Στέρεο Νόβα

Groups & Artists
#1

Οκ, δεν νοείται να έχουμε θρεντ για τον κάθε μπαγλαμά και να μην έχουμε για το σπουδαιότερο ελληνικό σχήμα της τελευταίας 25ετίας. Ναι, δεν ήταν ούτε κατά διάνοια “ροκ” ή οτιδήποτε σχετικό, αλλά όσοι ΞΕΡΟΥΝ τους βγάζουν το καπέλο. Δεν είμαι και κάνας γκουρού στα ηλεκτρονικά και ομολογώ ότι δεν τους έχω ψάξει σε βάθος, αλλά το ρισπέκτ είναι από δω ως απέναντι.

Αντιγράφω από βικιπαίδεια γιατί εγώ στάνταρ θα τα σκατώσω.

Η ιστορία των σΝ ξεκινά το 1986, όταν βρίσκονται μαζί οι Κωνσταντίνος Βήτα, Μιχάλης Δέλτα και Αντώνης Πι με αρκετές μουσικές ανησυχίες και κάνοντας μουσικούς πειραματισμούς. Επηρεασμένοι από τον ήχο της acid γράφουν κάποια κομμάτια και σχηματίζουν ένα instrumental (ορχηστρικό-χωρίς στίχους) γκρουπ με το όνομα Bobby Blast. Κατά το 1990 ο Κωνσταντίνος Βήτα γράφει κάποιους στίχους κι η μπάντα αποφασίζει να τους ενσωματώσει στα κομμάτια της. Το όνομα της αλλάζει σε Στέρεο Νόβα και μέχρι το 1991 ολοκληρώνονται τα κομμάτια του πρώτου τους (ομώνυμου) δίσκου, ο οποίος τελικά κυκλοφορεί το 1992 από την Wipe Out Records. Ακολουθούν κυκλοφορίες αρκετών άλμπουμ και singles μέχρι και την κυκλοφορία του Τέλσον το 1996, οπότε και ο Αντώνης Πι αποχωρεί από το γκρουπ. Οι σΝ θα παραμείνουν για περίπου ακόμα ένα χρόνο όταν και στα τέλη του 1997 θα διαλυθούν. Τα μέλη των Στέρεο Νόβα συνεχίζουν ξεχωριστά τον δρόμο τους στη μουσική μέχρι σήμερα. Το Νοέμβριο του 2008, μετά από μήνες υποθέσεων, αποκαλύπτεται στο site της Lifo ότι οι σΝ θα επανενωθούν για μία και μοναδική βραδιά, στις 5 Δεκεμβρίου, στο live για τα 3 χρόνια της Lifo.

Τα πρώτα άλμπουμ των σΝ περιείχαν κυρίως αργά κομμάτια που μπορούν να χαρακτηριστούν ως techno ambient. Στη διάρκεια της πορείας τους ο ήχος τους σκλήρυνε κινούμενοι στον ευρύτερο χώρο του techno. Χαρακτηριστικός είναι κι ο στίχος της μπάντας. Ο Κωνσταντίνος Βήτα ραπάρει πεζά ποιήματα που έχει γράψει ο ίδιος, δημιουργώντας συνολικά στην ελληνική μουσική σκηνή ένα νέο πρωτοποριακό είδος που θα επηρεάσει ακόμα και την ποπ μουσική. Οι σΝ παρά την επιτυχία τους απέφυγαν την χωρίς όριο εμπορευματοποίηση της δουλειάς τους ενισχύοντας την -έτσι κι αλλιώς- μεγάλη μουσική τους αξία.

Δισκογραφία

Άλμπουμ

* 1992 Στέρεο Νόβα (Wipe Out)
* 1993 Ντισκολάτα (FM Records)
* 1994 Ασύρματος κόσμος (FM Records)
* 1995 The drone compilation (FM Records)
* 1996 Τέλσον (FM Records)
* 1997 Βιταμίνα τεκ (FM Records)

Άλμπουμ μετά τη διάλυσή τους

* 1998 Ωφέλιμο φορτίο (FM Records)
* 1999 Σκάζη (live) (FM Records)

Τα δυο πρώτα έχω, αυτά ξέρω, αυτά εμπιστεύομαι. Δεν νομίζω πάντως να έβγαλαν κακό δίσκο όσο ήταν ενεργοί.
Η ΜΑΓΚΙΑ των σΝ ήταν ότι κατάφεραν σε μια εποχή που η ελληνική ηλεκτρονική σκηνή ήταν ανύπαρκτη να ακούγωνται πρωτοποριακοί. όχι πρωτοποριακοί για ελλάδα. πρωτοποριακοί. τελεία.
Ξεχάστε τους ηλεκτρονικούς πειραματισμούς της λαϊκής του κάθε καρβέλα και φοίβου. Οι σΝ είχαν κατανοήσει και αφουγκραστεί τις δονήσεις του διεθνούς electronica underground πριν αυτές φτάσουν στην επιφάνεια. π.χ. είχαν ενσωματώσει trip-hop στοιχεία στον ήχο τους πριν την έκρηξη της σκηνής του bristol (massive attack, tricky κλπ.).
Ένα σχήμα που έφτασε στην κορυφή χωρίς να χρειαστεί να κυλιστεί στον βούρκο της ελληνικής μιζέριας. Και μόνο γι αυτό αξίζουν συγχαρητήρια.

Μετά τη διάλυσή τους, οι Μιχάλης Δέλτα και Κων/νος Βήτα ακολούθησαν άκρως επιτυχημένες σόλο καριέρες και με σημαντικές συνεργασίες με ΣΟΒΑΡΟΥΣ έλληνες καλλιτέχνες. Δεν τους έχω παρακολουθήσει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, αλλά να χτες βράδυ ξέθαψα το “Χρώμα της Μέρας” του ΜΔ με την Τάνια Τσανακλίδου και προσκύνησα ξανά μετά από τόσα χρόνια.

Πείτε και σεις.
Παναγιώτη και Ριπ_Νουμπ πάρτε την μπάλα, περάστε άμυνες και μπείτε μ’αυτή στα δίχτια.

#2

δεν τους εχω ψαξει,απλα ακουστα τους εχω,αλλα μου κεντρισαν το ενδιαφερον αυτα που εγραψες και θα αρχισω να τους ακουω,να δω πως ειναι.

#3

να σημειώσω το εξαιρετικό “2 ost” του Δέλτα (ή του Βήτα ? του Δέλτα νομίζω) για το … “2” του Παπαϊωάννου στο θέατρο

#4

Του Βήτα ήταν το “2”, γενικά ο Βήτα είναι μάλλον ο πιο ενεργός από όλους στη μετά-ΣΝ εποχή, έβγαλε και φέτος έναν αρκετά όμορφο δίσκο (“Ενωση”). Δεν είμαι από αυτούς που τους ακολουθούσαν από την αρχή (ας όψονται οι νεανικές αμαρτίες) και σοβαρά έκατσα να ασχοληθώ μαζί τους σχετικά πρόσφατα. Ιδιοφυής μπάντα, όχι γιατί έκαναν κάτι ρηξικέλευθο (μιλώντας πάντα με παγκόσμιους μουσικούς όρους, στην Ελλάδα ήταν πρωτοπόροι), αλλά γιατί συνθετικά είναι απίστευτοι μέσα στην απλότητά τους και γιατί έδεναν τα διάφορα στοιχεία που χρησιμοποιούσαν με εξαιρετικό τρόπο. Η πιο “αθηναϊκή” μπάντα, η μουσική τους μου φέρνει στο μυαλό πάντα εικόνες από την πόλη. Πρέπει να είμαι από τους ελάχιστους που θεωρούν καλύτερο το τελευταίο τους album, το “Βιταμίνα Τεκ”. Και εντάξει ο Βήτα δε “ραππάρει” σε καμία περίπτωση αλλά έχει την καλύτερη “πεζή” φωνή που έχει ακουστεί στην ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι δεν τραγουδάει σε καμιά περίπτωση (δεν πολυέχει και φωνή για να τραγουδήσει) η ροή του λόγου του προχωράει σε απόλυτο συγχρονισμό με τη μουσική.

#5

Τρομεροί στίχοι, πρωτοποριακή μουσική για την ελληνική σκηνή, μπαντάρα από τις λίγες. Το σπουδαιότερο ελληνικό σχήμα της τελευταίας 25ετίας όμως είναι οι Τρύπες ρε Bleeding… Τους είδε κανείς στο live επανένωσής τους;

“Από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει την δύναμη, αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει; Βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις γιατί μισούν αυτό που είσαι και αυτό που κάνεις.”

#6

Στο λάιβ της επανένωσης ήταν να πάω με Ανγκμαρ αλλά έκατσε πακέτο-της-τελευταίας-στιγμής-με-τη-δουλειά. :frowning:
Ήταν και ο Παναγιώτης απ’όσο ξέρω.

Τους βάζω πάνω από τις Τρύπες γιατί οι ΣΝ αυτό που έκαναν ήταν σύγχρονο με τις διεθνείς εξελίξεις στο χώρο τους, κάτι που οι Τρύπες δεν κατάφεραν ποτέ. Γι αυτό και μόνο. Κατά τ’άλλα, κι εγώ με Τρύπες μεγάλωσα. :slight_smile:

#7

Ποτέ δεν χώθηκα ιδιαίτερα, δεν έτυχε βασικά. Ωστόσο είναι γεγονός πως υπήρξαν πολύ ιδιαίτερη για τα ελληνικά δεδομένα μπάντα. Απο τα συγκροτήματα που πήγαν μπροστά την ελληνική μουσική σκηνή.

#8

γαμουσαν ακουστε κι αυτο ομως.


#9

Ο οποίος είναι πάρα πολύ ωραίος δίσκος. Αρκετά πιο “ήσυχος” από τις προηγούμενες δουλειές του.

Αρχικά δεν μ’άρεσε αλλά μετά από μερικές ακροάσεις τον λάτρεψα. Συμμετέχει και ο vassilikos των raining pleasure.

Θα τον (ξανα)δούμε στις 26 Μαρτίου στον Μύλο :smiley:

#10

Ο Βleeding στο αρχικό του ποστ τα είπε μια χαρά και έβαλε όλα τα γκολ μόνος του. Το θέμα με τους Στέρεο Νόβα είναι αυτό που λέει ακριβώς στην τελευταία της φράση η παράθεση από την wikipedia. Απέφυγαν την ανηλεή εμπορευματοποίηση της μουσικής τους, ενισχύοντας την έτσι και αλλιώς δεδομένη αξία της. Και ήταν αυτοί που κατάφεραν να ισορροπήσουν επάξια σε αυτό το πολύ λεπτό σκοινί μεταξύ της πολύ καλής σύγχρονης μουσικής κ της αποδοχής από το ευρύ κοινό. Και ήταν αυτό ακριβώς που πολλοί από τα 80’ς που πειραματιστηκαν με ηλεκτρονικές μουσικές δεν καταφέραν να κάνουν. Θεωρώ ότι άλμπουμς όπως το Στέρεο Νόβα και το Ντισκολάτα δεν πρέπει να λείπουν από κανέναν! Από εκεί και μετά δεν σταμάτησαν να βγάζουν αξιόλογες δουλείες. Προσφατα (πέρυσι νομίζω) κυκλοφόρησε και μια συλλογή που είναι ό,τι πρέπει για να ξεκινήσει κάποιος να τους ακούει. Είχε τύχει να τους ακούω από μικρός, οπότε θεωρώ την μουσική τους σαν “δεδομένη” κατά κάποιον τρόπο, και μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ πώς είναι δυνατόν να μην αρέσουν σε κάποιον. Όσο για τις προσωπικές δουλείες του Κ βήτα είναι όντως πολύ καλές.

To γεγονός ότι στο live δεν έπεφτε καρφίτσα σε μια αιθουσα χωρητικότητας 7000 ατομών, και ο κόσμος είχε πλημμυρίσει όλη την Π. Ράλλη για να τους δει περπατώντας (είχε σταματήσει η κυκλοφορία αυτοκινήτων από το ύψος της Πειραιώς), σημαίνει ότι τουλάχιστον δεν ήταν μόνο άτομα που πήγαν για την φάση, ή/και το τζαμπέ της υπόθεσης. Και ας είναι, έστω και αυτά τα τρία τραγούδια που ακούσαμε αξίζαν τον κόπο! Δυστυχώς, δεν έχω ακούσει (απ΄όσον ξέρω) να κάνουν κανένα ολοκληρωμένο live ξανά. Θα ήταν πολύ ωραία.

#11

Μεγάλο πρωτοποριακό Ελληνικό συγκρότημα τρομερός δίσκος ο πρώτος τους και το Βικτώρια που κυκλοφόρησε τελευταία περιέχει όλες τις κομματάρες που τους έκαναν γνωστούς.
Ίσως παρέα με τους Last Drive τα πιο προχωρημένα για την εποχή τους Συγκροτήματα

#12

Καλά τα λές, αλλά τους πολύλατρεμένους μου Last Drive δεν θα τους ελεγα πρωτοποριακούς. δηλαδή σε τί ακριβώς ήταν πρωτοποριακοί? Οι Γκαραζοπανκοψυχεδελειές που χώνανε (και χώνουν) είναι μεν ο ορισμός της μουσικής που ακούμε αλλά δεν βλέπω σε τί ήταν πρωτοποριακοί. Πρωτοποριακούς από τα 80΄ς θα έλεγα τους Reporters ή τους Μetro Decay ή ακόμα και τους Αντί, αλλά με τπτ τους Last Drive. Μην απαντήσεις εδώ, ήδη βγήκα εγώ οφφ τόπικ, ας μην το παρακάνουμε!

#13

To γεγονός ότι στο live δεν έπεφτε καρφίτσα σε μια αιθουσα χωρητικότητας 7000 ατομών, και ο κόσμος είχε πλημμυρίσει όλη την Π. Ράλλη για να τους δει περπατώντας (είχε σταματήσει η κυκλοφορία αυτοκινήτων από το ύψος της Πειραιώς), σημαίνει ότι τουλάχιστον δεν ήταν μόνο άτομα που πήγαν για την φάση, ή/και το τζαμπέ της υπόθεσης. Και ας είναι, έστω και αυτά τα τρία τραγούδια που ακούσαμε αξίζαν τον κόπο! Δυστυχώς, δεν έχω ακούσει (απ΄όσον ξέρω) να κάνουν κανένα ολοκληρωμένο live ξανά. Θα ήταν πολύ ωραία.[/QUOTE]

Δυστυχώς φίλε Παναγιώτη, μετά από δήλωση του Κωνσταντίνου, δεν πρόκειται να ασχοληθεί ποτέ ξανά με οτιδήποτε έχει σχέση με σν …

#14

στερεονοβα ειναι πραγματικοι αρκετα καλοι ειδικα για την ελληνικη σκηνη ειναι τρομεροι.απλοι αλλα βαθυστοχαστοι στιχοι που με βυθιζουν (Εμενα προσωπικα)μεσα μου… ο καπα βητα μονος του καλος ιεναι αλλα ο ι στερεονοβα ειναι κλαυτεροι… τραγουδια που μπορω να ακουω ΣΥΝΕΧΕΙΑ ντισκολατα ,το κρεββατι+ο σκυλος,ενα κλεμμενο ποδηλατο ,εξι τα χαραματα,ηλιθια αστεια,μικρο αγορι ταξιδι της φαλαινας… μ’αρεσουν:)

#15

Τα 2 πρώτα είναι ανεκτίμητης αξίας. Τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Από εκεί και πέρα δεν έχω ακούσει τους δίσκους αρκετές φορές αλλά μου φαίνονται εξίσου καλά. Επίσης στηρίζουμε Κ. Βήτα.

#16

γαματο συγκροτημα!!ειδικα το ντισκολατα και κυκλοτρον

#17

Κωνσταντίνος Βήτα: Τον Οκτώβριο το πρώτο του βιβλίο από τις εκδόσεις Οξύ!

Ο ιδρυτής των Στέρεο Νόβα σε ένα βιβλίο με στίχους, ανέκδοτες φωτογραφίες από τη δεκαετία του ?90 και αποκλειστικό υλικό από τη διαδρομή του συγκροτήματος, αλλά και τη μετέπειτα μουσική πορεία του.

από το avopolis.gr

Επίσης μπορείτε να δείτε μια τηλεοπτική συνέντευξη του Κ.Β. εδώ

#18

τεραστιος.

#19

Δεν ενθουσιάστηκα από το τελευταίο του τελικά πάντως. Κατα τ’ αλλα παιδιά μην ξεχνάμε, οι Στερεο Νοβα ειναι για τα καλοκαιρινά βράδια όσων μένουν στην Αθήνα.

#20

είναι πολύ όμορφο όταν το έργο κάποιου καλλιτέχνη ωχριά μπροστά στον ίδιο ως άνθρωπο.