Αν και θα ήθελα το νομοσχέδιο να είναι πιο τολμηρό και ριξικέλευθο, εντούτις θεωρώ οτι κινείται προς τη σωστη κατεύθυνση και περιλαμβάνει ζητήματα που είναι ουσιαστικές καινοτομίες και έπρεπε να έιχαν εισαχθεί στην Τριτοβάθμια Εκπάιδευση εδώ και χρόνια.
Συμφωνώ απόλυτα με το δίπολο Συμβούλιο - Σύγκλητος και με το οτι το Συμβούλιο θα έχει στην αρμοδιότητά του τα αναπτυξιακά, οικονομικά θέματα, έλεγχο του προυπολογιμού, την εξωστρέφεια και τη σύνδεση του ιδρύματος με την τοπική κοινωνία και αγορά και η Σύγκλητος με το καθαρά ακαδημαικό τμήμα.
Δε μου αρέσει όμως το οτι στο Συμβούλιο υπάρχει ανισοκατανομή μεταξύ εσωτερικών μελών και εξωτερικών ( 7+1 = 8 με το φοιτητή έναντι 7 εξωτερικών μελών ). Θα ήθελα είτε να υπάρχει πλήρη ισότητα ( 7 εσωτερικά - 7 εξωτερικά μέλη ), είτε η πλειοψηφία να είναι εξωτερικά μέλη.
Συμφωνώ απόλυτα με τη θέσπιση 3ετών προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, τη δημιουργία αυτόνομων σχολών μεταπτυχιακών σπουδών και αυτόνομων σχολών εξ αποστάσεως εκπάιδευσης.
Είναι κατάντια να είμαστε στο 2011 και να μην υπάρχει [B]ούτε ένα[/B], επαναλαμβάνω ούτε ένα πανεπιστημιακό τμήμα που να προσφέρει ολοκληρωμένο external degree τη μέθοδο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, στα πρότυπα των ανοιχτών πανεπιστημίων.
Πόσα χρήματα θα μπορούσαν να μαζέψουν τα ΑΕΙ, εάν είχαν είτε προπτυχιακά, είτε μεταπτυχιακά προγράμματα με δίδακτρα ;
Συμφωνώ και με την είσοδο σε σχολές και όχι τμήματα και με την κατάργηση των συγγραμμάτων το 2014 και ανάρτηση του οτι έχει σχέση με διδασκαλία, στο διαδίκτυο, με τα άτοκα δάνεια σε φοιτητές, με το όριο του ν+2 και με την επιλογή πρυτάνεων και κοσμητόρων με διεθνείς προκυρήξεις.
Θα ήθλεα να υπάρχει πιο ξεκάθαρη και ρηξικέλευθη πρόταση για το άσυλο : πλήρη κατάργηση αυτού του γελοιοδέστατου και κωμικοτραγικού θεσμού με οποιαδήποτε μορφή και διατύπωση, σε περίπτωση ανωμαλίας ο πρόεδρος του Συμβουλίου κατευθείαν εν τη γεννέση της, και όχι ο πρύτανης, να καλεί την αστυνομία για να “εκαθαρρίζει” κάθε υποκείμενο και σε περίπτωση που κωλυσιεργήσει να αναλαμβάνει την πρωτοβουλιά ο εισαγγελέας.
Θα ήθελα ξεκάθαρη διατύπωση για απαγόρευση των κοιμματικών παρατάξεων στα ΑΕΙ, μετά το όριο του ν+2 πρέπει να διώχνεται ο φοιτητής ( εκτός περιπτώσεων σοβαρής πάθησης υγείας όπου για κάποιο μεγάλο ή μικρό διάστημα ο φοιτητής ήταν αδύνατο να παρακολουθεί τα μαθήματα και μόνο με απόδειξη του με νοσοκομειακό χαρτί ), να αυστηρός διεθνείς έλεγχος όλου του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ απο αξιολογητές του εξωτερικού και όσι βρεθούν ακατάλληλοι ( δηλαδή περίπου το 70 %) σπίτι του με συνοπτικές διαδικασίες, γερές υποτροφίες στους δυνατούς φοιτητές, μέχρι το 2016 να πάμε σε πλήρη διακοπή της δημόσιας χρηματοδότησης των ΑΕΙ, δραστικές χωροταξικές και μη συγχωνεύσεις ΑΕΙ, σχολών και τμημάτων.
Θα πρέπει επιτέλους να βγούνε στο φως όλες οι πλαστογραφίες πρακτικών Σχολών/Τμημάτων, όλες οι νοθείες εισαγωγικών εξετάσεων των τελευταίων 30 ετών, όλες οι αναξιοκρατικές κρίσεις πελατειακών, κομματοκοπροσκύλων, συγγενών και φίλων, που διεπράχθηκαν κάτω από την ευχή και προστασία των Πρυτάνεων.
Αποστέρησαν, καταταλεπώρησαν, δυσφήμισαν σπάνιες, μοναδικές εξαιρετικές παγκοσμίως αναγνωρισμένες προσωπικότητες σε θέσεις που ενέκριναν παμψηφεί τα αρμόδια εκλεκτορικά Σώματα αποστέλλοντας νοθευμένα πρακτικά στα δικαστήρια, βάσει των οποίων η αξιοκρατική εκλογή τους ακυρώνεται.
Μια ανυπολόγιστη καταστροφή για τα ΑΕΙ, Παιδεία, Κοινωνία. Για παράδειγμα αναφέρω την περίπτωση του Δημήτρη Νανόπουλου.
Εγκληματική συμπεριφορά. Έκτοτε οι πρυτάνεις, βέβαια εκτός ορισμένων εξαιρέσεων, δεν έμαθαν τίποτα, επαναλαμβάνουν τα ίδια κακουργήματα. Αυτά τα αίσχη πρέπει να εκλείψουνν, αφού πρώτα δουν το φως της πικρής αλήθειας.
Η πρακτική να μη γίνει το ένα ή το άλλο γνωστό στην δημοσιότητα, για να αποφευχθεί τάχα ανυπολόγιστη ζημιά για το ΑΕΙ, αυτός ο ψευτοπατριωτισμός αποδείχθηκε ο πλέον ελλεεινός για την Π/κη κοινότητα.
Αυτό που μένει να κάνει τώρα η Διαμαντοπούλου, είναι να κοιτάξει πλεον τον ανεκδιήγητο θεσμό των Πανελληνίων Εξετάσεων και του σημερινού συστήματος εισαγωγης, να το αλλάξει πλήρως αποσυνδέοντας ουσιαστικά και πραγματικά επιτέλους το λύκειο από την εισαγωγή στα ΑΕΙ, προκειμένου αφενός μεν να απαλλάξει νέα παιδιά στην ηλικία των 16 και 17 ετών να βιώνουν τόσο μεγάλη πίεση, άγχος και καταπίεση της καθημερινότητας τους και αφετέρου τις οικογένειες προκειμένου να απαλαγούν απο την οικονομική αιμοραγία !