Ολοι μας κανουμε λαθη,απο την κουνια μας,μεχρι να πεθανουμε…Ποια πιστευετε οτι ειναι τα μεγαλυτερα λαθη που χετε κανει?
Ειμαι σιγουρος οτι ανοιξες το τοπικ σκεπτομενος τα μαλλια σου
ναι κ ομως…μπορει να φαινεται ανοητο σε καποιον,να θεωρεις μεγαλο λαθος το κοψιμο μαλλιων…σου λεει "τριχες ειναι"μακραινουν…εγω προσωπικα εχω μελαγχολησει πολυ τον τελευταιο καιρο,οσο και αν μου αρεζε η αλλαγη στην αρχη…σκεφτομαι συνεχεια τον “αλλο αερα” που ειχα σαν ανθρωπος τοτε…και ποσο το αγαπουσα…και δεν μπορω να καταλαβω γιατι το κανα…παρολαυτα ομως,αυτο ειναι ενα λαθος που διορθωνεται…οσο επιπονο και αν ειναι.
Συμβιβασμός λέγεται. Ή αλλιώς ξεπούλημα.
Οντόπι, δε θα έλεγα μεγάλο λάθος αλλά ότι ξανάδωσα πανελλήνιες (όπως πολλοί άλλοι), είναι μια κατάσταση που θα μπορούσα να έχω αποφύγει. Χωρίς να σημαίνει ότι μετανοιώνω βέβαια.
Νομίζω ότι μετά από τέτοια κατάθεση ψυχής, όλοι μπορούμε να αισθανόμαστε καλύτερα για τα κατά καιρούς μικρολαθάκια που έχουμε κάνει.
Το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν που δεν είχα κάνει τίποτα με την Ειρήνη που με γούσταρε στο λύκειο. Τη βρήκα πριν από κάνα τετράμηνο και έχει γίνει πολύ φίνο γκομενάκι. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΩ.
Απειρα…Καθε μέρα κάνω…Η μαλακία είναι ότι λέω στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να μετανιώνω, αλλά πάντα υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνω…
Αν θυμηθώ κάτι συγεκριμένο θα περάσω
Πάντως παπαρδέλα, κι εγώ τα’ χα μακρία κάποτε, κι έχουν περάσει από τότε 4 χρόνια χωρίς να τα ξαναμακρύνω…Δεν το επιδίωξα βέβαια, αλλά καμια φορά σκέφτομαι λες να τα μακρύνω? αλλά βαριέμαι άπειρα τη διαδικασία
ειστε ανωριμοι και δεν μπορειτε να ακολουθησετε τον ρυθμο μιας σοβαρης συζητησης…
βληδιν…τσεχα?
σκεψου ομως οτι ενω το σκεφτεσαι,περναν τα χρονια…και ο καιρος…και οταν θα περασουν…τοτε θα σκεφτεσαι…“αν τα χα αφησει τοτε.”
Μην ξενοκοιτας.Εισαι ταγμενος σε αλλην 
Ναι ίσως, δεν ξερω…Φυσικά αν το’ θελα πολύ εννοείται πως θα το κανα, απλά δεν είχα και μεγάλη πρεμούρα
τοτε οκ!.νταξει ειναι οντως λιγο μαρτυριο ο πρωτος χρονος…βασικα το ολο θεμα ειναι μεχρι να μπορεις να πιανεις κοτσιδα…η εστω μονο την φρατζα…μετα απλα αραζεις και περιμενεις.
Όλοι έχουμε κάνει τεράστια 
Λογικά θα κάνουμε άλλα τόσα ή και περισσότερα. Αυτό που προσπαθώ προσωπικώς είναι τουλάχιστον να μην πληρώνουν άλλοι για τα δικά μου. Αν το πετύχει κανείς αυτό, νομίζω μπορεί να νιώθει λίγο καλύτερα στο τέλος.
Ακόμα καλύτερο για το πόντιουμ θα ήταν ένα θρεντ με θέμα “μαθαίνουμε απο τα λάθη?”
To μόνο που μαθαίνεις από τα λάθη είναι να τα αναγνωρίζεις πιο γρήγορα όταν θα τα επαναλάβεις.
Λάθη που μου έρχονται (από αυτά που λέγονται, βέβαια) μέχρι στιγμής είναι δύο.
-Το γεγονός ότι διάλεξα θεωρητική κατεύθυνση στο σχολείο. Σώθηκα βέβαια που πέρασα Δ.Ε.Σ. στο ΠΑΠΕΙ.
-Εκτός από λάθος, είναι και ελάττωμα αυτό: πάντα παίρνω τις ευθύνες όλης της παρέας για τις μαλακίες που κάνουμε, και καταλήγω να την πληρώνω για 5-6 άτομα.
Κι εγώ για κάτι τέτοιο μετανιώνω με τη διαφορά ότι η λεγάμενη δεν παίζει να με γούσταρε. :lol:
@papardelas, στα λεγα μ**** οτι θα το μετανιωσεις:p
ξερω οτι θα με αποκυρηξουν ως μη-τρου ολοι εδω περα αλλα απο τη στιγμη που με κοντο μαλλι εχω γκομενακια το κοβω το μακρυ αν ειναι να μεινω μπακουρι
λαθηχμμμ
η αληθεια ειναι πως εκανα πολλα λαθη τον τελευταιο χρονο αλλα χαρις σε αυτα εμαθα.
αλλωστε παθαινοντας μαθαινουμε.
λεβιαθαν, ρισπεκτ στο αβαταρ, ΤΕΛΟΣ!
Ελα μωρε…ολοι λιγο πολυ την εχουμε παθει με κατι τετοια…
Πςςςςςςςςςςςς…ΑΤΑΚΑΡΑ…και συμφωνώ απόλυτα :!:
Never regret for your mistakes,just dont repeat them