Εννοειται με το μαυρο σκιν!!!

Και επισης θυμηθηκα που οτι και να αναζητουσες οι τρεις πρωτες επιλογες θα περιλαμβαναν τις λεξεις που εκανες αναζητηση ακολουθουμενες οπωσδηποτε απο τις λεξεις busty,asian,chick.

Napster δεν το προλαβα.

έκανα μια μεταφορά εδώ. αν θεωρείτε ότι πρέπει να μπουν κάπου αλλού πείτε το.

αυτος εισαι.

Εγώ με maiden ξεκίνησα
Και bon jovi :?

Τι καζά και λάιμγουάιρ και ιμιούλ ρε μπόμπιρες. Εγώ όταν έμαθα το καζά είχα ήδη περάσει στη φάση “αρκετά ακούσαμε Maiden και Priest και Sabbath και Savatage και Zeppelin και Tool, ας περάσουμε τώρα στα προγκρέσσιβζ”. Αλλά όταν ξεκίνησα τα μέταλς; Καζά; Ίντερνετς; Εμείς τότε δεν ξέραμε από πού κλάνει η γάτα.

[SPOILER][/SPOILER]

Στα 60ς η μάνα μου πήγαινε στα πάρτυ αγκαλιά με τα 45άρια των μπιτλς και μαζί είχε αυτό: [SPOILER][/SPOILER]

Στα 70ς εκτός από λίγα βινύλια που φέρνανε σπίτι η κασσέτα είχε κυριαρχίσει με αποκορύφωμα μία που τη βάζανε για να ακούμε τους ήχους των ζώων (!) μέσα στα κομμάτια, ήταν αυτό: [SPOILER][/SPOILER]

Anyway, μέχρι τα τέλη των 70ς οι ?προτιμήσεις? μου σίγουρα γυρνούσαν γύρω από ένα και μόνο βινύλιο (που έπαιζα συνέχεια στο παραπάνω φορητό) και ήταν αυτό: [SPOILER][/SPOILER]

Αρχές 80ς λάτρεψα παραμύθια με την Ξένια Καλογεροπούλου, τη Λιλιπούπολη και διάφορα άλλα σε βινύλιο (απλά ήταν το κυρίαρχο media, μην ψαρώνετε):

[SPOILER][/SPOILER]

[SPOILER][/SPOILER]

αλλά και διάφορες dance συλλογές που διαλέγανε οι γονείς, ο «Χρυσός Διπλός» [SPOILER][/SPOILER]
το 84 ήταν η κορυφαία που ξεκίναγε με Big in Japan και είχε μέσα από Prince, Phil Collins, Rod Stewart μέχρι ZZ Top και Echo and the Bunnyman αλλά εμείς το είχαμε ζητήσει επειδή είχε μέσα το Susanna και το I Wont Let The Sun Go Down On Me.

To φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς οι Duran Duran βγάλανε το wild boys που προκάλεσε σοκ όταν έπαιξε το κλιπ στην ΕΡΤ. Τηρώντας το έθιμο τα χριστούγεννα ζήτησα το βινύλιο των γιορτών και ήταν μια διπλή συλλογή της Emi με όλης τις επιτυχίες της χρονιάς, πρώτο κομμάτι το wild boys αλλά ανάμεσα στα άλλα και το 2 minutes to midnight. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία… με επόμενο σκαλοπατάκι την κασσέτα του Head N Aid…

ποσο χρονων ειπαμε?

Χαχαχα τα είχα και τα δύο αυτά! Ο Χρυσός διπλός ήταν το πρώτο βινύλιο που αγόρασα ποτέ! Εγώ όμως έλιωνα κυρίως το Stay The Night των Chicago (μέγα έπος το βιντεοκλίπ).
Τι μου θύμισες…

Ωραίο ποστ Mindcrime!
Και εγώ θυμάμαι πολλά από αυτά που περιγράφεις, ειδικά τις συλλογές των πολυεθνικών όπου έβαζαν μέσα και τίποτα από το ροκ/μεταλ ρεπερτόριο τους και όλο και θα έφερναν κανένα παιδί σε αυτά τα ακούσματα.
Είναι δύσκολο για όσους έχουν μεγαλώσει με internet (δεν λέω καν youtube) να καταλάβουν πόσο δύσκολη ήταν η ενημέρωση και η ανακάλυψη εκείνες τις εποχές, τι σήμαινε βόλτα στα δισκάδικα για να ακούσεις εκεί δίσκο πριν να τον αγοράσεις κλπ.

Η αλήθεια είναι πως και εγώ τους ZZ Top τότε που έκαναν “σουξέ” με το Legs τους πρωτοάκουσα ως γυμνασιόπαιδο, είδα κλιπάκι στην τότε ΕΡΤ σε μία από τις δύο μουσικές εκπομπές που είχε αν και γενικά τις απέφευγα γιατί έπαιζαν φλώρικα και εγώ άκουγα μεταλ. Τους θεώρησα χαβαλέδες με μούσια, δεν με χάλασαν αλλά δεν τους πήρα στα σοβαρά μέχρι κάποια στιγμή στο λύκειο ποιυ μπήκα στα blues εμβαθύνοντας στις ρίζες των Zeppelin… :roll:

Μάλλον αυτό. Λίγο πολύ κάτι πρέπει να υπάρχει, έστω και 1-2 κομμάτια. Προσωπικά άκουγα από Bomfunk MC’s (δισκάρα In Stereo, δωράκι από συμμαθητή στα αγγλικά :P) μέχρι Δεσποινάκι και Thalia. Έκτη δημοτικού-α’ γυμνασίου άρχισαν να κολλάν κάτι μεμονωμένα άσματα τύπου Numb, Faint, Holiday, Jesus of Suburbia, Clint Eastwood και οφ κορς Αβρίλω. Άσματα μόνο όμως, ούτε καν δίσκοι/καλλιτέχνες. Κι ύστερα ήρθαν οι Ζέπελιν και τα διέλυσαν όλα.

απο τα μικρα νηπια προλεταριακο aor ημαστε

Αυτή η θεωρία με τα σκαλοπάτια είναι άτοπη και δεν προκύπτει από πουθενά.

Τι ειπες τωρα ρε θεε !!! Αχαχαχαχαχα :bow2::bow2::bow2:

και όχι, θα κρατηθω και δε θα γινω κακια για να μιλήσω περι μοδας που επικρατεί στους συνομιλήκους μου με το stoner

και γιατι ειναι μοδα για τους συνομηλικους σου μονο και οχι και για σενα;

γελάνε οι πέτρες

Τους άκουγε 3 μήνες πριν τους μάθουν οι συνομήλικοι, εντάξει;

Ρε τζομπάνηδες, συνομίληκοι έγραψε, κάτι άλλο θα εννοούσε που δεν το καταλάβατε.
Αμέσως να κράξετε ναπουμε.

[B]Να[/B] μας τα χει κάνει το συλλογικό ασυνείδητο του ρόκιν με το στόνερ τελευταία, έχει συμβεί κάτι στη στονεροκοινότητα που δεν έχω καταλάβει?

Διαβασα το θεμα με προσοχη. Λοιπον πρωτου συνεχισω, μιας και εχουνε αναφερθει κοληματα/δοξασιες κτλ, αγαπημενος μου τραγουδιστης ειναι ο Βασιλιας, αγαπημενα συγκροτηματα οι Ulver / In The Woods… , θα ηθελα να φυγω απο αυτο τον κοσμο ενω παιζει η λιμνη των κυκνων του Τσαικοφσκυ και στο κινητο μου χτυπαει αυστηρα και μονο με την εισαγωγη του Getta Robo.
Διακρισεις στο ευρυτερο φασμα τις ροκ υφιστανται, αλλα κατα απειρως μικροτερο βαθμο. Τα κολλημενα λαογραφικα στοιχεια που αναφεροντε εδω πολλες φορες, πχ “μανογουορικοι” και “μεηντενικοι”, ειναι πρωτιστως φιλοι των συγκροτηματων, παρα ακροατες/θαυμαστες κτλ της ευρυτερης μουσικης που ακουνε. Ειναι αδικο για τον οποιονδηποτε να κατηγοροποιειται τοσο απλα με τετοια παραδειγματα.
Περι διαφοροποιησης τωρα μουσικης και ακροατων, λιγο παραπερα κοιταξτε την τζαζ. Ενα τοσο ομορφο μουσικο ειδος, με το πιο αισχρα κολλημενο στο κεφαλι οπαδικο κοινο που εχω δει προσωπικα ποτε. Πχ οι περισσοτεροι που εχω μιλησει, πιστευουν πως ο Artie Shaw θα επρεπε να εκτελεστει μετα την κυκλοφορια του υπερτατου και αιωνιου υμνου του, nightmare, διοτι “εβγαλε την τζαζ εκτος πορεας”.