δεν μουτζώνει κανείς…αλλά οι death και ο Chuck είναι θεόρατοι
Συμφωνώ. Τουλάχιστον από αυτά που βλέπω και ακούω από άλλους η συμβολή τους στο (death) metal χώρο είναι ανυπολόγιστη. Κρίμα που δεν μπορώ να το εκτιμήσω ο ίδιος.
εγώ πάντως στο πωλ για τα 90s έχω ήδη καπαρώσει 4, ίσως και 5 θέσεις για τους death.
ΑΜΠΑΛΟΙ.
Αυτό και για μένα.
Οσες φορές πήγα να ακούσω, δεν είχα την υπομονή και το εγκατέλειψα απλά.
Να φανταστώ δεν τη παλεύετε με τα death φωνητικά εε; Δεν εξηγείται αλλιώς.
Μια χαρά την παλεύω εγω, χωρίς να ακούω και πολλά από τον χώρο.
Με τα φωνητικά του Chuck ωστόσο δεν την πολυπάλεψα, και ίσως γι αυτό δεν μου αρέσουν οι Death.
Το πρόβλημα δεν θεωρώ πως είναι μόνο ο Chuck, αλλά το 99,9% των death metal φωνητικών.
Δε μ αρεσει να συμφωνω με ολυμπιακους, αλλα θα αναγκαστω να το κανω
Βασικα το defenders, εξαφανιζει o,τι κλασικο heavy εχει βγει ever, οχι μονο 80’s. Aξεπεραστο
βασικά το sentinel και το rock hard ride free από μόνα τους φτάνουν…
[QUOTE=cynic;1076184
Βασικα το defenders, εξαφανιζει o,τι κλασικο heavy εχει βγει ever, οχι μονο 80’s. Aξεπεραστο[/QUOTE]
Υπερβολές…
- “Freewheel Burning”
- “Jawbreaker”
- “Rock Hard Ride Free”
- “The Sentinel”
- “Love Bites”
- “Eat Me Alive”
- “Some Heads Are Gonna Roll”
- “Night Comes Down”
- “Heavy Duty”
-
"Defenders of the Faith"
Μια που πιάσαμε τη κουβέντα για το defenders , το eat me alive μόνο εμένα μου αρέσει και με καυλώνει full ή είναι γενικό το φαινόμενο?? Ρωτάω γιατί σε ένα αρθρο των παντογνωστών του hammer το βγάλανε το πιο αδύναμο - πατάτα του δίσκου#-o
Γκαυλα!
Για μένα είναι το “λιγότερο δυνατό” του δίσκου παίρνοντας τα κομμάτια μεμονωμένα, αλλά στη ροή του δίσκου και στο σημείο βρίσκεται, δίνει απίστευτη πνοή. Γενικά το Defenders έχει τρομερή ροή κομματιών!
πάντως στο rockwave την είχα καταβρει με τη γριά να το τραγουδάει! (κι ας μην μπορούσε να κουνηθεί :lol: )
Μια που συζητάμε πολλή ώρα για το Defenders, το εκπληκτικό μ’ αυτό είναι η πρώτη πλευρά του, ίσως η καλύτερη σε όλο το μέταλ με Freewheel Burning, Jawbreaker, Rock Hard Ride Free και την κορύφωση με Sentinel. Η δεύτερη πλευρά του είναι βέβαια κι αυτή φανταστική αλλά για μένα ένα σκαλί πιο κάτω. Αν ήταν στο ίδιο επίπεδο, το Defenders θα ήταν μακράν ο καλύτερος metal δίσκος ever. Τώρα, είναι “απλώς” μέσα στην πρώτη δεκάδα (στη χειρότερη περίπτωση)
Επίσης, λέω :
When the Night Comes Down - Touch of Evil [B]1[/B]
και το ομώνυμο καλύτερο από κάθε άλλον “ύμνο”, πχ United, Red White & Blue, αν και το United δεν το λες και κομματάρα.
Είναι φάση να το ακούσεις σουρωμένος σε μπαρ και να αγκαλιαστείς με όλους εκεί μέσα και να το τραγουδάς.
Το ομώνυμο είναι ΥΜΝΟΣ.
Παιγμένο όμως απαραίτητα με το black-to-the-70s ultra-[I]Heavy Duty[/I].
Κανονικά, με αυτά τα 2 θα πρέπει να κλείνουν κάθε σόου της Epitaph tour.
πόρωση είναι ,
ειδικά οταν κάνει την πάυση και λέει eat …eat .
,me…me , alive…
μιλάμε ότι τέτοια απλά και δυναμικά ,
κομμάτια μας εντυπωσίαζαν στο γυμνάσιο.
α,ρε η εποχή που ανακαλύπτει κανείς το defenders του μένει αξέχαστη.
το defenders είναι και από τα λίγα που έχω σε βινύλλιο!