Μια θρησκεία κοντά στον Χριστιανισμό και έχει επηρεαστεί απο αυτή ο Χριστιανισμός και ιδιαιτερά η Ορθοδοξία μας
Ο ζωροαστρισμός είναι μια από τις παλαιότερες θρησκείες που έχουν ακόμα οπαδούς. Η εμφάνισή του χρονολογείται περίπου 2.600 χρόνια πριν, ως μία ριζική αναμόρφωση της πολυθεϊστικής ιρανικής θρησκείας η οποία επικράτησε στην Περσική Αυτοκρατορία με κρατική υποστήριξη. Ο ζωροαστρισμός διατηρεί κάποιες από τις πρακτικές της προϊστορικής, κοινής ινδοϊρανικής θρησκείας και επομένως παρουσιάζει ομοιότητες με τον ινδουισμό της βεδικής περιόδου[εκκρεμεί παραπομπή], όπως π.χ. την πυρολατρεία, ορισμένες μυθικές αφηγήσεις και τον σεβασμό προς τις δυνάμεις της φύσης.
ο όνομα της θρησκείας προέρχεται από τον ιδρυτή της, Ζωροάστρη (Ζαρατούστρα), έναν ιερέα που θεωρείται ότι έζησε στο Ιράν τον 6ο αιώνα π.Χ. και θεωρείται από τους οπαδούς του προφήτης. Ο Ζωροάστρης πιστεύεται ότι δέχτηκε μια θεϊκή αποκάλυψη, που τον οδήγησε στην πίστη σ’ έναν μόνο Θεό - τον Αχούρα Μάζντα, τον Κύριο της Σοφίας. Στην πράξη ο Ζωροάστρης εξύψωσε μία προϋπάρχουσα ιρανική θεότητα, τον Αχούρα Μάζδα, σε επίπεδο υπέρτατου Θεού, δαιμονοποιώντας ταυτόχρονα όλες τις άλλες θεότητες του ιρανικού πανθέου στο πλαίσιο μίας μεταφυσικής και ηθικής διαμάχης Καλού και Κακού, ή Τάξης και Χάους, η οποία αποκτά κοσμολογικό χαρακτήρα και διαστάσεις αφηρημένων εννοιών. Μετά τον θάνατό του ωστόσο κάποιες δευτερεύουσες θεότητες άρχισαν να λατρεύονται ξανά, αν και μόνον ως αυτονομημένοι «πράκτορες» του Αχούρα Μάζδα πλέον, ενώ ο Αριμάν, η αφηρημένη έννοια του Κακού, εξυψώθηκε σε επίπεδο περίπου ισότιμο με τον Αχούρα Μάζδα ως ο μέγας αντίπαλός του. Έτσι ο μονοθεϊστικός ζωροαστρισμός γρήγορα κατέληξε διαρχικός, με αντίθετα άκρα τον Αχούρα Μάζδα και τον Αριμάν, και δεκάδες κατώτερες παλαιές θεότητες να συντάσσονται ως κτιστοί άγγελοι ή δαίμονες με την πλευρά του ενός ή του άλλου.
Για περίπου μία χιλιετία ο ζωροαστρισμός αποτέλεσε την επίσημη θρησκεία των τριών προϊσλαμικών ιρανικών αυτοκρατοριών.
Μετά το 645 μ.Χ. όμως και την ενσωμάτωση του Ιράν στο αραβικό Χαλιφάτο και στην ισλαμική σφαίρα επιρροής, ο ζωροαστρισμός έγινε μειονοτική θρησκεία στον τόπο που γεννήθηκε. Πολλοί ζωροαστριστές κατέφυγαν στην Ινδία όπου είναι γνωστοί ως παρσίς (Πέρσες). Η πλειονότητα της μικρής ζωροαστρικής κοινότητας ζει στην Ινδία (κυρίως στη Βομβάη και στο Πακιστάν), ωστόσο υπάρχουν και ορισμένοι πιστοί στο Ιράν.
Αντιλήψεις
Ο ζωροαστρισμός βασίζεται στην πάλη μεταξύ δύο αντίθετων δυνάμεων, του «εχθρικού πνεύματος» (Άνγκρα Μαινιού, δηλαδή του Αριμάν), και του «καλού πνεύματος» (Σπέντα Μαινιού), το οποίο ταυτίζεται με τον Αχούρα Μάζδα. Στον ζωροαστρισμό ο φυσικός κόσμος γίνεται αντιληπτός υπό θετικό πρίσμα ως κατασκεύασμα του αγαθού Θεού και καμία οντολογική διάκριση μεταξύ ύλης και πνεύματος δεν είναι σαφής (όπως συμβαίνει π.χ. στον πλατωνισμό), σε αντίθεση με τη θεμελιώδη κοσμική ηθική διάκριση μεταξύ Καλού και Κακού. Έτσι το τελικό ιδανικό είναι η συνολική ψυχοσωματική ανάσταση των ευσεβών πιστών στο τέλος του κοσμικού χρόνου, μετά από μία τιτάνια μάχη μεταξύ αγγέλων και δαιμόνων η οποία θα καταλήξει στην αναμέτρηση του ίδιου του Αχούρα Μάζδα με τον Αριμάν και στην τελική νίκη του Καλού. Οι ρίζες αυτής της επικής ζωροαστρικής εσχατολογίας ανιχνεύονται στην πρωτοϊνδοευρωπαϊκή μυθολογία. Ο ζωροαστρισμός είναι η πρώτη μαζική θρησκεία η οποία αυτοπροσδιορίστηκε με βάση όχι μόνο λατρευτικά και μυθικά στοιχεία αλλά και ένα σαφές μεταφυσικό και ηθικό δόγμα, το οποίο μάλιστα αναμόρφωσε πλήρως την προϋπάρχουσα ιρανική θρησκεία επαναπροσδιορίζοντας την έννοια της ευσέβειας με επίκεντρο ένα σύνολο ηθικών κανόνων. Στο πλαίσιο αυτό απέρριπτε πλήρως τον μυστικισμό αλλά και τον ασκητισμό, ο οποίος συνήθως αποτελεί προϋπόθεση του πρώτου, προωθώντας αντιθέτως την ενεργό συμμετοχή του κάθε πιστού στον αγώνα υπέρ του Αχούρα Μάζδα μέσω καθημερινών «ηθικά ορθών» πράξεων.
Οι ζωροαστρικές γραφές -η Αβέστα- περιλαμβάνουν πολλά κείμενα: τα παλαιότερα είναι τα γκάτας (άσματα), που αποδίδονται στον Ζωροάστρη. Τα γκάτας δοξάζουν τον Αχούρα Μάζντα ως τον μοναδικό Θεό. Παρόλο που αναφέρονται ελάχιστα στις διδαχές του Ζωροάστρη, οι τελετές σήμερα παίζουν σπουδαίο ρόλο στο τυπικό του ζωροαστρισμού. Η φωτιά κατέχει επίσης σημαντική θέση στον ζωροαστρισμό, αλλά δεν λατρεύεται ως θεότητα. Το φως με τη μορφή της ιερής φωτιάς είναι το σύμβολο του Αχούρα Μάζντα, συμβολίζοντας την παρουσία του Θεού στη δημιουργία. Στους ζωροαστρικούς χώρους λατρείας η ιερή φωτιά (ή Ατάρ) παραμένει αναμμένη συνεχώς σε μια τεφροδόχο στο εσωτερικό ιερό, όπου μόνο οι αγνοί ιερείς μπορούν να εισέρχονται.
Στις τελετές μύησης, γνωστές ως ναογιότ (νέα γέννηση), το παιδί φοράει ένα ιερό πουκάμισο (σούντρα) και ένα σκοινί γύρω από το στήθος, που συμβολίζει τον ορθό δρόμο. Οι γάμοι συχνά πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της ζωροαστρικής κοινότητας. Ωστόσο, καθώς ο ζωροαστρισμός δεν καταφεύγει στον προσηλυτισμό, ο αριθμός των γάμων έξω από την κοινότητα συνεχώς αυξάνεται.
Εσχατολογία
Δέκα χιλιάδες χειμώνες θα περάσουν, ο ήλιος θα πάψει να φαίνεται. Η ημέρα, ο μήνας και το έτος θα έχουν μικρότερη διάρκεια και οι άνθρωποι θα γίνουν φαύλοι. Μετά από μια μάχη μεταξύ των καλών και των κακών θα συμβεί η τελική κρίση, οπότε και οι κακοί θα τιμωρηθούν για τρεις ημέρες αλλά τελικά θα συγχωρεθούν.