o χρονος ειναι αναγκαιο αιτιο αλλα οχι επαρκες:)
o χρονος ειναι αιτιο?:-k
δλδ?
οτι σκοπος ειναι επουλωση των πληγων.
για να συμβει αυτο η υποθεση ειναι πως ο χρονος το κανει αυτο.αρα ο χρονος πρεπει να υπαρξει σαν αιτιο ωστε να υπαρχει το επιθυμητο αποτελεσμα.
ομως, συμφωνα με την γνωμη των περισσοτερων ο χρονος βοηθα, αλλα δεν αρκει μονο αυτος για να περασουμε να προβληματα μας.γιαυτο ειναι αναγκαιο (απαραιτητος) αιτιο, αλλα δεν ειναι επαρκες (δεν φτανει μονο αυτος).
σαν το παραδειγμα με την βροχη, τα συνεφα ειναι αναγκαιο αιτιο (πρεπει να υπαρχουν συννεφα για να βρεξει) αλλα οχι επαρκες (μπορει να εχει συννεφια) για να βρεξει
Όχι.
Η βλακεία (γενικώς) πχ. είναι αθεράπευτη.
1)ok
2)Νομιζω πως και παλι διαφωνω.
Το αιτιο ειναι ενα γεγονος που προκαλει το αποτελεσμα.
Αιτιο για τη αναγκαιοτητα της διαδικασιας της επουλωσης μπορει να ειναι η πληγη ή το τι προκαλεσε τη πληγη ενω απο τη πλευρα της ιδιας της επουλωσης μπορει να ειναι η διαθεση μας, ο χαρακτηρας ή γενικοτερα καποιες συγκυριες.
Δεν πιστευω οτι ο χαρακτηρισμος του χρονου ως “αιτια” ειναι σωστος.
Ναι,υποθετουμε πως ο χρονος επουλωνει.
Αλλα καταληγουμε στο συμπερασμα οτι τελικα ειναι ενας αναποφευκτος παραγοντας.
Ειναι μεν απαραιτητη η υπαρξη του ωστε να μπορεσει να ολοκληρωθει (ή οχι) η επουλωση και οντως “φερνει” τις οποιες εμπειριες μας βοηθουν στην επουλωση αλλα δεν ειναι τιποτε αλλο παρα το δεδομενο “μεσο”.
Αν συμβει κατι στραβο (πχ χωρισεις) και στα καπακια πεθανεις, ειναι λογικο να μην υπαρξει επουλωση.
Αυτο ομως δεν καθιστα το χρονο ως αιτιο.
Στην ολη φαση, το βλεπω ως εξης :
αιτiο : η πληγη
μεσο : ο χρονος
συντελεστης : ο εαυτος
αποτελεσμα : η επουλωση (αν συμβει)
αγνωστος παρανομαστης : συγκυριες,τυχη,τσι,ή οτιδηποτε αλλο μπορει να θεωρησει ο καθενας.
-
Συμφωνουμε στο οτι η υπαρξη χρονου ειναι μια αναποφευκτη και ανεπαρκης αναγκαιοτητα αλλα δεν ειναι αιτιο.
-
Μαλακα …νηπιαγωγος εισαι!!!
(νοου οφενς…ησουν πολυ…παραστατικοξεκαθαρος!
)
Στο παραδειγμα αυτο, το αιτιο ειναι η εξατμιση των νερων στην επιφάνεια της γης .Πρωτα εξατμιζεται,μετα μαζευεται/συμπυκνωνεται (συννεφακια) και μετα βροχαει!
Το συννεφο ειναι το μεσο! (το συννεφο εφερε βροχη που λεει και καποιος…)
NAΙ μεν το συννεφο θα ριξει νερο αλλα για να δημιουργηθει πρεπει να υπαρξει εξατμιση υγρων.
αρα… το αιτιο ειναι ο αερας και ο ηλιος! :lol:
(νοου οφενς…ησουν πολυ…παραστατικοξεκαθαρος!
)από όσο έχω διαβάσει τα πάντα είναι είδος προς εξαφάνιση, άρα ο χρόνος αποκλείεται να τα θεραπεύει.
φυσικα και οχι…ο χρονος δεν μπορει να γιατρεψει ολες τις πληγες…κατα την ταπεινη μου αποψη ισως τις ανοιγει περιισοτερο σε αρκετες περιπτωσεις.
οχι αλλα εχω γ**** στο διαβασμα τελευταια και με επηρεαζει
btw, να γραφουμε τοσες βλακειουλες για ενα τοσο απλα θεμα με αναλυσεις κτλ, δεν εχουμε ζωη, ε:-s:!:
ον τοπκι, δεν πρεπει να παραβλεψουμε το γεγονος οπου μια ασχημη εμπειρια με τον καιρο θαβεται μεσα στον ανθρωπο και εξελισεται ειτε σε εμμονες - κολληματα η στην καλυτερη περιπτωση ξεσπασμα.
κλασσικο παραδειγμα οτι καποιοι δεν αντεχουν την αποριψη απο καποια\ον και υστερα αλλαζει τελειως η συμπεριφορα αυτων στις σχεσεις με το αντιθετο φυλο
ή ας πουμε που οι παναθηναϊκοι που εχουν να παρουν 5 χρονια πρωταθλημα εχουν εμμονη με την διααιτησια:lol:
Εδω συμφωνουμε…:lol::lol::lol:
μεσα εισαι ρε μαγκα…ΟΛΑ τα πιανεις.
Ο πανδαμάτορ χρόνοσ σε μένα δεν κάνει τίποτα…όλα μένουν στην μνήμη μου:-k:!:
ο χρονος δεν θεραπευει τιποτα…απλα περναει και ασχολεισαι με κατι αλλο οποτε μοιραζεσαι σε περισσοτερα κομματια και ετσι δεν πονας τοσο πολυ…:-k
Το θέμα είναι τι μας θεραπεύει από το πέρασμα του χρόνου… 
αλλη μεγαλη κουβεντα αυτη…
και αρκετα δυσκολη μεχρι να βρει ο καθενας τα “πατηματα” του.
ο χρονος σε κανει να ξεχάσεις αλλα δε σε θεραπευει. αλλο η λησμονιά άλλο η ίαση.πσσσ τι λεω παλι ο αμπελοφιλοσοφος
Υπόσχομαι αν βρω καμιά καλή απάντηση να επανέλθω…
με κατι τετοιες βλακειουλες ψαρευω και γω (χαζα) γκομενακια:p
Ελπιζω ναι, γιατι εχουν μεινει λιγα.
“…Time heals nothing, all it does is make you
more bitter, more twisted yet sucks the life out of you… leaving you too
apathetic to seek revenge…”
Αυτό.
και το παρακάτω ως απάντηση, μιας που το ακουω τωρα
“Only you can heal your life, only you can heal inside…”
Εννοείται πως όχι.
Μια τυχαία συνάντηση, ένα τυχαίο γεγονός μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια πράγματα που νομίζαμε πως είχαμε ξεχάσει/ξεπεράσει.