Σε απόγνωση, ποιόν δίσκο θα διανέματε σ' όλο τον κόσμο?

Εφηβεία είναι ζαφροκ, κατανοούμε.

Worst Enemy, παραιτούμαι, αυτά που μόλις είπες αφορούν το δεύτερο σκέλος αυτού που έγραψα, it’s ok. Πιστεύω ούτως ή άλλως κατάλαβε ο κόσμος. :wink:

elanor δες λίγο την προτελευταία πρόταση που έκανα edit στο προηγούμενο ποστ μου και μάλλον δε τσέκαρες

Ωραίος, ήταν όντως το δεύτερο απο τα δύο που είπα, αυτό που είχαμε λίγο πολύ καταλάβει εξάλλου. Επομένως το St Anger και λοιπά δεν ταιριάζουν εδώ. Πρόσθεσα και τα bold πίσω στο πρώτο σου ποστ, να υπάρχουν και εκεί, και είμαστε κομπλέ!

Ναι ακριβώς albums όπως st. anger, the wall κλπ είναι οφ τόπικ. Καλά έκανες κι έβαλες το μπολντ στο πρώτο ποστ.

Tελος καλο ολα καλα

Λοιπόν on topic.

Mιλάμε για το:

[SIZE=“4”]Refused - The Shape Of Punk To Come[/SIZE]

Από 'κει έχεις κι εσύ τα τραύματα ε; :\

Koυρασελ, τι καθεστε και απαντιεστε, δε συμπαθιεστε, γκετ οβερ ιτ…

εντιτ, αμφοτεροι

Ειλικρινά δε μπορώ να σε καταλάβω ρε μικρέ (ή μάλλον μπορώ, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Γράφει κάτι ο άλλος, δε τον πας ξέρω γω, και πας και του τη λες έτσι στο άσχετο, και μετά το συνεχίζεις, χαλώντας και τη δική σου ζαχαρένια, και τη δική του, και - κυρίως - των υπολοίπων.

Κόψτο, δε λέει.

ARGH!!! δεν νομίζω ότι έχει νόημα να συνεχιστεί το θρεντ μετά απο αυτό τον δίσκο…

worst enemy, μας τρέλανες αλλά τελικά οκ, συνεννοηθήκαμε. :lol::stuck_out_tongue:

Εγώ λοιπόν γι’ αρχή θα μοίραζα δεξιά και αριστερά τους δύο πρώτους δίσκους των υπέρτατων Dark Quarterer. Και όχι μόνο στο έπικ κοινό. Γιατί το πιστεύω ότι αυτό το συγκρότημα είναι απ’ αυτά σε βάφουν ΤΡΟΥ. Που φέρνουν κόσμο στο έπικ μέταλ, πώς το λένε.

*ειναι και στη λιστα με τα 20 των 00’s

Έλα ρε, γαμάει η φάση. Εγώ δε χαλιέμαι πάντως!

ναι ρε η φαση γαμαει λεμε.

Και γαμώ τις φάσεις, σαν πρωινη εκπομπή!

τι πετάγεσαι μωρή πούτσα εσύ.

θα έκανα πολλές κόπιες λοιπόν απ’τα εξής:
για τους κάφρους το

Zozobra - Bird of Prey

κάργα αδικημένο και είναι κρίμα κι άδικο, είστε κουφοί εσείς οι καφροτέτοιοι που δε του δίνετε σημασία! είναι και σφηνάκι ναούμε και είναι διπλή η αμαρτία να μη το έχετε ακούσει.

για τους αγαπούληδες το

Lilium - Short Stories

που είναι πραγματικά υπέροχο, μπορείτε να το ακούσετε όλοι και να με ευχαριστήσετε μετά! ή και όχι.

κανονικά αυτό το ποστ δεν έπρεπε να γίνει γιατί είμαι ελιτιστής και δε μοιράζομαι μουσικές, αλλά έπρεπε να μείνει το μπινελίκι σε awake

σιγα θα σκισεις το καλσον 8)

Θα έβαζα με το ζόρι όλους τους indie/alternative τύπους να ακούσουν το περσινό, υπέροχο στην απλότητα και αμεσότητά του Pink Mountaintops, αντί να χάνουν το χρόνο τους με υπερβαρετούς και-καλά-ψαγμένους δίσκους σαν αυτούς για τους οποίους συνήθως ανοίγει θρεντ ο Μάνος.

Επίσης θα μοίραζα ΟΛΟΥΣ τους δίσκους των Simon & Garfunkel σε ΟΛΟΝ τον κόσμο, πρώτον γιατί είναι άδικο να νομίζουν ότι 60’ς = Beatles+Stones και δεύτερον για να δουν τι σημαίνει απόλυτη στιχουργία.

Μερικές φορές, (ελάχιστες δλδ)…(σχεδόν μηδαμινές)…greeks do it better 8)

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

ντάξει, σπέρνει ο δίσκος, αλλά εδώ μιλάμε για αριστουργήματα που δεν έχουν αναγνωρίστει και δε τ’ ακούει κόσμος. το 666 είναι σταθμός και υπερέποc.
συμφωνώ με σαμανο για bird of prey. από τα καλύτερα σλατζοειδή κι αξίζει περισσότερη αγάπη.
να συμπληρώσω το

Scott Reeder - TunnelVision Brilliance

γιατί είναι τίγκα στο συναίσθημα κι ακόμα κι άσχετα να λέει, νομίζεις ότι σε εκφράζει. όλοι οι μπρουταλ τύποι* κρύβουν έναν αγαπούλη μέσα τους κι αυτός τον εξέφρασε υπέροχα. τον δίσκο εν τω μεταξύ δεν τον ξέρουν ούτε οι kyuss fanz ξερωγώ. είναι κρίμα κι άδικο.

*ντάξει, μπορεί να μην είναι τέρμα μπρουταλ, αλλά μετά την πρώτη ακρόαση του δίσκου αυτού, οι kyuss σου φαίνονται raw black metal.

Δεν διαφωνώ…Είναι σταθμός και υπερέπος αλλά δυστυχώς αυτό ισχύει μόνο για την Ελλάδα και την Γαλλία (και μερικές ακόμα Ευρωπαϊπές χωρες)… Σε όλο τον υπολοιπο κόσμο δεν έκανε και τόσο επιτυχία.