ναι καινούργιες μπάντες εννοώ:wink:
Μπαντάρα ρε. Είχαν έρθει παλιά Ελλάδα. Μακάρι να παίξει reunion
πάντως αυτό που ψάχνω στην μουσική αυτή ειναι μπαντες ου να παίζουν το είδος που μαρέσει και παράλληλα να έχω στίχους που να προβληματίζουν,να σε βάζουν σε σκέψη για δίαφορα προβλήματα,χωρίς όμως να διατυπώνουν την γνώμη τους(αν αντιφάσκουν αυτα που λέω αλλα τεσπα).
Skyclad μακράν του δεύτερου για εμένα. Ναι, χεβυ μεταλ. Oι στίχοι των λοιπών κοινωνικο-πολιτικοποιημένων μπαντών μοιάζουν με εκθέσεις δημοτικού μπροστά στον Walkyier. Όχι μόνο λόγω τεχνικής και χρήσης της γλώσσας (παρόλο που ΕΙΝΑΙ και αυτά), αλλά και λόγω απόλυτα αναγνωρίσιμου ύφους και σαφών ιδεολογικών αντιλήψεων και όλα αυτά σε ένα είδος το οποίο δεν τα προϋποθέτει εν πολλοίς (πχ αναρχοπανκ).
Τελειότητες, τι να λέμε.
Κι ένας στίχος που είναι επίκαιρος όσο ποτέ σήμερα:
'Cause at the end of the tunnel I see
A dole-queue that’s beckoning me.
Από το A Bellyful Of Emptiness [Prince Of The Poverty Line (1994)]
[SPOILER][I]I’m twenty six years old - please tell me what have I got
A monopoly on misery - I guess that’s my lot
Ten years of eating bullshit leaves it’s taste in your mouth
And I think the time has come for me to spit it all out…
'Cause at the end of the tunnel I see
A dole-queue that’s beckoning me.
Yes living hand-to-mouth it can be fun for a while
Simple things please simple minds - do you see me smile?
I’ve broke my bread and fishes - turned my water to wine
But I’m sick of walking tightrope on the poverty line
I left my home and family - I’ve pawned all my dreams
Took a second mortgage on my soul to further my schemes
Now my body’s in the pages of “exchange and mart”
Ten pounds or nearest offer for one slightly broken heart.
And at the end of the rainbow I found
A crock of shit there on the ground.
Have you had a bellyful of emptiness
Do you feel like me we’re all just wasting our time
If it’s true inside each cloud’s a silver lining
Why does it shine on other lives but not on mine?
I’ve had a bellyful of emptiness
I’ve got a pocketful of nothing at all
In real-life fairy tales the frog stays a frog
And the serving girl can’t be the belle of the ball.
You’re not the belle of the ball
Get back in your cinders and crawl
How many other fools like me
Have lost their lives contractually
Believing there must be far more
Than nine to five - the factory floor?
Have countless thousands watched their dreams
Corrupted into things obscene
By money minded bastards who
Don’t give a damn for me or you?
Now my wallet’s getting thinner like the hair on my head
By the time I hit the “big Time” I’ll be buried and dead
Tell me how can you resent me for the money I’ve spent
On the only habit I indulge (that’s paying the rent)?
No-one said this life was easy Christ I’ve known that all along
But it needn’t be this difficult that’s why I wrote this song
The sex and drugs and rock 'n 'roll were never meant to last
And the bailiffs knocking on your door don’t need a backstage pass!
Be sure that you read between their lines
There are claws in the contracts we sign.
Have you had a bellyful of emptiness
Do you feel like me we’re all just wasting our time
If it’s true inside each cloud’s a silver lining
Why does it shine on other lives but not on mine?
I’ve had a bellyful of emptiness
I’ve got a pocketful of nothing at all
In real-life fairy tales the frog stays a frog
And the serving girl can’t be the belle of the ball[/I]
Απλά πράγματα. Καθημερινά.[/SPOILER]
μαζί με τις άλλες συμπάθειες που έχω εδώ μέσα να βάλω και τον manos87 άξιος.!
Θέλεις να φέρεις μερικά παραδείγματα;; Γιατί είναι λίγο υποκειμενική η όλη φάση, δηλαδή π.χ. για’μενα τα περισσότερα απ’αυτά που έχουν αναφερθεί έτσι και αλλιώς δεν μου φαίνεται πως εκφράζονται ακραία ηχητικά η στιχουργικά. Οπότε μάλλον αυτό εξαρτάτε και από τα ακούσματα του καθενός, δηλαδή εγώ που τελευταία έχω λιώσει στην πειραματική μουσική γενικότερα δεν μπωρώ να δω ως ακραία την μουσική των Rage against the machine απλά επειδή συνήθως ο τραγουδιστής τους ας πούμε αντί για να τραγουδάει “φωνάζει”, η επειδή “έχουν δυνατές κιθάρες”. 
Και με την ευκαιρία…
Richie Havens - Freedom στο Woodstock: http://www.youtube.com/watch?v=o-d5x-CiTUs
Fela Kuti - Sorrow Tears and Blood: http://www.youtube.com/watch?v=JfR3JteUjAQ
Gil Scott-Heron - The revolution will not be televised: http://www.youtube.com/watch?v=BS3QOtbW4m0
Lost Bodies - Σωλήνες: http://www.youtube.com/watch?v=ZPBqqe2Wa6A
King Missile - Take stuff from work: http://www.youtube.com/watch?v=KIXz_vzROrw
συμφωνώ με Yojimbo, τί το ακραίο έχουν οι μπάντες που αναφέρθηκαν?
Να πούμε για το ακατεργαστο ροκ ν ρολλ των Dead Kennedys?
Να πούμε για τις μινιμαλιστικές new wave δομές των Γενιά του Χάους?
Να πούμε για το πολυσχιδές ροκ ν ρολλ των Clash?
Nα πούμε για τον ορισμό του ροκ ν ρολλ, τους Ramones (γιατί και αυτοί είχαν και τις ανησυχίες τους σε κομμάτια όπως αυτό)?
Nα πούμε για τους τεράστιους Wipers, που φτιάχνανε 10 λεπτα πανκ μανιφέστα, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα που ήθελε το πανκ να είναι του διλεπτου?
Να πούμε για τις συνθετικά μπλιμπλικια των Αντίπου μόνο ακραία δεν τα λες?
Ε όχι και ακραίοι.
Ναι ρε γαμώτο αλλά ήμουν νιάτο θαρρώ!!! Τέσπα μακάρι κάποτε να ξαναβγούν στους δρόμους!!!
Αγαπάμε Skyclad.
Σίγουρα όπως είπε και ο Floydized έχουν την τιμιτική τους οι punk μπάντες γιατί απλά στην πλειοψηφία τους τα περισσότερα ασχολούνται με τέτοια θέματα. Άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο. Εννοείται πως σε όλο το φάσμα της μουσικής όμως γενικά θα βρεις μπάντες, solo καλλιτέχνες κλπ κλπ να ασχολούνται με τέτοια θέματα και ίσως ο στίχος τους να είναι ακόμα πιο ακραίος από αυτό των punk συγκροτημάτων απλά ίσως δεν το καταλαβαίνουμε γιατί ε στο punk ο ήχος από μόνος τους είναι πιο ακραίος!
Π.Χ. Οι Dead Kennedys λογικά θεωρούνται πιο ακραίοι από τον Θεοδωράκη, οι στίχοι όμως τους Θεοδωράκη μπορεί να είναι πολύ πιο σκληροί. Δεν έχω κάποια κομμάτια στο μυαλό μου απλά αναφέρω 2 καλλιτέχνες τυχαία επειδή αναφέρθηκαν πιο πάνω.
@alex καινούριες μπάντες δύσκολα αλλά τσέκαρε εδώ! http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_New_York_hardcore_bands
Αυτό.
Συμφωνώ σε όλα.
Να πούμε όμως επιτέλους και γι’αυτούς?
AREA
Η λέξη κλειδί της παραγράφου που έγραψα είναι “τα περισσότερα”, δηλαδή αλλιώς “μερικά είναι ακραία αλλά τα λιγότερα απ’αυτα που αναφέρθηκαν”. Και για Clash και Ramones θα πρέπει να διαφωνήσω, εκεί δεν βλέπω κάτι το ακραίο.
Μου θυμιζεις παρα πολυ ενα φιλο μου ομως:D
Οι Ministry ειναι χαρακτηριστικο παραδειγμα χωρις να ειναι και βαθια πολιτικοποιημενοι βεβαια…Σιγουρα ομως καναν σφοδρη επιθεση.
λιγο οφ τοπικ αυτο
Απο την αλλη πιστευω οτι μια μπαντα δεν μπορει παντα να χαρακτηριζεται απο κοινωνικο-πολιτικαλ χαρακτηρα.Δηλαδη συνηθως 1-2-3 αλμπουμ οκ αλλα ειναι δυσκολο ενας καλλιτεχνης να κινειται με βαση αυτο και να παραγει παντα εργο με αξιωσεις αν προσκολαται σε οτιδηποτε,ακομα και στο πολιτικο στιχο…Αυτο νομιζω ισχυει και με οποιοδηποτε θεμα εμπνευσης η καταγγελιας πχ…Η ταμπελα αυτη ειναι σε φαση βοηθεια και καταρα μαζι…Ετσι και αλλιως οι περισσοτερες πανκ μπαντες με αυτο το προσδιορισμο που διατηρηθηκαν μεσα στα χρονια οπως πχ οι ramones δεν εγραφαν παντα σε τετοια θεματα ενω αλλοι αλλαξαν και επανηλθαν αργοτερα παλι…
KREATOR -CAUSE 4 CONFLICT- ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
Catharsis.Μπαντα με αποψη και δραση !Α,επισης επειδη λεμε για αγαπημενη ,τοτε προσθετω και τους Ελληνες χιπ χοπαδες propaganda.Οποιος εχει ακουσει εστω και λιγο ξερει.
Καλύτερο reply του thread.
Προσθέτω conflict
LoL, αφού σου θυμίζω έναν φίλο σου, πιάσε και ένα σχετικό με το topic αγαπημένο τραγούδι…
[SIZE=“3”]The Sound - Missiles (live) [/SIZE] ( http://www.youtube.com/watch?v=SWdbIZiQDgk )
Deep in the country
The factories hide
Where they make the missiles
That run our lives
Who the hell makes those missiles?
When they know what they can do?
απο ποια χώρα είναι?
Αμερικανοι ειναι.Τωρα δεν υπαρχουν πια ,αλλα ο Brian D[σαν ονομα λατινου χιπ-χοπα ειναι ] και αλλα μελη της μπαντας εχουν κανει τους from the depths και τους requiem.Επισης, εντονα πολιτικοποιημενοι αλλα σε διαφορετικα μουσικα μονοπατια.Τωρα, αν θες να ακουσεις catharsis κατεβασε το passion που ειναι μεγαλη σινταρα και το splitaki με newborn, οπου εχει κατα την γνωμη μου το καλυτερο τους κομματι.Στο γενικοτερα ιδιωμα του hardcore κινουνται.
Επειδή βιάζομαι θα πω 2 λέξεις γιατί τον ξεχάσαμε…
Frank Zappa… γεια μας!