Διαφωνω, το power και το epic, εχουν βγαλει μεγαλα συγκροτηματα με θεικα αλμπουμ και τραγουδια ΥΜΝΟΥΣ.
Μηπως υπαρχει μια συγχυση στην καταρτιση του πολ?
Αλλο πραγμα το στρουμφο-παουερ (euro-power), αλλο πραγμα το στοιβαρο US-power με rhythm section που σου σκιζει τον τροφαντο πωπουδακο και αντρικια φωνητικα και αλλο το epic metal a-la Robert Howard με το Into Glory Ride/Crystal Logic μαρκουτσι που τσακιζει κοκκαλα και φωνη που αφηνει χιλιομετρα τους Στρουμφ.
Επισης ειναι αλλο πραγμα το Gothic (εστω… και η επιμεταλλωμενη εκδοχη του) κ αλλο κατι καρακαξες που καμωνονται ειτε το “συμφωνικο μεταλ” με πυροξανθους βιρτουοζους αγαμιες στο πλαϊ τους να παιζουν χιλιες νοτες το millisecond αλλα που τρεμουν μην εμφανιστει το φαντασμα του Yngwie και παιξει την πρωτη κλιμακα απο το Trilogy Suite No.5 και θελουν μετα ραμματα στον πρωκτο, ειτε το “ατμοσφαιρικο μεταλ” με εναν ψηλο γεροδεμενο μακρυμαλλη ξυλοκοπο-χωρικο που την ειδε pagan ancestry με ολιγον count dracula (Coppola gay version) και που εναλλασσονται με γκεστ αφηγηση του εγγονου του Ed Wood… Βαλε να παιξει το “Kiss the Carpet” απο Sisters made in 1983 και κατι Lacuva Psoil θα φυγουν για πιπι τους στην πλησιεστερη τουαλετα.
Τελος ειναι αλλο πραγμα κατι γελοιοι κλοουν του “ποπ-πανκ” και αλλο οι Αδιεξοδο, οι Γενια, οι Angelic Upstarts, οι Crass…
ΤΟ γκλαμ -ποουζερ ρε παιδια απο ποτε ειναι τετριμενο? Αν εξαιρεσεις 2-3 Σουηδους και μια μικρη underground νοσταλγικη σκηνη, εχει να ακουστει σε mainstream κλιμακα glam-poser απο την pre-nirvana εποχη…
Οποτε δεν ψηφιζω τιποτα…ακυρο-αποχη απο τις στημενες καλπες 
Χμ…η εύκολη λύση…
Για τα καινούρια είδη ποστ ροκ/μέταλ ούτε κουβέντα?
Μας έχουν προσπεράσει οι μάζες σύντροφοι?:p:lol:
Έχω λιώσει με αυτό πάντως
ειτε το “ατμοσφαιρικο μεταλ” με εναν ψηλο γεροδεμενο μακρυμαλλη ξυλοκοπο-χωρικο που την ειδε pagan ancestry με ολιγον count dracula (Coppola gay version) και που εναλλασσονται με γκεστ αφηγηση του εγγονου του Ed Wood.
:lol3:
:lol::lol:
Ωπα εχεις δικιο. Ποστ-ροκ!! ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ το post-rock αλλα οχι επειδη ειναι τετριμενο αλλα επειδη και να μην ηταν τετριμενο, μου φερνει υπνο αηδια συγχυση και οργη :lol::lol:
δηλαδη οταν εισαι αηδιασμενος, συγχυσμενος και οργισμενος…
νυσταζεις???:lol::lol:
ΟΚ, δεκτό αν έχεις προσπαθήσει βέβαια να το ακούσεις. Αν ποτέ πάντως θες να ψαχτείς, κατεβάζεις Shora-Malval και ακούς (το ποστ ροκ όπως θα έπρεπε να είνα, τίποτα δε θα χε κορεστεί αν είχαν όλοι αυτή την αντίληψη) και δινεις one more try.
- την εξυπνάδα που είπε ο αποπάνω.
:lol::lol:
Οχι αλλα αμα νυσταω κιολας πλαϊ σε ολα τα προηγουμενα, δεν μπορω να ξεσπασω! Και το διαολι το ποστροκ μου φερνει αηδια-συγχυση-οργη και εκει που παω να πεταξω απο το παραθυρο το ραδιοφωνο νυσταζω, χαλαρωνουν τα χερια, πεφτει το ραδιοφωνο στο κεφαλι μου, χαλαει, ενω εγω λιποθυμαω και βλεπω εφιαλτη οτι ημουν τραγουδιστης σε ποστ-ροκ συγκροτημα και εξυνα κατι κιθαρολουπες στο αιωνα τον απαντα. Μετα χρειαζομαι μια καλη δοση Cramps-Misfits-Hellacopters να στανιαρω.
On topic: Ειχε καταντησει αηδια και τετριμενο κουαξ στο τελος της προηγουμενης δεκαετιας να ενωνονται διαφοροι βιρτουοζοι-τζοβενοι απο προκομενες προγκ μπαντες και να φτιανουν μια υπερ-προγκ σουπερ μπαντα ντριμ τιμ και να παιζουν fusion-prog-jazz-country-burlesque-μεσοπολεμικο καμπαρε-φουτουριστικη αμπιεντ και μαλιστα οποιος ειχε την ατυχια να παει σε λαϊβ τους, τους εβλεπε να αλλαζουν επι σκηνης οργανα, ερωτικες παρτενερ, πουκαμισα, και για καποιο λογο ειχαν κατι μακροσκελη ονοματα και καλα ψυχεδελικη αναφορα στο επισης σιχαμενο προγκ ροκ του 70…
Αλλα ευτυχως περασαν εκεινες οι σκοτεινες εποχες:lol:
EDIT:
ΘΑ τσεκαρω!
:lol::lol::lol::lol:+ 1000000000 για το χιουμορ και αλλα τοσα για τους Hellacopters! η αληθεια ειναι πως περα απο 3-4 μπαντες δεν χανεις και πολλα.
Σιχαμενο ξε-σιχαμενο(για σενα φυσικα…)ηταν αντικειμενικοτατα η μοναδικη εποχη που το rock υπηρξε πραγματικα προοδευτικο…
Αν διαλεγα 1 απο τη λιστα,Power / Epic / Κοκκινοσκουφίτσα Μetal απο μενα,περα του οτι και σαν ειδος γενικα το εχω στο πατο των πατων,μου φαινεται απιστευτα τετριμμενο,κακογουστο,κουραστικο και ανεμπνευστο,εν ετη 2010 σχεδον,να ακουω στρουμφακια να μου τραγουδανε για σπαθια και αλογα,με ορχηστρες και μλκιες,παιζοντας ΑΚΡΙΒΩΣ τα ιδια τουρουρουμ τουρουρουμ μπουζουκομπασα και σολα περασμενων δεκαετιων ακομα,με τυπαδες που τραγουδανε λες κ εχουν ενα σπαθι στο κωλο,μαλλουμπα,δερματινο και αγιος ο Θορ…τι σκατα,ουτε τα πιτσιρικια που παιζουν wow και Lineage ολη μερα δεν ακουνε πια τετοιες γραφικοτητες και τετοιο κιτσαριο…
Δυστυχως το ποστ-ροκ/μεταλ εχει κορεστει και εχει γινει αρκετα προβλεψιμο και ‘‘τρεντυ’’…και κριμα γτ ακουω αρκετο ποστ ροκ γενικα και τα τελευταια χρονια,νιωθω λες και δεν εχω κατι καινουριο πια να περιμενω να ακουσω…βγαινει ενας καλος δισκος αναμεσα σε 200000 που ξεχωριζει μονο και φυσικα δεν μπορεις να το πεις αυτο εξελιξη ή καταντια…:/…ολο και περισσοτεροι επιδιωκουν να παιξουν ποστ και πλεον εχει γεμισει ο τοπος ποστ μπαντες,που δεν προσφερουν κατι καινουριο,απλα αναπαραγουν συνεχεια ιδια μοτιβα και θεματα…
Ε οχι και αντικειμενικοτατα μπρε!
Μιλαμε για τα early 70s που το πραγματικα προοδευτικο ηταν ο αληταμπουρας Ozzy που εχεζε το Βιετναμ στο “War pigs” (δηλαδη ο Geezer) ? Για τα mid 70s που ο Lou Reed εβγαζε το “Metal Machine Music” και οι Suicide ετοιμαζαν την πρωτη δισκαρα τους ή για τα late 70s που η πιτσιρικαρια στην Αγγλια, μπουχτισμενη απο τους προγκς ανακαλυπτε το πανκ?
Φυσικα δεν εχω κανενα προβλημα με οσους ακουνε προγκ πομπ ροκ ουτε με τους καλλιτεχνες που επαιξαν αυτα τα ειδη…αλλα υποκειμενικα δε το αντεχω … οπως υποκειμενικα εσυ το θεωρεις προοδευτικο… και σεβαστο!
Και τα 60s δεν ηταν?με δισκους οπως το tommy, to sgt peppers, το pet sounds , το surrealistin pillow, electric ladyland κτλπα κτλπα ?
στο Withnail and I οι πρωταγωνιστες, αναμεσα στα πολλα LSD, την αποκαλουν “την καλυτερη δεκαετια” της ανθρωπινης ιστοριας…καποιοι αλλοι την ειπαν “η οριακη δεκαετια” που θα μπορουσε να τα αλλαξει ολα…και παραλιγο να το κανει…
Βασικά τότε ήταν η εποχή που θα έβλεπες πολλούς progressive δίσκους στα Charts. Δεν ξέρω γιατί, αλλά τότε ο κόσμος το εκτιμούσε περισσότερο το προοδευτικό. Βεβαίως και τώρα υπάρχουν μπάντες με προοδευτικό ήχο (δεν αναφέρομαι στο “¨κλασικό” progressive rock), αλλά δεν πουλάνε.
Τετριμμένο είδος για μένα δεν υπάρχει.Μπάντες, δίσκους και τραγούδια από την άλλη μπορώ να απαριθμήσω ευκολότερα…
…Όμως δεν προλαβαίνω τώρα γιατί σε 3 ώρες γράφω Μηχανική και δεν έχω διαβάσει σελίδα!
Ευρωπαικό power μετσαλ…φτάνει! (δε μιλάω για έπικ) Πήξαμε στις αντιγραφές. Πιάσε δίκαση και λα-λα-λα! Παλιά αγάπη δε λέω αλλά δε βγήκε τπτ άξιο αναφοράς εδώ και χμμ κάμποσα χρόνια. Κάτι πήγανε να κάνουν οι πρωτοπόροι με το Dark Ride αλλά η ιστορία γνωστή.
Στα υπόλοιπα είδη του poll μπορώ να βρώ κάποιες πραγματικά αξιόλογες κυκλοφορίες.
Το πας εντελως αλλου μαν και συμφωνω ετσι πως το θετεις,αλλα αν το δεις απ αυτην την σκοπια,οτιδηποτε καινουριο προσεφερε καποιος στη ροκ/μεταλ πχ απ τις κιθαριστικες δισολιες των Priest,μεχρι πχ το χαμογελο colgate των Βοn Jovi και το blastbeat του Charlie Benante θεωρειται “προοδευτικο” προφανως,οπως και τοτε προοδευτικα μπορεις να πει κανεις,ολα αυτα που ανεφερες συν τον μυστικισμο των Black Widow,τον μινιμαλισμο των Tangerine Dream,τη γροθια του Φρανκ Ζαππα στον αμερικανικο καθωσπρεπισμο,η πρωτη "ηλεκτρικη"συγχορδια του Ντυλαν κτλ κτλ κτλ…Καλως η κακως ομως προγκ ροκ θεωρειται ενα συγκεκριμμενο ιδιωμα(με απειρα υποπαρακλαδια βεβαια,οπως συμβαινει σε ολα τα ειδη) στο οποιο ο Οζζυ η ο Λου Ρηντ δεν εχουν θεση-ποσο μαλλον το Πανκ-και που εκεινη εποχη ειχε στηριξη απο τις εταιρειες και αποδοχη απ τον κοσμο με αποτελεσμα να βγαινουν δισκοι που πραγματικα ηταν πρωτοτυποι,μια και λογω εποχης και μονο,αυτα δεν ειχαν ξαναπαιχτει και ειναι λογικο,γι αυτο και μιλαω για αντικειμενικοτητα.Ενηγουεηζ,εγω προτιμω τον δικο σου ορισμο περι προοδευτισμου(σε καθε εποχη),ο οποιος να περιλαμβανει και καλλιτεχνες εκτος του “φακελωμενου” προγκ,αλλα τελικα αυτο που εχει επικρατησει ειναι το πομπωδες(οπως το χαρακτηρισες)προγκ το οποιο ναι ισως και να φαινεται κλισαρισμενο πλεον σε καποιους…απο κει και περα οοολα υποκειμενικα ειναι.
Φυσικα και ηταν και πολλοι μελετητες θεωρουν ως αφετηρια του"ταμπελωμενου" προγκ ειτε το Sgt Peppers ειτε το Days of future passed των Moody Blues ειτε το In the court of the crimson king των King Crimson(τα οποια ειναι προιοντα βεβαια των 60’ς,απλα το ειδος εξελιχθηκε,γιγαντωθηκε και σχεδον πεθανε στα 70’ς).
Ferte Moody Blues sti Elada, giati kanis de ferni?
Επίσης, το πιο τετριμμένο είδος είναι το thrash.
Οφφτόπικ μόνο για το εξής: στα late 70’s που πούλαγε το πανκ, πάλι οι Floyd και οι Yes γέμιζαν στάδια και όχι τα στούντιο του BBC…
Από κει και πέρα, ας μιλήσουν άλλοι. Τα χουμε αναλύσει αυτά.
ον τόπικ: ποστ βασικά, για το οποίο μίλησαν κιάλλοι και κυρίως όλα αυτά τα metalcore (!!!) με τις 15 μίξεις στην παραγωγή για να ακούγεται εμπνευσμένο και καλογυαλισμένο. Μπάντες με τα ίδια ριφφς, το ίδιο ντύσιμο και τα ίδια εξώφυλλα σε παραλλαγές. Και νο.1 επιρροή τους οι arch enemy.
Συμφωνω και επαυξάνω.:roll: Ευτυχώς όταν βγαίνουν σωρηδών συγκροτήματα του ίδιου στυλ, τελικά μένουν όσοι αξίζουν. Ξεκαθαρίζει ο τόπος.
πιστευω οτι στην Ελλαδα τουλαχιστον, πρωτο και καλυτερο ειναι το metalcore/deathcore και ο,τι εχει να κανει με -core, μετα ερχεται το stoner/sludge/post και μετα ισως το thrash η το glam…