Ναι ρε φίλε (κι εγώ το ίδιο και με το Συμπόλικ) αλλά δες εδώ.
Εγώ βλέπω μια τεράστια αντίφαση. Ήμαρτον δηλαδή.
Αλλαζουν ρε συ τα γουστα, ειδικα σε τετοιες ηλικιες. Πριν 3 χρονια πολλα συγκροτηματα που ακουω τωρα μπορει να τα απερριπτα με την 1η ακροαση.
βασικά δεν χρειάζονται και πολλά-πολλά για να καταλάβεις ένα τανκ όταν περνάει από πάνω σου, οπότε οδηγούμαστε ασφαλώς στο συμπέρασμα πως πριν 2-3 χρόνια ο μάνατζερ ήταν ΛΙΠΟΤΑΚΤΗΣ. 8)
Μαλιστα…
Στροφαρεις τοσο που δεν μπορεις να καταλαβεις οτι δεν εχω τα ιδια γουστα με τοτε, δεν ειμαι 16, τωρα ψαχνομαι περισσοτερο απ’οτι τοτε και γενικα εχω διαφορετικες εμπειριες πανω στην μουσικη απ’οτι τοτε ή απλα μου λες μαλακιες για να περασει η ωρα σου;
Λιποτακτη δεν ξερω αν μπορεις να με πεις, με παρωπιδες ομως θα μπορουσες να με πεις…
Γιατι ημουν στην φαση: " Δεν ειναι Metallica-Maiden-…; Α δεν μου αρεσει!"
lol μέχρι να λιώσει το πληκτρολόγιο…
Red rum περνα να παρεις το δωρο σου! ετσι κι αλλιως δεν προκειται να κανω κωλοτουμπα με αυτη την μαλακια ποτε!!! ναι για το ντεβιλς μπλαντ λεω!!! εκτος αν θελεις κατι αλλο.:)
Φαντάζομαι ότι είναι περιττή η αναφορά κωλοτούμπας απόα τα 16 μας στα 22 μας…άλλα αυτιά, κυριολεκτικά. Καλύτερα πάμε σε κάτι πιο πρόσφατο.
Andromeda - II=I : Τότε, ένας καταπληκτικός progressive δίσκος. Τώρα, ένας πληκτικός progressive δίσκος.
Black Label Society: Τότε, μια βαρετή μπαντούλα της σειράς που το έπαιζε σκληρή, τώρα ένας καταπληκτικός συνθέτης να σε βαράει στα μούτρα με κομματάρες μέχρι να ξεψυχήσεις.
Bathory - Hammerheart : Ω θεέ μου πόσο ντρέπομαι. Καταλάβετε με, ζαλιζόμουν στο πούλμαν, ήθελα να ξεράσω, δεν μπορούσα να το εκτιμήσω…ΒΟΥΛΩΝΕ ΜΑΛΑΚΑ.
Iron Maiden - X Factor : Νομίζω όλοι πέσανε στη λούμπα, κάποτε το άκουσα με διαφορετικό κριτήριο και ανακάλυψα έναν πολύ όμορφο δίσκο.
και καλα εκανες…8)
καλα μιλαμε αν εχω φαει κωλοτουμπες. θα αναφερω ενδεικτικα μερικες.
με τα απαντα των μειντεν στο γυμνασια π ακουγα ροκ κ μ φαινοντας υπεραισχρες μαλακιες. 2-3 χρονια μετα μ γυρισε κ ετσι ξεκινησα να ακουω μεταλ.
Individual Thought Patterns, Leprosy -death, στα πρωτα μ βηματα στο ντεθ τα οποια θεωρουσα βαβουρικες μαλακιες κ πλεον απλως μνημεια.
εξισου τρελη κωλοτουμπα το Pierced From Within απο Suffocation το οποιο απο μια μετριοτητα τωρα πια το θεωρω το μεγαλειο του ντεθ μεταλ.
τελευταια μικρη κωλοτουμπα το kill-cannibal corpse χωρις ωστοσο να το προσκυναω. απλως το “αηδια” εγινε “αρκετα καλο”.
ε αυτα θυμαμαι τωρα αν κ σιγουρα ειναι πολλα ακομη…
Το Eight Moons των Biomechanical.
Αξιος μουτζας απλα. Το ειχα ακουσει απο ενα φιλο μου πριν καμια τεσσαρα χρονια και το ειχα κωλοθαψει. Παρτα μαλακα!
Το ακουσα παλι σημερα απο σποντα και αναθεωρησα. Xωνει αγρια ο δισκος.
Παω να το ακουσω μεχρι να εξιλεωθω
μοον ιν δε σκορπιο.Πιεσα τον εαυτο μου να του αρεσει και το καταφερα\μ/
Λλοολλ!
Μια κωλοτούμπα προς το καλύτερο:Ακούω στη Τρίτη Γυμνασίου (όταν άρχισα να ακούω metal) το BYOB των System Of A Down και λέω “Τι μαλάκες είναι αυτοί” κλπ.Το παράσημο της ανοιχτής παλάμης για το κύριο Imperium παρακαλώ! Άκουσα ένα χρόνο μετά το Toxicity από ένα φίλο μου και πωρώθηκα τόσο πολύ που πήρα πίσω ότι κι αν είπα για τους S.O.A.D. και μετά μου πήραν και για δώρο το Mesmerize. Υπερτατη κάβλα.8)
Δεύτερη κωλοτούμπα:Άκουγα Limp Bizkit Δευτέρα προς Τρίτη Γυμνασίου (μου άρεσε που άκουγα τόσα fuck μαζεμένα τι να πω?:lol:) κάτι είχαν που μου άρεσε εν πάσει περιπτώσει. Μετά από καιρό αποφασίζω αφού ακούω το πρώτο μου metal κομμάτι (Metallica - Enter Sandman) να ασχοληθώ με το χώρο. Πρώτος δίσκος το Ride The Lightning στα γενέθλια μου. Μετά από τη πρώτη ακρόαση παίρνω το αντεγραμμένο LB σιντάκι που είχα και ένα ψαλίδι και το κάνω κομμάτια. Και εκεί αρχίσαν όλα που λέει και το τραγούδι:)
Aυτο με BYOB ειναι αληθεια…Το χα ακουσει τοτε που χε βγει…1η λυκειου(ημουν και μεγαλος ο ατιμος) και το μισησα…Γενικω μισουσα τους soad παθητικα…Ηθελα να σπασω στο ξυλο οποιον το ακουγε στο αυτοκινητο του αφου το ραδιοφωνο το βαζε συχνα…Ενταξει πλεον το ανεχομαι και αναγνωριζω οτι εχει πλακα…Ακομα δεν μ αρεσει ενω αλλα κομματια τους μ αρεσουν πολυ(και ο Τανκιαν ακομα περισσοτερο).
Καιρο εχουμε να γραψουμε εδω. Λοιπον κωλοτουμπα με το The Resistance των Muse. Γενικα δεν ειμαι πολυ Musoφαν αλλα τελευταια εχω αρχισει να ψιλοαναθεωρω. Αυτο το αλμπουμ το εκραζα οταν βγηκε αλλα τωρα που το ακουω λιγο πιο προσεκτικα μου αρεσει αρκετα.