Δε οφίσιαλ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ θρέντ

σημερα διαβαζα οτι πεθανε απο καρκινο στα 40 του ο κιθαριστας τους…μαλακια :frowning:

ον τοπικ θα πω μονο ενα αλμπουμ κ παρακαλω μην το σχολιαστε

aenima

το ακουγε το 98 ο αδερφος μου νονστοπ κ του εκανα πλακα ‘βαλε κ λιγο tool ρε συ΄’

3 χρονια μετα αρχισα να παιρνω πιπες στο αλμπουμ αυτο κ 9 χρονια μετα ακομα δεν εχω βαλει γλωσσα μεσα

ουδεις τελειος ι guess

Λάθος όσον αφορά τους Black Cobra!
Το έψαξα και, δυστυχώς, αυτός που πέθανε είναι ο κιθαρίστας των Sweet Cobra! R.I.P.

Τουλάχιστον εσύ άκουσες το aenima το 98!
Εγώ διάβαζα κριτική για το δίσκο στο Ποπ & Ροκ και δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τι παίζουν!

α και αλλος καηκε απο το ποπροκ λεπον

Α καλά! Εκεί να δεις κωλοτούμπες!!!

Είχα ανακαλύψει πάντως αρκετά συγκροτήματα εξαιτίας τους! (βλ. κριτικές Kyuss, Magnet κτλ)

βασικα το μονο συγκροτημα που ερχεται στο μυαλο ειναι οι amenra…οταν ειχα πρωτοβαλει το mass 4 το εκοψα στα 2 πρωτα τραγουδια, αλλα πλεον προσκυνω

Οι Άμενρα είναι ψιλοτέτοια φάση, κι εγώ ομολογώ πως έπαθα το ίδιο.

Την μεγαλυτερη ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑΡΑ την εφαγα με το Aenima! Μου το ειχε δωσει ο μεγαλος αδελφος ενος φιλου μου να το ακουσω καπου στο 2003. 2003 = Νικος 13 χρονων! Που να το εκτιμησω τοτε…ημουν κολλημενος με Nirvana,System,Maiden,Metallica! Κ το ξαναβρισκω εν ετη 2007, το ακουω αλλη μια κ τοτε παθενω τετοιο τραμπακουλο που θα το θυμαμαι για καιρο πιστεψτε με!

[SPOILER]

Πιστεψτε με σας λεω! Πιστεψτε με βρε! Μα…


ΤΣΟΥΒΒΒ!!

Πιστεψτε με![/SPOILER]


Εντιτ! Μολις ειδα οτι ο Awake εκανε σχεδον το ιδιο ποστ! Οποιος πει οτι τον αντιγραφω ειναι κεφτες! :lightsabre:

aenima.μεγαλωνει μεγαλα γερα παιδια (εξωγηινα)

Λεπόν (σόρρυ γουατς)

Θα πω 4 μπάντες.

Linkin Park

Ντάξ σαν παιδί κι εγώ 6η δημοτικού - 1η γυμνασίου έφαγα το κόλλημα. Προσκύναγα, όλα τα σιντίζ αυθεντικά κι έτσι, έψαχνα μέχρι και τα πιο δυσεύρετα B-sides σε εποχές Kazaa κτλ. κτλ. το όνειρο της ζωής μου ήταν να τους δω λάιβ κτλ. κτλ.

Ήταν μέχρι να πέσει στα χέρια μου το The Action is Go των Fu Manchu (πού κολλάει αυτό θα μου πείτε βέβαια). Με αυτό έφαγα πέτρα στο κεφάλι να αρχίσω να ψάχνω πράγματα με το κιλό ε και άρχισα να ψάχνω απ’το χέβι μέτσαλ και μέσα σε διάστημα 2 μηνών οι ΕΛΠΙ δεν έπαψαν απλά να μου αρέσουν, αλλά άρχισαν να μου φαίνονται έμπορες.

Σήμερα έχω λιγότερο ακραία άποψη για την μπάντα καθώς θα βάλω μια στο τόσο να ακούσω με ευχαρίστηση, τους είδα πλέον και λάιβ και μου έφυγε το απωθημένο αλλά τους θεωρώ τέρμα υπερτιμημένους.

(ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο WISE ΡΕ ΓΑΜΩΤΕΝ)

System of a Down

Πριν 3 χρόνια τους θεωρούσα κεφτέδες έχοντας ακούσει το μισό ντεμπούτο τους και βλέποντας ένα κάρο πιτσιρίκια να φοράνε μπλουζάκια SoaD.

Ε και σε μία φάση άκουσα το Mezmerize 1 χρόνο μετά απ’όταν βγήκε περίπου στην φάση που αγαπημένη μου μπάντα από μέτσαλ ήταν οι Mastodon (εξαιρουμένων των Μετάλλικατς).

Αυτό ήταν κωλοτούμπα, ναι.

Τα ίδια ισχύουν και για τους Slipknot με το ομώνυμο στην θέση του Mezmerize.

Και Bullet For My Valentine που δεν τους χώνευα καθόλου γιατί το Poison μου φαινόταν καραφλωριά. Σήμερα καραγουστάρω.

Έχω αναθεωρήσει για αρκετές μπάντες αλλά μία τεράστια κωλοτούμπα που μου έρχεται τώρα στο μυαλό και είναι αρκετά νωπό το τραύμα είναι η αλήθεια …

[SIZE=“5”]ΙSIS![/SIZE]

Είχα ρίξει μια-δυο αυτιές στο Oceanic την ώρα που έκανα άλλα πράγματα και δεν συγκεντρωνόμουν και δεν ήμουν στο κατάλληλο μουντ και και και, ε πού να πάρω χαμπάρι.

Τον τελευταίο μήνα τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους.

(τελικά έγραψα για 5 μπάντες)

το '93 στα γενεθλια μου, μου εφερε το παραπανω δισκιο ο τοτε κολλητος μου.
εγω, δεν πρεπει να ακουσα παραπανω απο 2 τραγουδια…
ΚΡΑΖΟΝΤΑΣ,πηγα την επομενη μερα στο 1ο στη Πλακα και πριν καν ξεκινησουμε μαθημα,ανεβηκα μαζι του στη ταρατσα και εκανα φρισμπι το βινυλιο #-o.

Μετα απο 5 χρονια,φανταρος, μου το εδωσε καποιος μονιμος να το ξανακουσω (το το ζητησα βασικα!)

ε, απο τοτε μουτζωνω τον εαυτο μου για το λαθος εκεινο.
ΚΥΡΙΩΣ γιατι τοτε ακουγα πολυ Σελτικ φροστ και θα επρπε να ειχα “δει” πραγματα τα οποια υπηρχαν στο δισκο αυτο!:stuck_out_tongue:

ε αρκετές κωλοτούμπες έχω φαει, αλλα οι 2 πιο χαρακτηριστικές συνέβησαν

  1. με τους Πινκ Φλουντ. Μεχρι τα 16-17 μου δεν είχα αντιληφθεί τί ουσία υπήρχε στο να ακούς Φλουντ, εκτός από το Another Brick In The Wall και το High Hopes. Είχα κάνει απόπειρες, είχα ακούσει και το Division Bell όταν βγήκε, αλλά δεν. μετά από κάνα δυο χρόνια από τότε θα προσκύναγα σε Ζώα, Σκύλους, Γουρούνια, Αγελάδες, Πυραμίδες, Πομπηίες, Έμιλυ κλπ
  2. Diary Of Dreams. Όταν τους πρωτάκουσα και έβριζα τον ξαδερφό για τα πεθαμενατζίδικα που ακούει. Κάτι Between The Clouds κλπ. Ε μετά από κάνα δυο χρόνια βγήκε το Freak perfume, και έπαθα έρωτα και αναίρεσα τα πάντα όλα.

όταν είδα τον τίτλο του θρεντ σκέφτηκα τον Κωλοτούμπα του Καμπούρη. :lol::lol:

Χμ, να αλλάξω γνώμες για δίσκους και μπάντες έχει συμβεί πολλές φορές. Αλλά κωλοτούμπα, ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ, μου έρχεται μόνο μία στο μυαλό αυτήν τη στιγμή, και δεν είναι άλλη από το ‘‘Dead heart in a dead world’’. Μου το είχε δανείσει ένας φίλος, ενθουσιασμένος εγώ που έβλεπα παντού διθυραμβικές κριτικές, το άκουσα μία φορά, δε μου έκανε μία, του το ξαναέδωσα. Μετά από 4- 5 μήνες το ξανάκουσα και ήμουν σε φάση: ‘‘τι είχα πάθει την προηγούμενη φορά;’’. Τέλειωνε κάθε κομμάτι και το ξαναέβαζα.

εγώ ακόμα το θεωρώ υπερεκτιμημένο. :lol:
αλλά μου αρέσει περισσότερο από ότι όταν το είχα πρωτοακούσει.

γαμώτο, είδα τον τίτλο και σκέφτηκα ότι κάποιος ασχολήθηκε σοβαρά με τους Outloud…:lol:

όποιος δεν αλλάζει απόψεις στην πορεία ποτέ σίγουρα το κάνει μόνο από κόλλημα ή εγωισμό. απλά, όταν έχεις μια αποψάρα που εκφράζεις χωρίς ιδιαίτερη σκέψη λογικό είναι κάποιες φορές να επέλθει και η κωλοτούμπα.

Tην μεγαλυτερη κωλοτουμπα την επαθα με το city of evil των Avenged Sevenfold…ενω στην αρχη μου φανηκε μπερδεμενο,οτι προσπαθουσαν να κολλησουν 100 επιρροές σε ενα κομματι,οτι παραηταν μεγαλο σε διαρκεια στην πορεια καταλαβα οτι ειναι μια μπαντα με @@ που πραγματικα ξεχωριζει σαν την μυγα μες στο γαλα στην μετριοτητα της εποχής μας…

Πονεσα ε ! Δεν κανω πλακα !

Κι εγω…χρονια αργοτερα ομως!

Μέχρι πριν 2 χρόνια έβριζα τους Manowar με τα χειρότερα λόγια.

Επίσης, μετράει το πέρασμα από διάφορες μάλλον ακραίες φάσεις με κατάληξη μια πιο ψύχραιμη και μάλλον μετριοπαθή στάση; Π.χ. όταν άρχισα να ακούω μέταλ λάτρευα παθολογικά τους Stratovarius και μετά από 2-3 χρόνια έφτασα να τους σιχαίνομαι εξίσου παθολογικά! Σήμερα, πλέον, τους θεωρώ μια συμπαθητική έως καλή μπάντα και σίγουρα πολύ καλή στο είδος της, για το οποίο όμως η άποψή μου παραμένει κυρίως αρνητική.

Συμφωνώ στη δεύτερη παράγραφο απόλυτα.
Επίσης πριν καμιά χμμμ… τέλος πάντων χρόνια, πρωτοάκουσα το Somewhere in time και απόρησα πώς ακούει ο κόσμος τέτοια μουσική.
Μετά από τρεις μήνες άρχισε η καταστροφή, που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, έναν αιώνα μετά.

Έλα βρε Τοξικούλη, μη νιώθεις πια τόοοοοσο γέρος. :stuck_out_tongue:

μεγαλη κολοτουμπα και γω με manowar
δεν ξερω τους θεωρω πλεον
φοβερο συγκροτημα
και θα παω να χτυπηθω αν ερθουν για πλακα
βεβαια δεν μετανιωνω για τιποτα
ας πουμε οτι τους ““καταλαβα”” στα γεραματα
δεν τρεχει καστανο
αντεχω ακομα 8)