Πρώτον, ποια θεωρία σχετικότητας, η ειδική ή η γενική;
Δεύτερον, καμία από τις 2 θεωρίες σχετικότητας δεν σχετίζεται ή αντιβαίνει στην κβαντική θεωρία. Αφορούν διαφορετικά πεδία και περιγράφουν διαφορετικές καταστάσεις (βέβαια υπάρχουν κάποιες σύγχρονες θεωρίες που συνδυάζουν κατά κάποιον τρόπο κάποια από αυτά, όπως η λεγόμενη “κβαντική βαρύτητα”, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).
Καλά τα εκλαϊκευμένα βιβλία (αν και του Χόκινγκ ειδικά είναι από τα πιο μπερδεμένα και δυσνόητα), αλλά, καλώς ή κακώς, η ουσία της φυσικής (και η προσέγγιση της φύσης δηλαδή) μελετάται σωστά μόνο σε αυστηρά επιστημονικά πλαίσια, με κατάλληλο μαθηματικό φορμαλισμό. Γι’ αυτό θέλει προσοχή στο τι διαβάζουμε και ακούμε από διάφορα εκλαϊκευμένα μέσα…
Δεν θυμάμαι πολλά,αυτό είναι το θέμα,δυστυχώς.
Και σίγουρα δεν μπορούμε εμείς οι απλοί πληροφορικάριοι (και άλλοι ταπεινοί επιστήμονες ή μη,(ή μη και επιστήμονες,αν δεν θεωρείται επιστήμη η πληροφορική από τον Floydized :p)) να πιάσουμε σφαιρικά μια θεωρία φυσικής και να μιλήσουμε εμπεριστατωμένα.
Μιλάμε με ό,τι πιάνει το αυτάκι μας.Και δεν νομίζω πως αυτό είναι κακό απαραίτητα.
Κατά τη γνώμη μου όλες οι επιστήμες είναι ρευστές ως ένα σημείο,και πόσο μάλλον η νομική (που λέγαμε).
Από εκεί και πέρα,για την φυσική,ας φέρω κάποιο άλλο παράδειγμα…την καθολικότητα των νόμων του Νεύτωνα πχ,που απ’ό,τι έχω διαβάσει και ξέρω,αρκεί να συμφωνήσεις ας πούμε,δεν υπάρχει.
Ο Νεύτωνας διατύπωσε κάποιους νόμους που ισχύουν προσεγγιστικά για την γη,και τις ‘γήινες’ διαστάσεις της.
Το ότι είναι ‘ρευστός’ (κατά κάποιο τρόπο) ο νόμος καθιστά την φυσική μη-επιστήμη?
Φυσικά και όχι.
Αυτό ήταν το επιχείρημά μου εξ’αρχής,ας διατυπώθηκε με λάθος παράδειγμα.Πάντως αυτά που έγραφε ο Χώκινγκ και ίσως γράφει ο Γραμματικάκης στην αυτοβιογραφία θα τα ψάξω και μπορεί να επανέλθω.
Για να μην παρεξηγηθώ,απλώς απάντησα σε κάτι που ανέφερε ο ΝαητΣκάϊ σε στυλ πλάκας,με τον τον ίδιο χαβαλέ.
Παρόλα αυτά βλέπω ότι άνοιξε ένα ωραίο θέμα,το οποίο δεν ξέρω κάτα πόσο μπορεί να τρέχει εδώ μέσα μαζί με την επικαιρότητα-θα μας θεωρήσουν σαν φιλοσόφους που έχουν απαρνηθεί τα εγκόσμια και ζουν αυτοβούλως στα νησιά των Μακάρων!-και ίσως θα έπρεπε να μεταφερθεί κάπου αλλού.
Πάντως,πάλι για να μην παρεξηγηθούν τα γραφόμενά μου και κατηγορηθώ πάλι για “συμβούλια ειδικών κτλ” ανέφερα ότι περιεργαζόμουν την αυστηρή έννοια της επιστήμης,ίσως και την φιλοσοφική,και μίλησα στην συνέχεια για ιατρούς και μηχανικούς.
Θα συμφωνήσω στο ότι κάθε θεωρία στη φυσική έχει όριο ισχύος (π.χ. γνωρίζουμε ότι ο νόμος βαρύτητας του Newton ισχύει ικανοποιητικά στις μικρές κλίμακες που ζούμε, και τον χρησιμοποιούμε μια χαρά για να στείλουμε δορυφόρους κλπ, με κάποιες διορθώσεις που γίνονται βέβαια), ενώ επιπλέον κάθε θεωρία εξελίσσεται, καθώς εξελίσσεται η επιστήμη και η γνώση που αποκτάται.
Στην τελική, κάθε θεωρία της φυσικής είναι μια προσέγγιση της φύσης και τίποτα παραπάνω. Δεν θα εξηγήσουμε ποτέ 100% ακριβώς το τι συμβαίνει στη φύση, αλλά θα μπορούμε πάντα να αυξάνουμε την προσέγγιση και ακρίβεια με την οποία την περιγράφουμε.
[SPOILER]Φιλική συμβουλή, αυτά τα εκλαϊκευμένα βιβλία των Χόγκινγκ, Γραμματικάκη κλπ, διάβαζέ τα φυσικά, αλλά μην τα λαμβάνεις και πολύ τοις μετρητοίς, γιατί περιέχουν και ανακρίβειες/παραποιήσεις :roll:
Προτείνω επιπρόσθετα π.χ. το QED του Feynman, εκλαϊκευμένο μεν, διδακτικό δε[/SPOILER]
[SPOILER]Τι σχέση έχει η νομική με τον όρο επιστήμη; :-k :p[/SPOILER]
Ναι ρε,οκ,χαβαλέ κάνουμε πάνω απ’όλα,στον χαβά έγραψα κι εγώ,καμία παρεξήγηση :!:
ΥΓ:Μου αρέσει να μιλάω σαν να είμαι αυτοεξόριστος σε νησί -guilty pleasure- 
Στην τελική, κάθε θεωρία της φυσικής είναι μια προσέγγιση της φύσης και τίποτα παραπάνω. Δεν θα εξηγήσουμε ποτέ 100% ακριβώς το τι συμβαίνει στη φύση, αλλά θα μπορούμε πάντα να αυξάνουμε την προσέγγιση και ακρίβεια με την οποία την περιγράφουμε.
Αυτό.
Από εκεί και πέρα εκλαϊκευμένα βιβλία θα συνεχίσω να διαβάζω (από την στιγμή που δεν αντέχω να σπουδάσω 2η επιστήμη σε βάθος,εδώ δεν μπορώ να σπουδάσω την 1η :roll:),αλλά σίγουρα δεν θα τα παίρνω σαν βίβλους.
Αναμένεται δοκίμιο Φλουντάιζντ. Για να προσφέρθηκε, κάτι θα ξέρει. 
Δεν ξέρω, με μια πρώτη ματιά, μου ακούγεται όντως αρκετά αντι-επιστημονικό. Αλλά επιφυλάσσομαι πολύ, γιατί το ίδιο ακούγεται παραπάνω από συχνά και για την ψυχολογία - κι εκνευρίζομαι σαν τραβέλι.
Η νομική μπορεί να είναι πέρφεκτιλι ‘‘αντιεπιστημονική’’ αν απλά ακολουθείς κι εφαρμόζεις τη νομοθεσία (ως δικηγόρος, δικαστής, συμβολαιογράφος)…χωρίς καν τις περισσότερες φορές να έχεις συναίσθηση του τι κάνεις. Με τον ίδιο τρόπο που μπορεί ένας μαθηματικός να στέκεται απέναντι στο αντικείμενό του ‘‘αντιεπιστημονικά’’, αν το μόνο που κάνει είναι να λύνει ξερά, πεζά και αδιάφορα εξισώσεις για λυσάρια γυμνασίου.
Αλλιώς, γιατί να μη μπορεί να θεωρηθεί επιστήμη?? Καθορισμένο αντικείμενο έχει, μεθόδους έρευνας (διεθνική -διαπολιτισμική έρευνα, δεδομένα, συμπεράσματα, επαληθεύσεις) σηκώνει…το ότι ο μέσος νομικός απλά στήνει ανθρώπους στον τοίχο, δε συνεπάγεται απαραίτητα ότι ‘‘νομική’’ σημαίνει αυτό και μόνο αυτό (και μιλάω έχοντας μια τέτοια νομικό για μάνα ε 
)
Δεν είμαι αρμόδιος να μιλήσω για την Νομική,υπάρχουν ούτως ή άλλως άτομα εδώ μέσα που έχουν σπουδάσει ή σπουδάζουν νομικά,και όπως και να έχει,οι νομικοί δικηγόρο δεν χρειάζονται!:lol:
Από τα λίγα που ξέρω μέχρι στιγμής,μιας και “θέλω να παίξω μπάλα” στον τομέα των Διεθνών Σπουδών και άρα του Διεθνούς Δικαίου και έχοντας διδαχθεί κάποια πράγματα,πρέπει να γνωρίζουμε ότι μία απόφαση ανώτατου διεθνούς δικαστηρίου για παράδειγμα δεν είναι απλώς η αναγγελία κάποιων νόμων έτσι ξερά αλλά απαιτεί και μία φιλοσοφία από πίσω που να στηρίζει,και κάτι τέτοιο είναι αρκετά επίπονο και δύσκολο.
Ειδικά των αιώνα που πέρασε με δύο Παγκοσμίους πόλεμους,και ιδιαιτέρως μετά το τέλος του Δευτέρου,και με τις Δίκες τις Νυρεμβέργης άλλαξε η όλοκληρη φιλοσοφία του Διεθνούς Δικαίου κάτα κάποιο τρόπο,και όπως είπα κάτι τέτοιο μόνο απλό και αντιεπιστημονικό δεν είναι(όπως το να διαμορφώνεις εκ νέου το Δίκαιο του Πολέμου κτλ).
Για τα αμιγώς νομικά κάποια άποψη την έχω,γνώσεις όμως δεν έχω(εκτός του Συνταγματικού που ξέρω κάτι)οπότε ας μιλήσει κάποιος Νομικός.
Όπως ενδιαφέρον έχει το να μάθει κανείς,μιας και είδα ότι άνοιξε και κουβέντα περί φιλοσοφίας της Φυσικής,το πως οι διπλωμάτες στα πλαίσια ενός ευρύτατου ρεύματος θεώρησης του Διεθνούς Πεδίου άφησαν,σχεδόν την σωστή ώρα,να αλλάξει το γίνεσθαι της Φυσικής και όχι μόνο,με τις Θεωρίες του Αϊνστάιν.
Μια μαλακια λεει καποιος και αποπροσανατολιζονται ολοι τελικα…8)
Θα επανέλθω αύριο ίσως με ένα απόσπασμα από τον πρώτο τόμο της σειράς φυσικής του Feynman, όπου εξηγούσε τι πρέπει να θεωρείται (με την αυστηρή έννοια του όρου) επιστήμη και τι όχι.
Τώρα βαριέμαι να γράφω και απλά θα απολαύσω το δοκίμιο που μόλις είδα (λίγο για δοκίμιο :p)
Υπάρχει κάποιος σαρκασμός εδώ που δεν έχω καταλάβει;
[B]Α[/B]. Άντε και καταργούνται. Πως ακριβώς θα αξιολογείτε ο φοιτητής;
[B]Β[/B]. Και τι εννοείς ελεύθερη πρόσβαση; Χωρίς πανελλήνιες εξετάσεις + χωρίς καταβολή διδάκτρων; Ακούγετε από περίεργο ως ουτοπικό. (δεν είμαι καθόλου ενάντια αλλά αμφιβάλλω ως πρός την εφαρμογή του)
[B]Γ[/B]. Ερώτηση: Πως θα αυξηθούν βρε άνθρωπε τα κονδύλια και θα βελτιωθούν οι υποδομές στην τωρινή συγκυρία; Επίσης ουτοπικό, και πάλι συμφωνώ επί της αρχής.
Μήπως έχουμε χορτάσει από μη εφαρμόσιμες προτάσεις; Μήπως χρειαζόμαστε έξυπνες λύσεις;
Επίσης Δεν κατανοώ την λογική του Μοντεκρίστο, μιλάμε για εκπαίδευση και μόλις αντιμετώπισες την εκπαίδευση σαν να ήταν εργασία.
Δεν καταλαβαίνω καθόλου την…“τιμωριτική” λογική σε ένα σύστημα που υποφέρει και μπάζει νερά από άλλα σημεία.
Αν πραγματικά είχαμε το υπέροχο εκ. σύστημα αλλά φοιτητές με έλλειψη ενδιαφέροντος θα υπερασπιζόμουν ο,τι είπες. Όμως έχουμε ακριβώς αυτό που μας αξίζει και οι αλλαγές πρέπει να είναι αργές και προσεκτικές.
Α. Το έγραψα. Με εργασίες.
Β. Δε με απασχολεί πώς ακούγεται, κάποτε ήταν ουτοπικό να σπουδάζουν και να δουλεύουν οι γυναίκες.
Γ. Ξανά, δε με απασχολεί η τωρινή συγκυρία. Προφανώς, στο ακραίο νεοφιλελεύθερο περιβάλλον που μα επιβάλλεται με απολυταρχικούς τρόπους κονδύλια για την παιδεία δεν πρόκειται να υπάρξουν.
Οι έξυπνες λύσεις μου θυμίζουν τις έξυπνες βόμβες στις ποδοσφαιρικές μεταγραφές. Είναι όταν οι ομάδες δεν θέλουν να ξοδέψουν πολλά λεφτά και κυρίως δεν θέλουν να ξοδέψουν πολύ κόπο στο να ψάξουν. Στο 99% των περιπτώσεων οι μεταγραφές αυτές είναι τιτάνια παλτά. Το ίδιο και οι “εξυπνες λύσεις” σε άλλους τομείς του βίου.
Αυτό που αδυνατεί να κατανοήσει ο μοντεκρίστο και οι λοιποί (για τον τοχάρα δεν είχα καμία αμφοβολία είναι αποδεδειγμένα χαζός), είναι ότι λύσεις όπως 3+2 έτη σπουδών, ν+2 ανώτατο όριο, ακόμα και οι στείρες εξεταστικές της παπαγαλίας και του σκονακιού είναι οι ΕΥΚΟΛΕΣ λύσεις. Είναι τα πασαλείμματα για να πούμε ότι κάναμε μεταρρυθμίσεις.
Οι δύσκολες λύσεις είναι να κάτσεις και να επανασχεδιάσεις την εκπαίδευση ώστε να βγάζει πραγματικούς επιστήμονες και όχι εξειδικευμένα παιδάκια, που μόλις τους παρουσιαστεί κάτι διαφορετικό χάνουν τ’ αβγά και τα πασχάλια.
Πιο πάνω έγινε μια (ενδιαφέρουσα, δε λέω, παρά τον όποιο χαβαλέ) κουβέντα σχετικά με το ποια αντικείμενα μπορούν να χαρακτηριστούν “επιστήμες” και ποια όχι. Αλήθεια, σε πόσα προγράμματα σπουδών είχατε διαλέξεις για “Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών”. Δεν θα έπρεπε, όχι απλά να υπάρχει, αλλά να είναι και υποχρεωτικό? Λέω εγώ τώρα…
Παντως στο δικο μου τομεα (νομικη) βλεπω παιδια που εβγαλαν τη σχολη σε 4 ετη και δεν ξερουν να γραψουν ενα εξωδικο… Για παρασταση στο ακροατηριο δεν το συζηταμε καν… Και απο την αλλη, παιδια που αργησαν αλλα στα δικαστηρια θεριζουν.
Γιατι η πραξη απο τη θεωρια απεχει χιλιομετρα.
Ολα αυτα γιατι τεθηκε ζητημα διαρκειας σπουδων/αποκαταστασης πιο πριν.
Το πήγες μακριά.
Δικηγόροι να μη μπορούν να συμπληρώσουν [B]σωστά[/B] μια απόδειξη παροχής υπηρεσιών πόσο [I]ουτοπικό[/I] φαντάζει?
Τιποτε δεν μου κανει εντυπωση. Μετα απ’οσα ειδα στις τελευταιες εκλογες απο μια συναδελφο, ειλικρινα δεν υπαρχει κατι που να με σοκαρει.
Παιδιά κακά τα ψέματα αλλά ο κύριος λόγος που πιστεύω ότι οι φοιτητές δεν τελειώνουν στην ώρα τους είναι ότι 1)Δεν τους ενδιαφέρει αρκετά,ίσως έως καθόλου το αντικείμενο που διάλεξαν 2)Το ότι φαντάζονται το πανεπιστήμιο σαν χώρο απόκτησης προσόντων για τη δουλειά (εξού και συναντάς τη φράση “άντε να πάρω το πτυχίο να τελειώνω”) και 3)Επειδή έχει διαμορφωθεί μία νοοτροπία τύπου στο πανεπιστήμιο πας και αράζεις,διαβάζεις 3 μέρες πριν την εξεταστική και παίρνεις την παγκόσμια φοιτητική σταθερά.Αυτούς τους 3 κύριους λόγους εντοπίζω μέχρι στιγμής.
Άρα το να βάλεις όριο σπουδών,το μόνο που θα φέρει είναι άγχος,αντιεπιστημονικότητα και σε τελική ανάλυση μία ανεπάρκεια και μία δυστυχία γιατί ο άλλος θα νιώθει υποχρεωμένος να τη βγάλει και όχι επειδή θα του αρέσει αλλά για να βρει δουλειά,να μην τον διαγράψουν,να μην πληρώσει δίδακτρα κλπ.Με το όριο δεν θα αρέσει σε κάποιον περισσότερο η σχολή και το αντικείμενο του.
Η ιδανική λύση για μένα θα ήταν η ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια με εξασφαλισμένη δουλειά όπου και να πας.Τότε μόνο ο καθένας θα πήγαινε στη σχολή που γούσταρε( η δεν θα πήγαινε σε σχολή καν) και θα την έβγαζε επειδή γούσταρε και όχι επειδή του το είπε η διαμάντω αλλιώς θα του κόψει τα αρχίδια.Και εδώ συμφωνώ με τη λογική του κρισπ 4 ποστ πιο πάνω που λέει πως αυτό που φάνταζε πριν χρόνια ουτοπικό το ζούμε τώρα.
Το γεγονός ότι βγαίνουν άτομα από πανεπιστήμιο και βασικά σημεία της επιστήμης τους δεν τα γνωρίζουν είναι απαράδεκτο.Και η λύση γι’αυτό δεν είναι η πίεση τύπου :έχεις όριο σπουδών και μία αγορά εργασίας που θέλει ΑΥΤΑ και τίποτα άλλο.Είναι να αφήσεις τον άλλον να έχει το χρόνο του χωρίς άγχος για να τα κατανοήσει παρέχοντας παράλληλα τη δυνατότητα να σπουδάζει χωρίς να δουλεύει.Τότε μόνο θα πάμε μπροστά σαν κοινωνία
-
Μαζί σου. Ας αποδείξει όμως πως είναι ακόμη στο επίπεδο που μπορεί να παρακολουθήσει ξεκινώντας τη διαδικασία από την αρχή, εφόσον έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Επιπλέον, σε πολλά μαθήματα, το μεγάλο πλήθος κάνει αναγκαστικά πιο δύσκολη τη διδασκαλία. Δεν είναι το ίδιο εύκολο το να οργανώσεις το μάθημα όπως το θέλεις για 40 άτομα, με το να το οργανώσεις για 60. Η δυσκολία διδασκαλίας σε κάποια θέματα (π.χ. εργαστήριο ή εργασίες με κώδικα) ανεβαίνει κατακόρυφα. Κατά τα άλλα, κι εγώ την ίδια λογική έχω. Αυτό ας γίνει πρόβλημα όποιου τα παράτησε για τόσα χρόνια. Ας ξεκινήσει από την αρχή. Εκπαιδευτικά-επιστημονικά ιδρύματα είναι, όχι φιλανθρωπικά ιδρύματα.
-
Εγώ προτείνω να καταργήσουμε και τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα των ΑΕΙ και να δίνουμε στους φοιτητές τα βιβλία και μόνο. Όσο δύσκολα κι αν είναι, ας βάλουν τον κώλο τους και ας τα μάθουν όλα μόνοι τους. Να μου μείνει κι εμένα περισσότερος χρόνος για έρευνα.
Δεν είναι όπως το περιγράφεις η διδασκαλία. Όταν μπαίνεις σε μια αίθουσα, ο σκοπός σου είναι όλοι να βγουν σοφότεροι από την αίθουσα. Όχι να αρχίσεις να λες θεωρίες που δε θα καταλάβει κανείς. Αυτό είναι το πιο εύκολο για έναν καθηγητή. Κι αν στα πρώτα έτη, η διαφορά γνώσεων ανάμεσα στον καλύτερο φοιτητή και τον χειρότερο, είναι μικρή, στα τελευταία έτη είναι τεράστια. Άπαξ και κάποιος θέλει να μάθει, οφείλεις να τον διδάξεις. Προφανώς, δε θα αρχίσεις από την “αλφαβήτα”, αλλά ο κανόνας είναι πως όσο μεγαλύτερη είναι η “τυπική απόκλιση” γνώσεων στους φοιτητές, τόσο λιγότερα θα μάθουν οι καλύτεροι εξ’αυτών. Αυτά που θες και πρέπει να πεις, θα τα πεις. Το ερώτημα είναι το πόσα παραπάνω θα πεις. -
Το ίδιο λέμε. Από αυτούς που πληρούν το ν+2, το 20% καταλήγουν αιώνιοι και έχουν πάψει να ενδιαφέρονται πολύ πριν συμπληρώσουν το ν+2. Για αυτούς, υπολογίζεται το budget και μάλιστα το ίδρυμα υπολογίζω χοντρικά να εξοικονομεί το 5-10% του budget του αν το κάνει το μέτρο.
-
Συμφωνώ, αλλά δε μπορεί να εφαρμοστεί τώρα αυτό που θέλουμε. Δεν έχουμε τις υποδομές. Ως τότε όμως, απαιτείται να αλλάξει κάτι, έστω και μικρό γιατί η κατάσταση εδώ και χρόνια είναι απάλευτη. Όλοι μας αν σκεφτούμε το ιδανικό σύστημα, θα καταλήξουμε σε 10,000,000 διαφορετικές ιδέες. Ποτέ δε θα συμφωνήσουμε στο ίδιο. Αυτό το πείσμα μας όμως έχει καταλήξει στο να μην έχει γίνει καμία βελτίωση στην παιδεία εδώ και χρόνια. Ας μη χάσουμε και αυτή την ευκαιρία. Μερικά από αυτά που διάβασα στο pdf που ποστάρατε, αν εφαρμοστούν σωστά, μπορούν να επιφέρουν πολλές και σημαντικές αλλαγές προς το καλύτερο.
-
Ό,τι και στο (3)
Ο Μηχανικός δεν είναι επιστήμονας. Ο επιστήμονας δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν το περιβάλλον του ανθρώπου και τον άνθρωπο (φύση, κοινωνία, κλπ). Ο Μηχανικός προσφέρει λύσεις με βάση τις επιστημονικές γνώσεις. Το ίδιο και ο γιατρός για παράδειγμα.
Το είχα πάρει. Ενδιαφέρον, αλλά όχι απαραίτητο για να γίνεις επιστήμονας. Από εκεί και πέρα, δε χρειάζεσαι και το πτυχίο ενός ΑΕΙ για να είσαι επιστήμονας. Για να εργαστείς όμως ως τέτοιος, στο 99,9999% των περιπτώσεων το χρειάζεσαι. Άρα, η βάση του monte, δεν είναι τελείως λάθος. Από εκεί και πέρα κι εγώ θέλω το ΑΕΙ να βγάζει επιστήμονες κι όχι εργάτες. Αλλά σε αυτή την κοινωνία είμαι νομίζω είμαστε μειοψηφία.
Δηλαδη εννοεις οτι ο γιατρος ειναι ο αντιστοιχος ‘‘μηχανικος’’ του επιστημονα βιολογου πχ ?
Χοντρικά ναι. Έχει υπάρξει μάλιστα περίπτωση που καθηγητής Μηχανολογίας (που πιστεύει πως είμαστε επιστήμονες όμως) είχε αποκαλέσει Έλληνα καθηγητή καρδιοχειρουργικής “τεχνίτη”, σε μια επιτροπή σοφών και είχε γίνει το σώσε
Αλλά χοντρικά, αυτό είναι το νόημα της επιστήμης. Να δίνεις απαντήσεις κι όχι λύσεις. Αυτός που ξέρει τους μηχανισμούς της καύσης και γιατί έχουμε καύση είναι επιστήμονας. Αυτός που απλά φτιάχνει έναν αναπτήρα, όχι.
Φυσικά, το να είσαι μηχανικός, δε σημαίνει και πως δε μπορείς να γίνεις επιστήμονας μια μέρα ή το αντίθετο. Απλά, το να είσαι Μηχανικός δεν προϋποθέτει να είσαι επιστήμονας.
[SPOILER]Βέβαια, με το παραπάνω διαφωνούν μαζί μου και οι γιατροί και οι Μηχανικοί, αλλά για μένα οι όροι science και engineering είναι δίδυμα αδελφάκια κι έτσι δε με πολυ-ενδιαφέρει το αν θεωρούμαστε οι Μηχανικοί επιστήμονες ή όχι και σπάνια στο λόγο μου, χρησιμοποιώ αυτή την έννοια του “επιστήμονα”, αλλά μένω σε αυτό που ο πολύς ο κόσμος θεωρεί ως “επιστήμονα”. Το σημαντικό για μένα είναι το impact ενός τομέα στην κοινωνία.
Είναι σαν το κλασικός ερώτημα “τι είναι καλύτερο, τα μαθηματικά ή η φυσική;”. Δίχως μαθηματικά δεν υπάρχει Φυσική, αλλά και δίχως Φυσική δεν έχουν το ίδιο νόημα τα μαθηματικά. Η απάντηση για μένα είναι “who cares?”. Και τα δύο είναι εξίσου σημαντικά για την κοινωνία [/SPOILER]
Στο κεφάλαιο Γ? του νομοσχεδίου (άρθρο 7, παρ. 6-10) εμπεριέχεται ο απώτερος στόχος της μεταρρύθμισης. Όλες οι υπόλοιπες διατάξεις συγκροτούν ενα συμπίλημα από αοριστολογίες που αποσκοπούν στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Οff topic
επιστήμονας (επί-ίσταμαι = στέκομαι από πάνω) δεν είναι μόνο ο φυσικός ή ο μαθηματικός αλλά και όσοι εντάσσονται στους υπόλοιπους κλάδους των βασικών επιστημών (ανθρωπιστικές, κοινωνικές).
Οι μεταρρυθμίσεις που θέλετε δεν είναι μόνο θέμα της παιδείας αλλά επηρεάζεται από άλλους 100 τομείς οπότε να κάτσεις και να αλλάξεις όλο το σύστημα από την μια μέρα στην άλλη δεν είναι εφικτό.
Τα ν+2 έτη στο παρόν σύστημα είναι ένα μπάλωμα αλλά τουλάχιστον μπορεί να ‘‘φοβηθούν’’ κάποια άτομα από τα χρόνια σπουδών και να δηλώσουν σχολές ποιο κοντά στα ενδιαφέροντά τους και όχι να ψοφήσουν στο διάβασμα μια χρονιά για να πάνε στις τοπ σχολές και μετά να βγάλουν την σχολή σε 10 χρόνια επειδή δεν στροφάρει.
Τώρα για ουσιαστικές αλλαγές πρέπει να υπάρξουν άλλες ουσιαστικές αλλαγές σε κοινωνικούς και οικονομικούς τομείς για αυτό τον λόγο δεν μπορείς να ζητάς την παιδεία της Φινλανδίας κουμπωμένη στο ελληνικό σύστημα.