Μα είναι μια χαρά δίσκος. Και αυτό το λένε όλοι σχεδόν. Οι οποίοι -τραγελαφικό- πάντα συμπληρώνουν “…παρ’ όλο που θεωρείται μούφα”.
Βρισκόμαστε στο επίκεντρο άλλης μιας σκοτεινής, επαίσχυντης συνωμοσίας… Και έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό ξεκίνησε, ως συνήθως, από παπαριά που έχει γραφτεί στο Χάμμερ και συγκεκριμένα (μάλλον) απ’ το Ζαχαρόπουλο. Γκρρρρ!!!
Έλα ρε παιδιά, ένας άνισος δίσκος είναι.
Έχει 3 κομματάρες, 3 καλά και τα υπόλοιπα από ΟΚ έως αδιάφορα.
Στο Hammer πάντως δίσκος του μήνα ήταν. 
Ναι, το θυμάμαι. Μιλάμε όμως για το γνωστό σκηνικό τύπου ένα-δυο-τρία χρόνια μετά, όταν έρχεται η ώρα του καινούριου δίσκου, ξαφνικά κάποιος χαμμεροσυντάκτης αναφέρεται στις προσδοκίες “για κάτι καλό μετά το μέτριο/απογοητευτικό Horror Show/οποιοδήποτε Horror Show”. To διαβάζω εγώ και μένω μαλάκας, λέω ορίστε; Και εν τω μεταξύ μέχρι τότε το δισκάκι θεωρείτο σχεδόν καθολικά μια αρκετά καλή στιγμή στη δισκογραφία του γκρουπ, όχι Η δισκάρα αλλά μια χαρά δουλειά όπως είπα (γιατί τα φίλλερς του τα έχει κι αυτό το ξέρουν όλοι, αλλά έχει επίσης ένα Dracula, ένα Phantom of the Opera Ghost και ένα Damien που χώνουν το 80% της υπόλοιπης δισκογραφίας τους), και ξαφνικά από τότε και μέχρι σήμερα ότι και να διαβάσεις στον Τύπο, αυτό που λέει ο Δισκοβόλος: Χάλια το Η.S. ο ένας, μέτριο το H.S. ο άλλος. Ε άντε και γαμήσου δηλαδή.
Εμένα μου φαίνετα μλκία.Και νομίζω ο Παπιλίδης ήταν.
Γιατί είναι μαλακία:p
Ένα Dracula δε σώζει τη κατάσταση.
να πάτε να πέσετε στη θάλασσα, ακούς εκεί μαλακία[-X[-X
Παίζει να είναι και από τα αγαπημένα μου albums γενικά και όχι μόνο των Iced Earth:-s
Now playing: Edguy - Trinidad
via FoxyTunes
Μια χαρά άλμπουμ είναι.
Eγω στο γυμνασιο που αρχισα να ακουω μεταλ, θυμαμαι συμμαθητες μου κτλ να μου προτεινουν το horror show να αγορασω (hammer victims???). Ευτυχως, ποτε δεν επραξα κατι τετοιο, και αν και ειχα πωρωθει με το alive in athens για μια περιοδο - οντας απο τα πρωτα ακουσματα μου- ποτε δε συμπαθησα ιδιαιτερα τους iced earth και ημουν ο μονος μεταλλας σοτ σχολειο που δεν του πολυ αρεσαν!!!
το dragon’s child είναι τιτάνια ποζεριά όμως και γουστάρουμε.
Θυμάμαι όταν βγήκε το Horror show ήμουν φαντάρος και δε πίστευα στα αυτιά μου από αυτή την μετριότητα, όλοι με κοιτάζανε σαν τρελό,φίλοι αδέρφια, και ειδικά κάτι παλιοί φαντάροι με είχανε στην μπούκα λολ που δεν αναγνώριζα την αξία του δίσκου…Λοιπόν χαίρομαι πολύ που 9-10 πόσα είναι χρόνια μετά υπάρχει ΠΟΛΥΣ κόσμος που έχει την ίδια γνώμη με εμένα (as known as Neopas Revenge mouhaha).
Εγώ πάλι γιατί θεωρώ όλα τα άλμπουμς μετά το Dantes Inferno, πατάτες και μετριότητες; 
επειδή δεν έχουν δίσκο με αυτό το όνομα… 
οπως παντα,αλητηριος…αλλα σωστος!
Παντως κι εμενα μετα το Μπερντ, δεν με αρεσουν!
Eγώ είμαι κάθετος, το Horror Show ήταν ένα άλμπουμ που ξεστράτιζε από τη συνήθη συνθετική λογική του Σάφερ.
Φυσικά η πλειονότητα των οπαδών έσπευσε να το χαρακτηρίσει πατάτα.
Αν είναι λοιπόν πατάτα, αβίαστα δηλώνω πως το λατρεύω.
Για μένα που ανήκω στη γενιά που μεγάλωσε με παγωμένη γη όπως κι ο bleedin, ήταν o τελευταίος δίσκος τους που ασχολήθηκα.
Kαι συν τοις άλλοις, να πω ένα άλμπουμ που συμμετέχει αυτός και ο άλλος ο κρουστός πατάτα, συγγνώμη αλλά να πέσει φωτιά να με κάψει.
:lol: Σωστός, το burnt offerings εννοούσα
Εδιτ: Ώπα ώπα! Red Rum και εγώ μεγάλωσα με Iced Earth. Αλλά εγώ μεγάλωσα με τα τρία πρώτα τους Iced Earth, Night of the Stormrider και Burnt Offerings…
Το πιος ανήκει στη γενιά που μεγάλωσε με Iced Earth είναι μεγάλη ιστορία και σηκώνει ατελείωτη συζήτηση. Βέβαια οι Iced Earth των τριών πρώτων άλμπουμς δεν είχαν τόσο ευρή αποδοχή όσο μετά το Dark Saga όπου οι μπαλαντούλες έδωσαν ένα τεράστιο ΣΥΝ σε fanboys (και fangirls). Αλλά αν υπήρχαν κινητά με κάμερες την εποχή που ανακαλύψαμε με την παρέα μου το Iced Earth για να γράψει τη χαρά μας… θα καταλάβαινες τι εννοώ.
Δεν ξερω αν θεωρουνται πατατες η οχι αλλα λατρευω τα albums της και Bonnet και Turner περιοδου που οι περισσοτεροι πιστευουν οτι ωχριουν μπροστα σ’αυτα της Dio περιοδου…κατι που δεν ισχυει!!!Ειναι εξισου θε’ι’κα!
Βάλτε και μένα μέσα. Μέχρι πριν βγάλουν το Horror Show ήμουν οπαδός τους. Τεράστια απογοήτευση…
Πατάτα δεν το λες, εξάλλου στο Αμέρικα είναι πολυπλατινένιο, είχε αποτελέσει όμως το σημείο εκείνο που ο Sammy Hagar αντικατέστησε τον Roth που ήταν ο απόλυτα επιτυχημένος frontman των Van Halen. Στη σύγχρονη εποχή θα γινόταν μεγάλο θέμα κάτι τέτοιο, τα forum θα έπαιρναν φωτιά με επικριτές και υποστηρικτές να διαφωνούν. Μιλάω για το 5150, ένα δίσκο που γουστάρω τρελά, όσο και αν δεν μου αρέσει καθόλου σχεδόν αυτή η μπάντα…
Το γεγονός ότι το ρίξαν λίγο στη μέταλ φάσι είναι καταδικαστέο! Το άλμπουμ αυτό θεωρείται από τις μεγαλύτερες μαλακίες που έχουν βγάλει, ωστόσο μ’ αρέσει:p
The Eploited - Fuck The System
To Was It Me είναι έπος
Aφου ειστε η γελοιοτητα προσωποποιημενη :lol:
edit: Η αληθεια να λεγεται το αλμπουμ ειναι ψιλο-μαλακια