…
Κοίτα, πολλές από τις μπάντες που έχουν αναφερθεί, ας πούμε οι 2 αρχικές που ανέφερα, έχουν υπάρξει μες στις αγαπημένες μου. Αλλά εκτιμώ πως επίσης έχω το κουκούτσι να καταλάβω πότε έχουν να πουν κάτι καινούριο ή όχι. Περί αυτού πρόκειται κι όχι περί του υποκειμενικού-αντικειμενικού. Κοινώς, βγάζουμε τα οπαδικά γυαλιά, και κρίνουμε λίγο πιο απαιτητικότερα τους καλλιτέχνες.
Εκτός κι αν θες να λέμε όλοι τα ίδια γελοία πράγματα που λένε όλοι, όπως μπορείς να δεις και στο μεηντενοθρεντ. “Δεν έχω απαιτήσεις από…” λέει ο άλλος. Ωραία, αν δεν έχεις απαιτήσεις, τι στο διάολο ψάχνεις ακούγοντας τι έχει να πει ο άλλος? Τίποτα φυσικά, ακούς από συνήθεια, σα να τρως σουβλάκι ή μπέργκερ απ΄το φαστφουντάδικο. Δεν είναι έτσι η μουσική κι τέχνη όμως.
Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο.
Το δέχομαι απόλυτα αυτό Red Rum. Απλά είναι τόσο εξατομικευμένο θέμα, που δεν έχει περιθώρια κατάληξης σε κάποιο συμπέρασμα. Ο καθένας μας θα λέει το μακρύ και το κοντό του και that’s all 
…
απολυτο μετρο δεν υπαρχει, εχεις δικιο, θα σου πω ομως κατι το οποιο τουλαχιστον για μενα δειχνει κατι.
τα τελευταια 15 χρονια τυχαινει να βαζω μουσικες σε διαφορα μαγαζια και σου λεω απεριφραστα πως οσοι εχουν ερθει να ζητησουν κομματι απο…
iron maiden
metallica
manowar
slayer
sepultura
megadeth
anthrax…κλπ
δεν εχουν ζητησει ποτε κομματι απο δισκο μετα το 92! και μιλαμε για ολες τις ηλικιες
αυτο δειχνει οπως εγραψα σε αλλο ποςτ πως ο κοσμος δεν τα βιωνει πια. τιποτα απο ολα αυτα δεν θα μεινει στην ιστορια του μεταλ γιατι τιποτα απο αυτα δεν χαραχτηκε στις συνειδησεις της καλως ενοουμενης μαζας των μεταλλαδων.
οταν εισαι σε μουντ- ναι ρε καριοληδες ειμαι μεταλας και γαμαω ολο τον κοσμο και παω να ακουσω μεγκαντεθ τωρα γιατ ι κανεις στον κοσμο δεν με καταλαβαινει! ποιο μεγκαντεθ θα βαλεις? το τελευταιο? μη χεσω…
Πολυ ωραιο post. Κριμα που εχω δουλεια να κανω αυτη τη στιγμη και δε μπορω να συνεχισω. Υπαρχουν σημερινες μουσικες που εχω βιωσει ομως σαν ανθρωπος, τις εχω συνδεσει και με προσωπικες αναμνησεις. Θα δωσω μερικα απτα παραδειγματα και θα σας αφησω.
Edit: Και κατι τελευταιο, μιας και ποσταρα το ‘‘Carry’’. Οι Isis μλκς ηταν που διελυσαν το μαγαζι οσο ηταν καιρος; Εμ.
εγώ πάλι δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω περισσότερο (καλά, θα μπορούσα αλλά νταξ :p).
Κοίτα, πολλές από τις μπάντες που έχουν αναφερθεί, ας πούμε οι 2 αρχικές που ανέφερα, έχουν υπάρξει μες στις αγαπημένες μου. Αλλά εκτιμώ πως επίσης έχω το κουκούτσι να καταλάβω πότε έχουν να πουν κάτι καινούριο ή όχι. Περί αυτού πρόκειται κι όχι περί του υποκειμενικού-αντικειμενικού. Κοινώς, βγάζουμε τα οπαδικά γυαλιά, και κρίνουμε λίγο πιο απαιτητικότερα τους καλλιτέχνες.
Εκτός κι αν θες να λέμε όλοι τα ίδια γελοία πράγματα που λένε όλοι, όπως μπορείς να δεις και στο μεηντενοθρεντ. “Δεν έχω απαιτήσεις από…” λέει ο άλλος. Ωραία, αν δεν έχεις απαιτήσεις, τι στο διάολο ψάχνεις ακούγοντας τι έχει να πει ο άλλος? Τίποτα φυσικά, ακούς από συνήθεια, σα να τρως σουβλάκι ή μπέργκερ απ΄το φαστφουντάδικο. Δεν είναι έτσι η μουσική κι τέχνη όμως.
πιανοντάς το στο πώς και τι είναι η τέχνη… δώρο είναι κι όταν σου δωρίζουν κάτι δεν έχεις απαιτήσεις. μπορείς μόνο να το αρνηθείς, αλλά όχι να ζητήσεις κάτι άλλο στη θέση του. αυτό που έχεις εσύ σου μυαλό σου είναι προϊόν -ακριβώς όπως το σουβλάκι- και από το προϊόν, ναι, μπορείς να έχεις όσες απαιτήσεις θέλεις. στην τέχνη σκοντάφτεις τυχαία και σου αλλάζει τη ζωή, από τη στιγμή που θα αρχίσεις να έχεις απαιτήσεις, με τον τρόπο που το εννοείτε εσείς, η σχέση γίνεται πελατειακή. αν δεις ότι δεν έχεις να κερδίσεις κάτι, απλώς φεύγεις, είναι ψυχαναγκαστικό να θέλεις συνεχώς να παίρνεις από αυτόν που στο παρελθόν είχε κάτι να σου χαρίσει.
επίσης, αυτό που αναφέρθηκε με το ότι βγαίνουν τραγούδια κι όχι δίσκοι, επίσης δεν το καταλαβαίνω. το καταλαβαίνω βασικά, γιατί κι εγώ δίσκους έχω συνηθίσει να ακούω/καταναλώνω, αλλά ποιος λέει ότι ένας δίσκος είναι ικανός να σου αλλάξει τη ζωή κι ένα τραγούδι όχι; πώς γίνεται να αγαπάτε λιγότερο τους queensryche, επειδή μετά από 100 πράγματα που σας χάρισαν δεν μπορούν πλέον να σας χαρίσουν άλλα; ευγνώμονες θα έπρεπε να είστε και να πάρετε χαμπάρι πως κι εσείς έχετε αλλάξει κι όχι μόνο η μπάντα. επίσης, νομίζω το είχα ξαναπεί αυτό, ρεντραμ, σε έσενα που έχεις συγκεκριμένες εμπειρίες, συγκεκριμένο νιονιό, συγκεκριμένη δισκοθήκη και ακούσματα, οι μέηντεν δεν έχουν να προσφέρουν, στον 12χρονο που έχει άλλα συγκεκριμένα έχουν. εσύ πρέπει να πάρεις απόφαση ότι είναι ώρα να απαγκιστρωθείς από αυτούς κι όχι αυτοί ότι είναι ώρα να το διαλύσουν.
οντοπικ, οι μοτορχεντ
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το topic οι Cradle of Filth
μα σομναμ, επειδή τους αγαπάμε πονάμε.
έλα, το ξέρεις ότι δεν ισχύει αυτό, η πραγματική αγάπη σε εξυψώνει σε κάνει αυθύπαρκτο πιο δυνατό ένα με τον κόσμο και ο πόνος είναι απλώς μια απάτη!
ok, έχεις καλύτερο πράμα εσύ, δεν παίζω :lol:
εμένα με τους ράηχ ένα πράμα με πόνεσε πραγματικά. το ότι βγάλανε το the right side of my mind.
Γενικά συμφωνώ με το somna. Όμως για τους ryche. Ότι και να κάνουν, η αγάπη μου για αυτούς και το τι μου έχουν προσφέρει δεν θα μειωθεί. Μέσα μου θα είναι από τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί ακούγοντας μουσική. Απλά ήταν τόσο μεγάλη η μυθοποίηση, που με την απότομη πτώση τους ένα μέρος αυτού του μύθου καταρρίφθηκε. Αυτό τους διαφοροποιεί από άλλες αγαπημένες μπάντες που κλιμακούμενα έχασαν την αρχική μαγεία. Με λίγα λόγια, εν μία νυκτί, μετατράπηκαν από όντα που δεν γεννήθηκαν σ αυτόν τον πλανήτη, σε δημοσίους υπαλλήλους. Η αγάπη παρέμεινε απαράλλακτη, όμως το δέος γκρεμίστηκε. Βέβαια όλα για καλό συμβαίνουν, οπότε και αυτό ίσως να ήταν ένα wake up call, για να πάψω να πιστεύω σε ανώτερες δυνάμεις και ανώτερα όντα.
Πιστεύω ότι έχουν ακόμα να προσφέρουν οπότε διαφωνώ.
Απλώς τους πήρε λίγο στο λαιμό τους η νέα τραγουδίστρια…!
+απειρο, ειδικα το δευτερο μερος…
Μητσαρα, εμενα κλαιν μαιν αμα το νεο πχ μεηδεν ειναι σκουπιδι για τα αυτια μου και για σενα μαγεια ή δεν ξερωγω…και κλαιν μαιν αμα ακομα πουλανε,ή αν ακομα καλυτερα πουλανε και περισσοτερο απο τα 80ς οι καθε μεηδεν και μεταλικατς…επειδη ακριβως αυτες τις μπαντες τις αγαπαω, σαν φιλος τους δεν θελω να ακουω παπαριες απο αυτους και να τις βλεπω να γελοιοποιουντε ετσι ευκολα, οπως στο εν λογω τοπικ των νεων μεηδεν-η χαρα του παιδιου-…
δλδ καπου μπαινει και στη μεση το σταδαρ που θετεις και συ για τις αγαπημενες σου μπαντες…εγωκεντρικο δεν ειναι παλι, γιατι βλεπω πολλα φανμπογια εδω(+και μενα ειδικα με τους μεηδεν) που εχουν πληρη συννειδηση του τι παιζει πλεον με αυτα τα γκρουπ και αναλογως χωνουνε, εχοντας την απαραιτητη κριση και ψυχραιμια να δουν τα πραματα οπως ειναι…
seriously δλδ, η μουσικη δεν ειναι μπαλα, μορφη τεχνης ειναι ξερωγω και θελει και ενα αλφα τροπο αντιμετωπιση της…δεν εχει να κανει με οπαδισμους, απλα με το να σου γεμιζει καποιες πτυχες του εαυτου σου και κατι παραπανω απο απλη ψυχαγωγια δλδ…αμα δεν εχεις απο αυτο απαιτησεις, που ειναι κομματι σου δλδ, τοτε απο τι?
οντοπι,
cure,oσο και να λατρευω, εδω και παααρα πολυ καιρο δεν ακουγονται τα δισκιδια τους-σε αντιθεση με τα λαιβ τους που ειναι επικα-
Πολύ εύκολο θέμα βασικά.
Iron Maiden
Metallica
Black Sabbath
Ozzy Osbourne
Deep Purple + Ritchie Blackmore
Judas Priest
Rolling Stones
Dream Theater
Queensryche
Manowar
Motorhead
Megadeth
Anthrax
Paradise Lost
Anathema
Tool
Queen
UFO
Blind Guardian
Helloween
Candlemass
Nevermore
Motley Crue (αν και δεν ξέρω καν αν το χουν διαλύσει, τί σκατά κάνουν κτλ.)
Def Leppard (same as above actually)
Twisted Sister
WASP
Bon Jovi
Spiritual Beggars
…και σίγουρα όλο και κάποιους ξεχνάω.
Όπως καταλαβαίνετε θεωρώ ότι πραγματικά ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού δηλαδή, μπάντες μπροστά στις οποίες μπορούν να πουν τα γνωστά επίθετα όπως “μεγάλες”, “ιστορικές”, “κλασσικές”, “λαοφιλείς” κτλ., έχουν λόγους να συνεχίσουν. Βασικά πιο ενδιαφέρον θα ήταν ένα θέμα “ποιές μπάντες που μετρούν πάνω από 20 χρόνια δισκογραφίας έχει νόημα να συνεχίσουν;”
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Rush, Accept, ΑC/DC, Saxon, Slayer. Αυτές μόνο μπορώ να σκεφτώ προσωπικά. Για το λόγο ότι για μένα έχουν δείξει ότι μπορούν ακόμα να βγάλουν δίσκους που είτε ακούγονται έστω στοιχειωδώς φρέσκοι, είτε απλά εγώ προσωπικά δε βαριέμαι να ακούω ό,τι κι αν βγάλουν. Βέβαια δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά για κανέναν, άλλωστε τους Accept θα τους έβαζα πολύ άνετα σ’ αυτή τη λίστα αν δεν άκουγα το τελευταίο τους το οποίο είναι πολύ κοντά στο να αποτελέσει τη μεγαλύτερη έκπληξη των τελευταίων χρόνων για μένα (θα περιμένω λίγο και θα σας πω), επίσης σίγουρα θα βαζα και τους AC/DC αν δε μου άρεσε πάρα πάρα πάρα πολύ το τελευταίο τους, ενώ για τους Slayer παρ’ όλο που δε με εντυπωσίασαν τα δύο τελευταία τους albums έχω ένα απροσδιόριστο προαίσθημα ότι δεν έχουν τελειώσει ακόμα δισκογραφικά… δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά κάτι με απέτρεψε απ’ το να τους βάλω στη λίστα.
Όσο για τις μπάντες που έβαλα, κάποιες απ’ αυτές δεν τις ακούω καν αλλά εφ’ όσον αντικειμενικά είναι μεγάλες θέλω να πάρουν τον πούλο ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ενώ κάποιες άλλες τις λατρεύω παθολογικά και για να πω την αλήθεια θα θελα να συνεχίσουν για λίγα χρόνια να περιοδεύουν, αλλά “αντικειμενικά” και με πόνο ψυχής έπρεπε να τις βάλω στη λίστα. Τις περισσότερες που έβαλα γενικώς δε, τις αγαπώ και τις σέβομαι απεριόριστα αλλά όπως και να χει θέλω να διαλυθούν γιατί πώς να το κάνουμε, έχουν άπειρο δίκιο τα παιδιά που είπαν ότι η ύπαρξή τους αποτελεί τροχοπέδη για δεκάδες, για να μην πω εκατοντάδες μπάντες που έχουν πράγματα να πουν αλλά αναγκάζονται να ζουν στη σκιά των μεγάλων, μόνο και μόνο για να χουν σίγουρα κέρδη οι δισκογραφικές. Όσοι ξέρουν τις απόψεις και τα γούστα μου γνωρίζουν ότι κατά βάθος είμαι παλιομοδίτης (ακόμα και στα “καινούρια” ακούσματά μου) και δεν τραβάω κανένα ζόρι με την πρωτοπορία στη μουσική κτλ., αλλά το σωστό να λέγεται και για μένα η μαζική απόσυρση μερικών δεκάδων “δεινόσαυρων”, όπως τους χαρακτήρισε εύστοχα ο Ρεντ Ραμ, θα ωφελήσει ακόμα και μπάντες που δε θεωρούνται πρωτοποριακές, μπάντες “ρετρό” κτλ.
Αυτά.
tool λεει!
Σκάσε ρε, δεν είμαι ο μόνος.
μπορουσες καλλιστα να βαλεις αυτον τον χοντρομαλακα που 30 χρονια μας πλασαρει τις ιδιες πιπες και εβαλες τουλ.
αυτο ακριβως.
δεν το αντιστρεφουμε το θεμα ,πουναι κ πολυ πιο λιγα τα ονοματα που περνανε το τεστ
ποιες μπαντες με 1η δουλεια απο το 1995 κ πισω, εχει ακομα να δωσει πραγματα ?
επισης , οσο κ αν αγαπαω τους tool , επειδη δεν ειμαι γραφικος iron maiden/metallica fan, θα συμφωνησω στο οτι αν το νεο αλμπουμ βγει ‘μουφα’
θαναι ωρα για κηδειοσημο.
βασικα το αρχιδακι ο maynard βαριεται την ζωουλα του , οι αλλοι 3 ακομα εχουν καυλες
για να δουμε τι θα βαγλουν.
κ αλλη μια αγαπημενη/λατρεμενη μπαντα που εχει ‘καει’ κ ωρα να την κανει
porcupine tree
(οσοι τους εμαθαν με absentia/deadwing και δεν εχουν ακουσει/βιωσει τα επη των 90s ας μην πουν τα κλασικα - οχι γαμανε κλπ…ψιλοπεθαναν κ αυτοι παιδια.δυστυχως…)
Έχουν διαλυθεί ήδη ρε βλάκα ΝοΜιστεράκη.