Καιρός να καταλάβουν/κατάλαβουμε όλοι, ότι όλα αυτά ξεφτίζουν, τελειώνουν, πεθαίνουν καποτε και να πάψουμε να βασανίζουμε το section: Επικαιρότητα. Είναι απλά η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Δε γίνεται μια μπάντα να υπάρχει για μια ζωή. Αντε.
Δωστε τα σέβη σας, εκφραστε τη στεναχωρια σας, αναρωτηθειτε δημοσια, αλλα μεχρι εκει.
Α και σχετικά με τα άδοξα τέλη μπαντών (αποχωρησεις μελων κλπ), που είναι και το hot των ημερων, να καταλαβουμε ολοι, οτι με ελαχιστες εξαιρεσεις, για να διατηρουνται μπάντες 43 χρόνια αυτουσιες πρεπει να παιζουν απο πισω γερα φραγκα, οποτε και παλι δε χρειαζεται να πιπιλιζουμε το ολο θεμα, γιατί χάνει και την ομορφιά σταδιακά. Ας μεινουμε με τις καλες αναμνησεις!
χαίρομαι που ανοίγεις thread για να μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα για το θέμα.
βλέπω τις τελευταίες μέρες ότι πολλά ονόματα του rock/metal διαλύονται ή αποχωρούν μέλη τους, και πλην κάποιων περιπτώσεων νομίζω ότι αυτή είναι η λογική εξέλιξη των πραγμάτων. δηλαδή οκ, τι παραπάνω περιμένεις από τους priest π.χ.?
καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να το αντιληφθείς αν είσαι φαν, ειδικά από τη στιγμή που δε βίωσες όλα αυτά τα συγκροτήματα την περίοδο της ακμής τους ώστε να τα χορτάσεις. παρόλα αυτά, όλα στη ζωή έχουν ένα τέλος. και με εκνευρίζει κάποιοι που ακούνε ξέρωγω μόνο deep purple και pink floyd και λένε ότι δε βγαίνει πλέον καλή μουσική στις μέρες μας. αν θες να βρεις καλή μουσική, απλά πρέπει να ψάξεις. και πρωτίστως να αποβάλλεις την παρελθοντολαγνία και την εξιδανίκευση του παρελθόντος. δίχως να το πράξεις αυτό δεν πας πουθενά.
Nα πω την γνωμη μου πανω σ αυτο. Σ αυτα που ακουω εγω τα τελευταια χρονια και χω κατασταλλαξει οτι μου αρεσουν δεν ειναι οτι δεν βγαινει καλη μουσικη απλα οτι εχει χασει τη μαγεια που ειχε στα 80’s. Πολλοι λενε για αναβιωση του thrash και τετοια, αλλα πραγματικα αν εξαιρεσεις ελαχιστες μπαντες ολες οι αλλες ναι οκ μπορει να γραφουν ωραια ριφφ (πολλα ειναι εξαιρετικα), αλλα πραγματικα σαν κομματια, σαν παραγωγη σαν ολα δεν αγγιζει αυτα που γραφονταν παλια. Ακους ενα οποιοδηποτε συγκροτημα απο τοτε και καταλαβαινεις οτι οι ανθρωποι τοτε το νιωθαν, ηταν τιγκα κλασμενοι ξερω γω απο ξυδια μπαφους ντρογκια και απλα τους καθοταν να ξεβρασουν thrash, πανω στην τρελα!
Θα μου πεις τι μας λες ρε φιλαρακι για ενα μονο ειδος ακου τοσα αλλα πραγματα… Αλλα οκ, εγω αυτη τη μουσικη ακουω κατα κυριο λογο.
Επισης, ακουω οσο μπορω και αρκετα καινουρια πραγματα, αλλα πλεον αυτα που ευχαριστιεμαι ειναι ελαχιστα. Δλδ απο νεα σχηματα πιο πολυ ενδιαφερον βρισκω (και σαν εξελιξη) crust η grindcore συγκροτημα
κοίτα να δεις, όλοι ξέρουμε πως δεν είμαι το ιδανικό άτομο να μιλήσει για thrash. κατά τα άλλα, το crust και το grindcore που αναφέρεις μπορούν να ιδωθούν ως μια εξέλιξη του είδους. θέλω να πω, άκου για παράδειγμα το ντεμπούτο των iskra ή το “agorapocalypse” (για να πιάσω ένα κλασικό άλμπουμ του κάθε είδους). αποδεικνύουν ότι υπάρχουν ενδιαφέρουσες μουσικές τάσεις σήμερα και ότι δε βρισκόμαστε σε τέλμα.
πέραν του ότι δεν εντάσσω ακριβώς στην κατηγορία του ακραιφνή παρελθοντολάγνου όποιον ψάχνεται με το underground παλαιότερων εποχών. δηλαδή αν δε μένεις στους slayer και ψάξεις και τους razor (τυχαίο όνομα), δε σε καθιστά τόσο κολλημένο όσο με έναν 30άρη που ακούει το highway star και λέει ότι δε βγαίνει τέτοια μουσική στις μέρες μας.
Bασικα τα χω ακουσει αυτα που λες και ειδικα το agorapocalypse ηταν ενα απο τα αλμπουμ που ειχα στο νουμ για νεες μουσικες ενδιαφερουσες στο grincore
Επισης δεν το πα κυριως για σενα, απλα επειδη ειναι ενα γενικοτερο επιχειρημα και γραφεται ακουγεται πουλ συχνα (οχι μονο μεσα στο φορουμ) βρηκα την ευκαιρια - μιας και βαριεμαι πολυ - να πω τη γνωμη μου πανω σ αυτο
H αλήθεια είναι ότι όταν συμφώνησα με τον horror, ούτε γω είχα στο μυαλό μου αυτό που λες (cynic) για το θρασ. Αναφέρομαι (φαντάζομαι και ο χόρορ) στους παλιούρες ξέρω γω που μας σκοτίζουν τον μπούτσο με τους καθε pink floyd, maiden, priest, metallica, zeppelin ισοπεδώνοντας ότι νεότερο βγαίνει.
ε αυτό ακριβώς που λέει ο worst enemy. όλοι αυτοί αντιμετωπίζουν τη μουσική ολίγον τι επιδερμικά με αυτήν τους τη στάση. και γι’αυτό ίσως και θα μπορούσε το thread να μείνει αυτόνομο, με την έννοια ότι αναφερόταν εξειδικευμένα σε αυτά τα μεγαθήρια που μεγαλούργησαν στις αρένες των 70’s και των 80’s. όχι βέβαια ότι διαφωνώ με τη συγχώνευση, αλλά κουβέντα να γίνεται…
Λολ πως δεν το χα δει αυτο το θρεντ γαμωτο. λοιπον
μειντεν καπου στο ξ-φακτορ
πριστ πριν το νοστραδαμους
μεταλικα μετα τα λοαντ-ρελοαντ
θιατερ μετα το σιξ ντιγκριζ η το τρειν, δεν μπορω να αποφασισω
μανογουορ θα πρεπε να δινουν μονο λαιβ εδω και πολλα χρονια
ντιστραξιον 1-2 αλμπουμ μετα το ριγιουνιον
νεβερμορ πριν το τελευταιο
μαι νταινγκ μπραιντ εδω και αρκετους δισκους
επισης τα αυτονοητα περπλ, σκορπιονς, γουαιτσνεικ κτλ
βασικα οι μονοι που το διελυσαν οταν επρεπε ηταν οι σαβατατζ. επισης βραβειο τιμιοτερης μπαντας στους sieges even.
Θα μου ρθουν κι αλλα και θα επανελθω για περισσοτερο θαψιμο.
Χμμμ κοίτα, είναι καλό δισκάκι το Warriors, δε μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι για το σύνολο του όμως, οπότε θα έπαιρνα τα 3-4 καλύτερα κατ’ εμέ κομμάτια του δίσκου μαζί με 2-3 που μ’ αρέσουν απ’ το Gods of War και έχουμε ένα ωραιότατο EP! Μέχρι εκεί όμως
κατά τα άλλα, το crust και το grindcore που αναφέρεις μπορούν να ιδωθούν ως μια εξέλιξη του είδους. θέλω να πω, άκου για παράδειγμα το ντεμπούτο των iskra ή το “agorapocalypse” (για να πιάσω ένα κλασικό άλμπουμ του κάθε είδους). αποδεικνύουν ότι υπάρχουν ενδιαφέρουσες μουσικές τάσεις σήμερα και ότι δε βρισκόμαστε σε τέλμα.