Γεια σας παιδιά!!
Πρώτο μου ποστ, αποφάσισα να γραφτώ γιατί κάτι είχα γκουγκλάρει στο παρελθόν και με έβγαλε εδώ και με χαρά μου βρήκα πολύτιμες πληροφορίες στις απαντήσεις σας. Έψαχνα για ένα μυθιστόρημα τρόμου, και είχα ψιλοκαταλήξει στον Στίβεν Κινγκ, αλλά δεν είχα βρει ποιο βιβλίο του να διαλέξω. Εδώ βρήκα τότε αφιέρωμα στα βιβλία του και αποφάσισα να πάρω το Σάλεμς Λότ, το οποίο το ρούφηξα σε λίγες μέρες και μου άρεσε πάρα πολύ. Δέθηκα με όλους τους ήρωες και με την ίδια την πόλη και πραγματικά ενθουσιάστηκα.
Μετά αγόρασα του Μάστερτον, το ‘ο Απόγονος’. Εδώ και 2 εβδομάδες βρίσκομαι στην 30η σελίδα. Βαρετό και δεν σε δένει καθόλου με την ιστορία.
Ψάχνω για ένα βιβλίο για “δυνατές συγκινήσεις” που λένε. Θέλω τρόμο, όχι απαραίτητα σπλατερ, αλλά να σε τρομάζει και μόνο με τη σκέψη, να σε βάζει στο κλίμα, να έχει δουλευτεί το σενάριο… Έχω δεί πάρα μα πάρα πολλά θρίλερ, τα ρηχά σπλατερ δεν με γοήτευσαν ποτέ. Απεναντίας τρελαίνομαι για τα “ψυχολογικα”, μεταφυσικά, που βασίζονται σε θρύλους και παραδόσεις, που τρομάζεις ανελέητα και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί ο κόσμος που περιγράφει το βιβλίο να υπήρχε, πχ με τρολς ή βρυκόλακες, ή και εγώ δεν ξέρω τι. Αρκεί να μην ειναι ρηχό σπλάτερ. Και να μην με παίρνει ο ύπνος σε κάτι στυλ χάρι πότερ κτλ…
Έχετε να προτείνετε κάτι?? Ξέρω, πρώτο πόστ και τεράστιο και απαιτητικό!! Σορυ!
Αν θες κάτι πιο ψαγμένο και όχι μόνο μυστηριο και κυνηγητά διάβασε “Το όνομα του Ροδου”. Αν θες κάτι πιο ελαφρύ διάβασε οποιδήποτε απο Dan Brown. Απο Stephen King βασικα τα περισσοτερα παλια καλα ειναι (τα πιο καινουργια δεν εχω διαβασει κάτι) Το Κορακι (the stand κανονικος τιτλος) και φυσικα “Η Λαμψη” ειναι εγγυηση αν και το πρωτο ειναι τεράστιο.
Η απλά μπορεις να ξεκινησεις με τα παντα απο Lovecraft και να κολλήσεις κανονικά, ξεκίνα με τα “Βουνα της Τρελας”.
Προτιμώ να αποφεύγω να διαβάζω βιβλία που έχω δει σε ταινία… Γιατί ξέρω πώς τελειώνουν…
Τον Λοβερκραφτ μου τον ξαναέχουν προτείνει. Κινείται στα πλαίσια του Κινγκ? Δηλαδή σου δημιουργεί συναισθήματα αγωνίας, τρόμου κτλ? Δεν θέλω κάτι χαλαρό πάντως…!
Έριξα μια γρήγορη ματιά στη βιβλιογραφία του, και πραγματικά αυτό που μου πρότεινες (Τα βουνά της Τρέλας , εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ)… είναι ό,τι καλύτερο θα ήθελα, αρκεί η περιγραφή που διάβασα, να μην φουσκώνει τα πράγματα, όπως την πατησα με τον Μάστερτον.
"ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ
Στην Ανταρκτική υψώνονται τα ανεμοδαρμένα Βουνά της Τρέλας, που κρύβουν πίσω τους την φρικιαστική πολιτεία των Μεγάλων Παλαιών, η οποία ήταν ήδη αρχαία, όταν η ζωή γεννήθηκε στον πλανήτη. Παράνοια, τρόμος και θάνατος παραμονεύουν ανάμεσα στους πελώριους πύργους, τους παγιδευμένους στον πάγο και στο χιόνι.
Τα Βουνά της Τρέλας θεωρούνται από πολλούς το κορυφαίο έργο του Χ.Φ. Λάβκραφτ, αφού εδώ επεξηγούνται η φύση και η προέλευση των Μεγάλων Παλαιών, η κάθοδός τους στην νεογέννητη Γη και η δημιουργία του ανθρώπινου είδους. Ακόμα ερμηνεύεται η καταγωγή των τρομερών Γιογγόθ, των Μι Γκο, των Γιογκ Σόθοθ, της απάνθρωπης Καντάθ και όλων των στοιχείων που καθιστούν την μυθολογία Κθούλου τόσο τρομερή και γοητευτική. " [SIZE=“1”]από το e-shop[/SIZE]
Θα προσπαθήσω να τελειώσω τον Απόγονο και μετά βουρ για Λαβκραφτ.
Thaaaaaaaaaaaaaaaaanx!!! Οποιεσδήποτε άλλες προτάσεις δεκτές!!
Είχε το σασπένς του, μια χαρά. Οι συγγραφείς (είναι δίδυμο) έχουν γράψει επίσης το απ’ ότι διάβασα πολύ καλό Critique of Criminal Reason το οποίο συνδέεται και με το Days of Atonement που πρότεινα…
Από King προτείνω κλασικά το Αυτό, Σάκο με κόκαλα, και το αρκετά φρικαλέο (εντάξει, Μάστερτον δε φτάνει) Χρήσιμα Αντικείμενα.
Τα Βουνά της Τρέλας τα διάβασα και εγώ πρόσφατα και ήταν η πρώτη μου επαφή με Λάβκραφτ και μου άρεσε πολύ αν και αρχικά με τρόμαξε το ότι όλο το βιβλίο ήταν διήγηση σε 1ο πρόσωπο, αλλά ο τύπος είναι μάστερ εντάξει.
να τολμήσω να πω ότι ο Μάστερτον είναι ψιλοχλυαρός? Αν έχεις δει μια μεγάλη φιλμογραφία ταινιών τρόμου, οι περισσότερες σκηνές που περιγράφει είναι αναμενόμενες. Ειδικά αυτό το βιβλίο του που διαβάζω, τον Απόγονο, είναι σαν να το έγραψε ξεπέτα. Εχτές ήθελα να διαβάσω…2 σελίδες και με κοίμησε. Στον Κινγκ δεν μπορούσα να κλείσω το βιβλίο από την αγωνία της εξέλιξης…
Ο Μαστερτον είναι για κάπως ειδικά γουστα. Ούτε εγω το παω και τόσο κανα 2 βιβλία του δίαβασα και πολύ μου ήταν. Οι περιγραφές του ώρες ώρες είναι κάπως υπερβολικά γλαφυρές. Καλυτερα ξεκινα με lovecraft.
Βασικά αν μπορείς στα αγγλικά. Χρησιμοποιεί όμως την παλία αγγλικη διάλεκτο και ίσως να σε δυσκολέψει, άλλωστε είναι πολυ παλια τα διηγηματα τους (δεκαετια '20 μιλαμε τωρα). Βασικά λίγοι είναι που τον διαβάζουν στα αγγλικά. Από όσο ξερω τις καλύτερες μεταφρασεις τους τις εχουν κανει οι εκδοσεις ΑΙΟΛΟΣ κυκλοφορουν και απο κάπου αλλού (δεν θυμαμαι απο που τωρα) αλλα έχω ακουσει τα χειρότερα για τις νεες μεταφράσεις και δεν τις άγγιξα. Εγω δεν την παλεψα στα αγγλικα πάντως είναι δύσκολο.
thee, thou, ρηματα σε -est κ ετσι; Δηλαδη να βλεπω το Great Old Ones ως μεγαλοι παλαιοι με ξενερωνει λιγο.
Γενικα εχω μια πολυ καλη κλιση στην αγγλικη, εχω προφ και τα λοιπα διαβασα και το χαρυ καποτερ στα αγγλικα ξερω γω και κατι αλλα. Ειναι πιο γκαβλα αγγλικα παντως νομιζω
Απο όσο θυμαμαι κάτι τέτοια είχε αλλα και βασικα είχα πάρα πολλές λέξεις άγνωστες τότε και μου είχε κάνει εντυπωση αυτό. Δεν ξερω αν ειχε βάλει λέξεις που δεν χρησιμοποιουν αλλο. Πάντως ήταν μανικι και το παρατησε ξεκινησα τις ελληνικες εκδοσεις πολύ γρηγορα.
απιστευτη ατμοσφαιρα και πλοκη…τρομακτικοτατο σε πολλα σημεια που σε φαση απεφευγα να το διαβαζω νυχτα γιατι ηταν κλασομεντε!!!
κεντρικος ηρωας δε…ηταν ο arthur conan doyle(συγγραφεας των σερλοκ χολμς)…πολυ πρωτοτυπη ιδεα…
