ο επόμενος τελικός του παγκοσμίου πρωταθλήματος σκακιού θα γίνει το 2012 κατά πάσα πιθανότητα στο Λονδίνο.
Έχουν ξεκινήσει ήδη τα προκριματικά των υποψηφίων, όπου στην τελική φάση έχουν εξασφαλίσει συμμετοχή οι:
Βλάντιμιρ Κράμνικ
Μάγκνους Κάρλσεν
Λεβόν Αρονιάν
Μπόρις Γκέλφαντ
Γκάτα Κάμσκι
και Βέσελιν Τοπάλοβ (ο χαμένος του τελικού, θα εξασφάλιζε μια θέση στα τελικά των διεκδηκητών για το επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα)
Άρα έχουμε ήδη 6 (και τι έξι!!)
Ο 7ος διεκδικητής θα αποφασιστεί από το γκραν πρι της FIDE που άρχισε στις 10 του μήνα στο Αστραχάν της Ρωσίας και συνεχίζεται.
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε τα του τουρνουά και στην επιλογή live games μπορείτε να επιλέξετε την παρτίδα που θέλετε να δείτε ζωντανά ή αν σας κάνει κέφι ανοίγεται μερικά παράθυρα και τις βλέπετε όλες:
http://astrakhan2010.fide.com/
Να σημειώσω ότι οι παρτίδες ξεκινούν στις 14:00.
Με παίχτες σαν τους Σβίντλερ, Πονομαριόβ, Ακοπιάν, Ιβαντσούκ, Λέκο (για να αναφέρω μόνο μερικούς) να συμμετέχουν, οι παρτίδες έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο 8ος και τελευταίος διεκδικητής θα προκύψει από …πρόταση των διοργανωτών, με μοναδικό όρο το elo του να ξεπερνάει το 2700. (Κάτι τέτοια κάνει η FIDE και είναι να τρελαίνεσαι μετά).
Αυτοί οι 8 θα δώσουν τα τελικά ματς των διεκδικητών, ώσπου να μείνει ένας, ο οποίος θα καθίσει απέναντι στον Ανάντ το 2012.
Μια και είπα για την FIDE και τον τρόπο που διοργανώνει το ππ, να πω ότι η υποψηφιότητα Κάρποβ φαίνεται να πηγαίνει πολύ καλά. Ήδη ο Κασπάροβ τάχθηκε υπέρ, ενώ ακόμη και ο Κορτσνόι δήλωσε ότι βλέπει θετικά την υποψηφιότητα Κάρποβ!!! Άρα, φαίνεται να πηγαίνουν καλά τα πράγματα και μακάρι ο Τόλια να εκλεγεί και να ξεκαθαρίσει τέτοια πράγματα (όπως το παραπάνω με τον 8ο διεκδικητή) και πολλά πολλά άλλα…
chuck norris ανετα
Ρε jim rotten που έμαθες όλα αυτά για το σκάκι?
Ε, μη νομίζεις πως ξέρω και πολλά… Δεν μαθαίνεται αυτό το άτιμο παιχνίδι :lol:
Ασχολούμαι πάντως με το σκάκι πάρα πολλά χρόνια (ήμουνα νιος και γέρασα), αλλά παρ’ όλα αυτά …μαζέτας παραμένω 
Παίζεις μόνο η και διαβάζεις σχετικά βιβλία?
Ε, φυσικά διαβάζω. Το να παίξεις χωρίς διάβασμα ή χωρίς προπόνηση ή/και προπόνηση με την βοηθεια προγραμμάτων Η/Υ είναι αδύνατον.
Γενικά η θεωρία του παιχνιδιού είναι ογκοδέστατη. Υπάρχουν τόμοι επί τόμων για ένα μόνο άνοιγμα. Θεωρία μέσου. Στρατηγική - Τακτική. Και φυσικά η μελέτη των φινάλε.
Εγώ βέβαια τώρα δεν έχω πάρα πολύ χρόνο, οπότε περιόρισα αναγκαστικά το ρεπερτόριο των ανοιγμάτων μου γιατί …δεν μπορώ να τα “παλεύω” όλα.
Αλλά, εντάξει εγώ είμαι μαζέτας, παίζω πλέον για την ευχαρίστηση μου και μόνο.
Ένας “πραγματικός” σκακιστής πάντως, έχει ποοολύ δουλειά μπροστά του σε καθημερινό επίπεδο. Και επίπονη.
Κάποτε είχαν ρωτήσει έναν γκρανμετρ, τι χρειάζεται για να γίνει κανείς γκρανμετρ. Απάντησε: “Καθημερινή προπόνηση - μελέτη 10 ωρών, για 10 χρόνια”!
Πο φίλεε.Και δεν του το είχα για τόόόσο πολύ:P
[CENTER]ΜΕΡΙΚΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ[/CENTER]
Πάρα πολύ καλά φαίνεται να πηγαίνει η καμπάνια του Κάρποβ για την υποψηφιότητα του για πρόεδρος της FIDE.
Ο Κασπάροβ είναι στο πλευρό του συνεχώς και οργώνουν τον κόσμο. Τα δύο “Κ” τα έχουν βρει για τα καλά και εμφανίζονται ως συμπαγές μέτωπο. Προφανώς και ο Κασπάροβ θα έχει τις δικές του αρμοδιότητες σε περίπτωση εκλογής του Κάρποβ.
Ποιος να το πίστευε πάντως, ότι οι δύο “αιώνιοι”, η κόντρα των οποίων χαρακτηρίστηκε ως μια από τις μεγαλύτερες προσωπικές κόντρες στον αθλητισμό και όχι μόνο στο σκάκι, θα τα έβρισκαν και θα καθόταν κάποια στίγμή από την ίδια πλευρά του τραπεζιού, παίζοντας “συνεταιρικά” με τα ίδια κομμάτια.
Θυμάμαι που διάβαζα το 1990 με αφορμή την κόντρα τους για τον παγκόσμιο τίτλο στην Λυών, την μεταφρασμένη σε ελληνική εφημερίδα συνέντευξη που είχαν δώσει στο “Σπίγκελ”.
Ρωτάνε τον Κασπάροβ: “Ας υποθέσουμε ότι έχετε βγει με την σύζυγο σας για φαγητό και στο μοναδικό διαθέσιμο εστιατόριο, οι 2 μοναδικές άδειες καρέκλες είναι στο τραπέζι που κάθεται ο Κάρποβ. Τι θα κάνατέ;”
“Σε καμία περίπτωση…” απαντάει ο Κασπάροβ.
Αργότερα η ίδια ερώτηση τέθικε στον Κάρποβ. Η απάντηση του:
“Θα μπορούσα να μείνω νυστικός για μέρες…”
Οι μονομαχίες τους ήταν συνεχείς για 6 χρόνια.
Αργότερα ο Κασπάροβ έλεγε: “Συνέχεια ήταν μπροστά μου ο Κάρποβ! Κάποια στιγμή, όχι απλώς είχα βαρεθεί να τον βλέπω απέναντι μου - είχα απαυδήσει !”
Χρόνια μετά, στο βιβλίο του “Η ζωή είναι μια παρτίδα σκάκι”, ο Γκάρι ψύχραιμα πια και έχοντας αφήσει την κόντρα πίσω (είχαν περάσει πια πάνω από 15 χρόνια) αναγνωρίζει στον Κάρποβ ότι ήταν ο αντίπαλος που άλλαξε την ζωή του. Αναφέρει μάλιστα ότι στον πρώτο τελικό που έπαιξαν το 1984, ουσιαστικά ο Κάρποβ του παρέδωσε δωρεάν μαθήματα! (Το γράφει ακριβώς έτσι, σε ένα κεφάλαιο που φέρει τον ίδιο τίτλο - “Δωρεάν μαθήματα από τον παγκόσμιο πρωταθλητή”).
Συνεχίζει λέγοντας ότι ουσιαστικά ήταν σαν να είχε για προσωπικό προπονητή τον παγκόσμιο πρωταθλητή για 5 μήνες. Τον βοήθισε να δει τα αδύνατα σημεία του παιχνιδιού και του χαρακτήρα του. Να βελτιωθεί. Θέτοντας ως στόχο να εκθρονίσει τον Κάρποβ και αργότερα να μην του επιτρέψει την επιστροφή στον θρόνο, έπρεπε ο ίδιος να γίνεται συνεχώς καλύτερος.
Τα χρόνια πέρασαν λοιπόν, η κόντρα ανήκει στο παρελθόν και τώρα και οι δύο παίζουν την ίδια βαριάντα από την ίδια πλευρά. Αν μιλούσαμε για παρτίδα σκάκι, θα φάνταζε ως ένα ανίκητο δίδυμο. Εδώ όμως είναι κάτι άλλο. Εγώ το μόνο που έχω να κάνω είναι να τους ευχηθώ καλή επιτυχία. Πιστεύω ότι θα είναι ότι καλύτερο για το σκάκι, ειδικά αυτή τη στιγμή.
Ο παρακάτω σύνδεσμος (από την chessbase) είναι από την εκδήλωση στην Νέα Υόρκη, με αφορμή την υποψηφιότητα Κάρποβ, όπου είναι και οι 2 γελαστοί και ευδιάθετοι, ενώ έχουν μαζί τους και τον τρομερό νεαρό Νορβηγό Μάγκνους Κάρλσεν, τον παίχτη με το μεγαλύτερο elo στον κόσμο, αυτή τη στιγμή.
http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=6343
Στην απέναντι πλευρά της σκακιέρας, κάθεται ο “εξωγήινος”. Για τον βίο και την πολιτεία του δεν θα πω πολλά. Παραθέτω τον παρακάτω σύνδεσμο, από το site του Μega και της εκπομπής “Εμπόλεμη Ζώνη”, όπου υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στον Ιλουμζίνοβ. Και τα 15 μονάχα πρώτα λεπτά να δείτε, θα καταλάβαιτε ποιον έχουν απέναντι τους οι Κασπάροβ - Καρπόβ και ποιός είναι αυτός που διοικεί το παγκόσμιο σκάκι.
http://www.megatv.com/warzone/pages.asp?catid=16908
Επείδή το λίνκ - δεν ξέρω γιατί - “πάει” αλλού, επιλέξτε από το 2008-9 το " Ο Παίχτης".
Πάμε σε άλλο θέμα τώρα:
Σε συνέντευξη του, ο παγκόσμιος πρωταθλητής Βίσυ Ανάντ, μίλησε για τους συνεργάτες βοηθούς αναλυτές του, όχι μόνο τους επίσημους, αλλά και κάποιους …κρυφούς. Ποιοί ήταν αυτοί; Ο Κασπάροβ, ο Κάρλσεν, ο Κράμνικ!
Όπως χαρακτηριστικά τελειώνει το άρθρο στο σύνδεσμο που έχω αποκάτω (από το σκακιστικό blogspot) o Τοπάλοβ ήταν σαν να έπαιξε αυτό το ματς, εναντίον όλου του κόσμου! Διαβάστε το, είναι μικρό και έχει αρκετό ενδιαφέρον, καθώς αναφέρει πώς ο Κασπάροβ βοήθησε το τιμ του Ανάντ σε άνοιγμα και φινάλε κτλ.
Το ντοκιμαντέρ εξαιρετικό (πάντα μου άρεσαν τα θέματα που διαλέγει ο Δανέζης, όχι όμως και ο τρόπος που τα προσεγγίζει, ίσως και λόγω έλλειψης χρόνου-μπάτζετ), αλλά δυστυχώς λέει λίγα πράγματα για τις δραστηριότητες του τύπου ως προέδρου της FIDE. Μου φαίνεται απίστευτο που κατάφερε να αναρριχηθεί ως εκεί, είναι λες και πήρες τον αρχιμαφιόζο του χωριού σου και τον έκανες πρόεδρο στη ΦΙΦΑ ξέρω γω, απίστευτα πράγματα, ειδικά για το σκάκι που είναι πνευματικό παιχνίδι. Ξέρεις τίποτα παραπάνω πίσω από την εκλογή του ή τι κάνει 15 χρόνια πρόεδρος εκεί;
Το σίγουρο είναι ότι έχει την υποστήριξη του Κρεμλίνου.
Δεκαετίες τώρα (από καιρό ΕΣΣΔ) η πρώην Σοβιετική Ένωση και τώρα η Ρωσία (και οι πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες) διέθεταν και διαθέτουν τους καλύτερους παίχτες (ή τους περισσότερους από τους καλύτερους) και μια εξαιρετική υποδομή και οργάνωση στο σκάκι. Η Σοβιετική Σχολή ήταν η ατμομηχανή του παγκόσμιου σκακιού. “Λογικό” (εντός εισαγωγικών) να προσπαθεί να έχει και τον έλεγχο σε επίπεδο παγκόσμιας οργάνωσης (μέσω FIDE), αφού πάντα ήταν η ισχυρότερη εθνική ομοσπονδία.
Τα τελευταία 15 χρόνια (κι αφού ενιαία ΕΣΣΔ πια δεν υπάρχει) η Ρωσική ομοσπονδία προσπαθεί να παίξει αυτόν τον ρόλο, της ηγέτιδας δυνάμεως. Προφανώς ο “εξωγήινος” εξυπηρετούσε τα σχέδια και προωθήθηκε ως εκεί, αφού λίγο πολύ όποιον υποστηρίξει η Ρωσία γίνεται πρόεδρος. Δες τώρα, ότι ενώ ο Κάρποβ έχει αποσπάσει την υποστήριξη από τις περισσότερες εθνικές ομοσπονδίες, (πχ Γαλλία, ΗΠΑ κτλ), όλοι φοβούνται ότι αν δεν κερδίσει και στο εσωτερικό μέτωπο - στη Ρωσία - ίσως έχει πρόβλημα.
Πριν εμφανιστεί ο Κάρποβ, ήταν παιχνιδάκι για τον “εξωγήινο” να αναρριχάται πρόεδρος με την Ρωσική ομοσπονδία από πίσω του.
Τώρα στο τι έκανε;
Η γνώμη μου είναι ότι το σκάκι δεν κέρδισε από την προεδρία του.
Κληρονόμησε βέβαια την διάσπαση του τίτλου του παγκόσμιου πρωταθλητή. Κάποιοι γκρανμετρ έφυγαν κάνοντας δική τους ένωση. Έτσι για κάποια χρόνια είχαμε 2 παγκόσμιους πρωταθλητές. Άργησε όμως και ο ίδιος πάρα πολύ να κάνει την επανένωση. Τα τελευταία χρόνια η αλήθεια είναι ότι έκανε την επανένωση, αλλά αλλάζοντας συνέχεια το καθεστώς των αγώνων. Την μια τουρνουά, την άλλη ματς νοκ άουτ. Την μία κάθε 2 χρόνια πρωτάθλημα, την άλλη κάθε χρόνο. Χάσαμε και μεις τον μπούσουλα που ασχολιόμαστε, σκέψου οι απέξω. Δεν ξέραμε καλά καλά ποιός είναι παγκόσμιος πρωταθλητής. Το κύρος του θεσμού έχει πληγεί πάρα πολύ σοβαρά.
Από την άλλη στις εθνικές ομοσπονδίες και στους συλλόγους, δεν είδαμε δα και καμιά άνθηση. Μάλλον μαρασμός.
Ο “εξωγήινος” είναι για το εφέ. Ή καλύτερα ο ίδιος είναι ένα μεγάλο εφε.
Διασύρει το σκάκι παντού με τις πράξεις του, τον βίο και την πολιτεία του και τις αστείς δηλώσεις του, που σίγουρα δεν αρμόζουν στο στυλ και την κουλτούρα του σκακιού.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μεγάλοι γκρανμετρ έχουν ξεσηκωθεί και τάσσοντε ο ένας μετά τον άλλον με τον Κάρποβ. Ακόμη και ο Κορτσνόι που η αντιπαλότητα του με τον Κάρποβ ήταν πολύ χειρότερη κι απ’ αυτήν μεταξύ Κάρποβ - Κασπάροβ.
Ο άνθρωπος δεν κάνει για το σκάκι. Όπως είδες και στο ντοκιμαντέρ (και δεν είναι η μόνη πηγή, αν ψάξεις στο νετ θα βρεις πολλά, απλά πρότεινα αυτό επειδή ένα βίντεο και μάλιστα στα ελληνικά είναι πιο εύπεπτο από κατεβατά σελίδων) ο άνθρωπος είναι τουλάχιστον ύποπτος.
Δεν τον θέλουμε στο σκάκι, κι ας έχει μεταφέρει την έδρα της FIDE στην Αθήνα. (Έχει εδώ αρκετά φιλαράκια που τον στηρίζουν). Κι ας δήλωσε ο Κάρποβ ότι αν εκλεγεί η έδρα θα φύγει από την Αθήνα.
Δεν μπορεί να μας εκπροσωπεί αυτός ο άνθρωπος. Ως απλός θιασώτης του παιχνιδιού, νιώθω τουλάχιστον άσχημα.
Άντε ρε Τόλια! Άντε ρε Γκάρικ! Και μόλις γίνει η εκλογή, σηκώστε τα μανίκια γιατί υπάρχει πολύ δουλειά!
[CENTER][SIZE=“5”]ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΑΡΤΙΔΕΣ ΤΟΥ 2009[/SIZE][/CENTER]
Στο chesspro.ru ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα για τις 10 καλύτερες παρτίδες του 2009. Την επιλογή έκαναν 44 ειδικοί (οι περισσότεροι γκρανμετρ).
Ένα πρώτο σχόλιο είναι ότι οι 2 μονομάχοι για τον τίτλο (Ανάντ - Τοπάλοβ) εμφανίζονται από 1 φορά στην λίστα και αυτήν ως ηττημένοι. (Οι παρτίδες του τελικού, προφανώς δεν ήταν στην ψηφοφορία, αφού παίχθηκαν το 2010. Να δούμε αν κάποια θα είναι του χρόνου στην καλύτερη δεκάδα).
Πάμε για τις παρτίδες:
1η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1565700
Στην 1η θέση, βρίσκεται η παρτίδα Καριάκιν - Γκέλφαντ 0-1. Πρόκειται για μια άμυνα 2 Ίππων στην Ιταλική παρτίδα, όπου ο Γκέλφαντ έπαιξε την καινοτομία 11…Ra6.
Αρκετά καλή παρτίδα, αλλά την 1η θέση την οφείλει καθαρά στην καινοτομία και δίνω δίκιο στους κριτές, καθώς το να καταφέρνει ένας κορυφαίος παίχτης ακόμα και σήμερα να εμφανίζει λειτουργικές καινοτομίες, δείχνει πόσο χαώδες και ανεξάντλητο είναι το σκάκι.
2η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1554268
Στην 2η θέση βρίσκεται η παρτίδα Ιβαντσούκ - Αλεξέεβ 1-0. Είναι μια Καταλανική και είναι κατά την γνώμη μου η ωραιότερη και η εντυπωσιακότερη από όλες (είπαμε η 1η παρτίδα πήρε αυτή τη θέση, κυρίως λόγω της καινοτομίας του Γκέλφαντ).
Σ’ αυτήν ο Τρομερός Βάσια, παίζει έτσι όπως μόνο αυτός μπορεί από όλους τους σύγχρονους γκρανμετρ.
Μόνο ένας κουζουλός θα έπαιζε το 21.Nd5!, μια απίστευτη θυσία ίππου, που θυμίζει Ταλ.
Και ο Ιβαντσούκ είναι ο ωραίος κουζουλός των ημερών μας. Άλλοι μεγάλοι γκρανμετρ, έχουν να διηγηθούν πολλά γι’ αυτόν, από την συμβίωση τους στα ξενοδοχεία για τα διάφορα τουρνουά:
Τον περιγράφουν να απαγγέλει ουκρανική ποίηση, αδιαφορόντας για το τι συμβαίνει γύρω του.
Να μεθάει συχνά!
Να βγαίνει και να ουρλιάζει στους δρόμους, μετά από λάθη που οδήγησαν σε ήττα.
Δεν κοιτάει σχεδόν καθόλου την σκακιέρα. Είναι σαν να παίζει συνεχώς τυφλό. Καρφώνει το βλέμμα σε έναν τοίχο και μορφάζει διαρκώς όταν σκέφτεται τις επόμενες κινήσεις.
Σίγουρα δεν είναι ένας συνηθισμένος γκρανμετρ. Κι αυτό βγαίνει αρκετά συχνά και στο παιχνίδι του. Δυστυχώς δεν έχει σταθερότητα, με αποτέλεσμα να μην τα καταφέρει στα κρίσιμα ραντεβού να διεκδικήσει τον παγκόσμιο τίτλο.
Το γεγονός όμως ότι υπάρχει στις μέρες μας παίχτης να θυμίζει σε κάποιες στιγμές Ταλ, είναι αναμφίβολα ευλογία για το σκάκι. Απολάυστε την παρτίδα και την εξαιρετική, παλαβή και ταυτόχρονα ποιητική θυσία του Ουκρανού.
3η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1563866
Στην τρίτη θέση βρίσκεται μια κομψή νίκη του Κράμνικ επί του Πονομαριόβ σε ένα Γκαμπί της βασίλισσας.
4η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1566310
Στην 4η θέση έχουμε μια ακόμα πολύ εντυπωσιακή παρτίδα. Είναι η νίκη του Τιμοφέεβ επί του Κισματούλιν σε μια πανέμορφη Σικελική, όπου ο νικητής θυσίασε 2 Πύργους!!! για να προχωρήσει μια ατρόμητη στρατιά από 4 ελεύθερα πιόνια!!! προς την προαγωγή και την νίκη! Πραγματικά πανέμορφο!
5η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1551140
Στην 5η θέση βρίσκεται ακόμα μια Σικελική (είναι άνοιγμα που δημιουργεί εντυπωσιακές παρτίδες, πως να το κάνουμε), μια πανέμορφη νίκη του Λαγκράβ επί του Μοροζέβιτς, όπου έγινε κανονικό μακελειό πάνω στην σκακιέρα, με βασίλισσες να προάγονται και να “σφάζονται” επι τόπου και άλλα διάφορα. Δείτε την με υπόκρουση Slayer!
6η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1535848
Στην 6η θέση συναντάμε μια κλειστή Ισπανική, από τον ημιτελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος μεταξύ Κάμσκι και Τοπάλοβ. Την συγκεκριμένη παρτίδα την κέρδισε ο Κάμσκι, αλλά έχασε πολύ περισσότερες και έτσι ο Τοπάλοβ προκρίθηκε στον τελικό.
Μια πολύ καλοπαιγμένη παρτίδα, με πολλές ιδέες, μεταξύ δύο εκ των κορυφαίων του καιρού μας.
7η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1536059
Στην 7η θέση είναι μια παρτίδα από το τουρνουά Λινάρες του 2009 όπου ο τρομερός νεαρός Νορβηγός Μάγκνους Κάρλσεν χτυπάει ανελέητα τον παγκόσμιο πρωταθλητή Βίσυ Ανάντ. Είναι μια ημισλαβική άμυνα στο γκαμπί της βασίλισσας.
8η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1554908
Στην 8η θέση έχουμε μια εκπληκτική Ινδική του Βασιλιά, όπου ο Νακαμούρα, ως γνήσιος Σαμουράι, “κόβει φέτες” τον βετεράνο Αλεξάντερ Μπελιάβσκι!
Δείτε την, πρόκειται για εξαιρετικό δείγμα Ινδικής του βασιλιά, ενός ανοίγματος που δημιουργεί πάρα πολλές ασυμμετρίες και δίνει συναρπαστικές παρτίδες (ως φανατικός της Ινδικής του βασιλιά, θα ήθελα να έχω μια τέτοια δημιουργία στο ενεργητικό μου, αλλά που… δεν είμαι Νακαμούρα!).
9η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1554921
Στην 9η θέση, ακόμα μια όμορφη νίκη του Γκέλφαντ, αυτή την φορά εναντίον του Λέκο σε Ινδική άμυνα της βασίλισσας.
10η θέση:
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1541271
Μπορεί να βρίσκεται στην τελευταία θέση, αλλά για μένα είναι για πολύ παραπάνω. Ίσως και για 1η.
Μια εκπληκτική δημιουργία του Βοκατούρο, ο οποίος θυσιάζει αβέρτα και τους 2 πύργους, φτιάχνοντας έναν εκπληκτικό συνδιασμό!
Τόσο εκπληκτικό που ο Χίλαρπ - Πέρσον ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ (προς τιμήν του) αλλά τον άφησε να ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ ΜΕ ΜΑΤ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΤΟΥ, ως φόρος τιμής στην δημιουργια του Βοκατούρο. Πραγματικά εκπληκτικό!
Δείτε την. Από τις σπανιότατες φορές που μια παρτίδα τέτοιου επιπέδου τελειώνει με ματ. (Φυσικά όπως προείπα, ο Χίλαρπ - Πέρσον θα είχε εγκαταλείψει πριν το ματ, αλλά εντυπωσιάστικε τόσο από την δημιουργία του Βοκατούρο που αποφάσισε να τον αφήσει να τελειώσει την ιδέα του πάνω στην σκακιέρα. Μπράβο και στους δύο). Για την ιστορία, παίχθηκε η βαριάντα Βιναβέρ στη Γαλλική άμυνα.
Ελπίζω να σας άρεσαν οι παρτίδες. Είναι πράγματι ένα πολύ όμορφο δείγμα σκακιστικής τέχνης.
:respect: Στον jim_rotten για ολα τα post σε αυτο το thread
:bow2::bow2:
Να σαι καλά φίλε!
Μετά το πέρας του τελευταίου γκραν πρι της FIDE στο Αστραχάν, έχουμε πλέον τους 7 από τους 8 που προκρίθηκαν στην τελική φάση των διεκδικητών του παγκοσμίου τίτλου. Ο 8ος, που όπως έχουμε πει θα είναι επιλογή των διοργανωτών, δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη. (Θα τον αναφέρω ως Χ στην συνέχεια).
Έχουμε λοιπόν: Τοπάλοβ, Κράμνικ, Κάρλσεν, Κάμσκι, Ρατζιάμποβ, Αρονιάν, Γκέλφαντ και …Χ.
Τα ματς στους 8, έχουν ως εξής:
ΤΟΠΑΛΟΒ - ΚΑΜΣΚΙ (σε μια επανάληψη ουσιαστικά του ημιτελικού του φετινού πρωταθλήματος, στον οποίο ο Τοπάλοβ επικράτησε άνετα).
ΚΑΡΛΣΕΝ - ΡΑΤΖΙΑΜΠΟΒ (η μάχη των δύο νεαρών. 20 ετών είναι ο Κάρλσεν, 23 ο Ρατζιάμποβ. Θέλω πραγματικά να δω αυτή τη μάχη! Πιστεύω ότι θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον και αρκετή μαχητικότητα και επιθετικότητα.)
ΚΡΑΜΝΙΚ - Χ (ο Κράμνικ περιμένει να μάθει τον αντίπαλο του. Μάλλον θα είναι ένας εκ των Γκασίμοφ, Μαμεντιάροφ)
ΑΡΟΝΙΑΝ - ΓΚΕΛΦΑΝΤ (εδώ προμηνύεται μια σπουδαία στρατηγική μάχη).
Στους 4 θα παίξουν ως εξής:
Νικητής του Τοπάλοβ - Κάμσκι - Νικητής του Αρονιάν - Γκέλφαντ
και
Νικητής του Κάρλσεν - Ρατζιάμποβ - Νικητής του Κράμνικ - Χ
Στον τελικό των διεκδικητών (και ημιτελικό της διοργάνωσης) θα παίξουν οι νικητές των παραπάνω ζευγαριών.
Κι όλα αυτά ενώ ο Ανάντ θα …κααααθεται και θα περιμένει (εντάξει, θα παίξει κι αυτός τα τουρνουά του μέχρι τότε, αλλά τα ματς των διεκδικητών θα τα παρακολουθεί με την άνεση και την χαλάρωση της πολυθρόνας του).
Mιλάμε αυτή την είχα δει όταν την πόσταρες (λέω ας δω μία ενδειτικά) και είχα μείνει άφωνος. Μιλάμε τρομερές ιδέες, και οι πύργοι του ιταλού είχαν πάρει φωτιά! Έξοχο παιχνίδι, και ο άλλος εντάξει ρισπεκτ που δεν εγκατέλειψε. Γενικώς το να εγκαταλείπεις δεν είναι η καλύτερη επιλογή, και ίσως αυτοί εκεί στη Φιντε θα πρέπει κάποια στιγμή να το λάβουν υπόψη τους σαν κανόνα του παιχνιδιού.
Παρτιδάρα, πραγματικά! Πιστεύω ότι αν ήταν μεγαλύτερα τα ονόματα των σκακιστών, θα ήταν σε υψηλότερη θέση. Θα της άξιζε.
Τώρα στο θέμα με την εγκατάλειψη, είμαι εν μέρη μαζί σου.
Δλδ, πράγματι, οι παρτίδες των μεγάλων μετρ (αλλά και μικρότερης δυναμικότητας σκακιστών) σταματάνε στο σημείο που θα βλέπαμε το τελικό χτύπημα. Πάνω στο καλύτερο δηλαδή.
Μόλις αντιληφθούν ότι η θέση είναι χαμένη, ή υπάρχει ματ σε 15 κινήσεις ξερω γω, εγκαταλείπουν.
Οπότε εμείς μετά βλέπουμε στην ανάλυση μόνο τον τελικό συνδιασμό. (Σκέψου πχ η πιο πάνω παρτίδα, να είχε σταματήσει 10 κινήσεις πριν, πόση ομορφιά θα έχανε).
Όμως από την άλλη, σκέφτεσαι να ήσουν πχ ο Τοπάλοβ και να παίζεις με τον Κράμνικ και σε κάποιο σημείο να δεις ότι η θέση είναι χαμένη και υπάρχει φορσέ ματ πχ σε 20 κινήσεις. Και από την άλλη οι κανονισμοί να σε υποχρεώνουν να παίζεις καταστροφικές κινήσεις στην σειρά, μέχρι να τελειώσει ο Κράμνικ το σόλο του; Θα ήταν πραγματικά καταστροφικό για την ψυχολογία παιχτών τέτοιου μεγέθους. Δεν ξέρω, είμαι κάπου στην μέση. Αν δηλαδή η θέση είναι παντελώς κατεστραμμένη, ας εγκαταλείψει κανείς, μη γίνεται και περίγελος. Αν έχει έστω και μικρές πιθανότητες, ας παλεύει.
Από την άλλη, δεν κρύβω ότι θαύμασα το κουράγιο και τα ψυχικά αποθέματα του Χίλαρπ, το χαρακτήρα του εν τέλει, που δεν τον πείραξε να “φάει” το ματ, προς τέρψην του σκακιστικού κόσμου. Μπράβο του!
Δες και την 2η παρτίδα (του Ιβαντσούκ). Παρτιδάρα επίσης.
ΥΓ. Ακόμα περιμένω την ψήφο σου στο πολλ.
Κάπου εδώ ανάμεσα
Αλλά και σε Σπάσκυ-Πετροσιάν. Βασικά από τα πιο δύσκολα πολ, είναι πολύ δύσκολο να πεις μόνο έναν. Τώρα που τους περιόρισα, θα το ξανασκεφτώ και θα επανέλθω για το τελικό πόρισμα. Σόρυ!
Tal, η μεγάλη μου αδυναμία! Και ο μέγας πατριάρχης Μποτβίνικ, ο εισηγητής της επιστημονικής θεώρησης, ο δάσκαλος.
Σπάσκυ, τεράστιος παίχτης και κύριος σε όλα του.
Πετροσιάν: Τον Πετροσιάν δεν τον έβαλα στο πολλ (όπως και Όιβε, Σμύσλοβ στην σειρά των παγκόσμιων πρωταθλητών μέχρι τον Κασπάροβ) γιατί δεν χωρούσαν όλοι.
Η περίπτωση του Πετροσιάν, είναι σαφώς η πιο ξεχωριστή και ίσως πρέπει να του κάνω ένα αφιέρωμα.
Είναι ίσως ο λιγότερο δημοφιλής από τους παγκόσμιους πρωταθλητές, καθώς το πολύ αμυντικό παιχνίδι του, δεν έλκυε και τόσο τους οπαδούς του σκακιού.
Όμως όσο περνάνε τα χρόνια και το παιχνίδι του μελετάται σε βάθος και με την βοήθεια πανίσχυρων προγραμμάτων, τελικά ίσως το συμπέρασμα είναι ότι το παιχνίδι του ήταν το πιο δυσνόητο από όλων των υπολοίπων της γενιάς του. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι υπήρξε στρατηγική μεγαλοφυία. Τείνω στο συμπέρασμα ότι είναι αδικημένος τελικά μέχρι τώρα. Έχει λαμπρές παρτίδες με στρατηγικές ιδέες πολύ μπροστά από την εποχή του. Απλά αυτό το “αργό” στυλ, με την αμυντική προσήλωση δεν είναι τόσο ελκυστικό όσο το εκρηκτικό στυλ του Ταλ, ας πούμε, με αποτέλεσμα να μένει ο Πετροσιάν στις πιο πίσω θέσεις, αλλά πιστεύω ότι θα ανεβαίνει υψηλότερα στην εκτίμηση μας, όσο περισσότερο τον μελετούμε.